Τα αίτια του Β Π.Π.
Τα αίτια που οδήγησαν στην έκρηξη του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου θα πρέπει να αναζητηθούν κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων, κατά την περίοδο δηλαδή που ονομάστηκε ως Μεσοπόλεμος. Κάνοντας χρήση κανείς της θουκιδίδειας μεθόδου προσέγγισης των ιστορικών γεγονότων και ειδικά του δίπολου αιτίας- αποτελέσματος μπορεί να εξάγει ορισμένα ασφαλή επί του θέματος συμπεράσματα.
Οι δυσβάσταχτες πολεμικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά το τέλος του επονομαζόμενου ’’Μεγάλου πολέμου’’ και στις υπόλοιπες Κεντρικές δυνάμεις από τις νικήτριες δυνάμεις της ‘’Εγκάρδιας Συνεννόησης’’ δημιούργησαν εξαρχής αρνητικές προϋποθέσεις για τη γερμανική οικονομία για ανάπτυξη ή έστω ομαλή λειτουργία. Η προσπάθεια του γερμανικού πολιτικού συστήματος να πραγματοποιήσει την πολιτειακή μετάβαση από την απολυταρχία του Κάιζερ στην αστικού και ταυτόχρονα δυτικού τύπου δημοκρατία της Βαϊμάρης υπονομεύθηκε εξαρχής από το τεράστιο χρέος λόγω των αποζημιώσεων
Η οικονομική κρίση του 1929 εξαιτίας του ‘’Κραχ’’ και η επιδείνωση των ήδη αδύναμων θεμελίων της οικονομίας στη Γερμανία θα έχει και ισχυρό κοινωνικό αντίκτυπο καθότι θα αυξηθεί ενδημικά η ανεργία με τελικό αντίκτυπο την πολιτική υπονόμευση (κατάρρευση αστικών κομμάτων, άνοδος κομμουνισμού, ναζισμού κλπ). Οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες οι οποίες θα επικρατήσουν μετά το 1929 θα αποτελέσουν και την ‘’πιο αληθινή αιτία’’ της γιγάντωσης του εθνικοσοσιαλισμού τη δεκαετία του 30’ και τελικά της έκρηξης του Β’ Π.Π. Όπως θα παρατηρούσε και ο μεγάλος Αθηναίος ιστορικός ευρισκόμενος στη θέση του σημερινού ιστορικού.
Η συνθήκη των Βερσαλιών θα αποσπούσε τεράστια ιστορικά εδάφη στα οποία κατοικούσαν πλειοψηφούντες γερμανικοί πληθυσμοί. Έξω δηλαδή από το νέο γερμανικό κράτος θα μείνουν παραδοσιακές γερμανικές περιοχές ( Ντάντσιχ στην Πολωνία, Σουδητία στην Τσεχοσλοβακία, Αλσατία και Λορένη στη Γαλλία κλπ).
Η άνοδος του Κομμουνισμού μέσω της ολοένα και αυξανόμενης δύναμης του κομμουνιστικού κόμματος και ειδικά σε εκλογική δύναμη σε συνδυασμό με το προηγούμενο της εξέγερσης των Σπαρτακιστών θα επιταχύνει τις εξελίξεις όσον αφορά τη στροφή προς το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα που θα θεωρηθεί ως το καταλληλότερο αντίβαρο για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου. Η ευημερούσα τέλος εβραϊκή κοινότητα στη Γερμανία η οποία και θα αποτελέσει τελικά το βασικό θέμα μετέπειτα της ρητορικής των εθνικοσοσιαλιστών, και ο τομέας παραγωγής της ευημερίας της (ο τριτογενής κατά βάση),θα είναι ένα ακόμη σημαντικό αίτιο καθώς η συγκεκριμένη ρητορική θα βρει τελικά σημαντική απήχηση στο αίσθημα του κοινού Γερμανού ο οποίος με ευκολία θα θεωρήσει τους Εβραίους σημαντικότερη αιτία του κακού.
Συνοψίζοντας εκτιμούμε ότι οι αιτίες που αναπτύχθηκαν ήταν οι βασικότερες από οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής άποψη και οδήγησαν στην αιματοχυσία 50 εκ. Ανθρώπων κατά τον Β’ Π.Π. Η χρήση της θουκιδίδειας μεθόδου αποτελεί εξαιρετικό εργαλείο διαχρονικά όσον αφορά την ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου