Πώς θα ’θελα η θάλασσα
να ήταν το σχολειό μου
και του σχολειού μου η φορεσιά
να ’τανε… το μαγιό μου.
Να ’χα τα βότσαλα χαρτί,
τα φύκια συνδετήρι,
κοχύλια τα μολύβια μου
κι ο αστερίας σβηστήρι.
Στην άμμο η ορθογραφία μου
να ήτανε γραμμένη
να ’ρχεται κύμα γρήγορα
τα λάθη μου να παίρνει.
Και να ’χα για δασκάλες μου
τις βάρκες π’ αρμενίζουν
να μ’ έπαιρναν κάθε πρωί
στη Γη να με γυρίζουν.
Σοφία Παράσχου,
Θαλασσινό σχολείο, εκδ. Περίπλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου