Η Απάτη στην ελληνική μυθολογία ήταν η προσωποποίηση ή πνεύμα της εξαπάτησης, παραπλάνησης, πονηριάς και της απάτης. Ο Ησίοδος αναφέρει στην Θεογονία την Απάτη ως κόρη (από παρθενογένεση) της Νυκτός, τέκνα της οποίας ήταν ο Μόρος, η Κυρ, ο Θάνατος, ο Ύπνος, τα Όνειρα, ο Μώμος, η Οϊζύς, οι Εσπερίδες, οι Μοίρες, οι Κήρες, η Νέμεσις, η Φιλότης, το Γήρας και η Έρις.
Απάτη
Προσωποποίηση της απάτης, του δόλου, της πανουργίας και του ψέματος.
Τα 85α γενέθλια του γιορτάζει σήμερα ο "Νίντζα" Λάζαρ Λέτσιτς...
Ο εικονιζόμενος είναι μία προσωπικότητα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση για το αν ήταν καλός προπονητής (αξιοσέβαστος στην πρώην Γιουγκοσλαβία και θρύλος για το μπάσκετ των Σκοπίων) ή "ταβερνιάρης" όπως τον βάφτισε η δημοσιογραφική μασονία στην χώρα μας.
Ο Λάζαρ Λέτσιτς έχει στην πλάτη του μία μακρά ιστορία στους πάγκους και θεωρείται δικαίως ο άνθρωπος που έβαλε τη Ραμποντνίσκι στον μπασκετικό χάρτη. Μαζί του η ομάδα της γείτονος χώρας έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας της με άνοδο και καθιέρωση στα μεγάλα σαλόνια, συμμετοχές σε δύο τελικούς Κυπέλλου και παρουσία στα ημιτελικά του Κυπελλούχων το 1976.
Στη Γιουγκοσλαβία ο Λέτσιτς απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης και αυτό που λίγοι γνωρίζουν, είναι πως ήταν ένας από τους βοηθούς του Ράνκο Ζεράβιτσα στον δρόμο για τον παγκόσμιο τίτλο του 1970 και του Μίρκο Νόβοσελ στο Ευρωμπάσκετ 1973. Μετά την καριέρα στην πατρίδα του, ο δρόμος τον έφερε το 1982 στην Θεσσαλονίκη και τον Φίλιππο και λίγα χρόνια αργότερα το 1990, στον Άρη αρχικά ως βοηθό του Ιωαννίδη και όταν ο Ξανθός αποχώρησε προβιβάστηκε σε πρώτο προπονητή.
Οι δημοσιογράφοι έσφαξαν με το βαμβάκι τον Λέτσιτς, ρίχνοντας του το ανάθεμα για το υποτιθέμενο φάγωμα του Ιωαννίδη και θεωρώντας τον ουσιαστικά ανίκανο να αναλάβει τον παραπαίοντα "Αυτοκράτορα". Ο Λάζαρ τους διέψευσε, κράτησε όρθια την ομάδα και έχασε την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ των Παρισίων από ένα σουτ του 17χρονου Κάνιγκχαμ στο Λονδίνο εναντίον της Κίνγκστον.
Στην Ελλάδα διατήρησε τον Άρη στην πρώτη θέση της κανονικής περιόδου αλλά πριν από τα πλέι οφ η διοίκηση τον υποβίβασε ξανά σε θέση βοηθού, προσλαμβάνοντας τον Μιχάλη Κυρίτση ο οποίος πιστώθηκε την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Σε ένα γαϊτανάκι ακατανόητων κινήσεων, ο Λέτσιτς επανήλθε στον ρόλο του οδηγού την επόμενη χρονιά για να αποπεμφθεί ξανά με άκομψο τρόπο πριν από τον τελικό του Κυπέλλου το 1992.
Ο Λάζαρ επέστρεψε στην πατρίδα του όπου απολάμβανε τον σεβασμό (όταν ο Άρης πήγε στο Σπλίτ για να αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα, οι άνθρωποι του είχαν εντυπωσιαστεί απο τον τρόπο που τον πλησίασαν και του μιλούσαν ο Κούκοτς και ο Ράτζα) και αποσύρθηκε από τους πάγκους το 2000.
Η ιστορία ακόμα δεν έχει αποφασίσει για την τελική κρίση του Λάζαρ Λέτσιτς. Αυτοί που αποφάσισαν όμως ήταν οι πρώην συμπατριώτες του, προπονητές και παίχτες, αντίπαλοι και συνεργάτες που τον Μάϊο του 2019 βρέθηκαν στα Σκόπια για να τιμήσουν τον τότε 80χρονο θεωρητικό του αθλήματος.
