Η Πολιτισμική Διαδρομή απόψε θα σας παρουσιάσει την κωμωδία των Γιαννακόπουλου και Σακελάριου "Δεσποινίς ετών 39". Πρόκειται για μία αριστουργηματική ηθογραφική κωμωδία.
Το έργο γράφτηκε το 1954 από τους 2 μεγάλους και αχώριστους θεατρικούς συγγραφείς.
Κυρίαρχη μορφή του έργου είναι ο θυμόσοφος αδελφός, που επιδίδεται στον αγώνα αποκατάστασης της μεγαλοκοπέλας και ανύπαντρης αδελφής του.
Το έργο δίκαια χαρακτηρίσθηκε ως κωμωδία ηθών, ενώ η τελική σκηνή προκαλεί σε όλους μεγάλη συγκίνηση...
Η υπόθεση:
Το έργο βασίζεται σε μια κλασική ελληνική παράδοση:
Να μένει ανύπαντρος ο αδερφός ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος γαμπρός για τις αδερφές του. Έτσι κι εδώ βλέπουμε τον αδερφό που επιθυμεί να κάνει δική του οικογένεια, αλλά δεν μπορεί, γιατί έχει μια ανύπαντρη αδερφή. Το πρόβλημα διογκώνεται επειδή η αδερφή είναι περασμένης ηλικίας κι έτσι δυσχεραίνει το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής αποκατάστασης. Αυτό το δράμα ζει ο Τηλέμαχος, ο αδερφός της ηλικιωμένης Χρυσάνθης, την οποία παρουσιάζει σε μια αγγελία αναζήτησης γαμπρού, γράφοντας ως έτος ηλικίας 39, ενώ στην πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τα 50!
Το έργο γράφτηκε το 1954 από τους 2 μεγάλους και αχώριστους θεατρικούς συγγραφείς.
Κυρίαρχη μορφή του έργου είναι ο θυμόσοφος αδελφός, που επιδίδεται στον αγώνα αποκατάστασης της μεγαλοκοπέλας και ανύπαντρης αδελφής του.
Το έργο δίκαια χαρακτηρίσθηκε ως κωμωδία ηθών, ενώ η τελική σκηνή προκαλεί σε όλους μεγάλη συγκίνηση...
Η υπόθεση:
Το έργο βασίζεται σε μια κλασική ελληνική παράδοση:
Να μένει ανύπαντρος ο αδερφός ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος γαμπρός για τις αδερφές του. Έτσι κι εδώ βλέπουμε τον αδερφό που επιθυμεί να κάνει δική του οικογένεια, αλλά δεν μπορεί, γιατί έχει μια ανύπαντρη αδερφή. Το πρόβλημα διογκώνεται επειδή η αδερφή είναι περασμένης ηλικίας κι έτσι δυσχεραίνει το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής αποκατάστασης. Αυτό το δράμα ζει ο Τηλέμαχος, ο αδερφός της ηλικιωμένης Χρυσάνθης, την οποία παρουσιάζει σε μια αγγελία αναζήτησης γαμπρού, γράφοντας ως έτος ηλικίας 39, ενώ στην πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τα 50!
Τα θέματα που χρησιμοποιούν ο Σακελλάριος κι ο Γιαννακόπουλος είναι παρμένα από την καθημερινή ζωή του Έλληνα και τα προβλήματά του. Σατιρίζουν τσουχτερά τα ήθη της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και δείχνουν τα πράγματα από την άλλη τους πλευρά, προβάλλοντας το κωμικό στοιχείο ακόμα και στα πιο δραματικά θέματα.
Περαιτέρω πληροφορίες για το έργο...
Στην Ελλάδα των τελευταίων ετών του 19ου αιώνα, των αρχών του 20ου αιώνα και του μεσοπολέμου ήθη και σοβαρά ηθικά ζητήματα (τα οποία συχνά ξεκινούσαν από τις αγαθότερες προθέσεις), καθώς η ζωή εξελίσσονταν κατέληγαν να αποτελούν σοβαρά θέματα.
Ένα από αυτά τα θέματα ήταν και το να μην παντρευτεί ο αδερφός εάν πρώτα δεν αποκαταστήσει την ανύπαντρη αδερφή του.
Περαιτέρω πληροφορίες για το έργο...
Στην Ελλάδα των τελευταίων ετών του 19ου αιώνα, των αρχών του 20ου αιώνα και του μεσοπολέμου ήθη και σοβαρά ηθικά ζητήματα (τα οποία συχνά ξεκινούσαν από τις αγαθότερες προθέσεις), καθώς η ζωή εξελίσσονταν κατέληγαν να αποτελούν σοβαρά θέματα.
Ένα από αυτά τα θέματα ήταν και το να μην παντρευτεί ο αδερφός εάν πρώτα δεν αποκαταστήσει την ανύπαντρη αδερφή του.
Παρά το χαρακτηρισμό του ως κωμωδία, το έργο έχει βαριά ατμόσφαιρα και από ένα σημείο και μετά εξελίσσεται ως δράμα. Κορύφωση του δράματος είναι η τελευταία σκηνή.
Στην τελευταία σκηνή του έργου όπου ο Τηλέμαχος προσπαθεί να παρηγορήσει την Χρυσάνθη και να την καθησυχάσει λέγοντάς της ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί ούτε ο ίδιος και θα μείνουν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής τους. Στο άδειο από κόσμο σπίτι τους, ο Τηλέμαχος παίρνει στα πόδια του την Χρυσάνθη και αρχίζει να της τραγουδά ένα θλιμένο τραγουδάκι: «΄Ωχου, ώχου τα κάημενούλια, που ΄χουν μείνει μοναχούλια».
Είναι η στιγμή που ο θεατής «σπάει» και νιώθει τα μάτια του να γεμίζουν...
Οι δύο συγγραφείς άγγιξαν το ζήτημα της γεροντοκόρης με αιχμηρό τρόπο, ενώ στην κινηματογραφική έκδοση του έργου δέχθηκαν αρνητική κριτική του κοινού επειδή το έργο δεν είχε χαρούμενο τέλος.
Τελικά το 1968 οι συγγραφείς προχώρησαν στο ριμέικ της ταινίας με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα πρωταγωνιστή και τον τίτλο "Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο", η εν λόγω ταινία είχε τελικά χαρούμενο τέλος. Έδωσαν έτσι έστω και ετεροχρονισμένα ένα Happy end στο ελληνικό κοινό (άλλωστε αμφότεροι οι δύο συγγραφείς αγαπούσαν το ΗAPPY END στις ταινίες τους).
Το ζήτημα της γεροντοκόρης πραγματεύθηκαν εκτεταμένα το θέατρο, ο κινηματογράφος αλλά και η λογοτεχνία...
Η μεταφόρτωση του έργου πραγματοποιήθηκε από το κανάλι Μάγκυ Π.
*Παίζουν με τη σειρά που ακούγονται Νίτσα Τσαγανέα, Χρήστος Τσαγανέας, Νάντια Χωραφά, Χρήστος Ευθυμίου, Ίλια Λιβυκού, Ευάγγελος Πρωτοπαππάς, Κώστας Παπαγεωργίου, Λιάκος Χριστογιαννόπουλος* *Σκηνοθεσία Ίων Νταϊφάς*
 |
| ο Χρήστος Τσαγανέας |
 |
| Η Νίτσα Τσαγανέα |
Πηγές:
Κρατικό Θέατρο βορείου Ελλάδας, ιδεοστρόβιλος, gazzeta,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου