ΤΟΥΜΠΑ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ

 Νότια της δημοτικής κοινότητας Ωραιοκάστρου υπάρχει μία πολύ ενδιαφέρουσα από αρχαιολογικής άποψης θέση.



Πρόκειται για την Τούμπα, εντός της οποίας είναι δεδομένο ότι υπάρχει ένας ανεκτίμητος κρυμμένος αρχαιολογικός θησαυρός.  
Τούμπα


Τούμπα Ωραιόκαστρο
Η Τούμπα ονομάζεται και τράπεζα Νταούτ Μπαλί είναι γνωστή ήδη από την εποχή του Ά παγκοσμίου πολέμου (αναγνωρίστηκε το 1918 από Γάλλους και Βρετανούς)


 Οι αρχαιολογικές θέσεις αυτού του είδους εντοπίζονται συνήθως από αεροφωτογραφίες ή δορυφόρους, όπως μπορεί κανείς να διακρίνει από τις παρακάτω εικόνες (Google earth):










 Οι Τούμπες ( στη Θεσσαλία ονομάζονται και Μαγούλες) είναι γήλοφοι που περιέχουν συμπυκνωμένο αρχαιολογικό υλικό που σχηματίζεται ύστερα από διαδοχικά στρώματα κατοίκησης με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι δημιουργείται μία έξαρση στο έδαφος που μπορεί να φτάσει έως και 30 μέτρα ύψος.  

Η Τούμπα

 Πλην όμως το ιδιαίτερα μεγάλο κόστος γενικότερα της ανασκαφής καθιστά δύσκολη την αποκάλυψη του κρυμμένου θησαυρού. Έτσι λοιπόν λοιπόν οι Τούμπες περιμένουν τη σειρά τους προκειμένου να ανασκαφτούν. Τελικά η απόφαση για την ανασκαφή τους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (σπουδαιότητα της θέσης, ιστορική σημασία κλπ.) 


Επάνω στην Τούμπα...


Τελικά ίσως οι κάτοικοι του Ωραιοκάστρου στο μέλλον να γίνουν μάρτυρες μίας εκτεταμένης αρχαιολογικής δραστηριότητας και να αποκαλυφθούν αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα.

Λήψη βιντεοσκοπικού υλικού ...
                                       

Η απαγωγή, του Φρανσιζ Βεμπέρ. Ραδιοφωνικό θέατρο

Η Πολιτισμική Διαδρομή απόψε θα σας παρουσιάσει την κωμωδία του Φρανσίζ Βεμπέρ: "Η απαγωγή".



Γαλλικό χιούμορ, κέφι, πλοκή και έξυπνοι διάλογοι!


Η υπόθεση:


 Η Matilda Blanzac σύζυγος πλούσιου βιομήχανου επιστρέφοντας από την Όπερα πέφτει θύμα απαγωγής από άγνωστους κακοποιούς που την μεταφέρουν στο αγρόκτημα του Little John μέχρι να ζητήσουν λύτρα για την απελευθέρωση της.

 Κάποια στιγμή εμφανίζεται στο αγρόκτημα ο Hubert Pifre πιλότος της πολεμικής αεροπορίας ο οποίος μόλις έπεσε με αλεξίπτωτο εγκαταλείποντας το αεροσκάφος του. Η Matilda πείθει τους απαγωγείς της ότι πρόκειται για τον αγνοούμενο κοσμοναύτη που αναζητούν ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες.
Θα ακολουθήσουν κωμικές καταστάσεις μιας και οι κακοποιοί δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνοι.
(greekradiotheater)



Πρόκειται να απολαύσετε μία φαρσοκωμωδία χωρίς όρια...


Για το ραδιόφωνο: Ηχογράφηση, 2 Ιουνίου 1972

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΙΩΝ ΝΤΑΪΦΑΣ,
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΑΓΚΑ,
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ

Παίζουν οι ηθοποιοί:
 ΤΕΛΗΣ ΖΩΤΟΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΕΖΟΣ, ΑΝΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ, ΤΑΚΗΣ ΜΗΛΙΑΔΗΣ


Ο Τάκης Μηλιάδης




Η μεταφόρτωση έγινε από το κανάλι Filippos Peristeris:




Πηγές: 
Glob TV, Greekradiotheater



Δηλώσεις του Σουλτάνου Μαχμούτ ΄Β για την επανάσταση...

Αυτές οι κινήσεις του μιλετιού των Ρωμιών είναι ένα ακατανόητο πράγμα. Ενώ [κάποιοι] σφαγιάστηκαν [και] άλλοι πρόκειται να σφαγιαστούν, αυτοί δεν αλλάζουν καθόλου [στάση] ούτε δυσχεραίνεται [η θέση τους].» (1.4.1821) 



«Οι μισοί των προκρίτων του [ρωμέικου] μιλετιού εκτελέστηκαν και πάλι αυτοί καθόλου δεν ζητούν
συγχώρηση.»


Ένα άρθρο του Δημητρίου Χατζή σχετικό με τη Λιάνα Κανέλλη, στην εφημερίδα Καθημερινή

Μία από τις πρωταγωνίστριες της εποχής του Μεσαίωνα της Μεταπολίτευσης υπήρξε και η δημοσιογράφος-πολιτικός Γαρυφαλιά Κανέλλη. Ανέκαθεν συστημική με μακροχρόνια θητεία στην ΕΡΤ και στην ιδιωτική τηλεόραση η Κανέλλη απολαμβάνει τη βουλευτική ασυλία στο ΚΚΕ τα τελευταία 20 χρόνια. Είναι γνωστό ότι στο ΚΚΕ οι βουλευτές κατά κάποιο τρόπο διορίζονται καθώς οι κομουνιστές ψηφίζουν σε κάθε εκλογική περιφέρεια εκείνους τους υποψηφίους που υποδεικνύει το κόμμα κάθε φορά...
 Με αφορμή την κρίση του κορονοϊού και την προτροπή του κου πρωθυπουργού να παραδώσουν το μισό μισθό οι βουλευτές η Κανέλλη κουνώντας το δάκτυλο αρνείται επίμονα προβάλλοντας επιχειρήματα που λίγα χρόνια (τα χρόνια του Μεσαίωνα) πριν δε θα τολμούσε κανείς να τα αντιπαρατεθεί...
Ας απολαύσουμε το άρθρο του κου καθηγητή:
Η Λιάνα (Γαρυφαλλιά) Κανέλλη, η ισόβια βουλευτίνα του ΚΚΕ, κρίνει ότι «πρέπει να σταματήσει το αστειάκι» με τη δωρεά μέρους του μισθού των βουλευτών υπέρ του ΕΣΥ. Οι βουλευτές, πιστεύει, «δεν πρέπει να γίνονται χορηγοί των ψηφοφόρων». Η δουλειά τους, συνεχίζει η ίδια, είναι «να προτείνουν νόμους προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας».

Αυτή είναι η θέση της και μέχρι το σημείο αυτό, ειλικρινά, δεν μπορώ να διαφωνήσω μαζί της. Η δουλειά του βουλευτή δεν είναι να προσφέρει μέρος του μισθού του υπέρ των εκάστοτε φιλανθρωπικών σκοπών που κυριαρχούν στην επικαιρότητα. Αλλωστε, ο χαρακτήρας της συγκεκριμένης χειρονομίας είναι συμβολικός – δεν θα σωθεί η κατάσταση με 2.000 ευρώ από 300 βουλευτές. Αν όμως κάποιος από τους 300 δεν συμφωνεί με τον συμβολισμό, έχει κάθε δικαίωμα να μη συμμετάσχει. Αν μάλιστα έχει και το θάρρος της γνώμης του όπως η κ. Κανέλλη, είναι προς τιμήν του.

Στο κάτω κάτω, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες, όσο και αν η ισοπέδωση της κοινωνικής ομοιομορφίας είναι το ιδεώδες του ΚΚΕ. Κάθε ατομική περίπτωση είναι ξεχωριστή και, ενδεχομένως, να απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση. Η κ. Κανέλλη, λ.χ., έχει περάσει το πρώτο μισό της ζωής της ως δεξιά και μάλιστα καραμανλική. Δεν προέρχεται από τις κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά ψηφίζουν ΚΚΕ, έχει συνηθίσει να ζει σε άλλο επίπεδο. Είναι γνωστό, φέρ’ ειπείν, ότι προτιμά τα αυτοκίνητα της Mercedes και ότι μένει στη Κηφισιά. Πώς να τα βγάλει πέρα με μια δραστική μείωση των αποδοχών της κατά 50%; Επειτα, ας λάβουμε υπ’ όψιν και την πίεση του ψυχολογικού παράγοντα: της έχουν κόψει την εκκλησία και σε ανθρώπους με τέτοιου είδους εξαρτήσεις η στέρηση δεν υποφέρεται εύκολα.
Ως εδώ, μπορείς να πεις καλά. Εκεί που το χάνει, όμως, η κ. Κανέλλη είναι όταν επιτίθεται στο σύστημα: «Θα βάλω εγώ πλάτη», ξεσπάει, «σε αυτόν που ήταν απέναντί μου; Θα βάλω πλάτη μόνο σε όσα μέτρα έχουν έστω και ένα σπέρμα στήριξης λαϊκών συμφερόντων. Θα βάλω πλάτη σε αυτούς που πίστεψαν ότι ο λαός μπορεί να ζήσει με 400 ευρώ; Σε αυτούς που έκοψαν τις συντάξεις;». Στην παρούσα φάση, όμως, «απέναντι», όπως το θέτει η ίδια, δεν βρίσκεται ο καπιταλισμός, αλλά ο κορωνοϊός. Βεβαίως, η εθελοντική συνεισφορά του βουλευτή δεν συμβάλλει πρακτικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Ωστόσο, όταν και η ίδια θα έχει ηρεμήσει, θα μπορεί (ελπίζω) να καταλάβει ότι η πανδημία δεν μπορεί να είναι ευκαιρία για ανατροπή του συστήματος. 

Επιπλέον, από το σύστημα αυτό, όμως, τρέφεται και μάλιστα πλουσιοπάροχα η κ. Κανέλλη. Το εχθρεύεται και είναι δικαίωμά της αυτό. Θέλει να το ανατρέψει και να το αντικαταστήσει με έναν τύπο, τον ορθόδοξο, μαρξιστικής δικτατορίας – και αυτό δικαίωμά της είναι. Παρ’ όλα αυτά, όμως, η αντίφαση ότι απολαμβάνει τα προνόμια που της προσφέρει ένα σύστημα το οποίο η ίδια απεχθάνεται υφίσταται και εκθέτει τον κυνισμό της, που στη δική της περίπτωση λέγεται «διαλεκτικός υλισμός».

Το πρόβλημα δεν είναι, πάντως, της κ. Κανέλλη, ούτε και εκείνων που ψηφίζουν το κόμμα της. Είναι του συστήματος, της Δημοκρατίας μας δηλαδή, που αναγνωρίζει στους εχθρούς της το δικαίωμα να την εκμεταλλεύονται.

Αυτό πληρώνουμε και εξαιτίας του υφιστάμεθα την έπαρση της κ. Κανέλλη και των ομοίων της. Καλώς ή κακώς, λύση δεν υπάρχει τώρα. Θα υποστούμε όλους αυτούς τους γραφικούς, μέχρι το είδος τους να εκλείψει μόνο του...
Έχει μείνει στην ιστορία εν κατακλείδι ο χαρακτηρισμός του κου Γιαννόπουλου για την Κανέλλη...

Δυνατό χέρι...

Μετά λαμβάνεται συχνά, προσεύχεστε Θερμά, υπόμένετε και θα δείτε χέρι δυνατό να σας κρατά...




Γέροντας Αμφιλοχιος Μακρής.

QUO VANTIS DOMINE Που βαδίζεις κύριε; Του Ερρίκου Σιενκίεβιτς. Ραδιοφωνικό θέατρο.

Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος.

  Αγαπητοί φίλοι, καλησπέρα σας και Καλή Ανάσταση! Επ' αφορμή της μεγάλης Χριστιανικής εορτής, θα σας παρουσιάσω το μνημειώδες έργο, του Πολωνού συγγραφέα   Ερρίκου Σιενκίεβιτς, "Που βαδίζεις Κύριε;".




