Η ανταπόκριση, του Ούγκο Μπέττι. Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος

Αγαπητοί φίλοι απόψε θα σας μεταφέρω σε ένα μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό, που χρησιμοποιεί πια ως σπίτι ένας απόμαχος επαναστάτης, μιας φανταστικής ευρωπαϊκής χώρας, λίγο μετά το ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο, που θυμίζει από τα συμφραζόμενα την Ιταλία, για να σας παρουσιάσω το έργο του Ούγκο Μπέττι Η ανταπόκριση.

Ο Ούγκο Μπέττι (4 Φεβρουαρίου 1892–9 Ιουνίου 1953) ήταν Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και διηγηματογράφος, με διεθνή ακτινοβολία, ο σημαντικότερος μετά τον Πιραντέλλο Ιταλός δραματουργός του πρώτου μισού του 20ού αιώνα

Τα έργα του σχηματοποιούν την πραγματικότητα, στηρίζονται στον συμβολισμό στοχεύοντας στο ποιητικό θέατρο. Ασχολείται με τη δυσκολία διαχωρισμού του καλού από το κακό, την απόδοση ή μη μιας σωστής και αποτελεσματικής δικαιοσύνης, την ιδέα της Δικαιοσύνης και της ευθύνης για την ενοχή. Η προσοχή του εστιάζεται πάντα στην εσωτερική διάσταση του ανθρώπου. Σκοπός του είναι η παρουσίαση μιας κατάστασης που θα οδηγήσει στην εξομολόγηση και θα κάνει τον θεατή να εξετάσει τη συνείδησή του, να εξεγερθεί, να βρει το μονοπάτι που είναι σωστό να ακολουθήσε.

Η υπόθεση:

Η υπόθεση εξελίσσεται μετά από την επανάσταση με τον Τζιοβάνι να έχει αποσυρθεί σε μια εξοχική κατοικία κοντά στα σύνορα μαζί με τη γυναίκα του, τη Λουίζα. Το ζευγάρι ζει μόνο λόγω του θανάτου του γιού σε ένα «δυστύχημα».

Ο Τζιοβάνι δέχεται την επίσκεψη παλαιών συντρόφων, οι οποίοι θέλουν να τον πείσουν να αναμειχθεί πάλι με την πολιτική. Άλλωστε, εκείνος ήταν ένας από τους πιο χαρισματικούς ηγέτες με απήχηση στον κόσμο και δελεάζεται από την ιδέα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, όμως, αποκαλύπτονται μερικές απάνθρωπες και καθόλου ιδεαλιστικές πτυχές της επανάστασης. Παραδείγματος χάριν, ο πατέρας μιας νεαρής στρατευμένης ακολούθου, της Ρόζας, που βρίσκεται μαζί τους και η οποία δολοφονήθηκε από τους ομοϊδεάτες για να αποκτήσει έναν ήρωα το κίνημα.

Η ίδια ανάγκη υφίσταται και τώρα, αφού ο «εχθρός» απειλεί και βρίσκεται κοντά τους.

Το επόμενο θύμα θα είναι ο ίδιος, αλλά όταν το αντιλαμβάνεται είναι πλέον αργά και δε θα προλάβει να διαφύγει. Μέσα στο αδιέξοδο θα μιλήσει ο Τζιοβάνι για το γιο του, και θα πει στη Λουίζα – για πρώτη φορά – ότι εκείνος αυτοκτόνησε. Στο τέλος, η πίστη και η θυσία της Ρόζας γεννούν την ελπίδα ότι θα βρεθεί ανταπόκριση από την απέναντι πλευρά.

Επιπλέον στοιχεία για το έργο:

Είναι ένα έργο με πολιτικές αναφορές στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην Ελλάδα το έργο ανέβηκε τη σεζόν 1982-83 σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολονάκη.

Ο Μπέττι μέσα από αυτό το έργο θα κάνει μια φοβερή διάγνωση: Η Ευρώπη μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι στερημένη από τον προσανατολισμό που της έδινε ο αγώνας, τώρα βαθμιαία χάνει την ψυχή της. Οι υπεύθυνοι αποπροσανατολίζονται πια άλλοι στο προσωπικό τους άγχος όπως ο Τζοβάνι και άλλοι στο απάνθρωπο παιχνίδι της πολιτικής όπου η επικράτηση γίνεται αυτοσκοπός σαν τον Τομάζο. Η κατάσταση αυτή έχει άμεσο αντίκτυπο στους νέους που αδιαφορούν, απονεκρώνονται ψυχικά και στρέφονται προς τα ναρκωτικά, την καλοπέραση, ακόμη και την αυτοκτονία. Δεν είναι τυχαίο ότι στα 1950 σε χώρες όπως η Δανία, το Βέλγιο, η Σουηδία κλπ, τα ποσοστά αυτοκτονίας σε ηλικίες κάτω των είκοσι έχουν τριπλασιαστεί.

Αν κάθε αντικείμενο εκτοπίζει νερό ίσο με τη μάζα του, εδώ κάθε φράση, όπως σημειώνει ο Livio Manlio Karrer, κάθε φράση εκτοπίζει εκατοπλάσια από τον φανερό όγκο της. Αν και χαμηλόφωνο έργο Η ανταπόκριση, οι διάλογοι του παρουσιάζουν πυκνότητα που σπάνια συναντάς σε διαλόγους θεατρικού έργου.

To έργο του Ούγκο Μπέτι είχε μεταδοθεί σε πρώτη προβολή το 1985 σε θεατρική σκηνοθεσία – μετάφραση – διασκευή του Μίνωα Βολανάκη, σκηνικά – κοστούμια του Διονύση Φωτόπουλου, μουσική επιμέλεια της Ηλέκτρας Παπακώστα και διεύθυνση παραγωγής του Στέλιου Αντωνιάδη.

Στη μικρή οθόνη εμφανίζονται οι Νίκος Κούρκουλος, Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Κατερίνα Βασιλάκου, Ανδρέας Λάζαρης, Ελένη Κούρκουλα και Γιώργος Μοσχίδης.

Ο Γιώργος Μοσχίδης

Η τηλεοπτική παράσταση διαρκεί 122 λεπτά.

.

                       Το έργο μπορείτε να το παρακολουθησετε εδώ

https://digital-herodotus.eu/archive/video/items/3315/ert-theatro-tes-deuteras-e-antapokrise/

Πηγές:

www.hecucenter.ru/gr/news/19082020____theatro_deiteras__i_antapokrisi___oigko_mpetti.html

«Η ανταπόκριση» του Ούγκο Μπέτι | Typologos.com

https://press.ert.gr/tv/ερτ2-το-θεατρο-τησ-δευτερασ-η-ανταπόκ/

Livio Manlio Karrer

-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.