Αγαπητοί φίλοι απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω την κωμωδία του Ερρίκου Θαλασσινού Γυναικοκρατία. Ένα έργο που ανέβηκε στη μεγάλη οθόνη το 1973.
Η ταινία του Ερρίκου
θαλασσινού Γυναικοκρατία, ανέβηκε στη
μεγάλη οθόνη το 1973 και έχει παραπλήσιο με τη Λυσιστράτη θέμα. Σε ένα
ανδροκρατούμενο χωριό υπάρχει ένα παλιό έθιμο, σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες
για μία μέρα παίρνουν την εξουσία. Στην περίπτωση της Γυναικοκρατίας οι άνδρες αυτή τη φορά, κηρύσσουν ερωτική απεργία ,
με αντικειμενικό σκοπό την ανατροπή της κατάστασης που έχει παραταθεί πέραν της
μίας ημέρας.
Η Μαίρη Χρονοπούλου
Η υπόθεση με λίγα λόγια:
Σύμφωνα μ’ ένα παλιό έθιμο, οι γυναίκες ενός
χωριού παίρνουν μια μέρα το χρόνο την εξουσία στα χέρια τους, παρά τις
αντιδράσεις ορισμένων ανδρών, όπως ο Φώντας που επιχειρεί να φυλακίσει τη
γυναίκα του, αλλά και ζευγαριών, όπως η Ειρήνη κι ο Στρατής, που σκοπεύουν να
περάσουν όλη τη μέρα στο κρεβάτι. Ωστόσο η Ελένη, σύζυγος του Προέδρου του
χωριού και πρόεδρος των γυναικών, μαζί με τη γυναίκα του ταβερνιάρη, τη Ντίνα,
αποφασίζουν να μην παραδώσουν την επόμενη μέρα την εξουσία. Οι άνδρες αντιδρούν
εύστοχα με ερωτική αποχή κι έτσι τις φέρνουν στα πρόθυρα τρέλας, μέχρις ότου
τελικά οι γυναίκες παραδίδονται άνευ όρων.
Λίγα
ακόμη λόγια για το έργο:
Ο πρόεδρος του χωριού λοιπόν, αποφασίζει να
κάνουν αποχή από το σεξ. Δε χρησιμοποιεί, για να πείσει τους άντρες πονηριά
πειθώ και διπλωματία, αλλά τους το θέτει ως μοναδική λύση. Τους κλείνει μάλιστα
στο σχολείο για να τους ελέγχει απόλυτα.
Οι γυναίκες παρουσιάζονται ευάλωτες στο
σαρκικό πειρασμό, καθώς τις παρουσιάζει, ο Θαλασσινός να μην μπορούν να κάνουν
χωρίς σεξ και άντρες, ενώ ρέπουν και προς την κατανάλωση αλκοόλ. Αντίθετα οι
άντρες παρουσιάζονται εγκρατείς.
Στην ταινία παρεμβάλλεται σαν παρένθεση η
ιστορία της Λυσιστράτης του
Αριστοφάνη, με τη διαφορά ότι στη θέση των γυναικών είναι οι άντρες. Επίσης οι
γυναίκες που πρωταγωνιστούν δεν είναι όλες παντρεμένες, αφού υπάρχει το ζευγάρι
της Ειρήνης και του Στρατή. Στη Γυναικοκρατία, με την παρουσία του ζευγαριού της Ειρήνης και του
Στρατή, που δεν είναι παντρεμένοι, ο Θαλασσινός θα διευρύνει τη θεματολογία του
και σε μη παντρεμένα ζευγάρια, ενώ ο πρόεδρος (Γ. Κωνσταντίνου), αφήνει ανοιχτό
το ενδεχόμενο εάν δε συμφωνήσουν οι άντρες στην απεργία ¨να πάει στην πόλη, που
έχει πολλές γυναίκες, να «ξεθυμάνει».
Στο ανδροκρατούμενο χωριό, οι άντρες φέρονται
στις γυναίκες τους σαν αντικείμενα, σαν δούλες. Ο πρόεδρος θα πει στη γυναίκα
του: Η γυναίκα είναι υπό πάντα και για
πάντα! Της συμπεριφέρεται σαν υπηρέτρια. Παρά τη σκληρή στάση των ανδρών
έναντι των γυναικών, είναι φανερό ότι τις αγαπάνε.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου και ο Θύμιος Καρακατσάνης
Οι γυναίκες αναλαμβάνουν την εξουσία με
αρχηγό την Ελένη και καταπιέζουν βάναυσα τους άντρες. Οι ρόλοι αντιστρέφονται
και οι άντρες αναλαμβάνουν τις οικιακές δουλειές με χρήματα που τις στέλνει η
οργάνωση ¨Παγκόσμιος Σύλλογος Ανεξαρτήτων Γυναικών¨ το έθιμο παρατείνεται.
Τελικά όμως οι γυναίκες παραδίδονται άνευ όρων και επανέρχονται υποτασσόμενες
στην προηγούμενη κατάσταση. Όλοι είναι πια ευχαριστημένοι και η ταινία
τελειώνει όπως η κωμωδία του Αριστοφάνη με γλέντι, έτσι αποφορτίζεται η
ατμόσφαιρα…
Λίγα
λόγια για τον Ερρίκο Θαλασσινό:
Ο
Ερρίκος Θαλασσινός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, στιχουργός και ποιητής, ήταν
ένας σεμνός και διακριτικός καλλιτέχνης, που οι ευαισθησίες του, η ποιότητα του
και η κουλτούρα του, ήταν αξίες εμφανείς σε ό,τι κι αν καταπιανόταν.
Γεννήθηκε
στο Ηράκλειο της Κρήτης και μεγάλωσε με σεβασμό στις παραδόσεις του τόπου του. Σπούδασε
στην Αθήνα Πολιτικές Επιστήμες (Πάντειο), αλλά και κινηματογράφο στη Σχολή
Σταυράκου, όπου και γνώρισε σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών,
οι οποίοι επέδρασαν και στην μετέπειτα πορεία του. Το 1957 ξεκίνησε την
κινηματογραφική καριέρα του ως βοηθός του Ζυλ Ντασέν στην ταινία «Ο Χριστός
Ξανασταυρώνεται» και στη συνέχεια (1958-59), ως βοηθός σκηνοθέτη του Βασίλη
Γεωργιάδη στην ταινία «Καραγκιόζης, ο Αδικημένος της Ζωής», ταινία που
ολοκλήρωσε σκηνοθετικά μόνος του.
Ο Ερρίκος Θαλασσινός
Το
1960 συνεργάστηκε με τη Φίνος Φιλμ και σκηνοθέτησε σε δικό του σενάριο την
αστυνομική ταινία «Ο Θάνατος θα Ξανάρθει», συνεργαζόμενος με εξαιρετικούς
ηθοποιούς. Μέχρι το 1986 σκηνοθέτησε συνολικά 44 κινηματογραφικές ταινίες – οι
17 από αυτές με δικά του σενάρια – στις οποίες, είτε ήταν κωμωδίες, είτε
δράματα, κυριαρχούσε στις περισσότερες η φιγούρα του τίμιου Έλληνα που
προσπαθεί να τα «καταφέρει». Δεν είναι έτσι τυχαίο, ότι ο πιο χαρακτηριστικός
ερμηνευτής των ταινιών του ήταν ο Θανάσης Βέγγος.
Από το
1976 ως το 1991 σκηνοθέτησε 10 τηλεοπτικές σειρές, και 5 βιντεοταινίες.
Παράλληλα ,ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ από την αρχή της κινηματογραφικής του
καριέρας έγραφε τους στίχους για τα τραγούδια των ταινιών του, τα οποία
μελοποιήθηκαν από: Μίκη Θεοδωράκη, Χατζή, Γιάννη Μαρκόπουλο, Γιώργο Χατζηνάσιο,
και έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Ως το θάνατό του, η ποίηση του κυκλοφόρησε σε
εννέα ποιητικές συλλογές, με πρώτη την: «Σχέδια μάνα και δώδεκα χωρισμοί» το
1963.Όπως έλεγε ο ίδιος, η ποίηση ήταν αυτή που στήριζε και ανανέωνε τη ζωή
του.
Πηγές:
https://www.ishow.gr/production/259117/
https://ellinikoskinimatografos.gr/errikos-thalassinos/
https://ok.ru/video/2683422116380
