Τα Λήναια ήταν η δεύτερη σπουδαιότερη γιορτή στην Αρχαία Αθήνα. Η εορτή γίνονταν μέσα στο καταχείμωνο είχε κατά βάση τοπικό χαρακτήρα.
Γιορτάζονταν το μήνα Γαμηλιώνα (Ιανουάριο-Φεβρουάριο) και η προέλευση
της λέξης ληναί σημαίνει βάκχες (η ακολουθία του Διονύσου).
Για τις γιορτές αυτές δε γνωρίζουμε πολλά. Στη διάρκεια της γιορτής, φαίνεται ότι κύριο αγώνισμα ήταν η κωμωδία τουλάχιστον μετά το 472 π.Χ.
Όπως λέγει ο Αριστοφάνης στους Αχαρνής, οι Αθηναίοι στα Λήναια ήταν μόνοι τους μιας και η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία διακόπτονταν κατά τους χειμερινούς μήνες και δεν υπήρχαν πολλοί επισκέπτες από άλλες περιοχες, και μπορούσαν άφοβα να επικρίνουν την πολιτική τους. Διδάσκονταν και τραγωδίες στα Λήναια, αλλά μάλλον μόνο δύο τραγικοί με δύο έργα ο καθένας.
Για τα σατυρικά δράματα δεν έχουμε πληροφορίες.
Στους δραματικούς αγώνες μόνο οι Αθηναίοι είχαν το προνόμιο να γίνονται μέλη του
χορού. Αργότερα, αλλά μόνο στα Λήναια, γίνονταν και οι μέτοικοι. Οι συγγραφείς των
έργων είχαν τη συνολική εποπτεία της παράστασης, λειτουργούσαν, θα έλεγε κανείς, ως
σκηνοθέτες και συχνότατα και ως υποκριτές. Οι υποκριτές δίδασκαν όλα τα μέρη της τρα-
γωδίας εκτός από αυτά του χορού, τα οποία δίδασκαν οι χοροδιδάσκαλοι.
