Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος απευθύνεται στον Παυλο Χαϊκάλη...

 Από την εφημερίδα Καθημερινή:

Υπουργέ μου,

Αυτό που πάντα θαύμαζα σε σένα ήταν η παρρησία και η ειλικρίνειά σου. Ησουν ο μόνος που τόλμησες να πεις ότι αποπειράθηκαν να σε δωροδοκήσουν για να ψηφίσεις Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βρέθηκε κι ένας άλλος θαρραλέος και ειλικρινής άνθρωπος, ο Λάκης ο Λαζόπουλος και σε βοήθησε να το διατυπώσεις. Εσύ ήσουν τόσο συγχυσμένος από τη βρωμιά του πολιτικού συστήματος που είχες χάσει τα λόγια σου. Σε καταλαβαίνω. Μετά σε έμπλεξαν σε κάτι διαδικαστικά και δεν σε άφησαν να το αποδείξεις. Ομως τι σημασία έχουν οι αποδείξεις υπουργέ μου; Σημασία έχει η αλήθεια.
 

Τι αξία θα είχε η παρρησία αν δεν υπήρχε το φρόνημα; Το φρόνημα το εθνικό, το πατριωτικό, αυτό που υποστήριξες με τόσο σθένος όταν η δημοκρατία σου έδωσε την ευκαιρία να την υπηρετήσεις. Να την τιμήσεις θα έλεγα, όμως εσύ είσαι άνδρας παλαιάς κοπής και δεν σου αρέσουν οι υπερβολές. Θυμάμαι τις αγορεύσεις σου στη Βουλή. Σκεφτόμουν ότι δεν του φτάνει που είναι κωμικός. Ηθελε να γίνει και πολιτικός. Και τι πολιτικός υπουργέ μου. Κοτζάμ υφυπουργός. Την ημέρα εκείνη υπουργέ μου αισθάνθηκα τέτοια χαρά. Οταν άκουσα το όνομά σου στον ανασχηματισμό, είπα πως οι αγώνες μας τώρα δικαιώθηκαν. Αξιζε τον κόπο η όλη φασαρία, η αγωνία της διαπραγμάτευσης, το τουρλουμπούκι του δημοψηφίσματος, ο Γιάνης και ο Λαφαζάνης. Δεν δικαιώθηκαν μόνον οι αγώνες σου. Στο πρόσωπό σου δικαιώθηκε ο ανδρισμός παλαιάς κοπής. Ο,τι πολυτιμότερο διαθέτει το Εθνος.
  
Το ξέρεις πως ο λαός μας είναι αχάριστος. Πόσους ήρωες δεν άφησε να πεθάνουν στην ψάθα. Και τώρα αντί να μιλάνε για το γιγάντιο έργο που άφησες στο υπουργείο σου, ασχολούνται όλοι μ’ εκείνο το τηλεφώνημα. Και σε ρωτώ. Τι ψυχή έχει ένα τηλεφώνημα; Ησουν ερωτευμένος. Και «σε ταξίδευε». Ηταν ανήλικη. Από πότε απαγορεύεται στους ανήλικους να ταξιδεύουν; Εσύ είχες το θάρρος να της τηλεφωνήσεις για να της απαγγείλεις τα αισθήματα του πάθους σου. Χρησιμοποίησες λόγια σταράτα και αντρίκεια. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι περιστροφές δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Η αχάριστη όμως αυτή κοπέλα το πήρε στραβά και σε κατήγγειλε για παρενόχληση. Εσένα που δεν την άγγιξες καν. Ο,τι έκανες το έκανες μόνος σου. Με το χέρι σου και τη φωνή σου. Ως γνήσιος άνδρας παλαιάς κοπής. Μου επιτρέπεις να σε λέω «υπουργάρα μου»;
  
Μη δίνεις σημασία. Εσύ συνέχισε τον αγώνα τον καλό. Θέλουν να κάμψουν το φρόνημά σου και, μετά συγχωρήσεως, να σε αναγκάσουν να υποστείλεις το λάβαρο του ανδρισμού σου. Μην πτοείσαι. Κράτα το κοντάρι του με το στιβαρό σου χέρι. Σου εύχομαι υπουργέ μου να είσαι πάντα καλά, να μας προσφέρεις άφθονο γέλιο και να μας θυμίζεις από τι γλιτώσαμε.
Υμέτερος