Η γυναίκα μου φάντασμα του Νόελ Κλαουαρντ. Το θέατρο της Δευτέρας.

 Αγαπητοί φίλοι και φίλες του θεάτρου καλησπέρα σας. Απόψε θα σας παρουσιάσω την κλασική κωμωδία του Νόελ Κάουαρντ Η γυναίκα μου φάντασμα, όπως παίχτηκε το 1979 από την εκπομπή Το θέατρο της Δευτέρας.

Πρόκειται για μία τρελή φαντασμαγορική κωμωδία που γράφτηκε το 1941. Υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Κάουαρντ και προσαρμόστηκε άψογα στα δεδομένα της λονδρέζικης κοινωνίας του 1965. Έργο αστραφτερό, ποιοτικό, γοργού-κοφτού διαλόγου καθηλώνει το θεατή.

 

Η πλοκή του έργου:

 Το έργο γραμμμένο το 1941 διαδραματίζεται στο σπίτι του συγγραφέα Τσαρλς Κόντομαιν όπου ζει με την δεύτερη γυναίκα του Ρουθ. Εκεί θα καλέσουν ένα μέντιουμ, τη Μαντάμ Αρκάτι και ένα φιλικό τους ζευγάρι για «τραπεζάκι». Στόχος του Τσαρλς είναι να κάνει μια έρευνα για τον μεταφυσικό κόσμο ώστε να μπορέσει να τον παρουσιάσει στο νέο του βιβλίο όσο καλύτερα μπορεί. Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν η μαντάμ Αρκάτι θα φέρει από την άλλη διάσταση την νεκρή γυναίκα του Τσαρλς, Ελβίρα.

 

Επιπλέον στοιχεία για το έργο:

 Έχουμε να κάνουμε με μία παράσταση καταιγιστικής δράσης, με συνεχείς αντιθέσεις και ανατροπές, πολύπλοκους χαρακτήρες, ενώ δε λείπει η ένταση μυστηρίου και αστυνομικής πλοκής.

 Οι ηθοποιοί με ερμηνείες σε ικανοποιητικό επίπεδο υποστήριξαν πολύ καλά τους ρόλους τους. Η σκηνοθεσία επίσης ήταν άρτια. Την παράσταση επίσης τυλίγουν κομμάτια κλασικής μουσικής και επιτυχίες του Φρανκ Σινάτρα. Τα κοστούμια των ηθοποιών, καθώς και η αρχιτεκτονική της σκηνής μας μεταφέρουν χωρίς δεύτερη σκέψη στην αστική τάξη της δεκαετίας του ΄60.

 Ο Σταύρος Ξενίδης στο ρόλο του Τσαρλς Κόντομαϊν ήταν απολαυστικός, και σάρωσε επί σκηνής ουσιαστικά με την ερμηνεία του. Αναμφίβολα έδωσε την κατάλληλη αύρα που απαιτεί ο ρόλος με τη σωστή άρθρωση. Αφού πιστεί για την ύπαρξη ζωής στον άλλο κόσμο, όταν δει τη νεκρή πρώτη του γυναίκα, θα γίνει έρμαιο δύο γυναικών και θα ξεδιπλώσει την αδυναμία του.

Ο Σταύρος Ξενίδης

 Τη δεύτερη σύζυγο του Τσαρλς Ρουθ Κόντομαϊν ερμηνεύει η Μαρία Κωνσταντάρου. Είναι αυστηρή, αρκετά σκληρή και επιθυμεί να έχει τον έλεγχο των καταστάσεων, υπήρχε ίσως όμως έδαφος για περισσότερη σοβαρότητα, η Κωνστατάρου βέβαια πετυχαίνει στο απόλυτο την απαιτούμενη καυστικότητα του ρόλου. Το φιλικό ζευγάρι Μπράντμαν (Νίκος Γαλανός, Σοφία Κακαρελίδου) δίνει μια ευχάριστη νότα στο έργο. Η ανήσυχη υπηρέτρια Έντιθ, που σημειωτέον είναι και ο σύνδεσμος ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, είναι παρά το μικρό ρόλο της ένα ιδιαίτερα κρίσιμο πρόσωπο στο έργο.

 Τέλος η μαντάμ Αρκάτι που ερμηνεύει η απολαυστική Τζένη Ρουσσέα είναι έντονη παρουσία, χειμαρρώδης, πιστεύει ακράδαντα σε αυτό που κάνει, να επικοινωνεί δηλαδή με τα πνεύματα από την «απέναντι όχθη». Γενικά τα παρασέρνει όλα στο πέρασμα της.

 Η προβολή της λονδρέζικης κοινωνίας του 1965 δεν είναι το ζητούμενο, όπως σημειώνει ο Τζίνης, αλλά η καυτηρίαση πολλών πανανθρώπινων «αξιών» που ακόμη και σήμερα, πρωτίστως της μεταφυσικής. Οι αξίες αυτές είναι μεγεθυνόμενες και σήμερα στις «πολιτισμένες» κοινωνίες.

 Η ιδέα μιας γυναίκας φάντασμα που ¨επιστρέφει¨ και αρχικά είναι ορατή μόνο στο σύζυγο της ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη το 1941, επιστρέφει το 1965 και προσαρμόζεται στα δεδομένα της εποχής. Μια τέτοια ιδέα από μόνη της είναι αρκετή να απογειώσει το θεατρικό σανίδι!

 

Η Μαρία Κωνσταντάρου

 

 

*Του Noel Coward*

 *Μετάφραση Αλέξης Σολομός*

*Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται Πίτσα Μπουρνόζου, Μαρία Κωνσταντάρου, Σταύρος Ξενίδης, Νίκος Γαλανός, Σοφία Κακαρελίδου, Καίτη Λαμπροπούλου, Τζένη Ρουσσέα*

*Σκηνοθεσία Γιώργος Μεσσάλας*

*Από την εκπομπή "Το θέατρο της Δευτέρας"* *Πρώτη προβολή 26/2/1979*

 

Η μεταφορά έγινε από το κανάλι GPITRAL7 Radio on ... Έαρ:

Πηγές:

Ένα «ανάλαφρο» Φάντασμα με γόβες στο Θέατρο Γκλόρια | in.gr

theatrogiasas.blogspot.com/2016/01/blog-post_29.html

www.mr-green.gr/ένα-φάντασμα-με-γόβες/

https://www.logotypos.gr/h-gynaika-mou-fantasma-mia-metafysiki-komodia-pou-prokalei-aviasta-to-gelio/

https://www.theatrikaprogrammata.gr/φάντασμα-με-γόβες-του-νόελ-κάουαρντ-σ/

Μινωικός Θολωτός Τάφος Πλατύσκινου(2015) Minoan Vaulted Tomb of Platyskinos (2015)

Στην τοποθεσία Πλατύσκινος κοντά στα Αχλάδια Σητείας έχει εντοπιστεί μεγάλος υπόγειος θολωτός τάφος διαμέτρου4.08m, ύψους 4.16m και διαδρόμου 9m.

Ο τάφος, εξαιρετικά σπάνιος ειδικά στην Ανατολική Κρήτη, χρονολογείται στην περίοδο 1400-1220πΧ και θεωρείται ότι ήταν έμπνευση από τους τάφους των Μυκηναίων.

A large underground vaulted tomb with a diameter of 4.08m, a height of 4.16m and a corridor of 9m has been located at the site of Platyskinos near Achladia, Sitia.

The tomb, extremely rare especially in Eastern Crete, dates to the period 1400-1220 BC and is considered to have been inspired by the tombs of Mycenae.

Τι σημαίνει η λέξη δέψη

 

Ο Ωνάσης και ο κουλουρτζής...

 Όταν ο Ωνάσης είχε την Ολυμπιακή, αγόραζε κάθε μέρα ένα κουλούρι από τον ίδιο κουλουρά. Πάει λοιπόν μια μέρα ο Ωνάσης και λέει του κουλουρά :

"Αν βρω, αν ο αριθμός των κουλουριών που έχεις είναι μονός ή ζυγός,θα μου δώσεις όλα τα κουλούρια σου. Αν όμως δεν το βρω, θα σου δώσω 5.000 δραχμές (την εποχή εκείνη με τόσα λεφτά αγόραζες διαμέρισμα).

Και απαντάει ο κουλουράς : ” Μα θα χάσω όλα τα κουλούρια μιας μέρας…”

Και απαντάει ο Ωνάσης : ” Γιαυτό θα μείνεις για πάντα κουλουράς…”

ΙΟΥΝΙΟΣ 1921 ΕΠΑΦΗ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΓΓΑΡΙΟΥ

 Στην φωτογραφεία βλέπουμε μπροστά τον Κεμαλ, πλάι του ο Ισμετ Ινονου και τους ακολουθούν ο Γάλλος Συνταγματάρχης Sarroux με τον απεσταλμένο της Γαλλικής Κυβερνήσεως Franklin Bouillon. Επιθεωρούν τα Τουρκικά στρατεύματα. 

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στο Εσκη Σεχηρ μερικές μέρες πριν πέσει στα Ελληνικά στρατεύματα.

Τεχνικό εγχειρίδιο Λέοπαρντ

 Το πρώτο τεχνικό εγχειρίδιο συντήρησης που εκδόθηκε το 1983 στην Ελληνική γλώσσα για το τεθωρακισμένο άρμα ‘’LEOPARD 1GR’’ από το ΚΕΤΘ\ΣΑΤΘ.

Πηγή Ιστορικός συλλέκτης Βέροιας

ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Από τις πρώτες Στρατιωτικές Ταυτότητες που εκδόθηκαν για τους υπηρετούντες στις ‘’Δυνάμεις Καταδρομών’’, και πιο συγκεκριμένα Στρατιωτική Ταυτότητα που εκδόθηκε την 10-10-1948 από το τότε ‘’Κέντρο Εκπαιδεύσεως Μονάδων Καταδρομών’’ (ΚΕΜΚ), και μετέπειτα ‘’ΚΕΕΔ’’, στον τότε έφεδρο Λοχία των ‘’ΛΟΚ’’ Καραντζούνη Δημήτριο του Ιωάννη (1930-2005), ο οποίος γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Ευρυτανίας. Ο εν λόγω Καταδρομέας εντάχθηκε και υπηρετούσε στην δύναμη του ‘’83 ΛΟΚ’’, και συμμετείχε ήδη από το 1947, και έως το 1949, στις επιχειρήσεις κατά των συμμοριτών στα Άγραφα, στον Γράμμο και στο Βίτσι, όπου και διακρίθηκε για το απαράμιλλο θάρρος του και την μαχητικότητα του, και για αυτό τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με τα μετάλλια, ‘’Χρυσό Αριστείο Ανδρείας’’ και ‘’Εξαίρετων Πράξεων’’.

Πηγή Ιστορικός συλλέκτης Βέροιας

Η γνωστική λειτουργία: Σαλβαδόρ Νταλί (1904-1989), The Persistence of Memory, 1931

 Ο πίνακας αυτός του Νταλί που απεικονίζει μία έρημο γεμάτη με ρολόγια που λιώνουν, έχει αναφερθεί για τους συμβολισμούς του σε διάφορα βιβλία ψυχολογίας, όπως αναφορικά με την αδυναμία της ανθρώπινης μνήμης. Το γεγονός ότι ο Νταλί αναφέρθηκε απευθείας σε αυτή την ανθρώπινη αδυναμία στον τίτλο του έργου του, δείχνει ότι ήθελε να συλλογιστούμε την ειρωνεία ότι τα μυαλά μας δεν είναι σαν τα μηχανήματα και ότι χαλάνε όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.

Η όμορφη άσχημη του ελληνικού κινηματογράφου.

 Η Γεωργία Βασιλειάδου γεννήθηκε στην Αθήνα στην περιοχή της Κυψέλης πρωτοχρονιά του 1897 σε μια οικογένεια με δέκα παιδιά.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου, αλλά η ίδια το άλλαξε σε Βασιλειάδου όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με το τραγούδι και την υποκριτική. Υποχρεώθηκε να αφήσει νωρίς το σχολείο για να εργαστεί σε κατάστημα και να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά της, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της κατόπιν πτώσης από άλογο, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ιππικού.

Την πρώτη της καλλιτεχνική εμφάνιση έκανε το 1922 σαν μέλος της χορωδίας του Θεάτρου Ολύμπια, στο έργο Ερνάνη του Τζουζέπε Βέρντι, μάλλον συμπτωματικά οπότε και ξεκίνησε τις σπουδές της στην Γεννάδειο Σχολή το 1923 και κατόπιν εμφανίστηκε σε διάφορες όπερες. Εργάστηκε σε μεγάλα θεατρικά σχήματα της εποχής με τους Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρη Μυράτ, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους.

Στα μέσα του 1930 αποφάσισε να σταματήσει, μετά από ένα γάμο της που υπήρξε όμως ατυχής. Στη συνέχεια γνώρισε τη Σοφία Βέμπο η οποία και της υποσχέθηκε να τη βοηθήσει. Ο άνθρωπος που την ανακάλυψε και της έδωσε την ευκαιρία να κάνει μεγάλη καριέρα ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος έτσι στα σαράντα δύο της χρόνια η Γεωργία Βασιλειάδου κάνει ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα και με το έμφυτο ταλέντο της κατακτάει αμέσως το κοινό. Ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε ένα ρόλο το 1939 στα Κορίτσια της παντρειάς, που έγινε η αφορμή για το ξεκίνημα μιας δεύτερης, αλλά περισσότερο γνωστής καριέρας - αυτή τη φορά ως κοσμαγάπητης κωμικού, της "ομορφότερης άσχημης" του ελληνικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηρίστηκε. Στην εταιρεία της Φίνος Φιλμ έγιναν οι μεγάλες της επιτυχίες όπως: Η ωραία των Αθηνών, Η θεία απ΄ το Σικάγο, Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός και πολλές άλλες. Έλαβε μέρος στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται.

Θάνατος

Έμενε στο Μαρούσι και είχε μια κόρη, την Φωτεινή Αποστολίδου. Τον τελευταίο καιρό, υπέφερε από βρογχικό άσθμα. Η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και νοσηλεύτηκε στον Ευαγγελισμό. Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980[, κηδεύτηκε δύο μέρες μετά, ένα βροχερό πρωί με πολύ κρύο. Ωστόσο παραμένει ακόμα αξιαγάπητη χάρη στις ταινίες της. Κηδεύτηκε παρουσία λίγου κόσμου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

Ο Πυγμάχος των Θερμών

Το αγαπημένο αρχαίο ελληνικό γλυπτό, γνωστό ως «Καθήμενος Πύκτης» (300-50 π.Χ.), ένα από τα πιο ρεαλιστικά όλων των αρχαίων ελληνικών γλυπτών, είναι ένα από τα πιο συγκινητικά και συναισθηματικά έργα τέχνης από εκείνη την περίοδο, θυμίζοντας ότι ο πόνος και οι δυσκολίες της ανθρώπινης ζωής είναι καθολικές και πέρα από τα όρια του χρόνου. Δημιουργήθηκε σε μια εποχή που οι Έλληνες γλύπτες της Ελληνιστικής εποχής είχαν ξεπεράσει τα τυποποιημένα, τυπικά σχήματα και άρχισαν να απεικονίζουν τον άνθρωπο με πλήρη ρεαλισμό. Το αριστούργημα είναι τόσο ζωντανό που οι θεατές του περιμένουν σχεδόν να δουν τον άνθρωπο να αρχίζει να κινείται και να μιλά. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε πώς ένα αρχαίο έργο τέχνης θα μπορούσε να ενσωματώσει τη ρεαλιστική απεικόνιση του απλού ανθρώπου, στοιχείο που έγινε ο μόνος κανόνας στη σύγχρονη εποχή.

Το άγαλμα ανακαλύφθηκε στην πλαγιά του Κυρινάλιου λόφου της Ρώμης το 1885, και πιθανώς στεγάζονταν στα λουτρά του Κωνσταντίνου (Θέρμες). Εμφανίζεται να είχε θαφτεί προσεκτικά κατά την αρχαιότητα, και βρισκόταν σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Θεωρείται πιθανό πως το γλυπτό φυλάχτηκε προσεχτικά έτσι ώστε να προστατευτεί από την άλωση της Ρώμης από τους Γότθους το 410. Σε σχεδόν τέλεια κατάσταση μετά από είκοσι αιώνες, το γλυπτό είναι μια άψογη απεικόνιση του πόνου και της ταλαιπωρίας των αρχαίων Ελλήνων πυγμάχων, ενώ απεικονίζει τη μεγάλη αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου που έχει αγωνιστεί για δεκαετίες και παρόλα αυτά φαίνεται να κοιτάζει προς τον θεατή ζητώντας, «Πρέπει να παλέψω ξανά; Δεν έχω κάνει αρκετά;». Ο Πυγμάχος φοράει δερμάτινα περιτυλίγματα χεριών, ή ιμάντες, που οι πυγμάχοι εκείνης της εποχής φορούσαν πάντα σε αγώνες. Αυτά χρησίμευαν ως η μόνη προστασία για τους πυγμάχους, οι οποίοι, όπως και όλοι οι άλλοι αθλητές, ανταγωνίζονταν γυμνοί.

H σπασμένη, πεπλατυσμένη μύτη του αθλητή και η πλήρης εξάντληση προκαλούν ένα αίσθημα αδυναμίας, και ίσως ακόμη και απόγνωσης, στο τέλος της καριέρας του άνδρα. Ίσως ο καλλιτέχνης ήθελε να απεικονίσει την ανησυχία ενός αθλητή στο τέλος των ημερών της δόξας του, αντιμετωπίζοντας μια ενδεχόμενη λησμονιά μετά από δεκαετίες φήμης και λατρείας που απολάμβανε από το κοινό, κοιτάζοντας με φόβο ένα αβέβαιο μέλλον. Οι ουλές του στόματος και του προσώπου του Πυγμάχου ήταν αρχικά επικεκαλυμμένες με χαλκό, ενώ άλλα κομμάτια χαλκού στον ώμο, το χέρι και το μηρό του είχαν σκοπό να αναπαριστούν σταγόνες αίματος, προκαλώντας ακόμη πιο ολοκληρωμένη ρεαλιστική μορφή από αυτή που αντικρύζουμε σήμερα.

Πηγή Αέναη Ελλάς