Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης εκμεταλλεύονται τις ευνοϊκές συνθήκες που προέκυψαν από τις μεταρυθμίσεις του Χάτι Χουμαγιούν(1856).

Οι συνθήκες βελτιώθηκαν, σε περιορισμένο βαθμό, μετά την
έναρξη των μεταρρυθμίσεων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
για «Εξευρωπαϊσμό», τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα μετά από την
διακήρυξη του Χάτι Χουμαγιούν(1856).

Την περίοδο 1850-1908 ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης,
 παρά τα περιοριστικά μέτρα, προοδεύει μαζί με τον υπόλοιπο Ελληνισμό της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην οικονομία, παιδεία,
κοινωνική μέριμνα και πολιτισμό.

Ο Ελληνικός Πληθυσμός της Πόλης το 1913 ήταν 310.000 επί συνόλου 
750.000 κατοίκων.

Οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις άρχισαν να γίνονται την
περίοδο 1856-1876 ενώ η περίοδος 1878-1908 είναι η
περίοδος της απολυταρχίας του Σουλτάνου Χαμίτ Β’ που αν
και για την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα υπήρξε σχετικά ήρεμη
αποτελεί το πρώιμο της τραγικής περιόδου που ακολουθεί την
περίοδο 1908-1922.

Η ηγεσία της Ρωμαίικης Κοινότητας πίστευε στην δυνατή μετεξέλιξη της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας σε ένα κράτος Νόμου με πολυεθνική σύνθεση.