Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα σας, απόψε θα σας παρουσιάσω ένα αρκετά ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ. Πρόκειται για το Σλουθ του Άντονι Σάφερ. Ο Σάφερ κατέκτησε παγκόσμια φήμη με το θεατρικό έργο του «Σλουθ» (1970), το οποίο σημείωσε μία από τις πιο εντυπωσιακές εισπρακτικές επιτυχίες της δεκαετίας του ’70.
Η υπόθεση:
Ο Σέφερ χωρίζει το έργο σε δύο νοητά μέρη. Στο πρώτο μέρος, ο ζηλόφθονος συγγραφέας ορίζει τους κανονισμούς της ιδιόρρυθμης πλεκτάνης που έχει σκαρφιστεί με σκοπό να κατατροπώσει τον ανταγωνιστή του. Στο δεύτερο μέρος, ο ανταγωνιστής ανατρέπει τους ισχύοντες κανόνες για να πάρει την ανορθόδοξη παρτίδα σκάκι στα χέρια του και να αποδείξει στον αντίπαλό του με τον πιο δαιμόνιο και μαζί ευρηματικό τρόπο πόσο πολύ τον είχε εξαρχής υποτιμήσει. Οι δύο άντρες θα περιπλανηθούν μέχρι τέλους στους πάμπολλους μυστικούς διαδρόμους που ακολουθεί η πλοκή του Σέφερ. Δυο άντρες στη σκηνή. Ο ένας καλεί στο σπίτι του τον εραστή της γυναίκας του, ο άλλος ανταποκρίνεται και τον επισκέπτεται.
Δυο μαχητές πρόσωπο με πρόσωπο. Και αρχίζει το παιχνίδι. Με πρόσχημα την γυναίκα, μια άλλη γυναικά, το χρήμα, την κοινωνική δύναμη, την ταξική θέση, την καταγωγή, την γοητεία, την ψυχική αντοχή, την συναισθηματική ανθεκτικότητα, το παιχνίδι θα εξελιχθεί άγριο αλλά και αστείο, αδυσώπητο, αλλά και κωμικό. Οι δυο παίχτες παίζουν το ρόλο του θύτη και του θύματος, του θηρευτή και του θηράματος εναλλάξ. Μεταμφιέζονται, αλλάζουν όψη, ψυχισμούς, συμπεριφορές και πεποιθήσεις. Τίποτα δεν μένει σταθερό, γιατί όλα υπηρετούν το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι του φωτός, μέσα στο αιώνιο σκοτάδι. Οι δυο μαχητές, όπως οι σκακιστές, προβλέπουν τις άμεσες αλλά και τις κατοπινές κινήσεις αγνοώντας ότι η ζωή, είναι τελικά ο πιο απρόβλεπτος παίχτης. Γι'αυτό και θα έχουν – στο έξοχο έργο του Άντονι Σάφερ – το τέλος που αξίζει στα απελπισμένα και γι’αυτό παιγνιώδη πνεύματα, αυτού του σκληρού αμετακίνητου κόσμου.
Επιπλέον στοιχεία για το έργο:
Σκοτεινό και ευφυές θρίλερ, το «Σλουθ» έχει ως ήρωα έναν συγγραφέα μυστηρίων που οδηγεί σε διαβολική παγίδα τον εραστή τής γυναίκας του. Το «Σλουθ», που είχε τιμηθεί το 1970 με το βραβείο Τόνι (καλύτερο έργο της χρονιάς), παιζόταν για 2.359 παραστάσεις στο Λονδίνο και για 2.000 παραστάσεις στη Νέα Υόρκη πριν μεταφερθεί στην κινηματογραφική οθόνη (1972) με πρωταγωνιστές τους Μάικλ Κέιν και Λόρενς Ολίβιε (υποψήφιοι για Οσκαρ).
Το «Σλουθ» είχε παρουσιαστεί και στην Ελλάδα από αρκετά θεατρικά σχήματα με σημαντική εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Ανάμεσα στις ελληνικές παραστάσεις του «Σλουθ» θυμίζουμε το ανέβασμα με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Χορν και τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Το «ΣΛΟΥΘ» δεν είναι μόνο ένα ψυχολογικό θρίλερ ούτε περιορίζεται σε μια ιστορία πάθους, μυστηρίου κι εκδίκησης. Πρόκειται για ένα τολμηρό έργο που διαποτίζεται από την ύπαρξη μιας πληθώρας ψυχολογικών και κοινωνιολογικών επιπέδων ενώ οι κωμικές καταστάσεις, το σασπένς, η αγωνία και οι συνεχόμενες ανατροπές κόβουν την ανάσα.
Η διεκδίκηση μιας γυναίκας γίνεται η αφορμή για τη μέχρι τελικής πτώσης σύγκρουση δύο ανδρών. Με γενναίες δόσεις φλεγματικού χιούμορ και την ατμόσφαιρα ενός στιβαρού αστυνομικού έργου, το συναρπαστικό θεατρικό έργο του Άντονι Σάφερ μετατρέπεται σε ένα συμφωνημένο μεταξύ των ηρώων «παιχνίδι» όπου όλα επιτρέπονται: οι ρόλοι εναλλάσσονται, τα όρια καταργούνται, η πραγματικότητα θολώνει.
Σε αυτήν την κωμικοτραγική αρένα που έχει στηθεί, η κοινωνική καταξίωση, το κυνήγι της επιτυχίας η αγωνία της φθοράς του χρόνου λειτουργούν τελικά ως καταλύτες και παρακινούν τους δύο άντρες σε ένα παιχνίδι…δίχως επιστροφή!
Το μυστηριώδες αυτό θεατρικό παιχνίδι που συνέθεσε πριν από περίπου 40 χρόνια ο Σάφερ, γοητεύει διαχρονικά τον θεατή. Γραμμένο το 1970, παρέμεινε το κορυφαίο του Βρετανού συγγραφέα και αυτό που τον έκανε διάσημο. Σύμφωνα με σημείωμα του ίδιου του Άντονι Σάφερ, το μυστικό της επιτυχίας του «ΣΛΟΥΘ» βρίσκεται στο ότι το έργο ουσιαστικά διακωμωδεί τις αστυνομικές ιστορίες κι εν γένει το αστυνομικό μυθιστόρημα ενώ ταυτόχρονα, όπως σημείωσε ο κριτικός Κλάιβ Μπαρνς της Νέας Υόρκης, «περιέχει και αναδεικνύει όλες τις αρετές του αστυνομικού θρίλερ παραμένοντας έτσι το καλύτερο δείγμα θρίλερ που γράφτηκε ποτέ».
Υπήρξε τέλος το πρώτο ώριμο έργο του Σάφερ, που προηγουμένως ο ίδιος είχε διατελέσει δικηγόρος και διαφημιστής.
Η ηχογράφηση έγινε το 1976, ενώ δύο μεγάλοι ηθοποιοί, ο Χρήστος Πάρλας και ο Νικήτας Τσακίρογλου πρωταγωνιστούν.
 |
| Ο Νικήτας Τσακίρογλου |
 |
| Ο Χρήστος Πάρλας |
Η μεταφόρτωση έγινε από το Glob TV:
Πηγές:
Καθημερινή, GreekRadioTheater, athinorama, ert.gr, culturenow,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου