Αγαπητοί αναγνώστες καλησπέρα σας, απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω ένα θεατρικό έργο που ανήκει στην κληρονομιά του καλού εγγλέζικου θεάτρου. Πρόκειται για το έργο του Τζων Πρίσλεϊ Μπόουτον ¨Ο Επιθεωρητής έρχεται¨, έργο από τα πιο πολυανεβασμένα των τελευταίων 50 ετών.
Το έργο γράφτηκε το 1912, στην ακμή του βρετανικού ιμπεριαλισμού, λίγο πριν την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Κεντρικός ήρωας του έργου, όπως μπορεί
κανείς να διαπιστώσει και από τον τίτλο, είναι ο ¨Επιθεωρητής¨, ο οποίος έχει
χαρακτηριστεί και σαν άγγελος από το μέλλον, καθώς ο ερχομός, η παρουσία του
και η αποχώρηση του από το έργο ακολουθούν μία κυκλική σειρά.
Αυτός επιβάλλει το κλίμα της παράστασης, ψυχρός, απόμακρος, με μια ανέκφραστη μάσκα κινείται ανάμεσα στους αστούς λες και γλίστρησε μέσα από αυτούς ή μπαίνει μέσα τους εντελώς αθόρυβα βγάζοντας με την ξερή και άχρωμη ομιλία του το πραγματικό πρόσωπο τους.
Η υπόθεση του έργου:
Μια ανοιξιάτικη
νύχτα στην αγγλική επαρχία του 1920 η πλούσια οικογένεια του Άρθουρ Μπέρλινγκ, γιορτάζει
τους αρραβώνες της κόρης τους με τον εξίσου πλούσιο νέο Τζέραλντ Κρόφτ. Η εορταστική ατμόσφαιρα χαλάει από μια ξαφνική, δυσάρεστη είδηση: πρόκειται
για την αυτοκτονία της νεαρής κοπέλας της Εύας Σμιθ που εργάστηκε κάποτε στην εταιρία
των Μπέρλινγκ.
Ο Eπιθεωρητής Γκοούλ, ένα πρόσωπο μυστηριακό,
αυταρχικό και σίγουρο στις κινήσεις του ελέγχει τις συνειδήσεις της αστικής τάξης
και έρχεται αποφασιστικά για να αναγγείλει αυτή την είδηση. Ύστερα από ανάκριση,
αποκαλύπτεται ότι όλα τα μέλη της οικογένειας, είναι υπεύθυνα για την αυτοκτονία
αυτού του κοριτσιού. Ο καθένας αντιδρά με το δικό του τρόπο, όμως στο τέλος οι απολογίες
τους περνούν στην εξομολόγηση.
Τα μέλη της οικογένειας πέφτουν θύματα
της ακόρεστης αλαζονείας τους, της έλλειψης ηθικής, ανθρωπιάς και μέτρου. Ο συντηρητισμός
και η φαινομενικά αυστηρή ηθική που αρχικά χαρακτηρίζει την οικογένεια, αποδεικνύεται
πέρα για πέρα ψεύτικη. Μολονότι ποινικές ευθύνες ή διώξεις δεν προκύπτουν κατά την
έρευνα, οι ηθικές κυρώσεις είναι μεγάλες. (πηγή: e-la-theatro.gr)
Επιπλέον στοιχεία για το έργο
Η ¨ατομική
ευθύνη¨ αποτελεί το ζήτημα που πραγματεύεται το έργο, η ¨ευθύνη¨ σε συνδυασμό
με την ¨ανευθυνότητα¨ εκείνου του ανθρώπου που δε νοιάζεται για το συνάνθρωπο
του.
Ο Πρίσλεϊ
επιλέγει να μιλήσει για το ζήτημα της ατομικής ευθύνης στήνοντας σε πρώτο
επίπεδο ένα αστυνομικό έργο. Ο τρόπος γραφής, η δημιουργική δομή και οι
χαρακτήρες των ηρώων είναι υλικό που δίνει λαβή για συζητήσεις, παραδοχές και
αμφισβητήσεις. Το έργο έχει κοινωνικό και φιλοσοφικό υπόβαθρο με ένταση
αστυνομικού μυθιστορήματος.
¨Δεν είμαστε μόνοι, είμαστε
μέλη ενός σώματος, είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον¨, φωνάζει στο τέλος ο ανακριτής.
Μουσική επιμέλεια: Ισμήνη Μεντάκη
Ραδιοσκηνοθεσία: Κώστας Κροντηράς
Τεχνική επιμέλεια: Θανάσης Πολίτης
Παίζουν: Βασίλης Παπανίκας, Γιώργος Χριστόπουλος, Βούλα Χαριλάου, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Νίκος Πιλάβιος, Ράνια Ιωαννίδου, Νίκος Τζόγιας
 |
| ο Νίκος Τζόγιας στο ρόλο του Επιθεωρητή |
 |
| Ο Βασίλης Παπανίκας |
Η μεταφόρτωση έγινε από το κανάλι Μάγκι Π.:
