Τα βόδια του Γηρυόνη, Αγκάθα Κρίστι. Ραδιοφωνικό Θέατρο

Απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω μία ακόμη ενδιαφέρουσα αστυνομική ιστορία της Αγκάθα Κρίστι Τα βόδια του Γηρυόνη. 




Υπόθεση:

Ο Πουαρό συναντά τυχαία μια κυρία που την είχε γνωρίσει όταν σε κάποια υπόθεση αποκάλυψε την εγκληματική της δράση. 

Τότε φάνηκε γενναιόδωρος μαζί της και έτσι οι σε βάρος της συνέπειες δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρές. Τώρα η κυρία αν και είναι αρκετά ευκατάστατη, πλήττει! Οι "κακές" δραστηριότητες που είχε παλιά της συντηρούσαν το ενδιαφέρον και τη ζωντάνια αλλά τώρα η ζωή της κυλά ήρεμα.

Με την ευκαιρία της συνάντησης αυτής η κυρία ενημερώνει τον Πουαρό για το πρόβλημα που νομίζει πως σύντομα θα αντιμετωπίσει μια φίλη της. 

Η πλούσια αυτή φίλη, έχει ενταχθεί σε μια θρησκευτική αίρεση. Ο ικανότατος και επιβλητικός αρχηγός αυτή της ομάδας τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα τυχερός αφού οι πλούσιοι οπαδοί αφήνουν σε αυτόν τις περιουσίες τους μετά το θάνατο τους που δεν αργεί πολύ μετά από την υπογραφή της διαθήκης τους...


Παίζουν οι ηθοποιοί:

 Έλλη Κυριακίδου, Ανδρέας Μακρίδης, Γιάννης Ρουσάκης, Μάχη Σειράκου Καζαμία, Μάριος Κυπριανίδης, Θεόδουλος Μωρέας, Ανδρέας Μαραγκός.


Ο Θεόδουλος Μορέας

                                Η μεταφορά έγινε από το κανάλι Ναταλία Δεδουσοπούλου:

                       



Πηγή:

http://radio-theatre.blogspot.com/2015/03/blog-post_88.html

Έφθασε η εποχή που κοιτάμε τα μουσικά cd με μια ρετρό διάθεση.

Το μέσο που από το 1982, έβαλε το 0 και 1 στη μουσική και παρόπλισε τους δίσκους και τις κασέτες!

Αν και μέχρι σήμερα οι καλλιτέχνες λένε «έβγαλα καινούργιο δίσκο» και εννοούν cd, mp3 και youtube video.
Επίσης σήμερα κάποιοι για να κάνουν τη διαφορά κυκλοφορούν όντως τα μουσικά τους άλμπουμ σε βινύλιο.



Την 01.10.1982, η Sony κυκλοφόρησε το πρώτο CD player στον κόσμο και φυσικά η πρώτη χώρα ήταν Το μέσο που από το 1982, έβαλε το 0 και 1 στη μουσική και παρόπλισε τους δίσκους και τις κασέτες! η Ιαπωνία. Επτά μήνες αργότερα «έφτασε» τελικά στις Η.Π.Α. Η τιμή ήταν 1.000$, σε σημερινές τιμές 2.834 δολάρια!
Το όνομα μοντέλου CDP-101 επιλέχθηκε από τον Nobuyuki Idei, ο οποίος ήταν επικεφαλής του τμήματος ήχου της Sony. Το «101» αντιπροσωπεύει τον αριθμό 5 στο δυαδικό σύστημα και επιλέχθηκε από τον Idei γιατί θεώρησε ότι το μοντέλο άνηκε στην μεσαία κατηγορία.
H κυκλοφορία του CDP-101 αποκλειστικά στην Ιαπωνία, έγινε προκειμένου η Sony να τηρήσει τη συμφωνία με τη συνεργάτιδά της -την Philips-στην ανάπτυξη του πρότυπου Compact Disk, καθώς η τελευταία καθυστερούσε τη συναρμολόγηση του δικού της πρώτου CD Player, του Philips CD100, το οποίο και κυκλοφόρησε τελικά ένα μήνα μετά.
Το CD, «πνευματικό παιδί» της Sony και της Philips, ήταν μια εξέλιξη του LaserDisc που αναπτύχθηκε από τη Philips και την MCA το 1978.
Οι εταιρείες δούλευαν ανεξάρτητα σε έναν ψηφιακό διάδοχο του βινυλίου LP πριν συνεργαστούν για να ξεκινήσουν τη νέα μορφή (σ.σ. CD). Είναι ενδιαφέρον ότι το όνομα Compact Disc επιλέχθηκε επειδή ακουστικά παρομοίαζε με το Compact Cassette, τη γνωστή μας κασέτα ήχου.
Η Sony πούλησε 20.000 μονάδες του μοντέλου CDP-101 έως τα τέλη του 1982.

ΑΙΣΩΠΟΣ - Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ

Ο Αίσωπος γεννήθηκε τον 7ο πΧ αιώνα στη Μεσημβρία του Εύξεινου Πόντου, κατ’ άλλους στη Φρυγία. Σύμφωνα με τους αρχαίους φιλοσόφους και ιστορικούς Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Ηρόδοτο, Ξενοφώντα, Λουκιανό και τον βυζαντινό λόγιο και θεολόγο Μάξιμο Πλανούδη- ο οποίος κατέγραψε το βίο του- ο Αίσωπος ήταν δύσμορφος, ραχιτικός και διένυσε ταλαίπωρο βίο. Προερχόταν από οικογένεια δούλων με αποτέλεσμα να καταλήξει σε σκλαβοπάζαρο και να ακολουθήσει κι εκείνος τη μοίρα του δούλου. Σε νεαρή ηλικία αγοράστηκε από τον Ξάνθο, φιλόσοφο της Σάμου, ο οποίος αργότερα τον πούλησε στον συντοπίτη του φιλόσοφο, Ιάδμονα.



Παρά τα εξωτερικά του ελαττώματα ο Αίσωπος διακρινόταν για την ευφυΐα του και για το πνεύμα δικαιοσύνης και ηθικής, τα οποία τον έφερναν συχνά σε δυσμενή θέση καθώς δεν δίσταζε να ασκεί κριτική σε όλους όσους θεωρούσε πως έβλαπταν το κοινωνικό σύνολο, ακόμα κι αν αυτοί ήταν άρχοντες ή ιερείς. Λέγεται πως για το θάρρος του καταδικάστηκε σε θάνατο από τους ιερείς των Δελφών και ρίχτηκε από την κορυφή του Παρνασσού στο γκρεμό, επειδή τόλμησε να ξεσκεπάσει τις απάτες τους και τη συνήθειά τους να πλουτίζουν από τα δώρα των προσκυνητών. Κατά άλλη εκδοχή, ο Ξάνθος για να απαλλαγεί από την ενοχλητική ειλικρίνεια και την ευθύτητά του Αισώπου, του χάρισε την ελευθερία του.


Ο Αίσωπος δίδασκε προφορικά με τους μύθους του, οι οποίοι καταδείκνυαν την πονηρία, την αλαζονεία, την ανοησία και την αδυναμία των ανθρώπων. Ήρωες των μύθων του ήταν ζώα της ελληνικής υπαίθρου αλλά και άλλων χωρών στις οποίες είχε ταξιδέψει ακολουθώντας τους κυρίους του και είχαν ως σκοπό να διαπαιδαγωγήσουν, να συμμορφώσουν και να συνετίσουν μικρούς και μεγάλους. Τα παραμύθια του είχαν ύφος απλό και κατανοητό, ενώ οι τετράποδοι ή φτερωτοί χαρακτήρες του, οι οποίοι σκέφτονταν, μιλούσαν, έσφαλαν και πλήρωναν για τα παραπτώματά τους, έγιναν ιδιαιτέρως αγαπητοί από τα πλατιά κοινωνικά στρώματα.


Ο Αίσωπος κατάφερε να αναδείξει τον πεζό λόγο σε μια εποχή που χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά ο έμμετρος λόγος. Ο Ηρόδοτος τον αποκαλεί “λογοπλάστη” και αναφέρει πως οι μύθοι δεν ήταν επινόηση δική του αλλά προϋπήρχαν, κι εκείνος τους συγκέντρωσε και τους τελειοποίησε. Οι μύθοι του συνέχισαν να περνούν προφορικά από γενιά σε γενιά ακόμη και μετά το θάνατό του. Τον 4ο π.Χ αιώνα, ο Δημήτριος ο Φαληρεύς κατέγραψε μια συλλογή από αυτούς, ενώ τον 15ο-16ο αιώνα οι Αισώπειοι μύθοι συγκεντρώθηκαν συνολικά και εκτυπώθηκαν για πρώτη φορά σε τυπογραφείο του Μιλάνου και κατόπιν του Παρισιού.


Από Βάσω Μαγγανάρη


Πηγές:


Βικιπαίδεια


Εγκυκλοπαίδεια Υδρόγειος


Πίνακας δημοσίευσης: "Αίσωπος", έργο του Ισπανού Ζωγράφου Diego Velázquez

Το αρχαίο θέατρο της Σπάρτης: Μία άλλη πτυχή της πόλης των πολεμιστών

 Τα κατάλοιπα θεάτρου που εντοπίζονται στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Σπάρτης, τα οποία ανάγονται στα ύστερα Ελληνιστικά χρόνια και φτάνουν ως τον 4ο αι. μ.Χ., έρχονται να αναδείξουν μία διαφορετική όψη από το στερεότυπο μιας αποκλειστικά μιλιταριστικής κοινωνίας που κρύβεται πίσω από τη διεθνή λέξη «Sparta».



Φαίνεται ότι το θέατρο της Σπάρτης υπήρξε ένα μεγαλοπρεπές μνημείο και μαρτυρεί υψηλές προθέσεις ανοικοδόμησης. Ο Παυσανίας, όταν το επισκέφτηκε το 160 μ.Χ. εντυπωσιάστηκε και το χαρακτήρισε θέατρο άξιο θέασης (Ελλάδος Περιήγησις, III, 14.1). Η ύπαρξη του θεάτρου μαρτυρείται στους αρχαίους συγγραφείς ήδη από τον 5 αι. π.Χ. και συνδέεται άμεσα με την τέλεση λατρευτικών εορτών, όπως οι γυμνοπαιδιές. 

Το θέατρο βρίσκεται στα βόρεια της σύγχρονης πόλης, στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης της Αρχαίας Σπάρτης και διασώζει στοιχεία από διαφορετικές οικοδομικές φάσεις. Η κατασκευή του χρονολογείται στη μετάβαση από την ύστερη ελληνιστική εποχή στην πρώιμη ρωμαϊκή και πιθανότατα στο 30-20 π.Χ., ενώ επί μέρους στοιχεία χρονολογούνται μέχρι και το τέλος του 4ουμ.Χ. αιώνα. Έχει συνδεθεί με την ηγεμονία του Ευρυκλή Ηρκλανού, φίλου του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου.

Το θέατρο διέθετε 9 κερκίδες με 32 σειρές εδωλίων στο κάτω κοίλο και 16 κερκίδες με 17 σειρές εδωλίων στο επιθέατρο. Το κοίλο στηρίζεται πλευρικά σε δύο μεγάλους αναλημματικούς τοίχους, που προστέθηκαν για να αυξηθεί η συνολική χωρητικότητα του θεάτρου. Στο πρώτο διάζωμα αποκτούσε κανείς πρόσβαση από εξωτερικές κλίμακες που ήταν σε επαφή με τα αναλήμματα των παρόδων. Υπολογίζεται ότι στο θέατρο μπορούσαν να συγκεντρωθούν έως και 17.000 θεατές.

Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του θεάτρου της Σπάρτης ήταν η χρήση ξύλινης κινητής σκηνής. Η αρχική αυτή σκηνή μετακινούνταν με ρόδες κατά μήκος ενός τριπλού λίθινου διαδρόμου και φυλασσόταν σε ένα κτήριο στη δυτική πάροδο, τη ‘’σκηνοθήκη’’. Η χρήση της κινητής σκηνής οφείλεται στην διττή λειτουργία του θεάτρου και στην ανάγκη ύπαρξης ελεύθερου χώρου, πιθανότατα διότι το θέατρο ήταν τόπος δημόσιων συναθροίσεων και πάνδημων λατρευτικών εορτών με χορούς και αγωνίσματα. Στο τέλος του 1ου αι. μ.Χ. το θέατρο απέκτησε σταθερή μνημειώδη διώροφη μαρμάρινη ρωμαϊκή σκηνή, κορινθιακού ρυθμού, ως δώρο του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού.


Το 2019 ανακηρύχτηκε ως «Ετους Αρχαίου Θεάτρου Σπάρτης» με αφορμή την αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου της πόλης. Η ανασκαφή έφερε στο φως μεγάλη έκταση αρχιτεκτονικών καταλοίπων του μνημείου που είναι σήμερα ορατά. Διασώζεται η ορχήστρα, τα αναλήμματα και τμήμα του κοίλου του θεάτρου. Το αρχαίο θέατρο σήμερα δεν μπορεί να θεωρηθεί επισκέψιμο μνημείο, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή του.


Το θέατρο περιγράφεται από ξένους περιηγητές ήδη από τον 18ο αιώνα. Η πρώτη επιστημονική έρευνα διεξήχθη από την Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή το 1906-1910, αλλά και σε επόμενες χρονικές περιόδους (1924-1927, 1992-1998, 2008). Το διάστημα 1960 – 1963 έγιναν ανασκαφές από τον καθηγητή, Χρύσανθο Χρήστου με δαπάνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Από το 1992 μέχρι σήμερα, στον χώρο εργάζεται η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή. Ο χώρος, δεν είναι πλήρως ανασκαμμένος.


Την Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013 εγκρίθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η μελέτη αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου, την οποία είχε αναθέσει το Σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» με χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.


Πηγές :

Διάζωμα

cognosco.gr

Σικάγο Μπόυ, Νίκου Τσιφόρου. Ραδιοφωνικό Θέατρο.

 Απόψε, φίλοι και φίλες θα συνεχίσουμε την παρουσίαση των αυτοτελών επεισοδίων από τη συλλογή Τα παιδιά της πιάτσας, του Νίκου Τσιφόρου. Με το επεισόδιο Σικάγο Μπόυ.




Η υπόθεση:

Ο Νταν, διηγείται σε μόρτες την ιστορία της Αμερικής. Ο Νταν, κατά κόσμο Θανάσης Μαραγκούλης, είχε ένα μπάρμπα στο Μισούρι της Αμέρικα. Δεν έβλεπε προκοπή στα χωράφια και ο πατέρας του τον έστειλε στην Αμέρικα. Με τον μπάρμπα τα πράγματα ήταν δύσκολα καθότι ήταν μπλεγμένος και έπιασε έτσι, ο Νταν, δουλειά μούτσου σε ένα καράβι. Έτσι, το λοιπόν, άρχισαν οι περιπέτειες...

Ο Νταν έμπλεξε στο παράνομο εμπόριο ποτών, την εποχή της ποτοαπαγόρευσης...


Σπουδαίο, από ηθογραφικής αξίας, το έργο του Νίκου Τσιφόρου...


Στην αφήγηση ο ταλαντούχος Νίκος Μποσταντζόγλου.




Καλή σας ακρόαση...

Η μεταφορά έγινε από το κανάλι Stavros M:



Τα Σκιροφόρια

 ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΑ.  Τα Σκιροφόρια ή Σκιραφόρια ή Σκίρα ήταν μια γιορτή στην αρχαία Αθήνα προς τιμήν της Αθηνάς Σκιράδος, του Φυταλμίου Ποσειδώνα, καθώς και των Ελευσινίων Δήμητρας και Κόρης. Πραγματοποιούνταν στο τέλος του έτους κατά το αττικό ημερολόγιο, τη δωδέκατη μέρα του μήνα Σκιροφοριώνα, δυο μέρες πριν από τα Διιπόλεια (Μάιος-Ιούνιος). Επρόκειτο για μια γιορτή με αρχαίες ρίζες και ήταν καθαρά γυναικεία, όπως φαίνεται από τις Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη,  αλλά και στις Εκκλησιάζουσες το σχέδιο των γυναικών για την επανάστασή τους απεικονίζεται με φόντο τη γιορτή αυτή. [ ἀνθ᾽ ὧν συνείσει καὶ τὰ νῦν βουλεύματα ὅσα Σκίροις ἔδοξε ταῖς ἐμαῖς φίλαις. Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσαι, στ.17-18 ]. Υπήρχαν  διαφορετικές θεωρίες για την ετυμολογία του ονόματος της γιορτής. Σκίρον αποκαλούνταν το "σκιάδειον" της Αθηνάς, μεγάλη λευκή υφασμάτινη ασπίδα-ήλιος, το οποίο μεταφερόταν σε μεγάλη πομπή από την Ακρόπολη στην τοποθεσία Σκίρον, στο ιερό της Αθηνάς Σκιράδος, κοντά στην Ιερά Οδό, στην αριστερή όχθη του ποταμού Κηφισού.

Ωστόσο, ο Παυσανίας αναφέρει ότι η τοποθεσία πήρε το όνομά της από τον Σκίρο, μάντη της Δωδώνης, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη μεταξύ Αθηναίων και Ελευσινίων επί του Ερεχθέα και τάφηκε σε εκείνη την περιοχή. Ο ίδιος είχε ιδρύσει και το ιερό της Αθηνάς Σκιράδος στο Φάληρο, όπου γιορτάζονταν τα Οσχοφόρια. [Ἐλευσινίοις πολεμοῦσι πρὸς Ἐρεχθέα ἀνὴρ μάντις ἦλθεν ἐκ Δωδώνης ὄνομα Σκῖρος, ὃς καὶ τῆς Σκιράδος ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς ἐπὶ Φαληρῷ τὸ ἀρχαῖον ἱερόν· πεσόντα δὲ αὐτὸν ἐν τῇ μάχῃ θάπτουσιν Ἐλευσίνιοι πλησίον ποταμοῦ χειμάῤῥου, καὶ τῷ τε χωρίῳ τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ ἥρωός ἐστι καὶ τῷ ποταμῷ. Παυσανία Ελλάδος Περιήγησις, Βιβλίο Α', κεφ.36,4]  Η άλλη ερμηνεία βασίζεται στην ερμηνεία της λέξης σκίρον στην αρχαία ελληνική γλώσσα, που σημαίνει σκληρή λευκή γη. Σύμφωνα με έναν αθηναϊκό μύθο, όταν ο ήρωας Θησέας επέστρεψε νικηφόρος από την Κρήτη, κατασκεύασε είδωλο της θεάς Αθηνάς από λευκή γη και το περιέφερε σε μεγαλοπρεπή πομπή.

Η γιορτή διαρκούσε μια ημέρα, κατά την οποία οι γυναίκες έφευγαν από τις οικίες τους και κατασκήνωναν κοντά στο ιερό. Απαγορευόταν η σεξουαλική επαφή, γιατί πίστευαν ότι ενισχύει τη μετέπειτα γονιμότητα, γι' αυτό και οι γυναίκες έτρωγαν σκόρδο για να απομακρύνουν τους συζύγους τους.

Την πομπή από την Ακρόπολη ως το ιερό της Αθηνάς οδηγούσε η πρωθιέρεια της θεάς και ο ιερέας του Ποσειδώνα, οι οποίοι προέρχονταν από το ιερατικό γένος των Ετεοβουτάδων. Μεταφερόταν το σκιάδειον, το οποίο προστάτευε τους αγρούς και την πόλη από το θερινό καύσωνα και εξασφάλιζε έτσι την ευφορία της γης τους επόμενους μήνες, καθώς επίσης και το κώδιον, δέρμα μαύρου προβάτου που είχε θυσιαστεί στο Μειλίχιο Δία. Στο Σκίρον εκτός από το ιερό της Σκιράδος Αθηνάς υπήρχε και ένα προς τιμήν της Δήμητρας και της Περσεφόνης.

Λεπτομέρειες για την τελετή που γινόταν στο ιερό δεν έχουν διασωθεί. Ωστόσο, καθώς αναφέρεται από πηγές ότι τελούνταν όργωμα εκεί, τα Σκιροφόρια σχετίζονταν μάλλον με τη συγκομιδή και τη γονιμότητα της γης, και κατ' επέκτασιν των γυναικών. Κατά τη διάρκεια της γιορτής λάμβανε χώρα αγώνας δρόμου, κατά τον οποίο οι νέοι της πόλης έφεραν κλαδιά από αμπέλια από το ιερό του Διονύσου στο ιερό της Αθηνάς Σκιράδος. Το έπαθλο για το νικητή ήταν ο πεντάπλοας, [ποτό που φτιαχνόταν από κρασί, μέλι, τυρί, αλεύρι και ελαιόλαδο] από το οποίο γίνονταν σπονδές προς τιμήν της Αθηνάς.


Πηγή Αρχαία Ελληνική θρησκεία

Ο μεγάλος Έντι Τζόνσον.

Στο μακρινό 1994 η ενημέρωση μέσω του διαδικτύου ήταν κάτι εντελώς ουτοπικό. Μόνο οι βαθιά μυημένοι μπορούσαν να φανταστούν ότι κάποια στιγμή με ένα κλικ στον υπολογιστή τους θα είχαν άμεση πρόσβαση στην πληροφόρηση. Τον προηγούμενο αιώνα όμως η αναμετάδοση της είδησης ήταν αποκλειστικά υπόθεση των εφημερίδων και των εξειδικευμένων περιοδικών και κάπως έτσι εκείνο το καλοκαίρι μάθαμε για την νέα μεταγραφή του Ολυμπιακού. 



Οι Ερυθρόλευκοι αναζητούσαν στην αγορά τους αντικαταστάτες του διδύμου των ξένων τους. Ο Τάρπλεϊ ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ και σε συνδυασμό με την προβληματική συμπεριφορά του στο Τελ Αβίβ έκαναν τον Ολυμπιακό να σκεφτεί πιο εύκολα την αποχώρηση του. Το σοκ - τουλάχιστον για τους φιλάθλους - ήρθε απο την κοινή απόφαση Κόκκαλη και Ιωαννίδη για την μη ανανέωση του συμβολαίου του Πάσπαλι και έγινε ακόμα μεγαλύτερο την ημέρα που ο Ζάρκο ανακοινώθηκε απου τον Παναθηναϊκό.


Οι Πειραιώτες θέλοντας να κάνουν τη ρελάνς θα σπεύσουν να αποκτήσουν τον Βολκόφ - τον τρόπο τον έχω αναφέρει στο αφιέρωμα για τον Σάσα - αλλά ψάχνουν και τον αντικαταστάτη του Μαυροβούνιου πρώην ηγέτη τους. 


Τα χαρακτηριστικά του δεύτερου ξένου τους θα είναι εντελώς διαφορετικά απου αυτά του Πάσπαλι. Η αδυναμία στο μακρινό σουτ ήταν δεδομένη όπως και η ειλημμένη απόφαση για την απόκτηση ενός παίχτη που θα έχει ως κύριο συστατικό στο παιχνίδι του την ευχέρεια από το τρίποντο. Τα ονόματα που θα ακουστούν πολλά με αυτά των Ντανίλοβιτς, Ντέιλ Έλις, Ρίτσαρντ Ντούμας, Γκρέγκ Χότζες μεταξύ άλλων. 


Κανείς όμως από αυτούς δεν έπιασε λιμάνι. Αυτός που αφίχθηκε ήταν ένα εξίσου σπουδαίο όνομα, ο  Έντι Τζόνσον που σήμερα κλείνει τα 63 του χρόνια. Ο κορυφαίος ξένος σουτέρ και σίγουρα μέσα στην εν γένει καλύτερη τριάδα που είδαμε ποτέ στα ελληνικά γήπεδα.


Ο Αμερικανός ήταν πραγματικά μεγάλος παίχτης και αυτό το αποδεικνύει όχι μόνο η χρονιά που τον απολαύσαμε στην Ελλάδα αλλά κυρίως η μακρόχρονη και άκρως επιτυχημένη καριέρα του στο ΝΒΑ. Με 19.202 πόντους και το βραβείο του καλύτερου 6ου παίχτη το 1989 μπορεί να υπερηφανεύεται για τα επιτεύγματα του αλλά ταυτόχρονα μπορεί να παραπονιέται ότι ενώ οι αριθμοί του θα δικαιολογούσαν την κλήση του σε ένα All Star Game, αυτή δεν ήρθε ποτέ.


Γέννημα θρέμμα του Σικάγο, ο Τζόνσον θα παίξει κολεγιακό μπάσκετ στην πόλη του για το πανεπιστήμιο του Ιλινόις του Λου Χένσον. Τη χρονιά της αποφοίτησης του ήταν ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Fighting Illini με 1692 πόντους την εποχή που το τρίποντο δεν είχε ακόμα εισαχθεί στο ΝCAA και πρωταγωνιστής σε μία από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του, όταν την Πρωτοχρονιά του 1979 με δικό του σουτ από τη γωνία το ταπεινό Ιλινόις θα νικήσει το μεγάλο φαβορί για το πρωτάθλημα, το Μίσιγκαν Στέιτ του Μάτζικ Τζόνσον.  Στο ντραφτ του 1981 θα ακούσει το όνομα του από τα χείλη του κομισσάριου Λάρι Ο' Μπράιεν ως επιλογή των Κάνσας Σίτι Κινγκς στο νούμερο 29. Ιδανικός προορισμός για τον νεαρό Έντι μιας και η ομάδα ήταν μέτρια και μπόρεσε να βρει αγωνιστικά λεπτά. H ρούκι σεζόν του ήταν πολύ καλή με σχεδόν 10 πόντους ανά παιχνίδι και για τα επόμενα 5 χρόνια θα λογίζεται ως ο βασικός small forward των Κινγκς με μέσους όρους κοντά στους 20 πόντους. 


Οι κακές πορείες όμως της ομάδας θα οδηγήσουν τους ιθύνοντες στην επιλογή της ανταλλαγής μετά το τέλος της σεζόν 86-87. H κίνηση τους αυτή επικρίθηκε αφού ο Τζόνσον ήταν από τα αγαπημένα πρόσωπα των φιλάθλων και αναμφίβολα ο καλύτερος παίχτης. Ο Έντι δεν θα μετακινηθεί από την Άγρια Δύση και το νέο του σπίτι θα είναι το ηλιόλουστο Φοίνιξ. Ο Τζόνσον σκοράρει με τη γνωστή του συχνότητα αλλά οι Σάνς αποτυγχάνουν να περάσουν στην post season. Η άφιξη του Τομ Τσέϊμπερς, του Άρμον Γκίλιαμ και του ρούκι Νταν Μάρλι θα δυναμώσει τους Ήλιους μετατρέποντας τους σε διεκδικητές του πρωταθλήματος. Θα φτάσουν μέχρι τους τελικούς της Δύσης το 1989 όπου θα τους "σκουπίσουν" οι Λέϊκερς. 


Ο Έντι θα τιμηθεί για την εξαιρετική σεζόν με το βραβείο του καλύτερου 6ου παίχτη. Ερχόμενος από τον πάγκο θα πετυχαίνει 22 πόντους με 41% στα σουτ τριών πόντων. Ανάλογη πορεία το Φοίνιξ θα έχει και την επόμενη αγωνιστική περίοδο με το ίδιο αποτέλεσμα. Αποκλεισμός στους Δυτικούς τελικούς από το Πόρτλαντ και  Τζόνσον θα είναι μέλος της ομάδας μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου του 1990. Εκείνη την ημέρα θα εμπλακεί για άλλη μία φορά σε ανταλλαγή μεταξύ των Σάνς και των Σόνικς. Ο X-Man θα γίνει κάτοικος Αριζόνα και ο Έντι θα ακολουθήσει το αντίθετο δρομολόγιο αφού το σουτ και η εμπειρία του ήταν περιζήτητα στην ανταγωνιστική Pacific.


Ανταποκρινόμενος άριστα στον ρόλο του 6ου παίχτη ο Τζόνσον θα είναι από τους βασικούς συντελεστές της ανοδικής πορείας του Σιάτλ μέχρι τους τελικούς της Δυτικής περιφέρειας το 1993 και τον αποκλεισμό από την πρώην ομάδα του. Οι Σόνικς θα προτιμήσουν τον νεότερο του Κένταλ Γκίλ από τους Χόρνετς και οι "Σφήκες" χωρίς ενδοιασμό θα προσφέρουν μονοετές συμβόλαιο στον Έντι. Στη νεανική Σάρλοτ θα προσφέρει την εμπειρία του και το περιζήτητο μακρινό σουτ με την ομάδα των Λάρι Τζόνσον και Αλόνζο Μόρνινγκ να χάνει στο νήμα την πρόκριση για τα play off. 


Τελειώνοντας την 13η πλήρη σεζόν στο ΝΒΑ, ο Έντι βρίσκεται σε δίλημμα. Τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά είναι ακόμα ικανά να του βρουν καλά συμβόλαια στην Αμερική αλλά η ηλικία του είναι αλήθεια ότι προβληματίζει τους GM. Το φημολογούμενο ενδιαφέρον των Ρόκετς δεν θα μετουσιωθεί σε πρόταση και έτσι ο Τζόνσον αποφασίζει για πρώτη φορά στην καριέρα του να περάσει τον Ατλαντικό και να παίξει μπάσκετ στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης.


Θα αφιχθεί στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 12 Σεπτεμβρίου του 1994 και θα αντιμετωπίσει με χιούμορ τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τη "σκληρότητα" του Ιωαννίδη και την κακή συνήθεια να πετάει μπουκάλια στους παίχτες του. Η απάντηση του Έντι; "Μπουκάλια ας πετάει, δεν έχω πρόβλημα. Καρέκλες μην πετάξει και πάθουμε καμία ζημιά ". Προφανώς και ο Ξανθός δεν πέταξε κανένα μπουκάλι στον Αμερικανό σούπερ σταρ. Ήταν πολύ έξυπνος ώστε να αντιληφθεί τη φλέβα χρυσού που εντάχθηκε στην ομάδα του. Ακόμα και αν το ντεμπούτο του δεν ήταν αυτό ακριβώς που θα ονομάζαμε ονειρεμένο. 


Το ματς Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό στους τσίγκους του κλειστού γυμναστηρίου του Σπόρτιγκ έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους. Ήταν το τελευταίο ντέρμπι του Γκάλη, η εμφάνιση του Ζάρκο απέναντι στον Ολυμπιακό και η βίαιη κακοποίηση του αθλήματος από τις δύο κορυφαίες ομάδες της χώρας. Ο Τζόνσον επηρεασμένος απο το κλίμα θα κάνει ένα κακό παιχνίδι θρέφοντας στο μυαλό των οπαδών το σαράκι της αμφιβολίας. Μέχρι την πρεμιέρα του πρωταθλήματος και τον αγώνα με τον Άρη στο Αλεξάνδρειο. Εκείνο το βράδυ οι Έλληνες φίλαθλοι είδαν για τα καλά από τι πάστα ήταν φτιαγμένος ο σπουδαίος αυτός μπασκετμπολίστας.


Σε ένα γήπεδο που έβραζε ο Αμερικανός θα βγει για προθέρμανση μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Ανυποψίαστος για τα κα(ω)λόπαιδα των ελληνικών κερκίδων θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο να χάσει το μάτι του από έναν "έξυπνο" που τον σημάδεψε με κέρμα. Θα φύγει άρον άρον για τα αποδυτήρια και οι άνθρωποι του Ολυμπιακού πιστεύουν ότι θα πάρει το πρώτο αεροπλάνο για την Αμερική. Ο Έντι φροντίζει να τους καθησυχάσει υπενθυμίζοντάς τους ότι έχει μεγαλώσει στο Σικάγο. Θα παίξει κανονικά στον αγώνα σημειώνοντας 25 πόντους στη νίκη των Ερυθρόλευκων με 63-87.


Ο Τζόνσον θα προσαρμοστεί άμεσα στον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού και θα είναι το πρώτο βιολί το Ολυμπιακού στον προσπάθεια για πρόκριση στο Φάιναλ Φορ της Σαραγόσα και την παραμονή του πρωταθλήματος στον Πειραιά. Οι Ερυθρόλευκοι θα πηγαίνουν όλη τη χρονιά χέρι χέρι με τον αιώνιο αντίπαλο προσπαθώντας να εξασφαλίσουν το πλεονέκτημα έδρας. Ο "Έντι το πιστόλι" θα βάλει 28 πόντους στον πρώτο γύρο και ο Ολυμπιακός θα αλώσει τη Γλυφάδα με δύο πόντους διαφορά. Θα αποδειχθούν αρκετοί για τη ρεβάνς στο ΣΕΦ αφού ναι μεν ο Ζάρκο ο "κα&%#ης" θα πετύχει το νικητήριο καλάθι αλλά θα χάσει την επιπλέον βολή στερώντας από τον Παναθηναϊκό το πλεονέκτημα στους διαφαινόμενους τελικούς (οι Ερυθρόλευκοι είχαν καλύτερη συνολική διαφορά πόντων). 


Πριν όμως από το ελληνικό πρωτάθλημα προηγείται το ραντεβού των δύο στη Σαραγόσα. Ο Ολυμπιακός θα πάρει σχετικά άνετα τη δεύτερη θέση στον όμιλο του παρόλη τη σοκαριστική ήττα με 35 διαφορά μέσα στην έδρα του από την Έφες Πίλσεν. Ο αντίπαλος του στην προημιτελική φάση του είναι η CSKA των Καράσεφ, Κουντέλιν και Κισούριν. Στο πρώτο ματς στην παγωμένη Μόσχα ο Τζόνσον θα βρεθεί εγκλωβισμένος στη ζώνη 3-2 του Ερέμιν και οι Ερυθρόλευκοι θα γνωρίσουν τη συντριβή με 95-65.


Η σειρά μεταφέρεται στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός θέλει δύο νίκες για να είναι αυτός που θα ταξιδέψει στην Ισπανία. Η πρώτη θα έρθει με το αγχωτικό 86-77, τα  πάντα θα κρίνονταν στο τρίτο και καθοριστικό παιχνίδι. Είναι ο αγώνας με την πασίγνωστη δηλητηρίαση των παικτών της ρωσικής ομάδας. 


Το πρωινό της 16ης Μαρτίου εφτά Ρώσοι μπασκετμπολιστές θα μεταφερθούν στο νοσοκομείο με συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης. Η FIBA θα αρνηθεί τη μη διεξαγωγή του αγώνα και έτσι η CSKA θα παραταχθεί με πέντε μόνο ετοιμοπόλεμους παίχτες στο παρκέ. Παρόλα αυτά, έδωσαν σκληρή μάχη και στο ημίχρονο βρίσκονταν πίσω στο σκορ μόνο 5 πόντους. Στη επανάληψη όπως ήταν αναμενόμενο κατέρρευσαν από την φθορά των φάουλ και τον τραυματισμό του Σπιριντόνοφ. Ο Ιωαννίδης θα αποσύρει με τη σειρά του - αφού πρώτα εξασφάλισε τη διαφορά- δύο παίχτες και στα τελευταία λεπτά ο αγώνας θα μετατραπεί σε 3on3. Εν τέλει ο Ολυμπιακός θα πάρει τη νίκη και την πρόκριση (28 πόντους ο Έντι) που αλίμονο όμως θα σκιάζεται για πάντα από το φημολογούμενο σκάνδαλο των νερών που ποτέ όμως δεν αποδείχθηκε κάτι μεμπτό για τους Ερυθρόλευκους.


Αυτό όμως είναι πρόβλημα των αξιωματούχων και άλλωστε ο Παναθηναϊκός περιμένει στη Σαραγόσα. Το βράδυ της 11ης Απριλίου 1995, Βράνκοβιτς και Φασούλας πήραν θέση για το τζαμπολ του ημιτελικού. Οι Πράσινοι ήταν το φαβορί και το επιβεβαίωνουν στο πρώτο ημίχρονο όταν και προηγούνται με 27-29. Ο Τζόνσον δεν μπορεί να βρει ρυθμό και η καλή άμυνα του Αλβέρτη τον έχει αποσυντονίσει. 


Ο Παναθηναϊκός βλέπει τον τελικό μέχρι τη στιγμή που ο Γιαννάκης τραυματίζεται και ο Έντι παίρνει το όπλο του. Από τα 0/4 τρίποντα του πρώτου μέρους, θα πετύχει 4/4 στο δεύτερο με το χέρι του Φραγκίσκου μέσα στο πρόσωπο του. Θα κατεβάσει και δέκα ριμπάουντ και παρότι η άμυνα δεν ήταν το φόρτε του θα κυνηγήσει τον Πάσπαλι εκμηδενίζοντας τον. Ο Τόμιτς θα κλειδώσει την ανατροπή με το τρίποντο στα 58" αλλά ο Τζόνσον έχει βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του με 27 πόντους στη μεγάλη νίκη. 


Τελικός λοιπόν για τον Ολυμπιακό στην πρωτεύουσα της Αραγωνίας. Ένας τελικός με ονοματεπώνυμο, αυτό του Άρβιντας Σαμπόνις. Ο μεγάλος Λιθουανός ήθελε να αφήσει τη Γηραιά Ήπειρο για το ΝΒΑ ως πρωταθλητής και δεν θα άφηνε το τρόπαιο να του ξεφύγει. Η Ρεάλ ήταν καλύτερη σε όλη τη διάρκεια και κατέκτησε απόλυτα δίκαια τον τίτλο. Όσο για τον ήρωα μας; Δεν μπόρεσε να συνεχίσει το σερί του ημιτελικού πέφτοντας στις τανάλιες του Ισπανού Σιγάλα, του αμυντικού πολύεργαλείου Ισμαέλ Σάντος. 

Ο Ομπράντοβιτς έστειλε από την αρχή πάνω του τον νεαρό Μαδριλένο με την εντολή να τον μαρκάρει μέχρι και στην τουαλέτα. Ο Έντι εκνευρίστηκε, έχασε κάποια εύκολα σουτ και δεν μπήκε ποτέ στο ματς, μόλις 9 πόντοι η συγκομιδή του και φυσιολογική ήττα του Ολυμπιακού με 73-61.


Πίσω στην Ελλάδα όμως ο Παναθηναϊκός περιμένει στη γωνία για να αρπάξει τα σκήπτρα του βασιλιά της Α1. Και οι δύο ομάδες θα είναι πιστές στο ραντεβού τους για τη μάχη. Ως συνήθως εκείνα τα χρόνια, η σειρά θα φτάσει στον 5ο τελικό του ΣΕΦ και σε  έναν αγώνα ακατάλληλο για καρδιακούς και επίσης κάκιστο από πλευράς θεάματος, ο Έντι θα σπάσει με τρίποντα τη ζώνη του Κιουμουρτζόγλου βοηθώντας την ομάδα του να κερδίσει με 45-44 και τον ίδιο να στέφεται πρωταθλητής για πρώτη φορά στα 36 του χρόνια. Ήταν το τελευταίο δείγμα που μας έδωσε αυτός ο πολύ μεγάλος αθλητής.


Το καλοκαίρι μας αποχαιρέτησε για να επιστρέψει μετά το διάλειμμα στην Ελλάδα στο φυσικό του περιβάλλον, τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Θα γράψει μερικές σελίδες ακόμα στο βιβλίο της τεράστιας καριέρας του, με δύο από αυτές να ξεχωρίζουν. 


Στις 20 Απριλίου 1996 φορώντας τη φανέλα των Ιντιάνα Πέϊσερς παίζει στο Σικάγο με αντίπαλο τους Μπούλς του Τζόρνταν. Οι "Ταύροι" έχουν σπάσει το ρεκόρ νικών με 71 μέχρι εκείνη τη στιγμή ενώ έχουν ηττηθεί μόλις 9 φορές. Το παιχνίδι έχει χαρακτήρα ντέρμπι και επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε νεκρό χρόνο ο Έντι θα κερδίσει το φάουλ από τον Μάικλ και ευστοχώντας στις βολές, υποχρεώνει το Σικάγο σε διψήφιο αριθμό ηττών.


Η τελευταία έκλαμψη για τον Τζόνσον θα έρθει την επόμενη χρονιά στους τελικούς της Δύσης. Η νέα του ομάδα, οι Χιούστον Ρόκετς είναι ισόπαλοι 92-92 με τη Γιούτα στον 4ο αγώνα. Ο Έντι έχει πετύχει 31 πόντους ερχόμενος από τον πάγκο και ένα δευτερόλεπτο πριν από τη λήξη θα πάρει τη μπάλα στην κορυφή των 7.25 οπλίζοντας και πυροβολώντας μπροστά στα απλωμένα χέρια του Τζέφ Χόρνασεκ. Nothing but net και η νίκη στους Ρόκετς, δώρο του "χρυσοδάκτυλου" βετεράνου. 


Θα αγωνιστεί για μία ακόμα πλήρη σεζόν και στην αρχή της περιόδου 98-99 θα κρεμάσει τη φανέλα του σχεδόν σε ηλικία 40 ετών, ξεκινώντας μία νέα καριέρα ως τηλεσχολιαστής ενώ το 2006 το όνομα του θα εμπλακεί ατυχώς σε υπόθεση ασέλγειας ανηλίκου, εν τέλει ο ένοχος ήταν ο εντελώς συμπτωματικά επίσης πρώην μπασκετμπολίστας των Ατλάντα Χώκς, "Fast Eddie" Johnson. 


Θα ήταν πραγματικά κρίμα για τον δικό μας Έντι το όνομα του να διασύρεται κατά αυτόν τον τρόπο. Αν κάποτε έπρεπε να συλληφθεί, το σωστό θα ήταν την εποχή που "βομβάρδιζε" μέσα στις τέσσερις γραμμές. Είχε τη γρηγορότερη εκτέλεση που έχω δει ποτέ αφού κυριολεκτικά σημάδευε την ώρα που βρισκόταν στον αέρα. Φέρνοντας τη μπάλα αρκετά χαμηλά και γέρνοντας ελαφρά το σώμα του προς τα πίσω ήταν πολύ δύσκολο να κοπεί. Το σουτ του ήταν αυτό που του έδινε δουλειά όλα αυτά τα χρόνια γιατί τελικά ο Έντι Τζόνσον ήταν και γρήγορος και θανάσιμος...


Antreas Tsemperlidis

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ Μια καταραμένη μάγισσα

 Δεν υπάρχει τίποτε σκληρότερο από το να λες την αλήθεια και να μη σε πιστεύει κανείς... Αυτό ήταν το δράμα της Κασσάνδρας.



Κόρη του βασιλιά της Τροίας Πριάμου και της Εκάβης, αναφέρεται και ως Αλεξάνδρα. Μια όμορφη κοπέλα, «καλλίστη πασών» κατά τον Όμηρο, που την ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα ο θεός Απόλλωνας. Κι αυτός ο έρωτας στάθηκε μοιραίος για την Κασσάνδρα.

Βάζει όρο για να δεχθεί τον έρωτα του θεού, ζητώντας του να την μετατρέψει σε αλάνθαστη μάντισσα. Εκείνος δέχεται και την προικίζει με το χάρισμα της μαντείας. Η Κασσάνδρα νομίζει ότι τώρα, έχοντας αποκτήσει ό,τι ήθελε, μπορεί να αποφύγει τον Απόλλωνα. Δεν τιμά την υπόσχεσή της και αρνείται να του δοθεί.

Ο Απόλλωνας θυμώνει, αδυνατώντας να πάρει πίσω το δώρο του. Ζητεί από την πονηρή Κασσάνδρα να του δώσει μόνον ένα φιλί. Εκείνη δέχεται και ο Απόλλων φτύνει στο στόμα της το σάλιο του, αφαιρώντας τη δύναμη της πειθούς: ό,τι και να λέει η νεαρή μάντισσα, δεν θα γίνεται πιστευτό...

Πρώτη αναφορά για τα παραπάνω γίνεται από τον Αισχύλο, στο έργο του Λυκόφρων. Στο έργο, η Κασσάνδρα παρουσιάζεται φυλακισμένη από τον Πρίαμο, επειδή κανείς δεν άντεχε να ακούει τις γεμάτες αίμα, συμφορές και θανάτους προφητείες της, έχοντας, ωστόσο, δώσει εντολή στον δεσμοφύλακά της να καταγράφει τα λεγόμενά της.


Σύμφωνα με άλλη παράδοση, η Εκάβη γέννησε δίδυμα: την Κασσάνδρα και τον Έλενο. Κάποια χρονιά που οι γονείς τους γιόρταζαν τα γενέθλιά τους στον ναό του Θυμβραίου Απόλλωνα, έξω από τις πύλες της Τροίας, τα παιδιά αποκοιμήθηκαν μέσα στο ιερό, ξεχασμένα από τους γονείς τους, που, μεθυσμένοι, επέστρεψαν στο παλάτι χωρίς τα παιδιά τους.

Εκεί, στο ιερό, τα κοιμισμένα παιδιά δέχτηκαν επισκέψεις φιδιών-συμβόλων του Απόλλωνα- που έγλειψαν τα αυτιά τους και καθάρισαν τα αισθητήριά τους. Έτσι, τα παιδιά θα άκουγαν μυστικές φωνές, ασύλληπτες από τους κοινούς ανθρώπους.

Όταν ο Πρίαμος και η Εκάβη ξύπνησαν, τα αναζήτησαν. Κάποιες υπηρέτριες τα βρήκαν μέσα στον ναό, κυκλωμένα από τα ιερά φίδια. Τρομαγμένες, έβαλαν τις φωνές και τα φίδια απομακρύνθηκαν.

Τα δίδυμα, επομένως, είχαν πάρει το χάρισμα της μαντικής από τα παιδικά τους χρόνια. Ο θεός είχε αποφασίσει η Κασσάνδρα να προλέγει το μέλλον, μετά από τη δική του παρέμβαση, όπως έκαναν και οι Πυθίες, και ο Έλενος θα ερμήνευε τις κινήσεις των πουλιών (οιωνοσκοπία).

(Σ’ αυτή την εκδοχή, βέβαια, δεν έχουμε εξήγηση για την κατάρα που συνοδεύει την Κασάνδρα).


Το δράμα της Κασσάνδρας είναι φοβερό. Κάθε τόσο προβλέπει καταστροφές: όταν γεννιέται ο Πάρις, όταν ο Πάρις χάνεται και ξαναβρίσκεται, όταν φεύγει για την Σπάρτη, όταν επιστρέφει με την Ωραία Ελένη, όταν κατά τη διάρκεια του Τρωϊκού Πολέμου εμφανίζεται ο Δούρειος Ίππος. Ποτέ και κανείς δεν δίνει σημασία, ούτε θυμάται ότι την προηγούμενη φορά είχε πει την αλήθεια.

Ήταν η πρώτη που γνώριζε ότι ο Πρίαμος θα έπειθε τον Αχιλλέα να του δώσει τη σορό του Έκτορα.


Μετά την άλωση της Τροίας κατέφυγε στον ναό της Αθηνάς. Οι Αχαιοί έμπαιναν να ληστέψουν την πόλη, ενώ ο Αίας ο Λοκρός έτρεχε στον ναό της Αθηνάς, αδιαφορώντας για τα λάφυρα. Μέσα στον ναό βρήκε την Κασσάνδρα και οι διαθέσεις του ήταν κάτι παραπάνω από άγριες. Η Κασσάνδρα αγκάλιασε το άγαλμα-ξόανο της θεάς και ικέτευσε για έλεος. Η Αθηνά κώφευσε.

Ο Αίας, αδιαφορώντας για τον ιερό χώρο, τράβηξε την ικέτιδα από τα μαλλιά και το άγαλμα σείστηκε από τη βάση του. Ο Αίας αδιαφόρησε και πάλι, άρπαξε την Κασσάνδρα και την βίασε μέσα στο ναό... Όσοι Έλληνες βρέθηκαν εκεί φρύαξαν, πολύ περισσότερο βλέποντας μπροστά στα μάτια τους το ξόανο να ζωντανεύει, την θεά απαστράπτουσα να στρέφει τα μάτια της στον ουρανό.

Για να την εξευμενίσουν, αποφασίζουν να λιθοβολήσουν τον Αίαντα. Εκείνος, όμως, κρύφτηκε στον βωμό της Αθηνάς- της θεάς που είχε προσβάλει λίγο νωρίτερα- και σώθηκε, ικετεύοντάς την. Κατά ένα περίεργο τρόπο, η Αθηνά φαινόταν να είναι με το μέρος του, αλλά δεν ήταν.

Όταν ο Αίας φεύγει από την Τροία, μαζί με τους άλλους Λοκρούς, η Αθηνά βυθίζει το πλοίο του, εν μέσω μιας φοβερής καταιγίδας. Ο Αίας καταφέρνει και σύρεται σ’ έναν βράχο της Εύβοιας και κάνει ένα μοιραίο λάθος: στρέφει τα μάτια του στον ουρανό και απευθυνόμενος στους θεούς, φωνάζει ότι θα επιβιώσει, παρά τη θέλησή τους. Η τιμωρία έρχεται από τον έξαλο Ποσειδώνα. Με την τρομερή του τρίαινα, διαλύει τον βράχο και ο Αίας βυθίζεται για πάντα στο υγρό βασίλειο, αφήνοντας την τελευταία του πνοή εκεί.


Οι Αχαιοί μοιράστηκαν τις γυναίκες των ηττημένων Τρώων. Η Κασσάνδρα κληρώθηκε στον Αγαμέμνονα, ο οποίος την ερωτεύθηκε με την πρώτη ματιά- ας είχε προηγηθεί ο άγριος βιασμός της από τον Αίαντα.

Όταν έφθασαν στις Μυκήνες, η τύχη τους ήταν κοινή: δολοφονήθηκαν από την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο.

Η Κασσάνδρα το πρόβλεψε κι αυτό. Το είπε στον Αγαμέμνονα κι εκείνος την αγνόησε, όπως γινόταν πάντα με τις προφητείες της. Είδε και τον δικό της θάνατο, αλλά ήταν αδύνατο να τον αντιστρέψει, να τον αποφύγει. Και τον δέχτηκε σαν λυτρωτή.


Dimitra Papanastasopoulou

Οι Μυθολόγοι

Ο Πύργος του Νελ, του Αλέξανδρου Δουμά (πατρός). Ραδιοφωνικό θέατρο

  Αγαπητοί φίλοι απόψε θα σας παρουσιάσω το έργο του Αλεξάνδρου Δουμά (πατρός) "Ο Πύργος του Νελ", ένα έργο που γράφτηκε το 1832, ...