30 Απριλίου 1945 Το τέλος του Αδόλφου Χίτλερ

Μετά την αποτυχία της γερμανικής αντεπίθεσης στις Αρδέννες, στα τέλη Δεκεμβρίου 1944 και την εκδήλωση της μεγάλης χειμερινής σοβιετικής επίθεσης στον Βιστούλα, ο Χίτλερ μετέβη στο Βερολίνο, αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την πόλη. Τους τελευταίους μήνες της ζωής του θα τους περνούσε στα 20 μικρά δωμάτια του προσωπικού του καταφυγίου, το οποίο βρισκόταν σε βάθος 17 μέτρων κάτω από τους κήπους της καγκελαρίας.

Παρά τις εκκλήσεις των συνεργατών του να φύγει από την πόλη, προκειμένου να αποφευχθεί μια άσκοπη αιματοχυσία, ο Χίτλερ επέμενε να μείνει. Στις 20 Απριλίου γιόρτασε τα τελευταία του γενέθλια μέσα στο καταφύγιο, και την ίδια στιγμή, η 5η Σοβιετική Στρατιά είχε περικυκλώσει το Βερολίνο.

«Όποιος θέλει, μπορεί να φύγει! Εγώ σκοπεύω να παραμείνω» είχε πει και ήδη από τις προηγούμενες μέρες, οι περισσότεροι υπουργοί και στενοί του συνεργάτες τον είχαν εγκαταλείψει. Στο μεταξύ, ο γερμανός δικτάτορας συνέχιζε να βρίζει τους συμπατριώτες του, χαρακτηρίζοντας τους «ανάξιους του εθνικοσοσιαλισμού».

Εώς και τη νύχτα της 28ης Απριλίου ο γερμανός δικτάτορας ήλπιζε ότι οι μονάδες του αντιστράτηγου Βάλτερ Βενκ θα κατάφερναν να διασπάσουν τον σοβιετικό κλοιό. Το ξημέρωμα της επομένης όμως, διέλυσε και αυτές τις προσδοκίες καθώς η βοή της μάχης ακουγόταν πλέον καθαρά στην καγκελαρία, καθώς οι σοβιετικές μονάδες δεν απείχαν παρά μονάχα 800 μέτρα. Το ίδιο πρωινό έμαθε για την τύχη του Μουσολίνι όπου ο δικτάτορας είχε εκτελεστεί από αντιφασίστες αντάρτες και το πτώμα του είχε κρεμαστεί ανάποδα, σε πλατεία του Μιλάνου.

Τις επόμενες ώρες υπαγόρευσε στις γραμματείς του την «πολιτική» του «διαθήκη». Επρόκειτο για ένα μανιφέστο κατά των «μπολσεβίκων και των Εβραίων», χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής για το κακό που είχε προξενήσει σε όλο τον κόσμο. Έπειτα νυμφεύτηκε τη σύντροφο του, Εύα Μπράουν, με πολιτικό γάμο, με μάρτυρες τους Μάρτιν Μπόρμαν και Γιόζεφ Γκέμπελς.

Την ίδια νύχτα, ο Χίτλερ χαιρέτησε ένα προς ένα όλα τα μέλη του επιτελείου του, της φρουράς και του υπηρετικού προσωπικού. Το πρωί της 30ης Απριλίου γευμάτισε με τις πιστές του γραμματείς Τράουντλ Γιούνκε και Γκέρντα Κρίστιαν. Στη συνέχεια, αποχαιρέτησε τον Μπόρμαν και το ζεύγος Γκέμπελς.

Λίγο μετά τις 15.00, αποσύρθηκε με τη σύζυγο του στο δωμάτιο τους. Πήραν και οι δύο κάψουλα υδροκυανίου. Ταυτόχρονα, ο Χίτλερ, για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, τοποθέτησε στον κρόταφο το πιστόλι του. Στις 15.30 ακούστηκε ένας πυροβολισμός.

Ο δρ Στούμπφεγγερ εξέτασε τα πτώματα και πιστοποίησε τους δύο θανάτους. Οι σοροί του Χίτλερ και της Μπράουν μεταφέρθηκαν στον κήπο της καγκελαρίας και περιλούστηκαν με βενζίνη προκειμένου να καούν. Ωστόσο, η καύση ήταν ατελής, λόγω της μικρής ποσότητας βενζίνης. Όταν οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την Καγκελαρία, βρήκαν τις μισοκαμένες σορούς του Χίτλερ και της Εύα Μπράουν.

Τον Ιούνιο του 1945, όλα τα πτώματα θάφτηκαν σε ένα δάσος κοντά στη γερμανική πόλη Ρατενάου. Στην τοποθεσία αυτή δημιουργήθηκε βάση του Σοβιετικού Στρατού. Το 1970, η βάση επρόκειτο να παραδοθεί στις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας. Τότε, η ΚGB με τη σύμφωνη γνώμη της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ, διέταξε την εκταφή και καταστροφή των υπολειμμάτων των σορών, προκειμένου να μην ανακαλυφθούν και γίνουν τόπος προσκυνήματος για νοσταλγούς του ναζιστικού καθεστώτος. Στις 13 Μαρτίου 1970, οι σοροί αποτεφρώθηκαν από πράκτορες της KGB, οι οποίοι εν συνεχεία σκόρπισαν τις στάχτες στον ποταμό Μπίντεριτς.

Η αυτοκτονία του Χίτλερ και της Μπράουν έθεσε τέλος στη διεθνή ανησυχία και τον τρόμο που είχαν προκαλέσει για πολλά χρόνια.

