Επιβάτης Ι
Δεν τον είχα δει. Ούτε αργότερα είδα κάτι. Έπρεπε να απαντήσω σε ένα μήνυμα, ήταν επείγον. Άλλα έτσι κι αλλιώς δεν είμαι παρατηρητικός τύπος. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ένα ζευγάρι που φιλιόταν, όταν κατέβαινα τις σκάλες. Είχα δει ότι η αναμονή ήταν στα δύο λεπτά, κι έτσι είχα χρόνο να κάνω μια ανάρτηση στο instagram. Μετά έβαλα τα ακουστικά για να ακούσω μουσική. Ένιωσα τις δονήσεις, αλλά εκείνη την ώρα ήθελα να δω τα likes στο facebook, και τότε ήρθε εκείνο το μήνυμα στο messenger κι έπρεπε να απαντήσω. Το μόνο που κατάλαβα ήταν μια ασυνήθιστη κινητικότητα. Μόνο όταν έβγαλα τα ακουστικά, κατάλαβα τι είχε γίνει. Καλύτερα που δεν το είδα. Δεν ξέρω πώς μπορεί να το κάνει κάποιος αυτό. Έφυγα σχεδόν αμέσως γιατί θα καθυστερούσα, έδινα πρόοδο στη σχολή.
Υπεύθυνος σταθμού
Δυστυχώς, αυτά είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε. Φαινόταν ένα συνηθισμένο πρωινό. Εντάξει, λόγω παραμονών Πρωτοχρονιάς είχε μεγαλύτερη κίνηση, αλλά κατά τα άλλα τα πράγματα κυλούσαν καλά. Έβλεπα από τις κάμερες τον κόσμο. Πρέπει να έχουμε το νου μας για όλα. Όμως δεν είχα αντιληφθεί τίποτα που να μου τραβήξει την προσοχή. Αν το ξαναδώ τώρα, σίγουρα κάτι θα μου φανεί περίεργο, αλλά εκείνη την ώρα δεν κατάφερα να καταλάβω. Δεν μπορούσα να ξέρω. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να το καταλάβω. Κι αν το καταλάβαινα, θα το είχα άραγε προλάβει; Δεν ξέρω. Θα το ξαναβάλω να δω πώς έγινε, τι έκανε πριν. Τι θα μπορούσα να προλάβω δεν ξέρω, αλλά θα το ξαναδώ.
Άστεγος
Εμένα εδώ είναι η γωνιά μου. Βλέπω χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα. Τον συγκεκριμένο τον έβλεπα κάμποσες μέρες εδώ γύρω. Μου είχε κάνει εντύπωση ο σκούφος του. Ήταν ένας σκούφος του Ολυμπιακού, αλλά τον φορούσε ανάποδα. Τον είχα βγάλει Ολυμπιακάκια. Σκεφτόμουν, νάτος πάλι ο Ολυμπιακάκιας ή τι θέλει πάλι εδώ ο Ολυμπιακάκιας. Τη μέρα που το ΄κανε είχε έρθει να μου μιλήσει. Όλο το παιχνίδι είναι στο να βρεις την κατάλληλη μέθοδο, έτσι μου είπε. Λέω, για συστήματα στο ποδόσφαιρο θα λέει. Ναι, του είπα κι εγώ. Μετά μου έδωσε ένα φακελάκι. Μου λέει “Μην το ανοίξεις πριν την Πρωτοχρονιά”, κι έφυγε λέγοντας καλή τύχη. Δεν τον έχω ανοίξει ακόμα. Κάπου εδώ τον έχω. Θα πρέπει να ψάξω. Αλλά μετά την Πρωτοχρονιά. Έτσι για να σεβαστώ την τελευταία του επιθυμία.
Επιβάτης ΙΙ
Εγώ ήμουν από την άλλη πλευρά. Το δικό μας τρένο θα ερχόταν σε πέντε λεπτά. Είχα μόλις χάσει το προηγούμενο και ήμουν εκνευρισμένη. Θα έστηνα τον φίλο μου. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι κι έτσι συνέχισα το βιβλίο που διάβαζα. Το περίεργο είναι ότι σε κείνες τις σελίδες ο ήρωας είχε μια σκέψη για κάτι παρόμοιο. Όπως γύρισα τη σελίδα, παρατήρησα απέναντι έναν τύπο να πηγαινοέρχεται. Έκανε τέσσερα βήματα και μετά γυρνούσε για να κάνει άλλα τέσσερα. Όχι ιδιαίτερα γρήγορα, αλλά μου τράβηξε την προσοχή. Η πλατφόρμα είχε κόσμο και κάπως τον έχασα, οπότε ξαναγύρισα στο διάβασμα. Κοίταξα την οθόνη, τρία λεπτά ακόμα για να έρθει το τρένο. Οι απέναντι φαίνονταν να ετοιμάζονται σιγά σιγά. Είδα έναν σεκιουριτά να λέει κάτι, υπέθεσα ότι ήταν για να απομακρυνθούν από την άκρη της αποβάθρας. Κι ενώ το τούνελ άρχισε να φωτίζεται είδα τον άνθρωπο που πηγαινοερχόταν να πηγαίνει μπροστά. Ο σεκιουριτάς είχε ήδη φύγει. Το τρένο πλησίαζε και τότε… Αυτό ήταν. Μακάρι να μην το ΄βλεπα. Να μην ήμουν καν εκεί, να είχα προλάβει το προηγούμενο δρομολόγιο.
Καθαρίστρια
Τον είχα δει στις σκάλες. Όχι στις ηλεκτρικές, στις άλλες. Έννοιες έχει αυτός. Κρίμα χρονιάρες μέρες. Αυτό σκέφτηκα. Ήταν συννεφιασμένος. Στην πατρίδα μου λέμε, από το κούτελο φαίνονται οι σκέψεις. Γύρω στα πενήντα και μού φάνηκε. Εκεί γύρω. Εκείνη την ώρα είχα το πατσαβούρι στα χέρια για να πλύνω εκεί που πιάνονται για ν΄ ανέβουν τις σκάλες. Έσκυψα για να το βρέξω και τότε πρόσεξα τα παπούτσια του. Κατεβαίνει από αυτές τις σκάλες για να τα συνηθίσει, αυτό σκέφτηκα. Ήταν καινούρια, καλή ποιότητα, λουστρίνια. Στα χέρια του κρατούσε και τη σακούλα από το μαγαζί. Ακριβό μαγαζί, αυτό στη γωνία δίπλα απ΄ τα χριστουγεννιάτικα. Εγώ τη βρήκα μετά τη σακούλα, να σ΄ αυτή τη γωνία. Είχε μέσα ένα παλιό ζευγάρι. Ποιος αγοράζει καινούρια παπούτσια και μετά κάνει τέτοιο πράμα; Δεν το καταλαβαίνω. Τα δώσαμε στον άστεγο επάνω. Στενάχωρα πράματα αυτά, και τέτοιες μέρες. Ας είναι συγχωρεμένος ο άνθρωπος.
Σεκιούριτι
Δεν δουλεύω σ’ αυτόν τον σταθμό. Το πόστο μου είναι στον ηλεκτρικό. Πήγαινα να πιάσω δουλειά. Πάντα φροντίζω να φτάνω νωρίτερα για να έχω λίγο χρόνο με τους συναδέλφους. Αν και ακούμε για τέτοια περιστατικά, τόσο καιρό δεν είχε τύχει τίποτα στην βάρδιά μου. Και δεν περίμενα ότι θα είχα την ατυχία να είμαι μπροστά σε κάτι τέτοιο, και μάλιστα εκτός υπηρεσίας. Από συνήθεια πήγαινα πάνω-κάτω στην πλατφόρμα. Παρατηρούσα τους επιβάτες, είναι κάτι που μ΄ αρέσει να κάνω, έτσι για να περνάει η ώρα. Κι ακόμα από διαστροφή του επαγγέλματος είχα το νου μου για την ασφάλειά τους. Από την αρχή μου τράβηξε την προσοχή. Από τη στιγμή που τον είδα μου φάνηκε περίεργος. Περπάτησε από τη μια άκρη ως την άλλη. Ήταν σκυφτός και έτριβε συνεχώς τον σβέρκο του. Όταν έφτασε στην άκρη που ήμουν εγώ, στερεώθηκε με την πλάτη στον τοίχο και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα πατούσε στη γραμμή ασφαλείας. Λες και έκανε πρόβα. Τότε πήγα και είπα να απομακρυθεί ο κόσμος από το σημείο. Αυτός πήγε τρία τέσσερα βήματα πιο πίσω. Δεν ασχολήθηκα άλλο. Είδα απέναντι μια ωραία κοπέλα με αγιοβασιλιάτικο σκούφο και κατευθύνθηκα λίγο πιο πέρα για να τη δω καλύτερα. Ύστερα τα ξέρετε. Άργησα και στη δουλειά και όλη τη μέρα ήμουν χάλια.
Επιβάτης ΙΙΙ
Εγώ κατέβαινα τις σκάλες εκείνη την ώρα. Άκουγα ότι ερχόταν κι έτρεχα να το προλάβω. Είχα καθυστερήσει στη δουλειά και δεν ήθελα να αργήσω κι άλλο- άργησα όμως και ήμουν όλη μέρα μες τα νεύρα. Προσπέρασα δυο τρία άτομα στις κυλιόμενες για να είμαι σίγουρη ότι θα προφτάσω. Μπροστά όμως ήταν μια κυρία με το παιδί της κι έτσι δεν μπορούσα να περάσω. Αλλά δεν με πείραξε γιατί ο μικρός φορούσε καπέλο ξωτικού και μου έφτιαξε το κέφι. Θα έμπαινα στο τελευταίο βαγόνι. Άκουγα ότι έφτανε στον σταθμό. Και μετά τον ήχο από το φρένο. Ύστερα φωνές και αμέσως τίποτα, σιωπή. Όταν έφτασα όλοι ήταν αναστατωμένοι. Το νέο πήγαινε από στόμα σε στόμα, ώσπου έφτασε στην άλλη άκρη που ήμουν εγώ. Ρώτησα περισσότερα έναν νεαρό που ήταν πιο πίσω, αλλά έφυγε τρέχοντας γράφοντας κάτι στο κινητό του. Ίσως το έκανε status στο facbook ή στο twitter. Κάποιοι γίνονται γνωστοί μόνο με τον θάνατό τους.
Οδηγός
Ακόμα δεν έχω συνέλθει. Πήρα άδεια για να ηρεμήσω, είμαι ακόμα σε σοκ. Όσο και αν είσαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, δεν περιγράφεται αυτό που αισθάνεσαι εκείνη την ώρα. Έχει συμβεί σε συναδέλφους και έχω ακούσει, αλλά ακόμα κι αν καταλάβαινα δεν μπορούσα να φανταστώ πώς είναι. Δεν πίστευα ότι θα συμβεί και σε μένα. Και να σκεφτείτε ότι δεν ήταν να κάνω εγώ το δρομολόγιο. Είχα ανταλλάξει βάρδια με έναν συνάδελφο- με έπιασε η καλοσύνη των γιορτών. Πιστεύω πως δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αυτό ίσως ήθελε και ο άνθρωπος αυτός. Να μην τον ξεχάσει κάποιος. Αλλά και μεις τι χρωστάμε;
Υπάλληλος καταστήματος
Από μας πήρε τα παπούτσια. Εγώ τον εξυπηρέτησα. Είναι η πρώτη μου βδομάδα στη δουλειά, ξέρετε, και προσπαθώ να εξυπηρετώ όσους περισσότερους μπορώ. Μου ζήτησε το μαύρο ζευγάρι της βιτρίνας. Με είπε νεαρέ. Ήταν πολύ ευγενικός. Βλέποντας τα παπούτσια που φόραγε, κακομούτσουνα και διπλοσολιασμένα, σκέφτηκα ότι δεν θα είχε λεφτά να αγοράσει αυτό που ήθελε. Όταν του έφερα το κουτί, 42 νούμερο ήθελε, μουρμούραγε κάτι. Μόλις με είδε μου χαμογέλασε ψεύτικα. Τον βοήθησα να το βάλει. Και οι κάλτσες του καινούριες ήταν- καλή ποιότητα. Ζήτησε και το αριστερό παπούτσι. Δεν σηκώθηκε να τα περπατήσει. Τα κοίταξε μόνο και είπε ότι ήταν μια χαρά. Αυτό είναι αλήθεια μου φάνηκε παράξενο. Ποιος παίρνει παπούτσια χωρίς να τα περπατήσει ή χωρίς να τα δει στον καθρέφτη; Πλήρωσε με μετρητά. Από ότι είδα τα τελευταία που είχε στο πορτοφόλι του. Φεύγοντας μου είπε: Νεαρέ να θυμάσαι, όλο το παιχνίδι είναι στο να βρεις την κατάλληλη μέθοδο. Του χαμογέλασα. Υπέθεσα ότι είχε ακούσει το αφεντικό μου να με λέει “καινούριο”, και ήθελε να μου δώσει συμβουλή. Θα την κρατήσω πάντως. Τα λόγια τον μελλοθανάτων είναι ιερά.
Επιβάτης ΙV
Πήγαινα με τον γιο μου στο Παίδων που είχαμε ραντεβού. Ο μικρός επέμενε να αγοράσει ένα σκουφί ξωτικού και φοβόμουν ότι θα αργούσαμε. Όταν μάλιστα άκουσα ότι ερχόταν σιγουρεύτηκα. Είχαμε κλείσει και το πέρασμα στις ηλεκτρικές, και μια κοπέλα πίσω μας δεν μπορούσε να κατέβει. Είχα αγχωθεί, αλλά ο μικρός φλυαρούσε τόσο πολύ για το καπέλο που μου πέρασε. Κι ευτυχώς δηλαδή που δεν είχαμε φτάσει νωρίτερα, γιατί μπορεί να το έβλεπε το παιδί. Φύγαμε άρον άρον. Ευτυχώς φτάσαμε στην ώρα για το ραντεβού.
Υπάλληλος τράπεζας
Είχε έρθει την προηγούμενη μέρα στην τράπεζα και σήκωσε όλα τα χρήματα από το βιβλιάριο. Μην φανταστείτε κανένα τεράστιο ποσό, αλλά ήταν αρκετά. Κάποιες μέρες τις τελευταίες βδομάδες τον είχα δει από την τζαμαρία να κοντοστέκεται και να φεύγει. Μια Δευτέρα βγήκα να πάρω καφέ και τον είδα μπροστά μου. Κάτι μουρμούραγε. Νομίζω ήταν “Φάτε μέντα” ή κάτι τέτοιο. Δεν έβγαζε νόημα και δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ. Πάντως θυμάμαι ότι πήρα κάτι σοκολατάκια με μέντα μαζί με τον καφέ μου. Μόλις τον είδα να μπαίνει στην τράπεζα, ήθελα να τον εξυπηρετήσω εγώ. Μ΄ αρέσει όταν μου τυχαίνουν ιδιαίτεροι πελάτες. Όσο περίμενε στεκόταν μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο κι έπιανε τις μπάλες. Είχα περιέργεια να δω τι ήθελε και πώς θα μιλούσε. Ήταν ευγενικός, αλλά κοφτός. Ένα καλημέρα σας είπε και ζήτησε ανάληψη -Όλα, είπε. Όταν είδα το όνομα στην ταυτότητα, σκέφτηκα πως θα γιόρταζε σε λίγες μέρες. Όσο περίμενε έπαιζε νευρικά έναν ρυθμό με τα δάχτυλά του. Του έδωσα τα χρήματα και του ζήτησα να υπογράψει. Μου έκανε εντύπωση η υπογραφή. Ήταν τρία γράμματα στα αγγλικά, το εφ, το γουάι, το εμ, όλα κεφαλαία- να έτσι FYM. Ευχαρίστησε και του ευχήθηκα καλές γιορτές. Τότε μου είπε κάτι παράξενο: Όλο το παιχνίδι είναι στο να βρεις την κατάλληλη μέθοδο. Μάλλον εννοούσε τον τρόπο που βάζω τα λεφτά στον μετρητή, γιατί ένα χαρτονόμισμα σκάλωσε και έπρεπε να τα ξαναμετρήσω. Πάντως από κείνη τη μέρα προσέχω πώς τα βάζω.
Λαχειοπώλης
Ναι από μένα το πήρε το λαχείο. Έχει μεγάλη κίνηση τώρα στις γιορτές, όπως κάθε χρόνο. Ήθελε σώνει και ντε να λήγει σε οχτώ. Το οχτώ είναι τέλειο, τέλειο- έτσι μου είπε, δυο φορές το είπε. Μάλιστα βρήκε τη σειρά που έληγε σε ογδόντα οχτώ. Μα και αυτός ο χριστιανός ποια τύχη ήθελε να δοκιμάσει; Ό,τι του κληρώσει του καθενός στη ζωή του. Και αυτουνού έλαχε την τελευταία μέρα, χωρίς να το ξέρει. Είναι το τυχερό του ανθρώπου, που λένε. Κι αυτό που λένε ποιος έχασε την τύχη του να τη βρω εγώ, ε να που γίνεται. Τι να πεις; Οποιος κι αν είναι, σε καλή μεριά. Είχε μεγάλη τύχη.
Επιβάτης V
Έχω έρθει στην Ελλάδα για διακοπές. Πήγαινα να επισκεφτώ την Ακρόπολη. Είχα αποφασίσει να πάω νωρίς το πρωί γιατί η πρόβλεψη του καιρού ήταν ότι θα έβρεχε αργότερα. Κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα το προηγούμενο δρομολόγιο. Έτσι έριξα μια ματιά ακόμα στον τουριστικό οδηγό και στον χάρτη. Σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται ο κόσμος. Μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, όπου κι αν πάω. Μετά ήρθε εκείνος ο άνθρωπος. Κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτόν. Φαινόταν ταλαιπωρημένος και αναστατωμένος και κάτι μουρμούραγε, που δεν κατάφερα να καταλάβω στην αρχή. Στάθηκε δίπλα μου για λίγα δευτερόλεπτα. Έκανα μισό βήμα δεξιά και του χαμογέλασα λίγο αμήχανα, όπως όταν κάποιος σε πλησιάζει λίγο περισσότερο από όσο πρέπει. Μετά άρχισε να πηγαινοέρχεται τρίβοντας τον σβέρκο του και πήγε στην άκρη της αποβάθρας. Αμέσως ήρθε ένας σεκιούριτι κι όλοι έκαναν λίγο πιο πίσω ενώ αυτός πήγε και ακούμπησε στον τοίχο. Μόλις ακούστηκε ο ήχος του τρένου ήρθε μπροστά, δίπλα μου. Μου χαμογέλασε σαν για να μου ανταποδώσει το δικό μου χαμόγελο, αλλά ήταν ένα χαμόγελο ψεύτικο. Το τρένο πλησίασε και αυτό ήταν. Eίπε “Fuck Your Method” κι έπεσε. Τόσο απλά. Δεν ξέρω τι μπορεί να εννοούσε. Πήγα ως την Ακρόπολη με τα πόδια. Μόλις έφτασα στον βράχο ένιωσα την πρώτη ψιχάλα στο πρόσωπό μου. Κοίταξα τον ουρανό και είπα, “Fuck your method”- μνημόσυνο στο τελευταίο ψεύτικο χαμόγελό του.
.jpg)
.jpg)
