Το ένδυμα που χωρίζεται σε δύο μέρη, καλύπτοντας το στήθος πάνω και την μέση με τους γλουτούς κάτω είναι γνωστό από την αρχαιότητα με ανάλογα ενδύματα να συναντάμε σε απεικονίσεις αθλητριών σε αρχαιοελληνικές καλλιτεχνίες και τοιχογραφίες.
Από τις αρχές του 1900 οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα να διασκεδάσουν στις δημόσιες παραλίες. Όμως ήταν αδιανόητο να αφήσουν γυμνό το δέρμα τους. Φορούσαν μακριές φούστες και παντελόνια που κάλυπταν τους αστραγάλους. Η πρώτη που τόλμησε να πάει κόντρα στην εποχή, ήταν η κολυμβήτρια και πρωταγωνίστρια του βωβού κινηματογράφου, Annette Kellerman. Επαναστάτησε φορώντας στενό, ολόσωμο μαγιό. Τράβηξε την προσοχή και συνελήφθη. Χάρη στο θάρρος της, οι κανόνες χαλάρωσαν και μέχρι το 1915 οι γυναίκες όλου του κόσμου ντύνονταν στην θάλασσα όπως κι εκείνη.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο λιγότερο αυστηροί γίνονταν οι κανόνες. Έτσι στις 5 Ιουλίου του 1946 ο Γάλλος σχεδιαστής μόδας Λουί Ρεάρ (Louis Réard), παρουσίασε σε υπαίθρια επίδειξη μόδας στο Παρίσι το τολμηρό νέο μαγιό. Ονομάστηκε έτσι από την Ατόλη Μπικίνι στα νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού, όπου έγιναν οι πρώτες δοκιμές ατομικής βόμβας, με τις εκρήξεις των οποίων παρομοιάστηκε η έκρηξη ενθουσιασμού που προκλήθηκε στον ανδρικό πληθυσμό από τη δημιουργία του νέου μαγιό.
Ο σχεδιαστής Jacques Heim είχε δημιουργήσει πρώτος δυο μήνες πριν παρόμοιο μαγιό που το ονόμασε ''Atom'' από το Άτομο της Φυσικής γιατί ήταν το μικρότερο μαγιό του κόσμου. Όμως επικράτησε το όνομα ''Bikini''. Hταν ότι πιο αποκαλυπτικό είχε κυκλοφορήσει κι άλλαξε τον κόσμο της μόδας για πάντα. Καμία Γαλλίδα δε δεχόταν να φωτογραφηθεί με αυτό, οπότε η διαφημιστική καμπάνια έγινε με την αισθησιακή χορεύτρια Micheline Bernardini αφού ήταν η μοναδική που δέχτηκε.
Κράτη στην Ευρώπη, τη Μεσόγειο και ως επί το πλείστον καθολικά κράτη το απαγόρευαν. Καμία διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία δεν επιτρεπόταν να εμφανιστεί φορώντας το. Οι γυναίκες δίσταζαν μέχρι που είδαν την Brigitte Bardot να το φοράει στην ταινία του 1957 ''Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα'' το απογείωσε. Στη δεκαετία του ’60 θεωρήθηκε must ένδυμα, ενώ αποτέλεσε έμπνευση για το τραγούδι ''Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polkadot Bikini'' του Brian Hyland. Παράλληλα, η Ursula Andress συγκλόνισε τους θεατές ως κορίτσι του James Bond στην ταινία ''007 εναντίον Dr. No'', με το αποκαλυπτικό, λευκό μαγιό της, το οποίο αργότερα πουλήθηκε έναντι 40 χιλιάδων δολαρίων.
Την δεκαετία του ’80, τα μπικίνι γίνονταν όλο και πιο διαδεδομένα και πιο αποκαλυπτικά. Το φεμινιστικό κίνημα των 90s όμως, σε συνεργασία με πολλές αθλήτριες, έδωσε τεράστια μάχη εναντίον τους. Τόνιζαν ότι αντικειμενοποιούσαν τη γυναίκα. Παρολες τις αντιδράσεις έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα string, λεπτές λωρίδες υφάσματος ή δέρματος που καλύπτουν αμυδρά επίμαχα σημεία. Στις περιπτώσεις χρήσης μόνο του κάτω μέρους, αφήνοντας το στήθος εκτεθειμένο, χρησιμοποιείται ο όρος ''Μονοκίνι'', εμπνευστής του οποίου είναι ο αυστριακός σχεδιαστής μόδας Ρούντι Γκερνράιχ.
Στις μέρες μας το μπικίνι δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, δεν προκαλεί αντιδράσεις, οι γυναίκες δικαιούνται να φορέσουν ότι τους αρέσει, και ότι νιώθουν πως τους ταιριάζει. Με εξαίρεση κράτη αντίθετης θρησκευτικής αντίληψης και ισότητας της γυναίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου