Ο Μπάνε και ο Πέτζα είναι δικά μας παιδιά, δεν θεωρούνται ξένοι. Σάβιτς και Μπέρι είναι ίσως το καλύτερο δίδυμο ψηλών, Μακρέϊ και Σάκλφορντ σπουδαίοι μπασκετμπολίστες αλλά έμειναν λίγο, Σκάϊλς και Λέβινγκστον έφεραν άρωμα ΝΒΑ στο Αλεξάνδρειο αλλά όχι τίτλο. Δικαιωματικά λοιπόν η τιμητική διάκριση του κορυφαίου ξένου στην ιστορία του ΠΑΟΚ πάει στον παίχτη ουσία Κεν Μπάρλοου που σήμερα γιορτάζει τα 57α γενέθλια του.
Όταν ο Κεν έφτανε στη Θεσσαλονίκη μετά το πείραμα Τέρι Μίλς ως αντικαταστάτης του παίχτη του ενός ημιχρόνου Ίρβινγκ Τόμας (με την ΑΕΚ) ήταν σίγουρο πως με την απόκτηση του ο ΠΑΟΚ απέφευγε το ρίσκο να μην του βγεί η επιλογή, ο Αμερικανός είχε δώσει ήδη τα διαπιστευτήρια του στα ευρωπαϊκά παρκέ τα προηγούμενα χρόνια. Προτού πατήσει το πόδι του στο Αλεξάνδρειο, ο Μπάρλοου έβγαλε το ψωμί του για μια τετραετία στα ιταλικά και ισραηλινά γήπεδα με απόλυτη επιτυχία, κατακτώντας τίτλους ως μέλος δύο εξαιρετικών ομάδων.
Αλλά ας πιάσουμε το νήμα της ζωής του από την αρχή και την Ιαπωνία όπου γεννήθηκε λόγω της εκεί μετάθεσης του στρατιωτικού πατέρα του. Η συνέχεια τους βρήκε στο Οχάιο και στο Μίσιγκαν μέχρι την ηλικία των 12 που η οικογένειά του ρίζωσε στην πολιτεία που το μπάσκετ είναι θρησκεία, την Ιντιάνα. Ο πιτσιρικάς κόλλησε με το άθλημα αν και ήταν η πρώτη φορά που έπιανε την πορτοκαλί μπάλα στα χέρια του και τελικά έγινε τόσο καλός ώστε του δόθηκε υποτροφία από το τοπικό Νότρ Ντάμ του Ρίτσαρντ "Ντίγκερ" Φελπς.
Με τους Fighting Irish o Κεν αγωνίστηκε και τα τέσσερα κολλεγιακά χρόνια έχοντας ως συμπαίχτη για δύο σεζόν τον Ντέιβιντ Ρίβερς με τον οποίο τον συνδέει μια δυνατή προσωπική ιστορία. Το καλοκαίρι του 1986 ο Μπάρλοου επιλέχθηκε στο νούμερο 23 του ντραφτ από τους Λέικερς αλλά γρήγορα ενεπλάκη σε διαδικασία ανταλλαγής που έστειλε τα δικαιώματα του στην Ατλάντα. Μέχρι λοιπόν να ξεκινήσει το training camp των Γερακιών, ο Κεν παρέα με τον Ντέιβιντ γύρισαν στην Ιντιάνα, δουλεύοντας παράλληλα σε μια αποθήκη.Το βράδυ της 24ης Αυγούστου 1986 το φορτηγάκι που οδηγούσε ο μετέπειτα παίχτης του ΠΑΟΚ με συνοδηγό τον Ντέιβιντ, στην προσπάθεια του να αποφύγει ένα όχημα που παραβίασε το STOP, έριξε το αυτοκίνητο σε παρακείμενο χωματόδρομο. Ο Κεν τη γλύτωσε με ελαφρά τραύματα αλλά ο Ντέιβιντ που όπως και ο συμπαίχτης του δεν φορούσε ζώνη, λόγω της ανατροπής πετάχτηκε απο το παρμπρίζ και προσγειώθηκε σοβαρότατα τραυματισμένος στην κοιλιακή χώρα σε ένα χαντάκι 10 μέτρα μακριά. Βρέθηκε στα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου και τελικά σώθηκε επειδή δεν είχαν πειραχτεί τα ζωτικά του όργανα. Μετά απο ένα εφτάωρο χειρουργείο, οι γιατροί κατάφεραν να τον θέσουν εκτός κινδύνου και οι προσευχές του Μπάρλοου και του προπονητή του που παρακαλούσε τον Θεό να μη γίνει ο παίχτης του πελάτης του πατέρα του (το επάγγελμα του οποίου ήταν νεκροθάφτης εξου και το παρατσούκλι "Ντίγκερ" του Φελπς) φαίνεται πως εισακούστηκαν.
Στις 13 του Σεπτέμβρη, ο Κεν ανακοίνωσε μέσω του εκπροσώπου του πως θα περνούσε τον Ατλαντικό για να παίξει στην Ιταλία με τη φανέλα της ιστορικής Ολύμπια Μιλάνο. Τον Οκτώβριο είχε την πρώτη γνωριμία με το Αλεξάνδρειο και τον Άρη σε εκείνο το εξωπραγματικό 98-67 και στη ρεβάνς του Παλαντρουσάρτι που οδήγησε στη μεγάλης ανατροπή ήταν από τους καλύτερους παίχτες των Μιλανέζων όπως και στον τελικό του Πρωταθλητριών στη Λωζάνη, εκεί όπου σήκωσε το πρώτο μεγάλο τρόπαιο της καριέρας του.
Αν και η παρουσία του στη Λομβαρδία ήταν εξαιρετική με μέσους όρους της τάξεως των 17 πόντων και 8 ριμπάουντ, το συμβόλαιο του δεν ανανεώθηκε αλλά ο Κεν δεν έμεινε χωρίς δουλειά.Η αντίπαλος στη Λωζάνη, η Μακάμπι έσπευσε να αποσπάσει την υπογραφή του και ο Αμερικανός έγινε μέλος μιας τρομακτικής front line που εκτός από τον ίδιο περιελάμβανε τον Κέβιν Μαγκί και τον Λαβόν Μέρσερ. Με τους Ισραηλινούς έπαιξε σε δύο συνεχόμενους τελικούς του Πρωταθλητριών, πρώτα στη Γάνδη όπου ηττήθηκε από τους παλιόφιλους της Ολύμπια και κατόπιν στο Μόναχο το 89 πέφτοντας θύμα των τρομερών μωρών της Γιουγκοπλάστικα. Εκείνο το καλοκαίρι έγινε και η πρώτη προσέγγιση από πλευράς Βεζυρτζή για να έρθει ο Κεν στη Θεσσαλονίκη αλλά το έδαφος δεν ήταν ακόμα πρόσφορο.
Έγινε την επόμενη χρονιά που ο Μπάρλοου προέρχομενος από έναν τραυματισμό στο γόνατο είδε την πόρτα της εξόδου στο Τελ Αβίβ και όταν ο μάνατζερ του τον ενημέρωσε πως ο ΠΑΟΚ είχε επικοινωνήσει ξανά μαζί του δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά και στις αρχές Σεπτέμβρη προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" και χωρίς καλά καλά να γνωρίζει τα ονόματα των συμπαιχτών του, αγωνίστηκε στο ντέρμπι με τον Άρη.
Από εκεί και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους. Ο ΠΑΟΚ που βάδιζε πια το μονοπάτι της ωριμότητας, βρήκε στο πρόσωπο του Κεν τον ιδανικό κρίκο για να κλείσει η αλυσίδα. Ο Μπάρλοου έφερε πνεύμα πρωταθλητισμού στην ομάδα, εμπειρία μεγάλων αγώνων αλλά και ουσία. Χωρίς να ξεσηκώνει την εξέδρα με το παιχνίδι του, ήταν αθόρυβος αλλά και ουσιαστικός. Τελείωνε ο αγώνας και κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι για το πως είχε γεμίσει τη στατιστική του με πόντους και ριμπάουντ. Στην τριετία του στην Ελλάδα ήταν πάντα μέσα στην πρώτη δεκάδα των σκόρερ και ριμπάουντερ ενώ τα ποσοστά του στα δίποντα έφταναν το 65 με 70%.