 Το έργο αποτελεί το ομώνυμου μυθιστορήματος του Σιενκίεβιτς. Το εν λόγω μυθιστόρημα είναι ένα ιστορικό επικό δράμα, εντασσόμενο στην κατηγορία της «Χριστιανικής Εποποιίας», την οποία και υπηρέτησε με πάθος ο Πολωνός συγγραφέας.

  Ο συγγραφέας είναι βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας (1905), ενώ το συγκεκριμένο έργο το συνέγραψε το 1895 και το πρωτοδημοσίευσε σε συνέχειες στην εφημερίδα Gazeta Polska μεταξύ 26ης Μαρτίου 1895 και 29 Φεβρουαρίου 1896, καθώς και σε δύο ακόμα έντυπα, τα Czas και Dziennik Poznański, αρχίζοντας δύο και τρεις ημέρες αργότερα. Εκδόθηκε σε μορφή βιβλίου το 1896 και από τότε έχει μεταφρασθεί σε περισσότερες από 55 γλώσσες, έχοντας κάνει 2.002 εκδόσεις. Υπήρξε σημαντικός παράγοντας ώστε να βραβευθεί ο Σιενκιέβιτς με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1905.(Βίκιπαίδεια).


Η υπόθεση:

  Μετά από πολλά χρόνια στα πεδία των μαχών, ο Ρωμαίος πατρίκιος Μάρκος Βινίσιος, επιστρέφει θριαμβευτής στη Ρώμη, όπου γνωρίζεται με τη Λυγία , θετή κόρη ενός στρατηγού εν αποστρατεία. 

  Ο Μάρκος Βινίσιος ερωτεύεται τη Λυγία, αλλά όταν μαθαίνει ότι εκείνη και η οικογένειά της έχουν ασπαστεί το Χριστιανισμό βρίσκεται σε δίλημμα. Προσπαθεί να την κάνει δική του, πείθοντας τον αυτοκράτορα Νέρωνα  να την πάρει στο παλάτι ως σκλάβα. Τότε εκείνη αποφασίζει να κρυφτεί και πηγαίνει να μείνει στις κατακόμβες με μια ομάδα Χριστιανών. Ο Μάρκος Βινίσιος ψάχνει να τη βρει και μεταμφιέζεται εισχωρώντας στην ομάδα των Χριστιανών. Εκεί ακούγοντας τις διδαχές της νέας και ριζοσπαστικής θρησκείας αποφασίζει να ασπαστεί κι εκείνος το Χριστιανισμό.

   Παράλληλα ο Νέρωνας αποφασίζει να κάψει τη Ρώμη προκειμένου να βρει έμπνευση για να γράψει ωραιότερα τραγούδια και να ξαναχτίσει την πόλη. Ο Μάρκος Βινίσιος σώζει τη Λυγία από τις φλόγες της πυρκαγιάς και όταν ο Νέρωνας διαπιστώνει ότι οι πολίτες της Ρώμης θεωρούν εκείνον υπεύθυνο για τη φωτιά, αποφασίζει να ρίξει τις ευθύνες στους Χριστιανούς. Έτσι η ομάδα των Χριστιανών στις κατακόμβες, μαζί με τον Μάρκο Βινίσιο συλλαμβάνεται και στέλνεται στην αρένα για να την κατασπαράξουν τα λιοντάρια.(Βίκιπαίδεια)



Επιπλέον στοιχεία:

 Το έργο θα αποτελέσει μία τοιχογραφία της ζωής, στην κραταιά αλλά και διεφθαρμένη Ρώμη. Ο Ερρίκος Σιένκεβιτς ταξιδεύει τον αναγνώστη πίσω στο χρόνο στη αρχαία Ρώμη, την εποχή που έζησαν οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος. Με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, ο συγγραφέας παρουσιάζει με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο (τα μαρτύρια των Χριστιανών περιγράφονται με συγκλονιστικό τρόπο), την άγρια και απάνθρωπη συμπεριφορά του Νέρωνα και της αυλής του εναντίον των Χριστιανών, σε μια εποχή που κυριαρχούσε η βία και απουσίαζε ο οίκτος και η συμπόνια για το συνάνθρωπο.(Be Reader) Θα εμφανιστούν ακόμη όλα τα σημαντικά πρόσωπα της εποχής.

 Βασισμένο, λοιπόν, το έργο σε μία παράδοση των πρωτοχριστιανικών χρόνων (της εποχής του Νέρωνα), παράδοση η οποία όμως δεν αναγράφεται πουθενά στην Καινή Διαθήκη. Σύμφωνα μ' αυτή ο Απόστολος Πέτρος εγκαταλείπει το ποίμνιο του και φεύγει από τη Ρώμη, όπου λαμβάνει χώρα ο τρομερός διωγμός του αυτοκράτορα Νέρωνα, στο δρόμο όμως ο Απόστολος θα συναντήσει τον Ιησού σε όραμα να μεταφέρει το σταυρό του. Όταν ο Πέτρος τον ρώτησε Κύριε, πού πηγαίνεις; εκείνος του αποκρίθηκε: Πάω στη Ρώμη για να σταυρωθώ ξανά. Στη συνέχεια ο Πέτρος άλλαξε γνώμη και επέστρεψε στη Ρώμη όπου και τελικά εκτελέστηκε.

 Τέλος, στο εκκλησάκι που υπάρχει στον τόπο του κατά την παράδοση περιστατικού του Κβο Βάντις έχει στηθεί μία ορειχάλκινη προτομή του Χένρικ Σιενκιέβιτς. Λέγεται ότι ο Πολωνός συγγραφέας εμπνεύσθηκε τη συγγραφή του μυθιστορήματος ενώ καθόταν μέσα σε αυτόν τον ναό...(Βίκιπαίδια)

  Το βιβλίο έδωσε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1905 στον Πολωνό συγγραφέα, ενώ προβλήθηκε με τον ίδιο τίτλο στη Μεγάλη Οθόνη το 1951 και ήταν υποψήφια για οχτώ Όσκαρ. Υπάρχει, επίσης και μια ενδιαφέρουσα διασκευή σε έκδοση ραδιοφωνικού θεάτρου, από την ελληνική κρατική ραδιοφωνία.

 



Μετάφραση-Ρ/Φ προσαρμογή: Ιουλία Ιατρίδη
Ραδιοσκηνοθεσία: Γρηγόρης Γρηγορίου
Μουσική επιμέλεια: Σοφία Μιχαλίτση-Τάγκα
Επιμέλεια ήχων: Γίτσα Βαλμά
Ρύθμιση ήχου: Θανάσης Πολίτης

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Μάκης Ρευματάς-Βινίκιος
Ματίνα Καρρά-Λυγία
Δημήτρης Μαλαβέτας-Νέρων
Γιώργος Μετσόλης- Πετρώνιος
Ρίτα Μουσούρη-Ποππαία, και μια γυναίκα
Γιώργος Χαραλαμπίδης- Ούρσος
Γιώργος Χριστόπουλος- Πέτρος
Γρηγόρης Τσουμάκης-Παύλος
Γιώργος Ζαχαριάδης- Κρότων, και Ναζερός
Γιώργος Νέζος-Πλαύτος, και εκατόνταρχος
Μιράντα Ζαφειροπούλου-Μύριαμ, και Ευνίκη
Νόρα Κατσέλη- Ακτή, και μια κοπέλα
Μιχάλης Μπαλής- Τιγκελίνος
Νάσος Κεδράκας- Γλαύκος, και στρατηγός Γιούνιος
Σπύρος Ολύμπιος-Χείλων,


Ο Μάκης Ρευματάς στο ρόλο του Μάρκου Βινίκιου




Το έργο μεταδόθηκε πρώτη φορά από την Ελληνική Κρατική Ραδιοφωνία το 1971.


Η μεταφόρτωση έγινε από το ΙΣΟΒΙΤΗΣ:




Πηγές: Βίκιπαίδεια, Τρίτο Πρόγραμμα,be reader,

-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.


Η δύναμη του Παραμυθιού. Ηρώ Ντιούδη

  Τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγία για τα παιδιά, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος για να οδηγηθούν με ασφάλεια στην ωριμότητα, υποστηρίζει...