Ο Κλόουν, του Λεονίντ Αντρέγιεφ. Ραδιοφωνικό Θέατρο

Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος.

  Αγαπητοί φίλοι του ραδιοφωνικού θεάτρου απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω το έργο του σπουδαίου Ρώσου λογοτέχνη και θεατρικού συγγραφέα Λεωνίδα Νικολάγιεβιτς Αντρέγιεφ Ο Κλόουν ή Εκείνος που δέχεται ραπίσματα.


                                                   





  Το έργο γράφτηκε το 1915 (τέσσερα μόλις χρόνια πριν το θάνατο του Αντρέγιεφ). Σε μια εποχή λίγο πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση είχε τεράστια απήχηση και μάλιστα έγινε ταινία το 1916 στη Ρωσία, ενώ ανέβηκε στη μεγάλη οθόνη και στις Η.Π.Α. με τον τίτλο He who gets slapped το 1924 με πρωταγωνιστές τους Ian Chaney, Norman Shearen John Gilbert.



Η υπόθεση:

  Σε ένα μεγάλο τσίρκο, κάπου έξω από μία μεγαλούπολη, εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άντρας, που ζητά μία θέση στο θίασο ενώ αρνείται να αποκαλύψει το πραγματικό του όνομα και την κοινωνική του θέση. Ελλείψει όμως οποιασδήποτε προϋπηρεσίας και ειδίκευσης, προτείνει και τελικά αναλαμβάνει ένα πρωτότυπο πόστο: θα ονομάζεται Εκείνος και θα είναι αυτός που δέχεται χαστούκια, μπροστά στο κοινό.

  Το νούμερο γνωρίζει τεράστια επιτυχία, παρόλο που κάθε φορά, στο τέλος, οι θεατές νιώθουν σαν να τα δέχτηκαν οι ίδιοι. Στα παρασκήνια του τσίρκο, ένας παράξενος κύκλος χορευτών, ακροβατών, κλόουν, τζόκεϊ, θηριοδαμαστών, βαρώνων και λιονταριών κινούνται και διασταυρώνονται διαρκώς.

  Ο κόμης Μαντσίνι, η Κονσουέλα, βασίλισσα του ταγκό πάνω στα άλογα, η θηριοδαμάστρια Ζινίδα, ο βαρώνος Ρενιάρ, ο πρίγκηψ Πανιατόφσκι, ο χορευτής Μπεζανό, ο κλόουν Τζάκσον, ο Τίλι και ο Πόλι, ο παλαιστής Τόμας. Ανάμεσά τους ο Εκείνος, ένας ζωντανός «φιλόσοφος», βλέπει τον κόσμο και τη ζωή μέσα από μια σκοπιά σχεδόν μεταφυσική και κινείται σε πορεία αντίθετη.

  Αυτό όμως θα προκαλέσει μία επικίνδυνη αλυσιδωτή αντίδραση: ο καθένας θ’ αποκαλύψει τις βαθύτερες προθέσεις και επιθυμίες του, όμως Εκείνος στο τέλος θα ορίσει το πεπρωμένο επεμβαίνοντας με τρόπο μοιραίο στις ζωές των άλλων και στη δική του...



  Λίγα επιπλέον στοιχεία για το έργο και τη σχέση του Αντρέγιεφ με τη Ρωσική Επανάσταση.

  Κύριος εκπρόσωπος του εξπρεσιονισμου στη Ρωσία ο συγγραφέας θα δημιουργήσει ένα μείγμα εξπρεσιονισμού και συμβολισμού μ’ αυτό το έργο, που υπήρξε και το τελευταίο θεατρικό του.


 Ο εξπρεσιονισμός ήταν ένα ρεύμα που εμφανίστηκε στη ζωγραφική, στη Γερμανία, στις αρχές του 20ου αιώνα και επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι εξπρεσιονιστές καλλιτέχνες είχαν μία τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα αδιαφορώντας αν αυτή γίνει πιστευτή ή όχι.

  Φύση ιδεαλιστική και επαναστατική ο Αντρέγιεφ υποστήριξε, ως συντάκτης του λογοτεχνικού τμήματος της εφημερίδας “Ρωσική Θέληση”, κατά βάση τη Μπολσεβικική Επανάσταση, πλην όμως προέβλεψε από νωρίς ότι η εξουσία της θα ήταν καταστροφική.Τα έργα της πρώτης περιόδου μετά την επανάσταση αποτυπώνουν την απαισιοδοξία του, ενώ από το 1917 οπότε και μετακόμισε στη Φινλανδία επιδόθηκε στη συγγραφή μιας σειράς άρθρων κατά των υπερβολών των Μπολσεβίκων και των κινδύνων που αυτές τελικά έκρυβαν.







                                                      
                                                                  
     Ο Λεωνίδας Αντρέγιεφ


  Ο Αντρέγιεφ ανήκει στη μεγάλη εκείνη κατηγορία των διανοούμενων (όπως και ο Μαγιακόφσκι και άλλοι) που παρασύρθηκαν από το επαναστατικό πνεύμα της εποχής αλλά με τα πρώτα δείγματα γραφής των Μπολσεβίκων απογοητεύτηκαν και είτε άσκησαν κριτική με διάφορους τρόπους είτε περιχαρακώθηκαν στον εαυτό τους φοβούμενοι αντίποινα.



  Για το ραδιόφωνο: Χρονολογία Ηχογράφησης 1 Δεκεμβρίου 1977


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΙΣΤΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ,

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΣΤΑΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Παίζουν οι ηθοποιοί: ΡΙΤΑ ΜΟΥΣΟΥΡΗ,ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΜΑΔΩΡΟΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗ, ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΕΡΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΝΗΣ,ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΑΛΗΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ, ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΝΑΝΕΡΗΣ




                                             
                                                               Η ηθοποιός Ρίτα Μουσουρή 


                                  Η μεταφόρτωση έγινε από το κανάλι Ισοβίτης:


                                    




Πηγές:



greekradiotheatrepdf.blogspot.com/2010/10/blog-post_06.html


-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Βύρων Πάλλης. Μια σπουδαία μορφή του ραδιοφωνικού θεάτρου.

 Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...