Μαριονέτα ή παρεξηγημένος, ο Λέτσιτς σημάδεψε με την πληθωρική παρουσία του το μπάσκετ της χώρας του και με τη μετριοπαθή συμπεριφορά του κατάφερε να έχει μόνο συμπάθειες στην Ελλάδα...
Antreas Tsemperlidis
Αγαπητοί φίλοι του Ραδιοφωνικού Θεάτρου απόψε θα σας παρουσιάσω ένα ακόμη επεισόδιο της σειράς ¨Κλέφτες και Αστυνόμοι" του 902 Αριστερά. Πρόκειται για τον Τελευταίο πελάτη της Έλλης Πετρίδη.
Η σειρά Κλέφτες και Αστυνόμοι αντλεί τη θεματολογία της από τη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία.
Η υπόθεση:
Μία πόρνη αυτοκτονεί στο κτίριο της αστυνομίας, είχε συλληφθεί το προηγούμενο βράδυ κοντά σε ένα πτώμα, σε ένα κακόφημο ξενοδοχείο, στο Μεταξουργείο ως ύποπτη "τέλεσης φόνου". Οι υποψίες βαραίνουν αυτή και πηδά από το παράθυρο...
Με τα λίγα στοιχεία που διαθέτει ο Αστυνόμος αρχίζει να ερευνά την υπόθεση, η υπόθεση της πόρνης σταδιακά κολλάει στο μυαλό του Αστυνόμου, καθώς αισθάνεται ότι κάτι δεν ταιριάζει σ' αυτή. Πηγαίνει στο ξενοδοχείο, που ήταν κανονικό μπουρδέλο να βρει στοιχεία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στην κουβέντα του όμως, με τον απρόθυμο να συνεργαστεί ξενοδόχο θα προκύψει μία πληροφορία που θα αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι.\
Η έρευνα συνεχίζεται σε ένα άθλιο μπουρδέλο της περιοχής. Η συζήτηση του Αστυνόμου με τη ¨Μαντάμ¨ και μια άλλη πόρνη του δίνει σημαντικά στοιχεία για την υπόθεση.
Σιγά σιγά από μια απλή υπόθεση αποκαλύπτεται μια τρομαχτική οικογενειακή τραγωδία...
Αφηγητής ο Δημήτρης Πουλικάκος.
Η μεταφορά έγινε από το Glob TV:
8:00 Έφτιαξα χιονάνθρωπο.
8:10 Ήρθε η γειτόνισσα φεμινίστρια και με ρώτησε γιατί δεν έφτιαξα και μια χιονογυναίκα.
8:15 Έφτιαξα και γυναίκα από χιόνι.
8:17 Ο άλλος γείτονας παραπονέθηκε πως η χιονογυναίκα έχει πολυ μεγάλα στήθη και προβάλει λάθος πρότυπο.
8:20 Γκεϊ-ζευγάρι από απέναντι φωναζαν πως οι χιονάνθρωποι θα έπρεπε να είναι δυο άνδρες διότι νιώθουν μειονεκτικά.
8:22 Τρανς που μένει στο τέλος του δρόμου με ρώτησε γιατί δεν έφτιαξα δυο χιονοσώματα με αφαιρούμενα μέλη.
8:25 Οι βίγκανς από άλλο τέλος του δρόμου είπαν πως το καρότο είναι η διατροφή τους και δεν επιτρέπουν να χρησιμοποιείται σαν μέρος του
χιονάνθρωπου.
8:28 Μαύροι με αποκαλούν ρατσιστή διότι ο χιονάνθρωπος είναι λευκός.
8:31 Ο μουσουλμάνος από απέναντι απαιτεί να καλύψω την χιονογυναίκα με σεντόνι.
8:40 Ήρθε αστυνομία και είπαν πως κάποιος ένιωσε προσβεβλημένος και με κατήγγειλε.
8:42 Ήρθε πάλι η φεμινίστρια και απαίτησε να αφαιρέσω την σκούπα από την χιονογυναίκα διότι συμβολίζει την αστική οικογενειακή της σκλαβιά.
8:43 Ήρθε ο πρόεδρος του συλλόγου για την ισότητα και με απείλησε με μηνύσεις.
