Λίγη φιλοσοφία...

 

Ντε προυφάντις, (Τα παιδιά της Πιάτσας), Νίκου Τσιφόρου. Ραδιοφωνικό Θέατρο.

 Η Πολιτισμική Διαδρομή απόψε θα σας φέρει σε μία πρώτη επαφή με το έργο του Νίκου Τσιφόρου, παρουσιάζοντας σας μια μικρή ιστορία από τη συλλογή αυτοτελών ιστοριών: Τα παιδιά της πιάτσας. Διαβάζει ο Νίκος Μποσταντζόγλου.

Η υπόθεση:

Στη φυλακή η Κυριακή είναι βαριά μέρα και δεν περνάει εύκολα...

Ο Ζαφείρης ο Λέμπουρας που ήξερε να παίζει μπαγλαμαδάκι έλεγε στους συγκρατούμενους του συνέχεια τις Κυριακές τρεις ιστορίες...

Η πρώτη ήταν του Γιάννη του Τσάρδα, που ερωτεύτηκε μια Κερκυραία, τη Φωφό. Ο Τσάρδας τη σπίτωσε και αυτή τον έπεισε να φύγουν για τον Καναδά. Για να βγάλουν όμως τα ναύλα για το ταξίδι τον έψησε να κλέψει το χρήμα από την κάσα (χρηματοκιβώτιο) της φάμπρικας που δούλευε!  Ο κακόμοιρος Τσάρδας έκλεψε τις 132.000 δραχμές, τις έδωσε στη Φωφό αλλά αυτή έφυγε με τον Πίπη που τον είχε παρουσιάσει σαν ξάδερφο της αλλά ήτα αγαπητικός της... Πέντε χρόνια φυλακή, 286 Κυριακές δηλαδή ο λογαριασμός για τον Τσάρδα... 

Η δεύτερη ιστορία που έλεγε τις Κυριακές ο Τσάρδας ήταν αυτή του βαρκάρη του Παναγιώτη του Μπούρα. Αυτός γούσταρε μια ζωντοχήρα που είχε μία ταβέρνα. Πατώντας στο συναίσθημα του η ζωντοχήρα τον έπεισε να βγάλει από τη θάλασσα ένα μυστηριώδες πακέτο (βαρκάρης γαρ ο Μπούρας), που θα το πετούσε μέσα κάποιος από ένα μεγάλο παπόρι. 8 χρόνια φυλακή και 3 χρόνια εκτόπιση...

Τρίτη ιστορία ήταν αυτή του ίδιου του Λέμπουρα... Από μικρός ο Λέμπουρας είχε μπλεξίματα, τον έπιανε συνέχεια η αστυνομία καθότι ήταν μικροκλέφτης. Οι αστυνομικοί όμως τον συμπαθούσαν. Αφού τελείωσε το φανταριλίκι αποφάσισε να γίνει τίμιος και έπιασε δουλειά σε ένα συνεργείο. Τελικά κατέληξε στη φυλακή για 7 γρόνια εξαιτίας του φιλότιμου του...

Βαριά που είναι η φυλακή όταν ξημερώνει Κυριακή...

Η συλλογή Τα παιδιά της πιάτσας έχει τεράστια ηθογραφική αξία.

Νίκου Τσιφόρου Τα παιδιά της πιάτσας 

Από την ραδιοφωνική μετάδοση της έρα 2

Διαβάζει ο Γιάννης Μποσταντζόγλου

Μουσικές Στίξεις Δημήτρης Αρσενόπουλός

Τεχνικός ήχου Τάσος Μπακασιέτας

Η μεταφόρτωση έγινε από το κανάλι  Stavros M:

Κονβίντιοτς!!!

Τη στιγμή που κάποιοι άνθρωποι αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το κακό, ορισμένα περιεργα βλακομουτρα λειτουργούν ως Δουρειοι Ίπποι... 

 

Πρόκειται για εθνομηδενιστές και ψεκασμένους. 

Η προδοσία ως πολιτική νομοτέλεια στο έργο του Άρθουρ Μίλερ

Για τον Μίλερ η προδοσία, σε κάθε της μορφή, υπήρξε ανέκαθεν θέμα κεντρικό ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του: η προδοσία του ατόμου από τις κοινωνικές αξίες, η προδοσία της κοινωνίας και των αξιών της από το άτομο, αλλά και η προδοσία του ατόμου από τις ίδιες τις ανάγκες του. Σύμφωνα με τον Archibald McLeish, «η ουσία της Αμερικής έγκειται στις υποσχέσεις της» –αυτό ακριβώς που τέθηκε σε αμφιβολία και αμφισβήτηση με το Μεγάλο Κραχ.

 Ως εκ τούτου, η εμπειρία της οικογένειάς του, που αρχικά πλούτισε στη νέα της πατρίδα αλλά στη συνέχεια έχασε τα πάντα στη Μεγάλη Ύφεση, προσέφερε στον νεαρό Μίλερ ένα διπλό μάθημα ελπίδας και απογοήτευσης.

Δεν είναι τυχαίο πως σε αντικατάσταση του διαρρηγμένου κοινωνικού συμβολαίου
προτάθηκε το «Νιου Ντιλ», μια νέα συμφωνία προς αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και επαναφορά στην κανονικότητα. Αυτή η αίσθηση προσμονής και κατάρρευσης των ονείρων, καθώς και της ανάγκης για μια νέα προοπτική διαγράφεται άριστα μέσα από την ιστορία της βιβλικής οικογένειας.

Άλλωστε, κάθε μεγάλη πολιτική ή κοινωνική κρίση ενέχει συνήθως μια πολύπλευρη κρίση εμπιστοσύνης, οράματος και κατευθύνσεων που αντανακλά σε πολίτες και πολιτικό προσωπικό εξίσου. Αντίστοιχα, λοιπόν, στη Δημιουργία η κρίση είναι πολυεπίπεδη με πολλούς πόλους και ποικίλους παράγοντες που επιδρούν στις αποφάσεις: η οικογένεια βρίσκεται σε κρίση, την ώρα που η πολιτική τάξη καλείται να διαμορφώσει τους άξονες που θα οδηγήσουν την κοινωνία στο μέλλον.

 Οι δυο πλευρές της εξουσίας αντιμάχονται ποια θα υπερισχύσει και θα μπορεί να επηρεάζει την κοινωνία. Προκύπτει μία οιονεί εμφυλιοπολεμική συνθήκη όπου η οικογένεια οφείλει να σπαραχθεί, προκειμένου να θριαμβεύσει η μία πολιτική πλευρά. Η διάψευση του Παραδείσου ομοιάζει με τις αλλαγές που επέφερε το Κραχ. Η καταληκτική, μάλιστα, σκηνή του έργου, όπου

όλοι αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει, μας θυμίζει τις απανωτές
διαψεύσεις της ελληνικής πολιτικής σκηνής με τις διαρκείς ανεπάρκειες, αντεγκλήσεις
και άρνηση ευθυνών.

Παρόμοια απογοήτευση με αυτή του 1930, και γενικότερα παρόμοιους κινδύνους,
ψυχανεμιζόταν ο Μίλερ και στις αρχές του ’70. Η ευφορία, που είχαν προξενήσει τα επαναστατικά ρεύματα της περασμένης δεκαετίας, του θύμιζε την αιθεροβάμονα ευφορία που χαρακτήριζε τη δεκαετία του ’20 και φοβόταν πως αυτή θα διαψευδόταν βίαια και καθετί καλό που είχε προκύψει θα ακυρωνόταν. Την ιδέα και απόφαση του Μίλερ να δραματοποιήσει την ιστορία της Γένεσης θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να την
αναγνώσουμε και ως αντίδραση σε αυτούς τους φόβους, όπως επίσης και στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο οποίος αποκάλυπτε την αχρειότητα της ανθρώπινης φύσης σε όλο της το εύρος.

Πηγή: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΟΣ, Ο πολιτικός Άρθουρ Μίλερ μέσα από το θεατρικό έργο του: Η δημιουργία του κόσμου και άλλες υποθέσεις.

Μια πολυ βαριά φωτογραφία...

Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1917.

 

Φωτογραφίζονται τα πιο "βαριά" μυαλά της εποχής... 

Κατόπιν επεξεργασίας διατίθεται και έγχρωμη. 

Πρόκειται, οπως λέγεται, για την πιο σημαντική φωτογραφία όλων των εποχών... 

Ευρωμπάσκετ 1987 - σπάνιο ραδιοφωνικό ντοκουμέντο

Ενα σπάνιο ραδιοφωνικό ηχητικό ντοκουμέντο από το 1987 και το θρίαμβο της Εθνικής ομάδας Μπάσκετ. 

 

Ραδιοφωνικά στιγμιότυπα από τον ανεπανάληπτο Ιουνιο του 1987...

Ο Αρκάς σχετικά με τους αρνητές μάσκας...

 Πάντα επίκαιρος... 

Ο Θοδωρής Βοριάς, επιλέγει χωρία από την Ανδρομάχη του Ευριπίδη.

Ο γνωστός ποιητής και ερευνητής μας παραπεμπει στον Ευριπίδη, με αφορμή τους αδίκως δοξαζόμενους... 

στιχ. 319 – 323
[Ἀνδρομάχη: …ὦ δόξα δόξα, μυρίοισι δὴ βροτῶν
οὐδὲν γεγῶσι βίοτον ὤγκωσας μέγαν.
Εὔκλεια δ᾿ οἷς μὲν ἔστ᾿ ἀληθείας ὕπο,
εὐδαιμονίζω· τοὺς δ᾿ ὑπὸ ψευδῶν, ἔχειν
οὐκ ἀξιώσω, πλὴν τύχῃ φρονεῖν δοκεῖν…]

Ἂχ δόξα, δόξα
ἀμέτρητους ἀσήμαντους ἀνθρώπους
ἔχεις ἀναδείξει.
Καλότυχοι εἰν᾿ ἐκεῖνοι
ποὺ ἡ ἔνδοξή τους φήμη
γεννιέται ἀπ᾿ τὴν ἀλήθεια.
Ὅσους δοξάστηκαν μὲ φῆμες ψεύτικες
δὲν τοὺς τιμῶ,
γιατί χρωστᾶνε τὴ δόξα τους
στὴν τύχη.

Ιωνικός-ΠΑΟΚ 2-1 1996-97

 Μετά από 6 συνεχόμενες νίκες ο δικέφαλος σκοντάφτει στη Νίκαια.  Σεζόν 1996-97

Ο ΠΑΟΚ χάνει με 2-1.

Το ένα από τα δύο γκολ του Ιωνικού θα το πετυχει ο Σκωτσέζος Γκρεκ Μπρουστερ, ένας πολυ δυνατός σκόρερ. 

Τη χρονιά εκείνη ο ΠΑΟΚ θα τερματίσει τέταρτος και θα βάλει οριστικά τέλος στα πετρινα χρόνια της εποχής Βουλινού.

Πλατεία Αγίου Μάρκου

Ο Άγιος Μάρκος στη Βενετία... 

 Περιορισμένη κίνηση λόγω της πανδημίας