Αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα έργα που σας έχει προτείνει η Πολιτισμική Διαδρομή.
Το έργο γράφτηκε το 1929 από τον διάσημο Άγγλο θεατρικό συγγραφέα Πάτρικ Χάμιλτον. Το "Μακάβριο πάρτι" εκ πρώτης όψεως φαίνεται ως αστυνομικό θρίλερ, πλην όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα έργο με βαθιές φιλοσοφικές διαστάσεις.
Το έργο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1948 από τον Α. Χίτσκοκ με τον τίτλο "Ο Βρόγχος" (The rope)
Η υπόθεση:
Για να απολαύσουν την ηδονή της εμπειρίας του φόνου δύο νεαροί (ο Μπράντον και ο Γκράνο) στραγγαλίζουν έναν συμμαθητή τους κρύβοντας το πτώμα μέσα σε ένα μπαούλο. Την ίδια μέρα διοργανώνουν ένα πάρτι. Καλεσμένοι είναι ο πατέρας του θύματος, η αρραβωνιαστικιά του, ο πρώην φίλος της και ένας παλιός καθηγητής τους, την ευφυΐα του οποίου θαυμάζουν και θέλουν να προκαλέσουν... Η ΘΗΛΙΑ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ..... (greekradiotheaterpdf)
Θα κυριαρχήσει στη φαντασία του ακροατή η εικόνα του βροχερού προπολεμικού Λονδίνου...
Παίζουν:
Κωστής Λειβαδέας, Ορφέας Ζάχος, Γιάννης Κώστογλου, Δημήτρης Κουκής, Μίμης Χρυσομάλλης, Ξένια Καλογεροπούλου, Θόδωρος Εξαρχος, Ντόρα Βολανάκη, Σταύρος Ξενίδης
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ντόρα Βολανάκη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ράνια Βισβάρδη
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κωστής Λειβαδέα
Η ηχογράφηση έγινε το 1977
Ο Νίτσε (εύστοχα) θα υποστηρίξει ότι ο άνθρωπος χωρίς συνείδηση δύναται να σχεδιάσει με τον καλύτερο τρόπο, έτσι λοιπόν οι δύο νεαροί με γνώμονα τα λεγόμενα του γερμανού φιλοσόφου θα αναλάβουν δράση...
Η εξέλιξη του πάρτι γύρω από το κλεισμένο στο μπαούλο πτώμα και η θηλιά θα μας θυμίσουν τον διαχωρισμό του φαίνεσθαι από το είναι, της ενοχής από την αθωότητα του εγκλήματος από την τιμωρία ...
Το νιτσαϊκό πνεύμα αναπτύσσεται επιτυχώς στα πρόσωπα των δύο κακομαθημένων νέων που σκοτώνουν έναν αδύναμο και αθώο 18χρονο (Ρόναλντ Κίνλεϊ) μόνο και μόνο για να βιώσουν την εμπειρία του φόνου. Σκότωσε τον αδύναμο για να αισθανθείς δυνατός (Νίτσε). Κατόπιν ζουν τον κίνδυνο για τον κίνδυνο. Καλούν όλους τους προσκεκλημένους και τρων επάνω από το πτώμα για να ζήσουν τον κίνδυνο της ενδεχόμενης αποκάλυψης. "Ζήσε συνέχεια μέσα στον κίνδυνο για τον κίνδυνο" (Νίτσε-Υπεράνθρωπος). Βάζουν σε πράξη λοιπόν τη θεωρία αδιαφορώντας για την αξία της ζωής.
Ο Ράπερτ (Σταύρος Ξενίδης) αντιλαμβάνεται σιγά σιγά τι έχουν πράξει οι δύο νέοι ... Στο τέλους οι δύο νέοι του θέτουν σοβαρά διλήμματα προκειμένου να μην τους αποκαλύψει... Ο Ράπερτ στο τέλος συνθλίβει το νιτσαϊσμό και τους δύο νέους θέτωντας τους ενώπιον της δικαιοσύνης με αδυσώπητο τρόπο, κάνοντας τους έτσι να νοιώσουν τι θα πει ανηλεής (δικαίως όμως αυτή τη φορά) αντιμετώπιση. Το φως της δικαιοσύνης έτσι θα διαλύσει το αρρωστημένο σκοτάδι του νιτσαϊσμου και η θεία δίκη θα φέρει την κάθαρση και την εξιλέωση...
Ο ακροατής βγαίνει από την εμπειρία της ακρόασης ενός τέτοιου έργου βαθιά ταραγμένος και αναπνέει με ευχαρίστηση καθαρό αέρα ενώ υποσυνείδητα αισθάνεται υπερήφανος για την έξοδο του ανθρώπου από την ζούγκλα της ανομίας της έλλειψης δηλαδή γραπτού δικαίου που συνεπάγονταν με την νόμου του ισχυρού . Το πέρασμα στο γραπτό δίκαιο, που μόνο οι Έλληνες μπόρεσαν να διδάξουν με ακρίβεια στους βαρβάρους, διέλυσε το σκοτάδι του δεσποτισμού...
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο.
Η φωνή του Σταύρου Ξενίδη θα κυριαρχήσει το έργο πρόκειται αναμφίβολα για έναν μεγάλο ηθοποιό που η μεγάλη οθόνη τον περιόρισε σε δευτερεύοντες ρόλους . Στο ραδιοφωνικό θέατρο όμως η αξία του είναι αναγνωρισμένη...
Επίσης ο Ορφέας Ζάχος υποδύεται με επιτυχία τον Μπράντον (ο ένας από τους δύο νεαρούς που διέπραξαν τον φόνο).
Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι glob tv:
Το έργο γράφτηκε το 1929 από τον διάσημο Άγγλο θεατρικό συγγραφέα Πάτρικ Χάμιλτον. Το "Μακάβριο πάρτι" εκ πρώτης όψεως φαίνεται ως αστυνομικό θρίλερ, πλην όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα έργο με βαθιές φιλοσοφικές διαστάσεις.
Το έργο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1948 από τον Α. Χίτσκοκ με τον τίτλο "Ο Βρόγχος" (The rope)
Η υπόθεση:
Για να απολαύσουν την ηδονή της εμπειρίας του φόνου δύο νεαροί (ο Μπράντον και ο Γκράνο) στραγγαλίζουν έναν συμμαθητή τους κρύβοντας το πτώμα μέσα σε ένα μπαούλο. Την ίδια μέρα διοργανώνουν ένα πάρτι. Καλεσμένοι είναι ο πατέρας του θύματος, η αρραβωνιαστικιά του, ο πρώην φίλος της και ένας παλιός καθηγητής τους, την ευφυΐα του οποίου θαυμάζουν και θέλουν να προκαλέσουν... Η ΘΗΛΙΑ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ..... (greekradiotheaterpdf)
Θα κυριαρχήσει στη φαντασία του ακροατή η εικόνα του βροχερού προπολεμικού Λονδίνου...
Παίζουν:
Κωστής Λειβαδέας, Ορφέας Ζάχος, Γιάννης Κώστογλου, Δημήτρης Κουκής, Μίμης Χρυσομάλλης, Ξένια Καλογεροπούλου, Θόδωρος Εξαρχος, Ντόρα Βολανάκη, Σταύρος Ξενίδης
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ντόρα Βολανάκη
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ράνια Βισβάρδη
ΡΑΔΙΟΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κωστής Λειβαδέα
Η ηχογράφηση έγινε το 1977
Ο Νίτσε (εύστοχα) θα υποστηρίξει ότι ο άνθρωπος χωρίς συνείδηση δύναται να σχεδιάσει με τον καλύτερο τρόπο, έτσι λοιπόν οι δύο νεαροί με γνώμονα τα λεγόμενα του γερμανού φιλοσόφου θα αναλάβουν δράση...
Η εξέλιξη του πάρτι γύρω από το κλεισμένο στο μπαούλο πτώμα και η θηλιά θα μας θυμίσουν τον διαχωρισμό του φαίνεσθαι από το είναι, της ενοχής από την αθωότητα του εγκλήματος από την τιμωρία ...
Το νιτσαϊκό πνεύμα αναπτύσσεται επιτυχώς στα πρόσωπα των δύο κακομαθημένων νέων που σκοτώνουν έναν αδύναμο και αθώο 18χρονο (Ρόναλντ Κίνλεϊ) μόνο και μόνο για να βιώσουν την εμπειρία του φόνου. Σκότωσε τον αδύναμο για να αισθανθείς δυνατός (Νίτσε). Κατόπιν ζουν τον κίνδυνο για τον κίνδυνο. Καλούν όλους τους προσκεκλημένους και τρων επάνω από το πτώμα για να ζήσουν τον κίνδυνο της ενδεχόμενης αποκάλυψης. "Ζήσε συνέχεια μέσα στον κίνδυνο για τον κίνδυνο" (Νίτσε-Υπεράνθρωπος). Βάζουν σε πράξη λοιπόν τη θεωρία αδιαφορώντας για την αξία της ζωής.
Ο Ράπερτ (Σταύρος Ξενίδης) αντιλαμβάνεται σιγά σιγά τι έχουν πράξει οι δύο νέοι ... Στο τέλους οι δύο νέοι του θέτουν σοβαρά διλήμματα προκειμένου να μην τους αποκαλύψει... Ο Ράπερτ στο τέλος συνθλίβει το νιτσαϊσμό και τους δύο νέους θέτωντας τους ενώπιον της δικαιοσύνης με αδυσώπητο τρόπο, κάνοντας τους έτσι να νοιώσουν τι θα πει ανηλεής (δικαίως όμως αυτή τη φορά) αντιμετώπιση. Το φως της δικαιοσύνης έτσι θα διαλύσει το αρρωστημένο σκοτάδι του νιτσαϊσμου και η θεία δίκη θα φέρει την κάθαρση και την εξιλέωση...
Ο ακροατής βγαίνει από την εμπειρία της ακρόασης ενός τέτοιου έργου βαθιά ταραγμένος και αναπνέει με ευχαρίστηση καθαρό αέρα ενώ υποσυνείδητα αισθάνεται υπερήφανος για την έξοδο του ανθρώπου από την ζούγκλα της ανομίας της έλλειψης δηλαδή γραπτού δικαίου που συνεπάγονταν με την νόμου του ισχυρού . Το πέρασμα στο γραπτό δίκαιο, που μόνο οι Έλληνες μπόρεσαν να διδάξουν με ακρίβεια στους βαρβάρους, διέλυσε το σκοτάδι του δεσποτισμού...
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο.
Η φωνή του Σταύρου Ξενίδη θα κυριαρχήσει το έργο πρόκειται αναμφίβολα για έναν μεγάλο ηθοποιό που η μεγάλη οθόνη τον περιόρισε σε δευτερεύοντες ρόλους . Στο ραδιοφωνικό θέατρο όμως η αξία του είναι αναγνωρισμένη...
 |
| Ο Σταύρος Ξενίδης |
Επίσης ο Ορφέας Ζάχος υποδύεται με επιτυχία τον Μπράντον (ο ένας από τους δύο νεαρούς που διέπραξαν τον φόνο).
 |
| Ο Ορφέας Ζάχος |
Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι glob tv:
