Ο Πύργος του Ακροποτάμου, του Κ. Χατζόπουλου

Μετά την παρουσίαση του "Φθινοπώρου" η Διαδρομή θα συνεχίσει να παρουσιάζει το συγγραφικό έργο του όχι και τόσο προβεβλημένου άλλα με τεράστιο, από λογοτεχνικής άποψης , ενδιαφέρον λογοτέχνη.

Ο Χατζόπουλος ολοκλήρωσε, αφού τελικά το ξαναέγραψε το 1915 (το είχε γράψει αρκετά χρόνια νωρίτερα), τον "Πύργο του Ακροποτάμου" που αποτελεί ίσως το καλύτερο έργο του.




Η υπόθεση:

Ο Θωμάς Κρανιάς είναι ένας ξεπεσμένος υπάλληλος-έπαρχος σε μία μεθοριακή πόλη (τα σύνορα τότε έφταναν μέχρι τη Θεσσαλία). Προέρχεται από αρχοντική οικογένεια κτηματιών, αντιμετωπίζει όμως την οικονομική καταστροφή.
Μετά το θάνατο αυτού και της γυναίκας του, οι τρεις κόρες του προσπαθούν να επιβιώσουν στις σκληρές συνθήκες της επαρχίας. Η οικογένεια διαλύεται σταδιακά ο οικονομικός ξεπεσμός οδηγεί στον ηθικό ξεπεσμό. Με φόντο έναν ερειπωμένο πύργο στην άκρη του ποταμού μέσα στη σκληρή πραγματικότητα της επαρχιακής ζωής της εποχής κατά την οποία γράφτηκε το έργο.
Οι τρεις κοπέλες του έπαρχου Κρανιά, με μοναδικό υλικό εφόδιο την αμφίβολη σταθερότητα της υπαλληλικής θέσης του πατέρα, αρχίζουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της οικογενειακής τους αποκατάστασης από τα πλουσιόπαιδα και τους αξιωματικούς των στρατιωτικών αποσπασμάτων. Ο γάμος όμως είναι εμπορική επιχείρηση και ο θάνατος των γονιών τους, που τις οδηγεί στην έσχατη φτώχεια, τις αναγκάζει να περιορίζουν τις απαιτήσεις τους στους επιλοχίες και τους λοχίες, για να καταλήξουν να γαντζωθούν κάπου -ακόμα και στο μονόχνωτο χαζοδάσκαλο... για να μη μείνουν γεροντοκόρες στο "ράφι".
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απουσιάζουν τα ηθικά στηρίγματα.

Λίγα ακόμη στοιχεία για το έργο

Ο συγγραφέας θα εκθέσει τα προβλήματα των ηθών με επιτυχία, επιπρόσθετα θα απεικονίσει και την κακή εικόνα του στρατού (επηρεασμένος σαφώς από την στρατιωτική ήττα του 1897) καθώς και την μάστιγα της κομματοκρατείας. Θα αποτυπώσει επίσης την ομιλούμενη γλώσσα

Αναδεινκνύει ιδιαίτερα τη σχέση των οικονομικών συνθηκών με τις αλλαγές στους κοινωνικούς ρόλους και τη συμπεριφορά των ηρώων και καταδικάζει έμμεσα τη θεοποίηση του χρήματος. 

Ο Ακάρνανας λογοτέχνης θα σχηματοποιήσει την συμβολιστική πεζογραφία στην Ελλάδα, στραμμένη προς τον εσωτερικό προσωπικό του χώρο, χωρίς να χάνει παρόλα αυτά τον ρεαλισμό της.


Είναι ενδιαφέρουσα -ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός- όχι μόνο η ανάγνωση αλλά και η μελέτη του έργου του Χατζόπουλου. 
 
Ο Χατζόπουλος αν και καταλήγει (μετά από περιπλάνηση) σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, δεν προπαγανδίζει ούτε επιβάλλει της απόψεις του χώρου αυτού. Εκθέτει την πραγματικότητα και αφήνει τον αναγνώστη να εξάγει μόνος του τα συμπεράσματα.


το έργο μπορείτε να το αντλήσετε από εδώ:
https://derkamerad.com/2016/07/28/downloads-%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CF%80%CF%8D%CF%81%CE%B3%CE%BF/


Στοιχεία βιογραφικά για τον Χατζόπουλο εδώ:
https://politismikidiadromi.blogspot.com/2020/02/blog-post_93.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Βύρων Πάλλης. Μια σπουδαία μορφή του ραδιοφωνικού θεάτρου.

 Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...