8:45 Με δείχνουν σε όλες τις τοπικές ειδήσεις όπου με ρώτησαν αν ξέρω διαφορά μεταξύ χιονανθρώπου και χιονογυναίκας. Απάντησα «Χιονόμπαλες».
Με αποκαλούν «καταραμένος φασίστας και σεξιστής».
9:00 Είμαι πρώτη είδηση σε όλα τα κανάλια σαν τρομοκράτης, ρατσιστής, ομοφοβικός, εγκληματίας και με κατηγορούν για δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων με αφορμή την κακοκαιρία.
9:10 Με ανακρίνουν για να ανακαλύψουν αν λειτουργούσα μόνος μου η αν έχω συνεργάτες. Κοινωνικοί λειτουργοί πήραν τα παιδιά μου.
9:29 Στον δρόμο περνάει όχλος με πυρσούς από εκείνους που έχω προσβάλλει. Απαιτούν τον αποκεφαλισμό μου.
Νόημα - αυτή ιστορία δεν έχει νόημα. Είναι ο κόσμος στον οποιον ζούμε τώρα.
Αγαπητοί φίλοι του ραδιοφωνικού θεάτρου απόψε θα σας παρουσιάσω μια περίεργη και ενδιαφέρουσα αστυνομική ιστορία. Το έργο του Μπέρναρντ Το πτώμα πήδησε από το παράθυρο.
Υπόθεση: Ο Χάρυ Φέντον δικηγόρος που ενεργεί σαν τον καλύτερο ντετέκτιβ για να προστατέψει τα συμφέροντα των πελατών του, αναλαμβάνει να επέμβει για λογαριασμό της κ. Νίβεν αν και όταν ο κ. Νίβεν πεθάνει. Υπάρχει όμως και ένα γράμμα που ο κ. Νίβεν έχει αφήσει εντολή να παραδοθεί στην αστυνομία μετά το θάνατο του...
Περίπλοκη και ενδιαφέρουσα υπόθεση που κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι τέλος, με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις...
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Παπάς, Θάλεια Καλλιγά, Γιάννης Αποστολίδης, Δέσπω Διαμαντίδου, Μιχάλης Μπούκλης, Δημήτρης Νικολαϊδης, Βύρων Πάλλης, Ελλη Ξανθάκη, Βάσω Μαριδιώτου, Γιώργος Πλούτης.
 |
| Ο Γιώργος Παπάς |
Η μεταφορά έγινε από το Panos Coach:
Πηγή:http://radio-theatre.blogspot.com/2013/12/blog-post_19.html?m=1#
Σύζυγος του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιουστινιανού. Γεννήθηκε περίπου το 500 μ.Χ. από ταπεινή οικογένεια. Ο πατέρας της, Ακάκιος, με καταγωγή από την Κύπρο, ήταν αρκουδιάρης σε τσίρκο και η μητέρα της πιθανότατα ηθοποιός.
Η Θεοδώρα ξεκίνησε ως κωμική ηθοποιός διασκεδάζοντας τα πλήθη στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης και συνέχισε ως πόρνη πολυτελείας, εκμεταλλευόμενη την ομορφιά της.
Ζώντας μία μάλλον φτωχική ζωή, θα γνωρίσει τον κατά δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερό της Ιουστινιανό, συγκλητικό και ανιψιό του αυτοκράτορα Ιουστίνου, ο οποίος θαμπωμένος από την ομορφιά της θα την παντρευτεί το 523, παρά τις αντιδράσεις της κοινωνικής του τάξης και της θείας του αυτοκράτειρας Ευφημίας.
Γυναίκα με ισχυρή θέληση και ηγετικές ικανότητες, «υπερίσχυε σε ευφυΐα από οποιονδήποτε άνδρα στην Αυλή», σύμφωνα με τον αυλικό Ιωάννη Λυδό. Θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη Στάση του Νίκα, όταν θα πείσει τον άβουλο Ιουστινιανό να χρησιμοποιήσει τον στρατό για την καταστολή της λαϊκής εξέγερσης.
Πέθανε στις 28 Ιουνίου 548, σε ηλικία 48 ετών, από καρκίνο του μαστού και τάφηκε στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη.
H φωτογραφία είναι πίνακας ζωγραφικής, του σύγχρονου Γάλλου ζωγράφου Antoine Helbert
Αγαπητοί φίλοι και φίλες του θεάτρου απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω ένα έργο σύγχρονο επίκαιρο και πάντοτε παντοτινό: Την Έξωση του Χρήστου Δοξαρά. Ήταν το πρώτο ελπιδοφόρο έργο ενός υποψιασμένου συγγραφέα που δίδαξε πολλά.
Βρισκόμαστε στην εποχή (τέλη δεκαετίας του ΄70)
που το Εθνικό Θέατρο κατέχεται από ένα κόμπλεξ απέναντι στο Νεοελληνικό Θέατρο
(κυρίως μετά το 1974) και έτσι αυτό θα βρει καταφυγή στο ιδιωτικό θέατρο.
Παρόλαυτα το έργο κέρδισε το τρίτο κρατικά βραβείο το 1977 από την επιτροπή του
Κρατικού (εκείνη τη χρονιά δεν είχε δοθεί πρώτο (!)). Η Έξωση βρήκε θεατρική στέγη μόλις στις 5/1/1980 σε σκηνοθεσία
Γιώργου Μεσάλα με πρωταγωνιστές τους Ζ.
Τσαπέλη, Ν Τσακίρογλου, Τα Βουλάλα και Θ. Ιωαννίδου.
Ο
συγγραφέας.
Γεννημένος το 1935 ο Χρήστος Δοξαράς είναι
γενικότερα γνωστός από τη συμμετοχή του στις ταινίες του παλιού ελληνικού
κινηματογράφου με πάνω από τριάντα συμμετοχές. Τη δεκαετία του ΄70, με
εικοσαετή εώς τότε καλλιτεχνική εμπειρία, ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών
έργων, επιδεικνύοντας την άλλη από αυτή του ηθοποιού, πλευρά του ταλέντου του.
Υπήρξε ακόμη σεναριογράφος τηλεοπτικών σειρών, με μεγαλύτερη επιτυχία την πιστή
απόδοση στη μικρή οθόνη του μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου Λωξάντρα. Ο Χρήστος Δοξαράς έφυγε από τη
ζωή στις 3 Ιανουαρίου 2018.
 |
| Ο Χρήστος Δοξαράς |
Η
πλοκή.
Η πλοκή εξελίσσεται κατά μήκος μιας καθημερινής
διαδικασίας μιας έξωσης και περιγράφει τις αντιδράσεις των θυμάτων της, Τρείς
φτωχούληδες νοικάρηδες και μια εξωλέστατη νοικοκυρά, που τους πετάει στο δρόμο
καθώς δεν έχουν να πληρώσουν την αύξηση του ενοικίου. Τα τρία αυτά έρμαια
βρίσκονται μπροστά σε μια γυναίκα-είδωλο γιαυτούς , τη μισούν, τη θαυμάζουν,
την πιστεύουν και την ποθούν.
Πρωταγωνιστές είναι ένας μορφωμένος ονειροπόλος
υπάλληλος, ο Κίμων Προκοπίου, ο ιδεολόγος που τον αγαπούν αλλά δεν μπορούν να
τον καταλάβουν. Ο Κοσμάς, ένας ρακοσυλλέκτης ανήμπορος να βρει άλλη δουλειά και
ο Στάθης Γιάβης που είναι ένας ανεπρόκοπος μπαλωματής. Η ιδιοκτήτρια ( η ¨Κυρά¨
όπως την αποκαλούν) είναι μια ανάλγητη, πορνική και σκληρά υποκριτική πωρωμένη
γυναίκα. Τέλος ο ¨αγαπητικός της Κυράς¨ είναι ένας αδίστακτος κυνικός της
άποψης ότι ¨η συνείδηση είναι μια καραμέλα που χαλάει τα δόντια¨.
Η έξωση των τριών φίλων από το σπίτι που ζούνε θα
δώσει αλληγορικά την αληθινή και παντοτινή έξωση από τη χαμοζωή που ζήσανε. Τη ζωή
γενικά που θα θέλανε να φτιάξουν γεμάτη όνειρα και ελπίδες, στην οποία πάντα
υπάρχει ένα εμπόδιο.
Περαιτέρω
στοιχεία για το έργο.
Έχουμε καταρχήν να κάνουμε με ένα έργο που θα το χαρακτηρίσει
η πρωτότυπη σύλληψη του υπαρξιακού προβλήματος. Ο Δοξαράς δεν έχει σκοπό να
κοινωνιολογήσει, ή να γράψει μια ηθογραφική αλητογραφία.