Ήταν το τέλος μιας εποχής βίας, φανατισμού και καταπίεσης που είχε προκαλέσει ανείπωτο πόνο και καταστροφή σε όλη την Ευρώπη και πέραν αυτής.

Πηγή:

Βερολίνο : Η πτώση 1945

Του Antony Beevor.

30-04-1945. '''' Ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτονεί.''''

      Την άνοιξη του 1945 ο Κόκκινος Στρατός βρισκόταν ήδη στα περίχωρα του Βερολίνου. Ο Χίτλερ τις τελευταίες εβδομάδες είχε κλειστεί με το επιτελείο του στο υπόγειο καταφύγιο του κάτω από την Καγκελαρία στο Βερολίνο. Στις 29 Απριλίου 1945 νυμφεύθηκε τη σύντροφο του Εύα Μπράουν και αμέσως μετά υπαγόρευσε τη διαθήκη του.

        Τις πρωινές ώρες της 30ης Απριλίου του 1945 οι Σοβιετικές Δυνάμεις ήταν μόνο μερικές εκατοντάδες μετρά μακριά. Ο Χίτλερ αφού γευμάτισε, αποχαιρέτησε τους ακόλουθους του που δεν το είχαν ήδη σκάσει, Μπόρμαν και το ζεύγος Γκέμπελς, Γύρω στις 15.00, κλείστηκε με τη νιόπαντρη σύζυγό του Εύα Μπράουν στο δωμάτιό τους. Ήπιαν και οι δύο κάψουλα υδροκυανίου και παράλληλα ο Χίτλερ, για να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα, τοποθέτησε στον κρόταφο το πιστόλι του. Στις 15.30 ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ο δρ Στούμπφεγγερ εξέτασε τα πτώματα και πιστοποίησε τους δύο θανάτους. 

        Το σώμα του Χίτλερ κατόπιν εντολής του τυλίχθηκε με τη ναζιστική σημαία και κάηκε από τα SS στον κήπο της Καγκελαρίας του Ράιχ. Κάηκε μαζί και η σωρός της Μπράουν καθώς και εκείνες του ζεύγους Γκέμπελς και των έξι παιδιών τους. Λόγω όμως μη επαρκούς βενζίνης, η καύση ήταν ατελής. Όταν οι Σοβιετικοί κατέλαβαν την Καγκελαρία, βρήκαν τις μισοκαμένες σορούς του Χίτλερ, και των υπολοίπων. Τον Ιούνιο του 1945, όλα τα πτώματα θάφτηκαν σε ένα δάσος κοντά στη γερμανική πόλη Ρατενάου. Εκεί δημιουργήθηκε βάση του Σοβιετικού Στρατού. Το 1970, η βάση επρόκειτο να παραδοθεί στις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας. Έτσι, η ΚGB διέταξε την εκταφή και καταστροφή των υπολειμμάτων των σορών, προκειμένου να μην ανακαλυφθούν και γίνουν τόπος προσκυνήματος για νοσταλγούς του ναζιστικού καθεστώτος. Στις 13 Μαρτίου 1970, οι σοροί αποτεφρώθηκαν από πράκτορες της KGB που σκόρπισαν τις στάχτες στον ποταμό Μπίντεριτς.

         Υπάρχουν πολλές θεωρίες συνωμοσίας για τον Χίτλερ. Όμως, αποδεδειγμένα πια, πέθανε χωρίς αμφιβολία στο υπόγειο καταφύγιό του στο Βερολίνο στις 30 Απριλίου του 1945, χρησιμοποιώντας χάπι υδροκυανίου και στη συνέχεια μια σφαίρα, σύμφωνα με Γάλλους επιστήμονες που απέκτησαν σπάνια πρόσβαση στα δόντια του, που βρίσκονται στη Μόσχα, επιβεβαιώνοντας έτσι την επίσημη περιγραφή του θανάτου του. Δεν διέφυγε στην Αργεντινή με υποβρύχιο, δεν βρίσκεται σε κρυφή βάση στην Ανταρκτική ούτε στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Η σύγκριση των δοντιών με τα ήδη γνωστά οδοντιατρικά αρχεία του Χίτλερ, πριν από τον θάνατό του, επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τα δικά του δόντια. Επίσης, η ανάλυση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των δοντιών, όπου δεν βρέθηκαν τα παραμικρά ίχνη κρέατος, επιβεβαίωσε ότι ο Χίτλερ ήταν φυτοφάγος. Παρόλο που πέθανε σε ηλικία μόνο 56 ετών, ο Χίτλερ είχε διατηρήσει μόνο πέντε από τα δικά του δόντια και τα άλλα ήσαν τεχνητά, πράγμα που βοήθησε στην ταυτοποίησή του.

        Οι Γάλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι το 2017 η Ρωσική Μυστική Υπηρεσία FSB και τα ρωσικά κρατικά αρχεία τούς έδωσαν άδεια να εξετάσουν τα δόντια του ηγέτη του ναζιστικού κόμματος για πρώτη φορά από το 1946. Οι επιστήμονες μπόρεσαν, επίσης, να δουν ένα μέρος κρανίου που θεωρείται ότι προέρχεται από τον Χίτλερ και το οποίο φέρει μια τρύπα κατά πάσα πιθανότητα από σφαίρα στην αριστερή πλευρά. Αλλά, ενώ πήραν δείγματα από τα δόντια, δεν επετράπη στους ερευνητές να πάρουν δείγματα DNA από αυτό το κρανίο.

Ακολουθήστε μας και στο Instagram https://www.instagram.com/taxidistonxrono_timetravel/