Πολιτισμική Διαδρομή

Ασύλληπτες περιγραφες του Φίλιπππα Συρίγου...

Μας ταξιδεύουν πισω στο χρόνο...

Περιγραφές από Ευρωπαϊκά παιχνιδια του Άρη.

ΟΤΑΝ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΑΡΗΣ

Άποψη...

Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος απευθύνεται στον Παυλο Χαϊκάλη...

Από την εφημερίδα Καθημερινή:

Υπουργέ μου,

Αυτό που πάντα θαύμαζα σε σένα ήταν η παρρησία και η ειλικρίνειά σου. Ησουν ο μόνος που τόλμησες να πεις ότι αποπειράθηκαν να σε δωροδοκήσουν για να ψηφίσεις Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βρέθηκε κι ένας άλλος θαρραλέος και ειλικρινής άνθρωπος, ο Λάκης ο Λαζόπουλος και σε βοήθησε να το διατυπώσεις. Εσύ ήσουν τόσο συγχυσμένος από τη βρωμιά του πολιτικού συστήματος που είχες χάσει τα λόγια σου. Σε καταλαβαίνω. Μετά σε έμπλεξαν σε κάτι διαδικαστικά και δεν σε άφησαν να το αποδείξεις. Ομως τι σημασία έχουν οι αποδείξεις υπουργέ μου; Σημασία έχει η αλήθεια.

Τι αξία θα είχε η παρρησία αν δεν υπήρχε το φρόνημα; Το φρόνημα το εθνικό, το πατριωτικό, αυτό που υποστήριξες με τόσο σθένος όταν η δημοκρατία σου έδωσε την ευκαιρία να την υπηρετήσεις. Να την τιμήσεις θα έλεγα, όμως εσύ είσαι άνδρας παλαιάς κοπής και δεν σου αρέσουν οι υπερβολές. Θυμάμαι τις αγορεύσεις σου στη Βουλή. Σκεφτόμουν ότι δεν του φτάνει που είναι κωμικός. Ηθελε να γίνει και πολιτικός. Και τι πολιτικός υπουργέ μου. Κοτζάμ υφυπουργός. Την ημέρα εκείνη υπουργέ μου αισθάνθηκα τέτοια χαρά. Οταν άκουσα το όνομά σου στον ανασχηματισμό, είπα πως οι αγώνες μας τώρα δικαιώθηκαν. Αξιζε τον κόπο η όλη φασαρία, η αγωνία της διαπραγμάτευσης, το τουρλουμπούκι του δημοψηφίσματος, ο Γιάνης και ο Λαφαζάνης. Δεν δικαιώθηκαν μόνον οι αγώνες σου. Στο πρόσωπό σου δικαιώθηκε ο ανδρισμός παλαιάς κοπής. Ο,τι πολυτιμότερο διαθέτει το Εθνος.

Το ξέρεις πως ο λαός μας είναι αχάριστος. Πόσους ήρωες δεν άφησε να πεθάνουν στην ψάθα. Και τώρα αντί να μιλάνε για το γιγάντιο έργο που άφησες στο υπουργείο σου, ασχολούνται όλοι μ’ εκείνο το τηλεφώνημα. Και σε ρωτώ. Τι ψυχή έχει ένα τηλεφώνημα; Ησουν ερωτευμένος. Και «σε ταξίδευε». Ηταν ανήλικη. Από πότε απαγορεύεται στους ανήλικους να ταξιδεύουν; Εσύ είχες το θάρρος να της τηλεφωνήσεις για να της απαγγείλεις τα αισθήματα του πάθους σου. Χρησιμοποίησες λόγια σταράτα και αντρίκεια. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι περιστροφές δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Η αχάριστη όμως αυτή κοπέλα το πήρε στραβά και σε κατήγγειλε για παρενόχληση. Εσένα που δεν την άγγιξες καν. Ο,τι έκανες το έκανες μόνος σου. Με το χέρι σου και τη φωνή σου. Ως γνήσιος άνδρας παλαιάς κοπής. Μου επιτρέπεις να σε λέω «υπουργάρα μου»;

Μη δίνεις σημασία. Εσύ συνέχισε τον αγώνα τον καλό. Θέλουν να κάμψουν το φρόνημά σου και, μετά συγχωρήσεως, να σε αναγκάσουν να υποστείλεις το λάβαρο του ανδρισμού σου. Μην πτοείσαι. Κράτα το κοντάρι του με το στιβαρό σου χέρι. Σου εύχομαι υπουργέ μου να είσαι πάντα καλά, να μας προσφέρεις άφθονο γέλιο και να μας θυμίζεις από τι γλιτώσαμε.
Υμέτερος

Ο Άγιος Φώτιος

Ο Φώτιος ήταν ανηψιός του Ανίκητου. Κατάγονταν και οι δύο από τη Νικομήδεια. Όταν ο Διοκλητιανός θέλησε να κινήσει διωγμό κατά των χριστιανών, μίλησε μπροστά στη Σύγκλητο με τους πιο υβριστικούς λόγους εναντίον τους.

Εκεί ήταν παρών και ο Ανίκητος, που όταν άκουσε αυτά τα λόγια του βασιλιά, όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά σηκώθηκε με θάρρος, δήλωσε ότι είναι χριστιανός και είπε στο Διοκλητιανό: «Πλανάσαι, βασιλιά, αν νομίζεις ότι με τα μέτρα κατά των Χριστιανών θα πετύχεις τους ασεβείς σκοπούς σου. Μάθε ότι οι χριστιανοί αποτελούν σήμερα την υγιέστερη μερίδα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και θα ήταν ανόητοι και αναίσθητοι αν πίστευαν στα είδωλα. Γι' αυτό όποια μέτρα και αν πάρεις εναντίον τους, στο τέλος ζημιωμένος θα είσαι εσύ, ενώ αυτοί ένδοξοι μάρτυρες». Ο Διοκλητιανός, προσβεβλημένος από την παρατήρηση του Ανίκητου, διέταξε και τον έριξαν τροφή σε ένα τρομερό λιοντάρι. Αλλά το λιοντάρι σταμάτησε την άγρια ορμή του και ημέρεψε σαν πρόβατο. Τότε έγινε μεγάλος σεισμός και συνετρίβησαν πολλά ειδωλολατρικά αγάλματα. Κατόπιν τον έβαλαν σε τροχό με αναμμένη φωτιά από κάτω. Αλλά ω του θαύματος, ο τροχός σταμάτησε και η φωτιά έσβησε. Τότε έτρεξε και τον αγκάλιασε ο ανεψιός του Φώτιος. Μόλις είδαν αυτό οι ειδωλολάτρες, έδεσαν και τους δύο μέσα στο λεγόμενο λουτρό του Αντωνίου. Και αφού υπερθέρμαναν το νερό, παρέδωσαν και οι δύο ένδοξα το πνεύμα τους.

Ἀπολυτίκιον

Θείας πίστεως, τὴ συμφωνία, τὴν οἰκείωσιν, τῆς συγγενείας, δι' ἀγώνων ἱερῶν ἐλαμπρύνατε, θεομακάριστε Μάρτυς Ἀνίκητε, σὺν τῷ Φωτίῳ φωτὸς τῷ θεράποντι. Ἀλλὰ αἰτήσασθε, δοθήναι πταισμάτων ἄφεσιν, τοὶς μέλπουσιν ὑμῶν τὴν θείαν ἄθλησιν.