Το χάρισμα της Αδέλας, των Μπαριγιέ και Πιέρ. Ραδιοφωνικό θέατρο.

Η Διαδρομή απόψε θα σας προτείνει ένα έργο για κάθε διάθεση. Πρόκειται για το "Χάρισμα της Αδέλας" των Μπαριγιέ και Πιέρ.



Μία χαρισματική γυναίκα, η Αδέλα προσλαμβάνεται ως υπηρέτρια σε ένα σπίτι ευκατάστατων πλην όμως μπερδεμένων ανθρώπων. Μια σειρά από παρεξηγήσεις και ευτράπελα θα συνθέσουν μία ευχάριστη κωμωδία...

Μετάφραση : Καικιλία Χρυσούλη
Μουσική επιμέλεια : Λούλα Ωρολογά
Σκηνοθεσία : Κωστής Μιχαηλίδης
Πρώτη μετάδοση: 20.7.1977
Παίζουν : Βίλμα Κύρου, Γιώργος Τζώρτζης, Θάλεια Παπάζογλου, Πέπυ Οικονομοπούλου, Λευτέρης Ελυθεριάδης.

Η Βίλμα Κύρου υποδύεται την Αδέλα




Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι glob tv του youtube



Ο Σουλτάνος και η αυλή του. (λίγα λόγια)

Το Οθωμανικό Κράτος καθ' όλη τη διάρκεια των αιώνων ήταν θεοκρατικό, υπό τη έννοια ότι ανώτατος αρχηγός του Κράτους εθεωρείτο ο Θεός, του οποίου η βούληση κατά την μουσουλμανική πίστη αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους μέσω του Ιερού Νόμου. Η «Σκιά του Θεού» επί της γης και φύλακας του Ιερού Νόμου ήταν ο Σουλτάνος.



Στην Οθωμανική θεοκρατία, η πολιτική και θρησκευτική εξουσία ενώνονταν σε ένα πρόσωπο του Σουλτάνο.

Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ο Σουλτάνος ήταν ο ανώτατος, πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης. Σύμφωνα με το δημόσιο δίκαιο η γη όλη της επικράτειας ανήκει στο Σουλτάνο που σύμφωνα με την βούληση του μπορούσε να την παραχωρήσει σε στρατιωτικούς και πολιτικούς αξιωματούχους καθώς και σε θρησκευτικά ιδρύματα.

Ο Σουλτάνος ήταν πλαισιωμένος από την αυλή . Η αυλή αποτελείτο από πολλές υπηρεσίες ,οι οποίες στελεχωνόταν από δούλους και υπηρέτες. Οι Τούρκοι είχαν υιοθετήσει την πολιτική να σκλαβώνουν νέους από μακρινά χωριά της Ελλάδας και της δυτικής Βαλκανικής ,όπου ήταν δύσκολο να συλλέξουν φόρους. Οι νέοι αυτοί ήταν κυρίως μεταξύ έξι και δεκαπέντε χρόνων ,έμπαιναν στις ειδικές ακαδημίες της Κωνσταντινούπολης, στις σχολές των ακόλουθων, των γενιτσάρων και του παλατιού και εκπαιδεύονταν συστηματικά με σκοπό να υπερασπίζουν, να επεκτείνουν και να κυβερνούν μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες.




Οι δούλοι της Αυλής ήταν οι πλουσιότεροι και ισχυρότεροι άνθρωποι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Διοικούσαν την Οθωμανική στρατιωτική ορδή, κυβερνούσαν τις επαρχίες και χάραζαν την πολιτική της Αυτοκρατορίας. Οι σκλάβες γυναίκες έπαιζαν το ρόλο των παλλακίδων, γεννούσαν τους κληρονόμους της άρχουσας τάξης των Οθωμανών. Συνήθως ο Σουλτάνος ήταν γιος σκλάβας.
Η Οθωμανική δουλεία διέφερε από την δουλεία που επέβαλλαν οι Ευρωπαίοι στους εργάτες των αγρών στις φυτείες του λεγομένου Νέου Κόσμου. Η Οθωμανική δουλεία είχε πιο ήπιο χαρακτήρα και δεν είχε ως βάση της οικονομική αξία ή την εργασία των δούλων ,αλλά την ικανοποίηση της φιλοδοξίας των Οθωμανών Σουλτάνων να συγκροτήσουν ένα πολυάριθμο προσωπικό από υπηρέτες, που θα δείχνει στον κόσμο τον πλούτο και την ισχύ τους.

Πηγή: Σιακούλης Νοκόλαος

Το δημαρχείο του Μάντσεστερ.

Το δημαρχείο του Μάντσεστερ.



Επιβλητικό κτίριο...

Μνημείο-βρύση εις ανάμνηση της μάχης της Βέτρινας...

Το 2013 χτίστηκε η βρύση εις μνήμη των πεσόντων της μάχης της Βέτρινας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη διεξαγωγή της μάχης...


Η μάχη διεξήχθη μεταξύ 26 και 27 Ιουνίου 1913 και ήταν καθοριστική για την απελευθέρωση της περιοχής και για τη μετέπειτα προέλαση στο βουλγάρικο έδαφος.


Η μάχη της Βέτρινας

(Βέτρινα ονομάζονταν το Νέο Πετρίτσι)

Με λίγα λόγια...




Πιστεύω σε σένα, γιατί χωρίς εσένα δεν υπάρχω...

Τελευταίες οδηγίες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου πριν την τελική μάχη για την Πόλη...

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ……..



"Καὶ οὕτως λογίσθητε ὡς ἐπὶ ἀγρίων χοίρων καὶ πληθὺν κυνήγιον, ἵνα γνώσωσιν οἱ ἀσεβεῖς ὅτι οὐ μετὰ ἀλόγων ζῴων ὡς αὐτοί, παράταξιν ἔχουσιν, ἀλλὰ μετὰ κυρίων καὶ αὐθεντῶν αὐτῶν καὶ ἀπογόνων Ἑλλήνων καὶ Ῥωμαίων…..


Η μετάφραση:
Και να λογαριάζετε πως κυνηγάτε κοπάδι από αγριογούρουνα, για να καταλάβουν οι άπιστοι πως δεν δίνουν μάχη με άλογα ζώα σαν κι αυτούς, αλλά με κυρίους και αφέντες κι απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων.

Το άρθρο επιμελήθηκε ο κος Μοσχόπουλος Θωμάς.

Η έννοια του δικαίου στην Ελένη του Ευριπίδη.

Υπάρχουν διάφορες μορφές του δικαίου: το δίκαιο του ισχυρότερου, το ηθικό δίκαιο, το νομικό δίκαιο.



Τελικά, στην «Ελένη» επικρατεί το ηθικό δίκαιο και σ’ αυτό υποτάσσονται όλοι...


Περαιτέρω στοιχεία για το έργο θα βρείτε εδώ:

Ο Βύρων Πάλλης. Μια σπουδαία μορφή του ραδιοφωνικού θεάτρου.

 Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...