Λάδι στη φωτιά, του Φίλιπ Λεβίν. Ραδιοφωνικό θέατρο.

Στο κρύο και παγωμένο Μπέρμοντς της Αγγλίας θα σας μεταφέρει αυτό το Σαββατόβραδο η Διαδρομή.

Πρόκειται να σας παρουσιάσουμε ένα ακόμη επεισόδιο της ενδιαφέρουσας σειράς αυτοτελών επεισοδίων σχετικής με υποθέσεις εξιχνίασης εμπρησμών...


Η υπόθεση:

Ο κύριος Μίλλερ, ένας συμπαθής ηλικιωμένος, κερδίζει 500 λίρες το χρόνο στις ομολογίες του. Ζει σε ένα από τα διαμερίσματα του σπιτιού της κυρίας Πιρς (πρόκειται για ένα παλιό σπίτι βικτωριανής εποχής ). Ο Μίλλερ πεθαίνει ξαφνικά από ασφυξία μετά από μια αναπάντεχη πυρκαγιά!
Ο ντετέκτιβ Κιου καλείται για μία ακόμη φορά να δώσει λύση, καθώς το χτύπημα στο κεφάλι που φέρει ο Μίλλερ κινεί τις υποψίες.
Σύντομα ο Κιου διαπιστώνει ότι πρόκειται για φόνο και όχι για ατύχημα! Βασικοί ύποπτοι είναι δύο άνδρες που μένουν στο σπίτι της κυρίας Πιρς.

Η παραγωγή της σειράς ανήκει στην κυπριακή ραδιοφωνία.

Η μεταφόρτωση του έργου έγινε από το κανάλι Ισοβιτης

http://isobitis.com/theatro1/?p=2323

Γροιλανδία, σπίτια μεσα στο πράσινο... (Φωτογραφίες)

Γροιλανδία σημαίνει πράσινη γη... 

Χωριά Γροιλανδέζικα, των οποίων τα σπίτια ειναι άριστα πρισαρμοσμενα στο φυσικό τοπίο... 

Απερίγραπτη ομορφιά....

 

Λίμνη Δόξα στην Κορινθία

 Φθινοπωρινό τοπίο... 

Ο κομμουνιστικός "εθνικισμός"

Η βασική  προτεραιότητα  του  σοβιετικού  καθεστώτος  τόσο  κατά  τη  διάρκεια  του πολέμου,  όσο  και  στην  αμέσως  μεταπολεμική  περίοδο,  υπήρξε  η  διατήρηση  και ενίσχυση  της  συνοχής  του  σοβιετικού  κράτους  και  η  καταστολή αποσχιστικών/αυτονομιστικών  εθνικιστικών  κινήσεων  εντός  της  ΕΣΣΔ.

  

Σε  συνθήκες «καπιταλιστικής  περικύκλωσης»  και  σε  ένα  κλίμα  «πανταχού  παρούσας συνωμοσίας»,  χαρακτηριστικό  της  έννοιας  «εχθροί  του  λαού» (vragi naroda)  υπήρξε η  αναπόσπαστη  σύνδεση  εσωτερικών  και  εξωτερικών  εχθρών,  η  σύντηξη  του παραδοσιακού  κρατικού  συμφέροντος  με  την  κομματική  ιδεολογία.

 Όπως  ο  Στάλιν κατέστησε  σαφές  ενώπιον  των  στενότερων  συνεργατών  του  στις  7  Νοεμβρίου  1937 (εν  μέσω  του  Μεγάλου  Τρόμου,  των  σταλινικών  εκκαθαρίσεων  της  εποχής),  κανένα ίχνος  ελέους  δεν  θα  επιφυλάσσονταν  προς  τους  «εχθρούς  του  λαού» –  ταξικούς, κομματικούς  και,  ολοένα  και  περισσότερο,  εθνικούς  (δηλαδή  εθνικές  μειονότητες εντός  της  ΕΣΣΔ),  διακηρύσσοντας:

 «οι  τσάροι  έκαναν  ένα  σωστό  πράγμα  – δημιούργησαν  ένα  τεράστιο  κράτος  που  εκτείνεται  ως  την  Καμτσάτκα.  Εμείς  [οι μπολσεβίκοι]  κληρονομήσαμε  αυτό  το  κράτος.  Και  είμαστε  εμείς,  που  για  πρώτη φορά  εδραιώσαμε  και  ενισχύσαμε  αυτό  το  κράτος  ως  μία  ενιαία  και  αδιαίρετη οντότητα.  Εμείς  έχουμε  ενοποιήσει  το  κράτος  κατά  τέτοιο  τρόπο  ώστε  αν  ένα  μέρος απομονωνόταν  από  το  κοινό  σοσιαλιστικό  κράτος,  όχι  μόνο  θα  προξενούσε  βλάβη στο  τελευταίο  αλλά  [το  κομμάτι  εκείνο]  δεν  θα  εδύνατο  να  υπάρξει  ανεξάρτητο  και αναπόφευκτα  θα  έπεφτε  κάτω  από  ξένο  ζυγό.  Συνεπώς,  όποιος  επιχειρεί  να καταστρέψει  αυτή  την  ενότητα  του  σοσιαλιστικού  κράτους,  όποιος  επιδιώκει  τον διαχωρισμό  οποιουδήποτε  κομματιού  ή  οποιασδήποτε  εθνικότητας  –  εκείνος  ο άνδρας  είναι  εχθρός,  ένας  ορκισμένος  εχθρός  του  κράτους  και  των  λαών  της  ΕΣΣΔ. Και  θα  καταστρέψουμε  τον  καθένα  και  οποιονδήποτε  τέτοιο  εχθρό,  ακόμη  κι  αν υπήρξε  ένας  παλαιός  Μπολσεβίκος·  θα  καταστρέψουμε  όλο  του  το  σόι,  την οικογένεια  του.  Θα  καταστρέψουμε  δίχως  οίκτο  οποιονδήποτε  που,  με  τις  πράξεις  ή τις  σκέψεις  του  –  ναι,  τις  σκέψεις  του  –  απειλεί  την  ενότητα  του  σοσιαλιστικού κράτους».

Ivo Banac (επιμ.), The Diary of Georgi Dimitrov, 1933-1949 (New Haven & London: Yale University Press, 2003), σ. 65. 

Καραντίνας συνέχεια...

 Πάντα επίκαιρος ο Αρκάς... 

"Οι νύχτες των ποιητών", του Θωμά Μοσχόπουλου

 Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Θωμά Μοσχόπουλου με τον τίτλο ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ την οποία μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν από τον παρακάτω σύνδεσμο :

https://www.ebooks4greeks.gr/oi-nyxtes-twn-poihtwn

ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Ένα άθλιο λευκό δωμάτιο

Το δικό μας κελί

Μια άχαρη κρυψώνα

Γεμάτη σκέψεις ανάκατες

Το μείγμα αλήθειας και ψεύδους

Είναι δηλητηριώδες για μας

Ενσυνείδητα ολομόναχοι

Φτύνουμε τη ζάλη που προκαλεί

Μέσα στην άγια θλίψη

Οι ώρες περνούν

Ατέλειωτο παίδεμα οι νύχτες

Εφιάλτες αλλόκοτοι τα όνειρα

Ο θρήνος γίνεται μόνη χαρά

Καθώς τα δάκρυα κυλούν

Ο θάνατος μοιάζει όμορφος φίλος

Που όλος ο κόσμος δε χωρά στο κεφάλι

Στο σφραγισμένο μνήμα

Το σκοτάδι δεν κερδίζει ποτέ

Είναι παρηγοριά να μπορείς να δεις

Αόρατες μικρές ελπίδες εκεί

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος είναι ανώτερος αξιωματικός της Ελληνικης Αστυνομίας, εκπαιδευτής, διαπραγματευτής κρίσεων και διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Βέροιας. Έχει κυκλοφορήσει άλλη μία ποιητική συλλογή με τον τίτλο ΚΟΜΜΑΤΙ ΦΩΤΙΑΣ την οποία μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ:

https://www.ebooks4greeks.gr/kommati-fwtias

Ο Κονβιντ βλέπει ειδήσεις

 

Όπως με ποθείς, του Λουίτζι Πιραντέλο. Ραδιοφωνικό θέατρο

Η Πολιτισμική Διαδρομή απόψε θα σας μεταφέρει στο Βερολίνο του μεσοπολέμου, με αφορμή το έργο του Λουίτζι Πιραντέλο "Όπως με θέλεις".  Το έργο γράφτηκε το 1929 και ανήκει στην τελευταία περίοδο της δημιουργίας του Πιραντέλο.

Πρόκειται για ένα γκροτσέσκο δράμα προσωπικότητας, για την τελευταία τραγικοκωμωδία του Σικελού συγγραφέα.


Υπόθεση:

Βερολίνο. H αλκοολική Elma εργάζεται σε ένα μπαρ και φροντίζει για την διασκέδαση των πελατών.

Πολλοί άνδρες την πολιορκούν αλλά εκείνη έχει επιλέξει και ζει με τον μυθιστοριογράφο Carl Salter. Κάποια στιγμή εμφανίζεται στο κτήμα Salter ένας παράξενος άνθρωπος ο Tony υποστηρίζοντας ότι η Elma είναι στην πραγματικότητα η Lucia, η γυναίκα του στενού φίλου του Bruno Pieri. Ο Tony ισχυρίζεται πως η Elma είχε χάσει τη μνήμη της πριν από δέκα χρόνια κατά τη διάρκεια μιας εισβολής στον Α΄ Παγκοσμίο Πολέμο. Η Elma δεν θυμάται, αλλά αφήνεται στον Tony προς απογοήτευση του Salter. Ο Bruno προσπαθεί να επαναφέρει τη μνήμη της Lucia και την φιλοξενεί στο μεγάλο κτήμα του. Κανείς δεν είναι πραγματικά βέβαιος εάν η Elma είναι η Lucia και όλοι απεγνωσμένα ψάχνουν για την αλήθεια... (Greekradiotheater)

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Το έργο κινείται σε εφιαλτικό κλίμα, ο Πιραντέλο συγκεντρώνει στοιχεία τα οποία αφαιρούν από τα πρόσωπα του έργου και το κοινό κάθε συγκεκριμένη μορφή πραγματικότητας, τα γεγονότα μπερδεύονται και αποκτούν ρευστότητα, που καταλήγει σε αμφιβολία σχετικά με το εάν τελικά αυτά  υπήρξαν ποτέ. Η ασάφεια και η πολλαπλότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας αποτελούν τα στοιχεία στα οποία βασίζεται το έργο.

Ο γύρω κόσμος για το κάθε άτομο έχει διαφορετική σημασία, και οι όψεις της διασπασμένης ανθρώπινης προσωπικότητας αποτυπώνονται άριστα στο εν προκειμένω έργο. Ως γνήσιο πιραντελικό δημιούργημα δε λυτρώνει το θεατή η αυλαία, καθώς δεν επιβεβαιώνεται ότι η άγνωστη χορεύτρια του βερολινέζικου καμπαρέ είναι όντος η Λουκία Πιέρι. Ο Πιραντέλο αφήνει το θεατή σε αμφιβολία αφού και ο ίδιος αμφιβάλλει διαρκώς αφού πιστεύει ότι "έτσι είναι εάν έτσι νομίζεται".

Ο Πιραντέλο, ο οποίος σημειωτέον ότι διαλαλούσε παντού πως ήταν Έλληνας, εφάρμοσε στο εν λόγω έργο το αριστοτελικό "ομαλό-ανώμαλον". Ο δημιουργός του έργου γνωρίζει καλά ότι η αμφιβολία και ο παραλογισμός στο θέατρο πρέπει να έχουν πειθώ και δικαίωση, ενώ σαν τεχνίτης που είναι εμφανίζει στο τέλος την τρελή Λουκία Πιέρι να έχει χάσει τη μνήμη και τη φωνή της για να ενισχύσει περισσότερο την αμφιβολία του θεατή με τη λογική και την καταφάνεια.

Ο ρόλος τέλος της Πιέρι αποτελεί έναν εξόχως ενδιαφέροντα γυναικείο ρόλο, που ερμηνεύτηκε στη μεγάλη οθόνη από τη Γκρέτα Γκάρμπο.





Παίζουν οι ηθοποιοί:

 Άννα Συνοδινού, Θόδωρος Μορίδης, Μαρία Μοσχολιού, Μιχάλης Μιχόπουλος, Θεοχάρης Νάζος, Δάνης Μουνδρέας, Μάκης Ρευματάς, Λουκιανός Ροζάν, Άννα Ραυτοπούλου, Γιώργος Νέζος, Νίκος Βασταρδής, Άννα Τάρη, Ολυμπία Παπαδούκα, Κυριάκος Λαζαρίδης, Νέλλη Μαρσέλλου, Λευτέρης Σφακιανάκης.
Μετάφραση-Ραδιοφωνική διασκευή: Μιρέλλα Γεωργιάδη
Ραδιοσκηνοθεσία: Σπύρος Μηλιώνης
Μουσική Επιμέλεια: Ιφιγένεια Ευθυμιάτου
Επιμέλεια αφιερώματος : Μάρα Καλούδη.

Η Άννα Συνοδινού υποδύεται τη Λουκία Πιέρι

Η πρώτη ραδιοφωνική του μετάδοση πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1966 από την εκπομπή «Θέατρο Τετάρτης».

Η μεταφόρτωση έγινε από το κανάλι "Ραδιοφωνικό Θέατρο".

Μία παράδοση για το Μέγα Αλέξανδρο από την Αργυρούπολη Πόντου

 Από  τον  Πόντο    μια  καταγεγραμμένη  παράδοση  από  την  Αργυρούπολη  αναφέρει  τα  εξής:

 Ο  Μέγας  Αλέξανδρος,  σαν  έφτασε  στα  βάθη  της  Ινδίας,  βρήκε  στο δρόμο  του  μια  μεγάλη  πέτρα  που  έφερε  σκαλιστή  επιγραφή:  

"Στάσου  –μην  προχωρής παραπέρα".  Ρώτησε  τους  γεροντότερους  του  τόπου  να  του  πουν  ποιος  έβαλε  την  πέτρα με  την  επιγραφή,  αλλά  αυτοί  δεν  ήξεραν,  παρά  μόνο  ότι  ήταν  στην  ίδια  θέση  από παλιά.  Ο  Μέγας  Αλέξανδρος  θέλησε  να  σεβαστεί  τον  οιωνό,  αλλά  συνάμα  και  να προχωρήσει.  Γι’  αυτό  διέταξε  να  κουβαλούν  την  πέτρα  σ’  ένα  άρμα  του  που  πήγαινε πάντα  μπροστά  απ  τον  στρατό.  Κι  έτσι  προχώρησε,  δίχως  να  προσπεράσει  την  πέτρα" 

(Σπυριδάκης  1953: 398-399).   

Συνομωσιολόγος ιος...

Όταν ο ιός γινεται συνομωσιολόγος...