Ο μεγάλος Γιούρι Ζντοβτς

 Με ύψος 1 μέτρο και 98 εκατοστά, άριστη γνώση των βασικών του αθλήματος, άψογος οργανωτής αλλά και συνεπής σκόρερ όποτε το χρειαζόταν η ομάδα του και φυσικά αμυντικός που έβγαζε τα συκώτια στον αντίπαλο, ο μεγάλος Γιούρι Ζντόβτς ήταν ένας παίχτης που λόγω της αδιαμφισβήτητης ποιότητας του μπορούσε να καλύψει με την ίδια άνεση και τις τρεις θέσεις της περιφέρειας. 

Δεν είναι τυχαίο πως σε μια Γιουγκοσλαβία που έσφυζε από ταλέντο, ο Ντούντα τον καθιέρωσε ως βασικό δίπλα στον Ντράζεν βλέποντας και αυτός την πολύπλευρη προσφορά του Γιούρι στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση. Το "Ξανθό Σκυλί" ευτυχήσαμε να το δούμε και στη χώρα μας πρώτα με τη φανέλα του Ηρακλή και κατόπιν με τα κυανέρυθρα του Πανιωνίου, Ιβανώφειο και Νέα Σμύρνη απόλαυσαν τον μπασκετμπολίστα-κομπιούτερ.

Τα πεπραγμένα του Γιούρι όμως στα ελληνικά γήπεδα είναι γνωστά, η καταγραφή τους δεν είναι ο σκοπός της αναρτήσεως μου. Δεν θα σας κουράσω άλλο, θα σας γράψω ευθύς αμέσως τον λόγο. Θα ήθελα να κάνουμε ένα άλμα πίσω στον χρόνο και με όλον τον σεβασμό προς τον ιστορικό "Γηραιό", να βάλουμε τον Γιούρι στο ρόστερ δύο άλλων ελληνικών ομάδων και ας δούμε τι θεωρείτε εσείς πως θα είχαν καταφέρει με το πολυεργαλείο από τη Σλοβενία.

Ας ξεκινήσουμε με το καλοκαίρι του 92 και τον ΠΑΟΚ, εκεί όπου ο Ντούσαν Ίβκοβιτς σχεδίαζε την ομάδα που θα ριχνόταν στη μάχη του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με απώτερο σκοπό την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ του ΣΕΦ και κατ' επέκτασιν το τρόπαιο. Μετά λοιπόν τον τραυματισμό του Ερλ Χάρισον και προτού οι τότε πρωταθλητές Ελλάδος καταλήξουν στη λύση του Κλίφ Λέβινγκστον, ο Ντούντα έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Ζντόβτς που μόλις είχε φύγει από τη Μπολόνια και έψαχνε νέα επαγγελματική στέγη, λέγοντας στον παλιό του προπονητή πως ήθελε να ξαναπαίξει για αυτόν. 

Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα κρίνει τον Ντούντα, δεν έχω ούτε το ειδικό βάρος αλλά και τις γνώσεις για να το κάνω. Απλά όμως φανταστείτε την περιφέρεια του ΠΑΟΚ με Κόρφα, Μπάνε και Ζντόβτς και τον Μπάρλοου στη φυσική του θέση. Με τον Γιούρι πάνω στον Κούκοτς από την αρχή αλλά και αργότερα με το κρεσέντο τριπόντων από τον Μάσιμο Ιακοπίνι, τολμώ να γράψω πως ο ημιτελικός δεν θα έφτανε να κριθεί στο ένα σουτ, θα είχε τελειώσει νωρίτερα υπέρ του ΠΑΟΚ. 

Από την πραγματικότητα όμως ας περάσουμε στη φαντασία και μία χρονιά αργότερα. Ας πάμε στον Παναθηναϊκό του 1993 που ως γνωστόν  εκείνο το καλοκαίρι ο πρώτος του στόχος ήταν ο "Μότσαρτ" του παγκόσμιου μπάσκετ, ο Ντράζεν Πέτροβιτς. Η μοίρα μας άφησε με την γλυκιά και ταυτόχρονα πικρή προσμονή της σύμπραξης στην ίδια ομάδα του Ντράζεν με τον "Γκάνγκστερ", δεν ήταν γραφτό να τους δούμε να μαγεύουν στον δικό μας μπασκετικό μικρόκοσμο.

Μετά την τραγωδία της 7ης Ιουνίου, τα πλάνα του Παβλίσεβιτς άλλαξαν εν μία νυκτί και αντί περιφερειακού αποκτήθηκε ψηλός, ο Αλεξάντερ Βολκόφ. Τι θα γινόταν όμως αν ο Κροάτης επέμενε στα αρχικά του σχέδια και αντί για τον Σάσα, ζητούσε από τον Γιαννακόπουλο το "Ξανθό Σκυλί" ; Με έναν Ζντόβτς να απελευθερώνει από τα οργανωτικά καθήκοντα που πολλές φορές αναλάμβανε ο Γκάλης και να ενισχύει στον μέγιστο βαθμό την αμυντική συνοχή, ο Παναθηναϊκός θα είχε καλύτερη τύχη στο Τέλ Αβίβ;

Απογευματινά διλήμματα αγαπητοί μπασκετόφιλοι και όπως πάντα, σας ζητώ να καταθέσετε την δική σας άποψη με επιχειρήματα και τον κόσμιο τρόπο που μας έχετε συνηθίσει...

Antreas Tsemperlidis

Η Ελλάδα γυμνή και μόνη κουβαλά το "βόδι"της Ευρώπης

 «Η Ντροπή της Ευρώπης»

O νομπελίστας ποιητής Γκίντερ Γκρας απευθύνεται στην Ευρώπη και την προειδοποιεί ότι κινδυνεύει, αν δεν στηρίξει τη χώρα που τη δημιούργησε.

«η απληστία των τραπεζών, των επιτρόπων και των εγκαθέτων τους» θα προκαλέσει τον Ιερό Θυμό (Μήνι) των ίδιων των θεών.

Δίχως την Ελλάδα η Ευρώπη θα είναι φτωχότερη, μία ήπειρος φθαρμένη και στερημένη από οποιαδήποτε πνευματικότητα.

«Η Ντροπή της Ευρώπης»

«Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Πιες επιτέλους, πιες! (το κώνειο) κραυγάζουν οι εγκάθετοι "ηγεμόνες"· όμως ο Σωκράτης, με οργή σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ, οι θεοί, ό,τι είναι δικό σου, που τον Ολυμπό, ζητάς ν' απαλλοτριώσεις.

Στερημένη από πνεύμα, Ευρώπη θα φθαρείς, χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε».

''ΑΓΝΩΣΤΟΙ'' ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940-1941.

Φωτογραφία και ‘’Πιστοποιητικό Τύπου Α΄’’ (με όλες τις στρατολογικές μεταβολές) του Λοχία Τσιφλίδη Κων\νου του Ιωάννη, ο οποίος γεννήθηκε στην Λυκογγιάννη-Βέροιας το 1911, και υπηρέτησε το 1940-1941 στο ''9ο Σ.Π.'', και ο οποίος σκοτώθηκε ηρωικά μαχόμενος την 21-01-1941 στην περιοχή της Κλεισούρας στην Βόρειο Ήπειρο. Ήδη τα εν λόγω ατομικά έγγραφα και φωτογραφίες του Λοχία Τσιφλίδη Κων\νου τοποθετήθηκαν στο ‘’ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΕΙΟ’’ μουσείο δίπλα στους υπόλοιπους νεκρούς Βεροιώτες συμπολίτες μας, ως ελάχιστο δείγμα τιμής προς το πρόσωπό του.

Πηγή Ιστορικός συλλέκτης Βέροιας

Γραφομηχανή που χρησιμοποιούσαν οι υπηρεσίες της χωροφυλακής

 Γραφομηχανή ‘’olympia’’ η οποία χρησιμοποιούνταν από τις Υπηρεσίες της Χωροφυλακής κατά τις δεκαετίες 1950-1970 (δωρεά κ.Βομβέλλη Χαράλαμπου)

Πηγή Ιστορικός συλλέκτης Βέροιας

Σήμερα τιμάται η μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα.

Επ αφορμή της επετείου της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνα σας παραθέτουμε το ακόλουθο περιστατικό από το βίο του Αγίου...


Κάποτε μια μη Ορθόδοξη μάνα, έφερε το νεκρός μωρό της, στον Άγιο Σπυρίδωνα, να το αναστήσει.

Ο Άγιος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί το μωρό ήταν αβάπτιστο και θεώρησε σωστό να ρωτήσει τον βοηθό διάκονό του (δείτε τί ταπείνωση είχε ο Άγιος!), για το τί έπρεπε να κάνει. Εκείνος του είπε:
- Γέροντα να κάνεις, ό,τι κάνεις και στα άλλα ζητήματα, να κάνεις δηλαδή προσευχή.
Πράγματι ο Άγιος Σπυρίδωνας προσευχήθηκε και το μωρό αναστήθηκε!
Η μάνα βλέποντας το μωρό της, να επανέρχεται στη ζωή, τόσο πολύ χάρηκε και συγκινήθηκε, που δεν άντεξε και πέθανε!
Προσεύχεται τότε ο Άγιος και γι' αυτήν και την ανασταίνει! Στη συνέχεια την κατηχεί και βαπτίζεται η μάνα, μαζί με το μωρό της.
Αυτός ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας!
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!

Η σκόνη του δρόμου, του Κένεθ Σώγιερ. Ραδιοφωνικό θέατρο

Απόψε η Διαδρομή θα σας παρουσιάσει το έργο του Κένεθ Σώγιερ Γκούντμαν, ΄Η σκόνη του δρόμου". Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο έργο, καθώς ανασταίνει τον γνωστό Ιούδα Ισκαριώτη και τον περιφέρει από σπίτι σε σπίτι και από εποχή σε εποχή...

Το έργο δε διαδραματίζεται όπως θα περίμενε κανείς τη Μεγάλη Εβδομάδα αλλά παραμονές Χριστουγέννων.

Η υπόθεσή του, η οποία εξελίσσεται ένα κρύο βράδυ παραμονής Χριστουγέννων των νέων καιρών, έρχεται να σκάψει στο βάθος των διλημμάτων εκείνων που καθορίζουν τον βίο ενός ανθρώπου ή την ιστορία μιας εποχής. Ίσως κιόλας κάθε ανθρώπου, κάθε εποχής.

Η υπόθεση:

Είναι η νύχτα της παραμονής Χριστουγέννων.

 Σε ένα πλούσιο αγροτόσπιτο κάνουν την εμφάνιση τους δυο παράξενοι επισκέπτες. Ο ένας χλωμός, πληγωμένος και σιωπηλός έρχεται πρώτος και τον διώχνουν. Ο δεύτερος τρυπώνει μόνος του μέσα και τρομάζει την αγέρωχη και σκληρή Προύντενς. Όταν αργότερα φτάνει στο σπίτι και ο άντρας της, ο Πίτερ, ο επισκέπτης αποκαλύπτει μυστικά, που το αντρόγυνο κρατούσε κρυφά, χρόνια τώρα, και ζητάει να αποτραπεί η αδικία που ετοιμάζονται να κάνουν.

 Ο άγνωστος γνωρίζει τα πάντα. Ξεγυμνώνει την ψυχή του Πίτερ Στιλ και τελικά αποκαλύπτει την δική του ταυτότητα. Είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που κάθε νύχτα της Ανάστασης πλανιέται στον κόσμο, προσπαθώντας να ξεπληρώσει το δικό του χρέος σε Εκείνον που πρόδωσε. Γνωρίζοντας πως ο Πίτερ Στιλ σκοπεύει να προδώσει έναν νεκρό φίλο, που χρόνια τώρα του είχε εμπιστευθεί χρήματα να δώσει στο παιδί του, έρχεται να τον αποτρέψει. Ένα μόριο σκόνης, η κάθε προδοσία, που δεν πραγματοποείται θα τον βοηθήσει σιγά-σιγά να ισοσκελίσει στη ζυγαριά το βάρος του δικού του κρίματος.

Ένα μονόπρακτο θεατρικό έργο του αμερικανού Kenneth Sawyer Goodman, διάρκειας 40΄, που

γράφτηκε το 1912.

(Το μονόπρακτο παίζεται σε μία μόνο πράξη ή μία σκηνή)

Ο Γκούντμαν έγραψε ένα μεγάλο αριθμό μονόπρακτων, αλλά επίσης και κάποια

μεγάλα θεατρικά έργα μαζί με τον Μπέν Χέχτ και τον Τόμας Γούντ Στήβενς. Η «Σκόνη

του δρόμου» (Dust of the road) είναι ένα από τα λίγα έργα του, που άντεξε στο χρόνο,

ίσως γιατί τα διλήμματα που θέτει δεν έχουν πάψει να απασχολούν τον άνθρωπο.

• Directed By – Κωστής Μιχαηλίδης
• Music By [Μουσική Επιμέλεια] – Κώστας Μπίγαλης*
• Sounds [Επιμέλεια Ήχων] – Γίτσα Βαλμά
• Technician [Τεχνική Επιμέλεια] – Θόδωρος Γεωργακόπουλος
• Technician [Ψηφιακή Επεξεργασία] – Γιάννης Ψυχογιός
• Text By [Επιμέλεια Κειμένου] – Αιμιλία Κτενά
• Translated By, Adapted By (Text) [For Radio] – Ελένη Γιολάση
• Voice Actor [Αλήτης] – Θύμιος Καρακατσάνης
• Voice Actor [Γέρος] – Γιάννης Μαλούχος
• Voice Actor [Πήτερ] – Θόδωρος Μορίδης*
• Voice Actor [Προυντένς] – Τζόλη Γαρμπή

Ο Θύμιος Καρακατσάνης υποδύεται τον Ιούδα

                                      

                 

     Η μεταφόρτωση έγινε από το Glob TV

Πηγές: Αντίφωνο, Έσωθέατρο, Ερτ, Retro DB

Ο σεβασμός του Ντράζεν προς το Ντουντα...

 O Ντράζεν σεβόταν απεριόριστα τον Ντούντα, τον θεωρούσε δάσκαλο και τον καλύτερο προπονητή που είχε ποτέ. Από την άλλη ο Ίβκοβιτς λάτρευε την εργατικότητα και την προσήλωση του "Mότσαρτ" στον στόχο, έλεγε πως δεν είχε δει άλλον παίχτη να προπονείται πιο σκληρά. 

Οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν για πρώτη φορά το 1983 στην Πανεπιστημιάδα του Έντμοντον με την KSJ να έχει δώσει τα κλειδιά της νεανικής ομάδας των Πλάβι στον Ίβκοβιτς με παίχτες όπως ο Τσβετιτσιάνιν, ο Γκρμπόβιτς και ηγέτη τους μέσα στο παρκέ τον νεαρό από το Σίμπενικ που κάνει τα πάντα, σκοράρει, πασάρει και καθοδηγεί με ωριμότητα βετεράνου τους συμπαίχτες του.

Στον Καναδά οι Γιουγκοσλάβοι θα εντυπωσιάσουν νικώντας ακόμα και τους Αμερικανούς των Μπάρκλεϊ, Μαλόουν για να υποκύψουν στον τελικό απέναντι στους γηπεδούχους. Με την επιστροφή στο Βελιγράδι και ενώ όλοι περιμένουν πως ο Ίβκοβιτς θα αφήσει τη Ραντνίσκι που είχε υποβιβαστεί την προηγούμενη χρονιά με τίμημα την ανανέωση στην οποία προέβη ο Ντούντα, αυτός θα τους εκπλήξει παραμένοντας στο Σούμιτσε και οδηγώντας την ομάδα ξανά στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας. Την ίδια περίοδο ο Πέτροβιτς υπηρετούσε τη θητεία του στο Ναυτικό με ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία να περιμένει την απόφαση του για τον επόμενο επαγγελματικό του σταθμό, το Σίμπενικ ήταν πια πολύ μικρό για το ταλέντο του.

Οι επικεφαλής των Narančasti εκτός από τη διαφαινόμενη αποχώρηση του Ντράζεν είχαν να αντιμετωπίσουν και αυτή του προπονητή, ο Τζούροβιτς έφυγε για τη Μπούντουτσνοστ. Ο Ίβκοβιτς ήταν η λύση που προκρίθηκε και υπέγραψε αλλά με το που έφτασε στο Μπαλντέκιν, ενημερώθηκε πως ο Πέτροβιτς θα έφευγε για το Ζάγκρεμπ και την Τσιμπόνα. Ακολουθώντας πιστά το δόγμα του Πίβα, ο Ντούντα έπρεπε να φτιάξει μια ομάδα χωρίς το μεγαλύτερο αστέρι της που εξαρτιόταν αποκλειστικά από αυτόν. Και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο όπως δείχνουν τα αποτελέσματα στα τρία χρόνια που έκατσε στον πάγκο της Σιμπένκα, βγάζοντας την δύο φορές στα ευρωπαϊκά κύπελλα. 

Η KSJ που είχε τα μάτια της στραμμένα πάνω του τον έχρισε το 86 βοηθό του Τσόσιτς και το 87 αν και εκείνη την περίοδο βρισκόταν στο Νόβισαντ για τη Βοϊβοντίνα της δεύτερης κατηγορίας, απέπεμψε τον Κρέζο και έδωσε το χρίσμα στον Ντούντα με την εντολή να προετοιμάσει τους Πλάβι για το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ. 

Ο Ίβκοβιτς ξέρει τι να κάνει και είναι αποφασισμένος να το πετύχει ακόμα και αν πρέπει να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Κόβει από το ρόστερ βετεράνους όπως ο Ραντοβάνοβιτς και παίχτες σαν τον Γκρμπόβιτς αλλά κυρίως αφήνει εκτός τον Αλεξάντερ Πέτροβιτς με κίνδυνο να συγκρουστεί με τον Ντράζεν. Όμως τίποτα δεν συμβαίνει, ο Ντούντα εμπιστεύεται τον "Μότσαρτ" δίνοντας του απόλυτη ελευθερία κινήσεων και εκείνος που βλέπει πως έχει τη μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσει ένα μεγάλο τρόπαιο με την εθνική ακολουθεί κατά γράμμα τις οδηγίες του. 

Η συνέχεια θα είναι η πιο τρανή δικαίωση και για τους δύο, στη Σεούλ η Γιουγκοσλαβία δεν ήταν ακόμα έτοιμη αλλά στο Ζάγκρεμπ και την Αργεντινή οι Πλάβι παρέδωσαν μαθήματα ολοκληρωτικού μπάσκετ. Ο Ντούντα είχε κερδίσει την αγάπη του Ντράζεν αλλά και κάτι ακόμα πιο δύσκολο, τον σεβασμό. 

Ο Ίβκοβιτς μεγάλωσε και ωρίμασε μπασκετικά αυτά τα παιδιά, την τελευταία χρυσή γενιά της σπουδαιότερης ευρωπαϊκής σχολής, αυτής που είχε την τύχη να διαθέτει την σοφία και το μυαλό του Ντούντα στον πάγκο και το θεόσταλτο ταλέντο του Ντράζεν στο παρκέ. Ευλογημένα χρόνια...

Antreas Tsemperlidis

Επίσημη στολή ανθυπασπιστή χωροφυλακής

 Στολή Νο8 Ανθυπασπιστού της Ελληνικής Χωροφυλακής περιόδου 1975-1984, η οποία στολή ανήκε στον Ανθστή ε.α. της Ε.Χ. Γεράνιο Αθανάσιο (1932-2008).

Πηγή Ιστορικός συλλέκτης Βέροιας

ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ

 Ο Οδυσσέας ναυαγός, ταλαιπωρημένος, εξαθλιωμένος και θεόγυμνος ξεβράζεται στην παραλία της Σχερίας, του νησιού των Φαιάκων, ύστερα από πάλη με τα κύματα τριών ημερών. 

Τον περιθάλπει η Ναυσικά, κόρη του βασιλιά Αλκίνοου (αλκή = δύναμη + νους), που παίζει με τις υπηρέτριές της στην παραλία, δίπλα σ’ ένα ποτάμι.

Οι Φαίακες προσφέρουν εξαιρετική φιλοξενία στον Οδυσσέα, προτού τον ρωτήσουν καν ποιος είναι, και την επομένη διοργανώνουν αθλητικές και χορευτικές εκδηλώσεις για να τον ευχαριστήσουν.

Ο θείος Όμηρος ονοματίζει αρκετούς νέους Φαίακες που συναθροίστηκαν για τα αθλήματα. 

Αξίζει να ετυμολογήσουμε τα ονόματα αυτά, για να πάρουμε μια μικρή γεύση από τη σοφία του ποιητή αλλά και του μοναδικού, υψηλού επιπέδου πολιτισμού των προγόνων μας, όπως διαφαίνεται στα έπη, αν τα εξετάσουμε λίγο βαθύτερα. 

Προσέξτε. Σε όλα τα ονόματα ένα από τα συνθετικά ή απευθείας το όνομα σχετίζεται είτε με τη θάλασσα είτε με τα πλοία.

Πρέπει να λεχθεί ότι οι Φαίακες ζουν αποκλειστικά με τη θάλασσα και από τη θάλασσα, γι αυτό και είναι άριστοι ναυτικοί. Προσφέρουν αφιλοκερδώς βοήθεια στους ναυαγούς με τα έξυπνα πλοία τους που οδηγούνται αυτόματα, με τη σκέψη…

- Ωκύαλος = ωκύς + αλς = θάλασσα.  Ο ταχύς σαν τη θαλάσσα.

- Ναυτεύς = ο ναύτης, εκ της λέξεως «ναυς» = πλοίο.

- Πρυμνεύς = πρημνός = το τελευταίο, έσχατο τμήμα του σκάφους.

- Αγχύαλος = επίρρημα άγχι = πλησίον + αλς = θάλασσα.

- Ερετμεύς =  ο κωπηλάτης, εκ του ρήματος ερέσσω. Ερετμόν είναι το κουπί.

- Ποντεύς = πόντος = θάλασσα.

- Πρωρεύς = πρώρα, πλώρη.

- Θόων = ο ταχύς, εκ του ρήματος θέω = τρέχω.

- Αναβισήνεος = ανά + βαίνω + ναυς = πλοίο.  Ο ευρισκόμενος επί της νηός = του πλοίου).

- Αμφίαλος = αμφί + αλς = θάλασσα. Κείμενος μεταξύ δυο θαλασσών.

- Πολύνηος = πολύ + ναυς.  Ο κάτοχος πολλών πλοίων.

- Τεκτονίδης = τεκταίνομαι = κατασκευάζω, φτιάχνω.  Ο υιός του τέκτονος, του ναυπηγού που κατασκευάζει πλοία.

- Ευρύαλος = ευρύς + αλς. Ο ταξιδεύων στην πλατειά θάλασσα.

- Ναυβολίδης = ο υιός του Ναυβόλου:  ναυς + βάλλω.  Ο επιτυχώς ναυτιλλόμενος.  Ο εμβάλλων φορτίο επί του πλοίου.

- Κλυτόνηος = ο κλυτός, ξακουστός λόγω των νεών του (των πλοίων του). 

- Άλιος = ο θαλασσινός, εκ της λέξεως αλς = θάλασσα.

Το φαινόμενο είναι ασύγκριτο και ανεπανάληπτο αν σκεφτούμε ότι οι άλλοι λαοί της εποχής εκείνης συνεννοούνταν, όσο συνεννοούνταν, με άναρθρες κραυγές ή το πολύ με μερικές εκατοντάδες κακόηχες λέξεις, γι αυτό και οι πρόγονοί μας τους ονόμασαν βαρβάρους.

William McGregor Paxton, “Ναυσικά”. Wikimedia Commons

Η Χιόνη...

 Η Χιόνη ήταν θυγατέρα του ποτάμιου θεού Νείλου και της Ωκεανίδας Καλλιρρόης.

 Ζούσε στους αγρούς και κάποτε κακοποιήθηκε από κάποιο γεωργό. Για το λόγο αυτό, μεταμορφώθηκε από το θεό Ερμή, μετά από εντολή του θεού Δία, σε νεφέλη χιονιού, το οποίο πέφτοντας καταστρέφει τα σπαρτά.

 https://t.co/f6xMUOefQ0