Μετά τη λήξη των βαλκανικών πολέμων και τη δημιουργία του αλβανικού κράτους τέθηκε όπως είναι φυσικό το ζήτημα χάραξης των συνόρων του νεοσύστατου κράτους. Συστάθηκε τότε από τους συμμάχους Διεθνής Οροθετική Επιτροή. Όλες οι ενέργειες που ακολούθησαν οδήγησαν στην υπογραφή του πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας.
Η Διεθνής Οροθετική Επιτροή “εργάστηκε’’ (οι αποφάσεις σχετικά με το θέμα είχαν ληφθεί παρασκηνιακά και με γνώμονα τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων σε προηγούμενο χρόνο) επί δύο περίπου μήνες πάνω στο επίμαχο ζήτημα της χάραξης της συνοριακής γραμμής μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας.
Το έργο της Διεθνούς Οροθετικής Επιτροπής
έλαβε τέλος στις 17 Δεκεμβρίου 1913, με την υπογραφή του
Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας, το οποίο καθόρισε την ελληνοαλβανική
συνοριακή γραμμή, η οποία αποτελεί έως και σήμερα την
ελληνοαλβανική μεθόριο. Στην Αλβανία επιδικάστηκαν η Χειμάρρα,
το Δέλβινο, οι Άγιοι Σαράντα, το Τεπελένι, η Πρεμετή, το Λεσκοβίκι, η
Κολώνια, τμήμα του καζά Πωγωνίου και οι επαρχίες του
Αργυροκάστρου και της Κορυτσάς.Η περίοδος εκείνη ήταν ιδιαίτερα
κρίσιμη για το μέλλον της Ευρώπης καθώς το σενάριο της έκρηξης ενός
πολέμου γινόταν ολοένα και πιθανότερο. Έτσι στο βωμό των
ιμπεριαλιστικών σκοπιμοτήτων της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας
θυσιάστηκε η Βόρεια Ήπειρος,με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό
300.000 Ελλήνων περίπου.
Άλλωστε οι Μεγάλες Δυνάμεις
κατέστησαν σαφές στην Ελλάδα ότι η ανάγκη διατήρησης ειρηνικού
κλίματος στην Ευρώπη ήταν πιο επείγουσα για εκείνες από ό,τι τα
εθνικά δίκαια ενός κράτους.
Από την περίοδο της υπογραφής του Πρωτοκόλλου της
Φλωρεντίας προέκυψε ο όρος «Βόρεια Ήπειρος», ο οποίος είχε
πολιτική και διπλωματική έννοια καθώς μέχρι την ίδρυση του κράτους
της Αλβανίας η Ήπειρος ήταν μία ενιαία γεωγραφική ενότητα. Οι
καθοριστικοί παράγοντες στη διαμόρφωση των ελληνοαλβανικών
συνόρων ήταν η άρνηση της Αυστροουγγαρίας να δώσει διέξοδο στη
Σερβία στην Αδριατική θάλασσα καθώς και η επίμονη ρωσική στάση να
παραχωρηθεί το Κόσοβο στη Σερβία ως αντάλλαγμα του αποκλεισμού
της από την Αδριατική, αποφάσεις που είχαν επικυρωθεί με τη
συνθήκη ειρήνης του Λονδίνου στις 17/30 Μαΐου 1913. Συνεπώς, μετάτην εξέλιξη αυτή οι Μεγάλες Δυνάμεις επιδίκασαν τη Βόρεια Ήπειρο
στην Αλβανία, θεωρώντας ότι χωρίς την πρώτη το αλβανικό κράτος δεν
θα ήταν βιώσιμο.
Επισημαίνεται ότι ο όρος Βόρεια Ήπειρος δεν προϋπήρχε της υπογραφής του πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας (κάτι ανάλογο θα συναντήσουμε και την περίπτωσητης Ανατολικής Ρωμυλίας).
Πηγή: Ιακωβίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου