Στο 16ο αι. θα θεσμοθετηθεί η συμβίωση των αλλόθρησκων στα Ισλαμικά εδάφη.
Έτσι οι υπήκοοι του Οσμανικό Κράτος θα απαρτίζουν δύο ομάδες:
α)Μουσουλμάνοι, και
β)Μη Μουσουλμάνοι, που βάσει της Ισλαμικής διδασκαλίας θεωρούνται υπήκοοι δεύτερης κατηγορίας.
Υποομάδα αυτών είναι οι Ρωμιοί. Το Οσμανικό Κράτος ως μία ιδιάζουσα πολυπολιτισμική κρατική δομή, δανειζόμενο το διοικητικό σχήμα του Βυζαντίου και έχοντας ιδρυθεί – επεκταθεί στα Βυζαντινά εδάφη, από κάποιους διανοούμενους
θεωρείται συνεχιστής του Μεσογειακού Πολιτισμού.
Αν και το γεγονός αυτό δεν έχει υιοθετηθεί από το Οσμανικό Κράτος, αποτελεί πραγματικότητα ότι ο Μεσογειακός Πολιτισμός συντηρήθηκε και αναπτύχτηκε από τους υπηκόους του Οσμανικό Κράτος.
Το Οσμανικό Κράτος θα επεκταθεί προς πάσα κατεύθυνση μέχρι τις αρχές της βιομηχανικής
επανάστασης.
Όμως η θρησκευτική οπισθοδρομικότητα που εκρέει από την Σαρία και οι καταβολές που δημιουργεί στους πιστούς, θα κρατήσουν μακριά το Οσμανικό Κράτος από τις μεταρρυθμίσεις της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Έτσι θα αρχίσουν οι βαριές ήττες του ,Οσμανικό Κράτος με οικονομικό όλεθρο και απώλειες εδαφών.
Όταν στα μέσα του 19ου αι. οι Ευρωπαϊκές Αυτοκρατορίες στις Συνδιασκέψεις του Βερολίνου θα μοιράσουν τις αποικίες, οι Οσμανικές αντιπροσωπείες θα προσπαθήσουν μάταια να μεταπείσουν τους Ευρωπαίους να μην θίξουν τις Οσμανικές κατακτήσεις της Βόρειας Αφρικής (Αίγυπτο, Λιβύη, Αλγερία, Τυνησία).