Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο μέτωπο

Από τον ιστορικό συλλέκτη Βέροιας:


Φωτογραφία η οποία εμφανίζει
 τον γνωστό και αγαπητό ηθοποιό
 Διονύσιο Παπαγιαννόπουλο
 (1912-1984) ως έφεδρο
Υπολοχαγό (ΠΖ), κατά την
περίοδο 1947-1949.
Ο ίδιος υπηρέτησε αρχικά
 ως έφεδρος Ανθλγος το 1940-1941,
 και κατόπιν όπως προαναφέρθηκε,
ως έφεδρος Υπλγος
κατά την περίοδο του
συμμοριτοπολέμου 1947-1949.
 Ήταν ικανότατος αξκος
 και ιδιαίτερα αγαπητός στους υφισταμένους του,
οι οποίοι του είχαν προσάψει το παρατσούκλι ΄΄αγελαδάρης΄΄,
καθώς στα ύποπτα δρομολόγια
κατά την περίοδο 1947-1949,
 άφηνε να προπορεύεται πάντα
μπροστά από την υπομονάδα
που διοικούσε μία αγελάδα,
προκειμένου εάν υπήρχε
ναρκοπέδιο στο δρομολόγιο του,
 αφενός να μην υπάρχουν θύματα
από τους οπλίτες που διοικούσε,
 και αφετέρου άνευ απωλειών
να μπορεί να εντοπίζει τα ναρκοπέδια. Επίσης στην φωτογραφία αυτή
 άξιον παρατηρήσεως είναι
 ο τρόπος που φέρει το περίστροφο
 μετά της θήκης του στη μέση του,
 καθώς η τοποθέτησης
του περιστρόφου  με αυτόν
 τον τρόπο επί της χλαίνης
ήταν για την  ταχύτατη και
άμεση χρήση του περιστρόφου.

Το υλικό επιμελήθηκε το μέλος της ομάδας μας Παντελής Συμεωνίδης.

Καταρράκτης στα Κύθηρα...

Εξαιρετικό τοπίο...


Όταν η μπλε ποδιά κυριαρχούσε στα σχολεία

Κάποτε τα παιδιά στο σχολείο φορούσαν μπλε ποδιές. Το νόημα του συγκεκριμένου μέτρου ήταν η επίτευξη της εξάλειψης των κοινωνικών και οικονομικών διαφορών και αντιφάσεων.


Έτσι λοιπόν πέραν της ομοιομορφίας που επιτυγχάνονταν κανένα παιδί δεν αισθάνονταν άσχημα για την ενδυμασία του.

Η ανωτέρω φωτογραφία τραβήχτηκε τη δεκαετία του 60 και δείχνει ένα σχολείο να επισκέπτεται την Ακρόπολη. Έχει υποστεί εξαιρετική επεξεργασία και αποδεικνύει την σωστή χρήση του μέτρου...

Γέφυρα που κόβει την ανάσα στη Νέα Υόρκη.

Προκαλεί τρόμο...


Η συγκεκριμένη γέφυρα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη και κόβει την ανάσα...

Απόψεις Ρώσου πρεσβευτή σχετικά με το ζήτημα της Εξαρχίας.

Η Ρωσία ήταν βασικός παίχτης των εξελίξεων στο βαλκανικό χώρο.
Μετά τη συνθήκη του Βερολίνου (1879), Ρώσος πρέσβης στην Πόλη συντάχθηκε με τις ελληνικές προτάσεις στο εκκλησιαστικό όσον αφορά το ζήτημα τη λειτουργία της της Εξαρχίας.



Οι προτάσεις του Ρώσου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Nelidov ήταν οι ακόλουθες:

ο Έξαρχος να εγκατασταθεί στη Σόφια και η δικαιοδοσία του να περιοριστεί στην Ηγεμονία, να συμμετέχει στις εργασίες της Πατριαρχικής Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως, ο Πατριάρχης να διορίζει Βούλγαρους μητροπολίτες στη Μακεδονία από τους υποψηφίους που θα πρότεινε ο Έξαρχος, αλλά μονάχα στις επαρχίες όπου οι Βούλγαροι αποτελούσαν την πλειοψηφία. Στις επαρχίες όπου οι Βούλγαροι ήταν μειοψηφία, θα υπήρχε Βούλγαρος Επίσκοπος. Ο Nelidov ισχυριζόταν ότι η ελληνική κυβέρνηση, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Ρωσική Σύνοδος δέχονταν αυτούς τους όρους.
 Βλ. P.
Popov, Balkanskata Politika na Bâlgarija 1894-1898, Σόφια 1984, σ. 82.
 Η Ρωσία ενδιαφερόταν περισσότερο για την ενότητα της ορθοδοξίας, ώστε να μην επωφελείται η ουνιτική και η προτεσταντική προπαγάνδα από τη διάσπαση της.
 Η Ελλάδα δεν ήταν αρνητική στη ρωσική πρωτοβουλία, διότι περιείχε τη βασική γραμμή της οροθέτησης του ελληνισμού από τον σλαβισμό.

Τελικά οι προτάσεις του πρέσβη δεν έγιναν ποτέ δεκτές και ακολούθησε η διάσπαση.

Τοπίο στη Σρι Λάνκα...

Βγαλμένο από παραμύθι...



Ελέφαντες σε ποταμό στη Σρι Λάνκα και σε δεύτερο πλάνο το ηλιοβασίλεμα...

Το έτος 1871...

Η αναγνώριση της βουλγάρικης εξαρχίας πραγματοποιήθηκε από το Σουλτάνο υπο την πίεση όμως των Ρώσων...

Ο Άγιος Παϊσιος ο Χιλανδαρινός



Το έτος 1871…

Το 1871, λοιπόν, υπό την ασφυκτική πίεση των Ρώσων ο Σουλτάνος αναγνώρισε τη Βουλγαρική Εξαρχία, η οποία αποσχίσθηκε από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο και έλαβε την άδεια να ιδρύει στα οθωμανικά εδάφη της Μακεδονίας βουλγαρικές Μητροπόλεις και εκκλησιές. Στόχος ήταν οι σλαβόφωνοι Μακεδόνες, που στην βόρεια ζώνη της Άνω Μακεδονίας αποτελούσαν την πλειοψηφία του μακεδονικού ελληνισμού και αρχικά προσελκύονταν εύκολα στους ναούς της
Εξαρχίας επειδή αντιλαμβάνονταν μέσες-άκρες καλύτερα τη γλώσσα της Λειτουργίας.
Όλοι αυτοί εγγράφονταν στα οθωμανικά κιτάπια σαν «Εξαρχικοί» και κατ’ επέκταση σαν «Βούλγαροι» διότι οι Οθωμανοί ξεχώριζαν τους υπηκόους τους ανάλογα μόνον με το θρήσκευμά τους και έως τότε ανέγραφαν όλους τους
Ορθοδόξους ως Ρουμ, δηλαδή Ρωμαίους, Έλληνες.

Το 1871 υπήρξε χρονιά σταθμός για τον Ελληνισμό της Νοτίου Βουλγαρίας καθώς άνοιξε ο δρόμος για τον εκβουλγαρισμό του με θρησκευτικά μέσα...

ΚΡΙΜΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ

Ο Κριμαϊκός πόλεμος (1854-1858) ήταν
η στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ
Ρωσίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
με μήλο της έριδας την χερσόνησο της Κριμαίας.


Κατά τη διάρκεια του πολέμου
οι Άγγλοι και οι Γάλλοι φοβούμενοι
την επέκταση της Τσαρικής Ρωσίας
ενεπλάκησαν συμπαραστεκόμενοι
την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το ελληνικό βασίλειο τέθηκε εξ αρχής
στο πλευρό του ομόδοξου “ξανθού γένους”
της Ρωσίας δηλαδή.
Οι Θεσσαλοί και οι Μακεδόνες
θα επαναστατήσουν και θα απασχολήσουν
μεγάλο μέρος των οθωμανικών στρατευμάτων.
Σε αντίδραση της ελληνικής στήριξης
στους Ρώσους οι Αγγλογάλλοι
θα καταλάβουν τα ελληνικά λιμάνια
και την Αθήνα και θα εξαναγκάσουν τον Όθωνα
να εγκαταλείψει την επαναστατική δραστηριότητα.
Στο σημείο αυτό οι Ρώσοι
θα συνειδητοποιήσουν
ότι θα χάσουν οριστικά τους Έλληνες
και θα επιλέξουν τους Βούλγαρους ως όργανα
για την επίτευξη των επιδιώξεων τους στη
Μακεδονία
(οιε Βούλγαροι επιπλέον ήταν
για τους Ρώσους ομόδοξοι Σλάβοι).



Οι Βούλγαροι έως τότε
και (ειδικότερα οι νοτιοβούλγαροι)
ταυτίζονταν με τους Έλληνες,
μέσω της ελληνικής παιδείας
και της ορθόδοξης εκκλησίας.
  Έπρεπε λοιπόν, και προκειμένου
να εξυπηρετήσουν τις ρωσικές επιδιώξεις
να αφυπνιστούν εθνικά και να διαχωριστούν
από τους Έλληνες.
Ο Σουλτάνος το 1871 υπό την ασφυκτική πίεση
των Ρώσων θα αναγνωρίσει
την εξαρχική βουλγαρική εκκλησία
και έτσι θα ξεκινήσει επίσημα
η αντιπαράθεση Ελλήνων και Βουλγάρων,
η οποία θα διαρκέσει (με κάποια διαλείμματα)
70 περίπου χρόνια.

Επιχείρηση παρακολούθησης του εχθρού...

Άσκησης Νούμερο 3:
Επιχείρησης παρακολούθησης του εχθρού...
Λάθος κύριε! Είμαι πράκτωρ!
Ακολουθεί ατελείωτο ξύλο!!!!!!!





Από την ταινία: Θου-Βου επιχείρησης γης μαδιάμ (1969)


Μυθικός ! Αθάνατος !

Η δύναμη του Παραμυθιού. Ηρώ Ντιούδη

  Τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγία για τα παιδιά, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος για να οδηγηθούν με ασφάλεια στην ωριμότητα, υποστηρίζει...