Από την πρώτη του χρονιά ο Μπάρλοου φρόντισε να δείξει πως ο ΠΑΟΚ είχε πετύχει διάνα με την απόκτηση του, στη Γενεύη θα είναι αυτός που θα κρατήσει ζωντανό τον ΠΑΟΚ παίζοντας ως πεντάρι για σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο μετά την αποβολή του Φασούλα, δίνοντας ομηρικές μάχες στη ρακέτα με τον Κέβιν Μαγκί. Το Κυπελλούχων του 91 έφερε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σπουδαίου Αμερικανού φόργουορντ.
Ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος να ρίξει τον Άρη από τον θρόνο αλλά δύο λάθη, ένα του Κεν και ένα του Φασούλα θα αναβάλουν προσωρινά την εκθρόνιση. Αυτή θα έρθει το 1992, τα χρόνια της αβεβαιότητας και των παιδικών ασθενειών ήταν πίσω για τον ΠΑΟΚ ακόμα και αν στη Ναντ τα φαντάσματα του παρελθόντος εμφανίστηκαν ξανά.
Το καλοκαίρι ο Ίβκοβιτς σχεδιάζει την ομάδα που θα φέρει στην Ελλάδα το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ο τραυματισμός του Χάρισον του αλλάζει τα πλάνα και στη Θεσσαλονίκη έρχεται ο Κλιφ Λέβινγκστον. Ο Κεν που είναι πάντα πιστός στρατιώτης, θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να τραβηχτεί πιο έξω για να μην τρακάρει με τον "Good News" και να παίξει στο 3. Με αυτό το σχήμα ο ΠΑΟΚ θα φτάσει στο ΣΕΦ με την ταμπέλα του μεγάλου φαβορί, ο Κεν στον ημιτελικό ξεκινάει κάνοντας καλή αμυντική δουλειά πάνω στον Κούκοτς αλλά το γρήγορο φόρτωμα του Φασούλα με φάουλ και η απουσία του Τσέκου θα υποχρεώσει τον Ντούντα και τον Κεν να παίξει ξανά στο 5 χωρίς την επιτυχία της Γενεύης. Η αποτυχία στο Φάιναλ Φορ αλλά και ο αποκλεισμός από τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά του πρωταθλήματος, θα σηκώσουν τρικυμία στον Δικέφαλο του Βορρά που τα απόνερα της θα παρασύρουν και τον Αμερικανό.
Η Ιταλία θα ανοίξει ξανά την αγκαλιά της, πρώτα στην Καλαβρία για τη Ρέτζιο και εν συνεχεία για λίγο στο Τρεβίζο και μετά στην Πιστόϊα, τη Μοντεκατίνι, τη Σάσαρι και το Λιβόρνο όπου το 2002 θα κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 38 ετών.
Ο Κεν ήρθε στον ΠΑΟΚ για να δώσει αυτό το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν η ομάδα για να εδραιωθεί, η λεπτομέρεια που θα έκανε τη διαφορά. Και το σίγουρο είναι πως με το ήθος του, τη σεμνότητα του και το ταλέντο του, ο Αμερικανός συνέβαλε τα μέγιστα στην καλύτερη περίοδο της ιστορίας του Δικεφάλου του Βορρά. Δεν ήταν φαντεζι, δεν τράνταζε τις μπασκέτες με βροντερά καρφώματα αλλά στο τέλος της ημέρας δίπλα στο όνομα του Κεν Μπάρλοου, η ουγιά γράφει ουσία...
Antreas Tsemperlidis
