Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντινούπολη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντινούπολη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σαν σήμερα...

 Σαν Σήμερα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1955 ξέσπασε στην Κωνσταντινούπολη  το πογκρόμ των Τούρκων κατά των Ελλήνων,(πογκρόμ ,από την ρωσική λέξη που σημαίνει συντρίβω). Αφορμή ήταν το πρωτοσέλιδο μιας Τουρκικής εφημερίδας της Ισταμπούλ Εξπρές, που έγραψε : «Βάλανε φωτιά στο σπίτι του πατέρα μας Κεμάλ Ατατούρκ». Στην πραγματικότητα έγινε προβοκάτσια από δύο Τούρκους υπαλλήλους του Προξενείου στη Θεσσαλονίκη, που έβαλαν βόμβα στην αυλή του και έγινε ισχυρή έκρηξη. Οι Ελληνικές Αρχές συνέλαβαν τους δράστες της έκρηξης. Ήταν ο φύλακας του προξενείου Χασάν Μεχμέτογλου και ο συνεργός του, Οκτάι Εγκίν, μουσουλμάνος από τη Θράκη. Επρόκειτο για πράκτορες της Τουρκικής Αστυνομίας, ωστόσο το τουρκικό κράτος δεν έχει παραδεχτεί κάτι τέτοιο. Το σύνθημα για το πογκρόμ δόθηκε.  



Οι μαρτυρίες περιγράφουν πως ο όχλος μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη με κάθε είδους μέσο, από διάφορες περιοχές της Τουρκίας. Στο πλήθος μοιράστηκαν λοστοί, ενώ τα σπίτια και οι επιχειρήσεις των Ελλήνων είχαν σημαδευτεί από την προηγούμενη νύχτα. Μέσα σε εννέα ώρες καταστρέφονται 4.500 ελληνικά καταστήματα, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίες και 37 σχολεία. Είναι η αρχή του τέλους για τον Ελληνισμό της Πόλης. Μεγάλο ρόλο στα «Σεπτεμβριανά» όπως  ονομάστηκαν τα γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955, έπαιξε και η Βρετανική προπαγάνδα που ξεσηκώνοντας του Τούρκους εναντίον των Ελλήνων ως αντίποινα για το Κυπριακό. Από τους 100.000 Έλληνες που ζούσαν εκείνη την εποχή στην Πόλη, τα χρόνια που ακολούθησαν ο αριθμός τους συρρικνώθηκε σταδιακά σε λίγες χιλιάδες. Τελικά αποδείχθηκε ότι το πογκρόμ είχε οργανωθεί από την ίδια την κυβέρνηση Μεντερές. Την αποκάλυψη έκαναν οι ίδιοι οι Τούρκοι όταν οι στρατιωτικοί κατέλαβαν το 1960 την εξουσία και κάθισαν στο σκαμνί την πρώην πολιτική ηγεσία.  Καταδίκασαν τον πρώην πρωθυπουργό Μεντερές σε θάνατο δι' απαγχονισμού, καταδίκη η οποία εκτελέστηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1961.  



Οι φωτογραφίες από τα «Σεπτεμβριανά». Στην 4η φωτογραφία το πρωτοσέλιδο της Τουρκικής εφημερίδας Ισταμπούλ Εξπρές.

Πηγή Σαν σήμερα

Λίγες γραμμές για την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης...

Στη Δυτική ακτή του περάσματος Προποντίδα – Εύξεινος Πόντος, τον 7ο αι. π.Χ.
 θα ιδρυθεί μία νέα πόλη από Μεγαρείς αποίκους.



Η πόλη για 9 αιώνες θα παραμείνει Ελληνική και θα αποκαλείται με το όνομα του ιδρυτή της, Βύζα. Την περίοδο του Σέπτιμου Σεβίριου (193 – 211 μ.Χ.), η πόλη θα ισοπεδωθεί από τα Ρωμαϊκά στρατεύματα και από ανεξάρτητη Ελληνική πόλη θα υποβιβαστεί σε κώμη
υπαγόμενη στην Ηράκλεια της Θράκης.

Για αποτελεσματικότερη διοίκηση ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός, (284 – 305) το 293
εγκαινιάζει το σύστημα των τετραρχιών, όπου η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα χωριστεί σε τέσσερεις βασικές διοικητικές περιφέρειες (Ανατολή, Ιλλυρικό, Ιταλία, Γαλατία).

Λόγω των κινδύνων που αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, το 324 θα μεταφερθεί στην πόλη του Βύζα από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α’ (324 – 337).

Η πόλη θα ανοικοδομηθεί όπως αρμόζει σε πρωτεύουσα Αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος Α’ με
την στήριξη της Χριστιανικής Εκκλησίας θεσμοθετεί την ανεξιθρησκία.

Έτσι ο Αυτοκράτορας χρίζεται «προστάτης του Λόγου του Θεού» και έκτοτε παύουν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες να είναι «αχτίδα των Θεών». Θεμελιώνεται η πολυπολιτισμική Ανατολική Ρώμη με
πρωτεύουσα την Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη και με δεύτερη επίσημη γλώσσα την Ελληνική, η οποία μετά τον 10ο αι θα είναι η κύρια γλώσσα της Αυτοκρατορίας.

Λόγω των βαθιών πολιτισμικών αλλαγών, οι μεταγενέστεροι ιστορικοί θα την αποκαλέσουν Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Ο Οικονομικός Αφανισμός των Μειονοτήτων Varlιk Vergisi 1942-44 στην Τουρκία

Σκοπός ήταν η οικονομική εξόντωση των Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων με ένα έκτακτο εφάπαξ φόρο που καθοριζόταν αυθαίρετα από τον τοπικό κομματάρχη και αντιστοιχούσε σε πολλαπλάσιο της περιουσίας που διέθεταν τα μέλη των Μειονοτήτων.



Ο Φόρος έπρεπε να πληρωθεί σε 15 μέρες, δεν υπήρχε δικαίωμα ένστασης και σε περίπτωση μη πληρωμής γινόταν πλειστηριασμός της περιουσίας του οφειλέτη και αν ακόμα δεν έφτανε αυτό ακολουθούσε εξορία στο Ασκαλέ, την Σιβηρία της Ανατολής.

Εξορίστηκαν 2000 περίπου εκ των οποίων πέθαναν 21 στην πλειοψηφία τους Έλληνες.

 Οι αλήθειες για τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν αποκαλύφθηκαν από τον Έφορο της Κωνσταντινούπολης Faik Ökte, που κλήθηκε να εφαρμόσει τον νόμο αυτό, σε βιβλίο που δημοσίευσε το 1952 συνέπεια των τύψεων συνείδησης που είχε.

Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης εκμεταλλεύονται τις ευνοϊκές συνθήκες που προέκυψαν από τις μεταρυθμίσεις του Χάτι Χουμαγιούν(1856).

Οι συνθήκες βελτιώθηκαν, σε περιορισμένο βαθμό, μετά την
έναρξη των μεταρρυθμίσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
για «Εξευρωπαϊσμό», τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα μετά από την
διακήρυξη του Χάτι Χουμαγιούν(1856).




Την περίοδο 1850-1908 ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης,
 παρά τα περιοριστικά μέτρα, προοδεύει μαζί με τον υπόλοιπο Ελληνισμό της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην οικονομία, παιδεία,
κοινωνική μέριμνα και πολιτισμό.

Ο Ελληνικός Πληθυσμός της Πόλης το 1913 ήταν 310.000 επί συνόλου 
750.000 κατοίκων.

Οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις άρχισαν να γίνονται την
περίοδο 1856-1876 ενώ η περίοδος 1878-1908 είναι η
περίοδος της απολυταρχίας του Σουλτάνου Χαμίτ Β’ που αν
και για την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα υπήρξε σχετικά ήρεμη
αποτελεί το πρώιμο της τραγικής περιόδου που ακολουθεί την
περίοδο 1908-1922.

Η ηγεσία της Ρωμαίικης Κοινότητας πίστευε στην δυνατή μετεξέλιξη της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας σε ένα κράτος Νόμου με πολυεθνική σύνθεση.

Ο Ιούδας, του Σπύρου Μελά. Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος

  Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος.     Φίλες και φίλοι, με αφορμή τη μεγάλη χριστιανική εορτή, πρόκειται να σας αναλύσω τον Ιούδα , του Σπύρ...