Έλληνες αρνούνται να προσχωρήσουν στην Εξαρχική εκκλησία κοντά στο Καβακλί και τουφεκίζονται!

Στις αρχές του 20ου αιώνα η προσπάθεια των Βουλγάρων προκειμένου να εκβουλγαρίσουν τους Έλληνες της Νότιας Βουλγαρίας εντάθηκε αποφασιστικά δεδομένης και της πίεσης που δέχονταν από τα ελληνικά ένοπλα σώματα που επιχειρούσαν στο πλαίσιο του Μακεδονικού αγώνα.

Η δράση του Παύλου Μελά στη Δυτική Μακεδονία θορύβησε το βουλγάρικο εθνικισμό και προκάλεσε πολλά αντίποινα προς τους Έλληνες που ζούσαν σε περιοχές που ελέγχονταν από τους Βούλγαρους.

 Ο Έλληνας Πρόξενος στις Σέρρες Αντώνιος Σαχτούρης σε έκθεσή του προς το ΥΠΕΞ έγραφε ότι
"λίγες ημέρες μετά το θάνατο του Παύλου Μελά, σε χωριό ευρισκόμενο κοντά στο Καβακλί, οι σχισματικοί βουλγαροεξαρχικοί κομιτατζήδες σύναξαν στην πλατεία του χωρικούς και τους επέβαλαν να φωνάξουν:
«Κάτω το Πατριαρχείο – Ζήτω η Βουλγαρική Εξαρχία». Όλοι παρέμειναν σιωπηλοί και ακίνητοι. Τότε σηκώθηκε ο γέροντας παπάς του χωριού και με αγέρωχη φωνή βροντοφώναξε: «Αδελφοί μου, εκατό φορές πεθαμένοι και πιστοί στο Πατριαρχείο μας, παρά ζωντανοί και προδότες του Πατριάρχου μας».
Όλοι τους τουφεκίστηκαν, αλλά προδότες του Πατριαρχείου, της Μητέρας τους Εκκλησίας, δεν έγιναν. Το παράδειγμά τους ας μας καθοδηγεί"

Η προσχώρηση στη βουλγαρική εξαρχική εκκλησία ήταν ένα από τα οχήματα που χρησιμοποίησε ο κομιτατζηδισμός προκειμένου να βουλγαροποιήσει Έλληνες που ήταν στο έλεος του.

Ο Στέφαν Τσβάιχ ομιλεί για την Άλωση της Πόλης

Ο Αυστριακός συγγραφέας θα σημειώσει:

«Η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να εκτιμήσει ποτέ σ’ όλη του την έκταση το κακό που
μπήκε από την Κερκόπορτα εκείνη τη μοιραία ώρα, ούτε το τι έχασε ο κόσμος του πνεύματος με την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας και του Βυζαντίου…».

Οι "Κούνιες", ένα πανάρχαιο έθιμο στη Θράκη

Ο Ελληνισμός στην περιοχή της Θράκης έχει προαιώνιες ρίζες.

Από την αρχαιότητα οι ελληνικοί πληθυσμοί είτε ως γηγενείς, είτε ως έποικοι ευημερούσαν στην περιοχή, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην τουρκική και βουλγάρικη Θράκη.

Η συνέχεια του ελληνισμού στην περιοχή αποδεικνύεται  σε ένα μεγάλο βαθμό μέσα από τα τη διατήρηση των εθίμων.

Πλήθος εθίμων πέρασε από την αρχαιότητα μέσω του Βυζαντίου στη σύγχρονη εποχή.

Ένα χαρακτηριστικό έθιμο στη Θράκη ήταν οι «Κούνιες» που κατασκευάζονταν και δένονταν στα δέντρα την δεύτερη μέρα του Πάσχα ή ανήμερα του Αγίου Γεωργίου.

 Το κούνημα σ’ αυτές τις «αιώρες» ήταν αρχαίο έθιμο των Αθηναίων που συμβόλιζε τον καθαρμό – εξαγνισμό από το κακό, δηλαδή από τα πνεύματα του κακού.

Η μελέτη των εθίμων και της παράδοσης αποδεικνύει επιπλέον περίτρανα ότι το βυζάντιο αποτέλεσε συνδετικό κρίκο μεταξύ του αρχαίου και σύγχρονου πολιτισμού...

Ναυάγιο αμερικάνικου πολεμικού αεροσκάφους του Β. Π.Π.

Κάπου στη Νότιο Ουαλία...

Πτώση στο στοιχείο μετά από αερομαχία με γερμανικό μαχητικό αεροσκάφος.

Κριτική του Ισοκράτη στο Δημοκρατικό πολίτευμα

Ο Ισοκράτης ασκεί κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα και ιδιαίτερα στις βάσεις στις οποίες θεμελιώθηκε...

Οι γὰργ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ᾿ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν. (Ἀρεοπαγιτικός, 20)

Και η μετάφραση...

(Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (εννοεί στην εποχή του Σόλωνος και του Κλεισθένους, σε αντίθεση με την δική του εποχή), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.)

Έλληνες βλαχόφωνοι του Μοναστηρίου αντιδρούν στην προσπάθεια βουλγαροποίησης τους το 1903 (απόσπασμα από υπόμνημα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις).

Το 1903 κορυφωνόταν η βουλγαρική προσπάθεια αφομοίωσης των ελληνικών πληθυσμών της περιοχής των Σκοπίων.

Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούλιο του ίδιου έτους είχε συντελεστεί η ψευτο-εξέγερση του Ίλιντεν.

Οι Έλληνες βλαχόφωνοι του Μοναστηριού αντέδρασαν συντάσσοντας υπόμνημα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις απόσπασμα του οποίου σημείωνε τα εξής:

“…λαλούμεν  ελληνιστί,  βουλγαριστί,  βλαχιστί,  αλβανιστί,  αλλ’  ουδέν  ήττον  εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν ν’ αμφισβητεί προς ημάς τούτο”.

Ήταν η εποχή που οι Βούλγαροι είχαν το πάνω χέρι σε λίγο θα συνέβαινε η έκρηξη του Μακεδονικού Αγώνα και η κατάσταση θα ισορροπούσε.

Με πείσμα λοιπόν οι Έλληνες βλαχόφωνοι αρνούνταν να βουλγαροποιηθούν...

Το μεγάλο κανόνι. Βέγγος σφαλιάρα!

Τα μαντάτα που παίρνει ο Βέγγος από τη Γερμανία όπου σπουδάζει ο γιος του δεν είναι καλά.

Αποφασίζει να πάει ο ίδιος στη Γερμανία ώστε να δει πώς πάνε οι σπουδές του γιου του.

Με έκπληξη ο Βέγγος διαπιστώνει ότι ο γιος του έχει εμπλακεί με ναζιστικές οργανώσεις.

Τον πιάνει επ' αυτόφωρο και του δίνει μερικές θεϊκές σφαλιάρες!!!

Από την ταινία: Το μεγάλο κανόνι (1981)

Η σφαγή 370 γυναικόπαιδων στο σπήλαιο του Μελιδονίου το 1823.

Στο σπήλαιο του Μελιδονίου στην περιοχή του Μυλοπόταμου Κρήτης, έλαβε χώρα μία από τις πλέον αποτρόπαιες πράξεις των Τούρκων έναντι αμάχων Ελλήνων.

Τον Οκτώβριο του 1823 και ενώ ο επαναστατικός αγώνας είχε φουντώσει στην Κρήτη 370 περίπου γυναικόπαιδα κρύφτηκαν στο σπήλαιο προστατευόμενοι από 30 ενόπλους.

Μόλις ο Χουσεήν Μπεής πληροφορήθηκε την πράξη τους τους πολιόρκησε χωρίς επιτυχία επί τρεις μήνες.

Στις 24-01-1821 όμως έφραξε την είσοδο ρίχνοντας μεγάλες πέτρες και κατόπιν έβαλε φωτιά σε δηλητηριώδη εύφλεκτα υλικά (άχυρα, λάδια, πυρήνες κλπ). Οι πολιορκημένοι πνίγηκαν από τις αναθυμιάσεις.

Κάθε χρόνο τελείτε μνημόσυνο, ενώ στο σπήλαιο υπάρχει και οστεοφυλάκιο...

Περαιτέρω στοιχεία για το σπήλαιο θα βρείτε εδώ:

https://politismikidiadromi.blogspot.com/2019/09/blog-post_35.html

Το ταξίδι για το Κάρντιφ, μονόπρακτο του Ευγενείου Ο Νήλ. Ραδιοφωνικό θέατρο

Η Πολιτισμική Διαδρομή θα σας παρουσιάσει το μονόπρακτο του Αμερικάνου θεατρικού συγγραφέα Ευγένιου Ο Νηλ "Το ταξίδι για το Κάρντιφ", μεταφέροντας σας μ' αυτόν τον τρόπο στο κατάστρωμα ενός εμπορικού καραβιού στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η πρεμιέρα του έργου έγινε στη Μασαχουσέτη κοντά στην προβλήτα, σε μία καλύβα από τον τοπικό θίασο.

Η καλύβα στην οποία πρωτοπαίχτηκε το μονόπρακτο

Η υπόθεση:
Ένας ετοιμοθάνατος ναυτικός, ο Γιανγκ, βρίσκεται εν πλω για το Κάρντιφ. Η ομίχλη καθυστερεί την άφιξη στο ουαλέζικο λιμάνι και καθώς ο θάνατος πλησιάζει ο Γιανγκ κάνει μία μικρή αποτίμηση της ζωής του, που είναι και χαρακτηριστικό δείγμα της ζωής του ναυτικού των αρχών του 20ου αιώνα.


Πρόκειται για Μονόπρακτο, δηλαδή για σύντομο θεατρικό έργο που διαδραματίζεται σε μία σκηνή ή μία πράξη.

• Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι "Ραδιοφωνικό θέατρο" του youtube

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο μέτωπο

Από τον ιστορικό συλλέκτη Βέροιας:

Φωτογραφία η οποία εμφανίζει
 τον γνωστό και αγαπητό ηθοποιό
 Διονύσιο Παπαγιαννόπουλο
 (1912-1984) ως έφεδρο
Υπολοχαγό (ΠΖ), κατά την
περίοδο 1947-1949.
Ο ίδιος υπηρέτησε αρχικά
 ως έφεδρος Ανθλγος το 1940-1941,
 και κατόπιν όπως προαναφέρθηκε,
ως έφεδρος Υπλγος
κατά την περίοδο του
συμμοριτοπολέμου 1947-1949.
 Ήταν ικανότατος αξκος
 και ιδιαίτερα αγαπητός στους υφισταμένους του,
οι οποίοι του είχαν προσάψει το παρατσούκλι ΄΄αγελαδάρης΄΄,
καθώς στα ύποπτα δρομολόγια
κατά την περίοδο 1947-1949,
 άφηνε να προπορεύεται πάντα
μπροστά από την υπομονάδα
που διοικούσε μία αγελάδα,
προκειμένου εάν υπήρχε
ναρκοπέδιο στο δρομολόγιο του,
 αφενός να μην υπάρχουν θύματα
από τους οπλίτες που διοικούσε,
 και αφετέρου άνευ απωλειών
να μπορεί να εντοπίζει τα ναρκοπέδια. Επίσης στην φωτογραφία αυτή
 άξιον παρατηρήσεως είναι
 ο τρόπος που φέρει το περίστροφο
 μετά της θήκης του στη μέση του,
 καθώς η τοποθέτησης
του περιστρόφου  με αυτόν
 τον τρόπο επί της χλαίνης
ήταν για την  ταχύτατη και
άμεση χρήση του περιστρόφου.

Το υλικό επιμελήθηκε το μέλος της ομάδας μας Παντελής Συμεωνίδης.