Το έργο αποτελεί μια νατουραλιστική της αθλιότητας
με ποιητικορομαντικά όμως εμβόλια. Ο Νατουραλισμός του όμως μερικές φορές
γίνεται αφόρητος, ενώ σύμφωνα με την άποψη του Κώστα Γεωργουσόπουλου η
παράσταση αφήνει τη δράση να αναπτυχθεί οριζόντια και αγνοεί το βάθος,
σταθμεύοντας στο επιφανειακό νατουραλιστικό φάσμα στερούμενη αποχρώσεων. Θέλει
σίγουρα να δείξει τα επίπεδα της ζωής κάποιων περιθωριακών ανθρώπων που να
θυμίζουν την ύπαρξη της άλλης πραγματικότητας, την απαράδεκτη ανισότητα της
καταναλωτικής ευζωίας και τον αντίποδα της.
Ο Δοξαράς στο τέλος του έργου αλλάζει το σκηνικό
από το ρεαλιστικό στο αλληγορικό, απλοποιεί τα πράγματα στην περιοχή της
ιδεολογίας αλλά σχηματοποιεί και τη μίμηση της πράξης. Εύστοχα η παράσταση
κρατήθηκε στο χαμηλό τόνο της καταπιεσμένης διαμαρτυρίας του ¨χαμένου δίκιου¨
δίνοντας συνάμα σπαρακτικούς τόνους της χαμένης ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η
σύλληψη του μύθου είναι επιτυχής με χαρακτήρες που τον συνθέτουν και διατηρούν
ως το τέλος ένα έντονο σκηνικό ενδιαφέρον.
Οι τύποι του Χρήστου Δοξαρά είναι περισσότερο
σκουπίδια παρά ναυάγια. Όσοι δεν ταξίδεψαν ποτέ δε ναυαγούν, το μόνο ταξίδι των
τριών είναι τα ξυπνητά τους όνειρα. Είναι μοιραίοι τύποι του τίποτα. Η Έξωση είναι ένα ψυχογράφημα με
ψυχολογημένη διαγραφή του χαρακτήρα των ηρώων, με ταυτόχρονη με έμφαση στο
λόγο.
Σε πρώτη όψη διακρίνεται ο μικρός φαύλος κύκλος
ενός καθημερινού επεισοδίου που μπορεί να ενδιαφέρει ακόμη και σαν
επικαιρότητα. Οι ήρωες του είναι φορτωμένοι με τη βιοτική στέρηση και την
αθλιότητα. Η δεύτερη και αθέατη όψη είναι η έξωση από το δικαίωμα της ζωής.
Σύμφωνα με την αυστηρή κριτική της Εστίας ο συγγραφέας παρασύρθηκε από την
ανεπιτυχή μίμηση ξένων προτύπων (Τσέχωφ, Ντίκενς, Ουγκό κλπ), κυριαρχεί η
στατικότητα και οι φλύαροι διάλογοι χαμηλής στάθμης. Το αποτέλεσμα είναι μια
χαμηλόφωνη τσεχοφική εξομολόγηση.
Θα κλείσουμε λέγοντας ότι η παράσταση έχει
αναμφισβήτητα θεατρικότητα, σκηνική γλώσσα, οικεία λέξη και ελεγχόμενη ανάπτυξη.
Η γραφή όμως πάσχει από μερικές επαναλήψεις. Και σύμφωνα με την τοποθέτηση του
Τάσου Λιγνάδη (πατέρα του γνωστού παιδόφιλου): Η Έξωση είναι ένα επεισόδιο βυθού με καθημερινούς ανθρώπους…
Πρωταγωνιστούν: ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΓΚΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΙΡΑΝΤΑ
 |
| Η Μιράντα Ζαφειροπούλου |
 |
| Ο Κώστας Ρηγόπουλος |
Το έργο μπορείτε να δείτε εδω:
https://www.dailymotion.com/video/x13mp39
Το υλικό αντλήθηκε από την αρθρογραφία
που αναπτύχθηκε στην αρθρογραφία των θεατρικών στηλών του ημερήσιου τύπου της
εποχής που έλαβε χώρα η παράσταση, και διατίθεται στο ηλεκτρονικά αρχείο του
Εθνικού Θεάτρου και μπορείτε να τη δείτε εδώ:
http://www.nt-archive.gr/playMaterial.aspx?playID=136
Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος. Φίλες και φίλοι, με αφορμή τη μεγάλη χριστιανική εορτή, πρόκειται να σας αναλύσω τον Ιούδα , του Σπύρ...
