ΕΚΒΟΥΛΓΑΡΙΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΝΗΜΑΧΟ.

Απειράριθμοι ήταν οι Έλληνες της νοτίου Βουλγαρίας, οι οποίοι απέκτησαν βουγγάρικη εθνική συνείδηση ειδικά στις αρχές του 20ου αιώνα καίτοι ελληνογενείς.

Ενδεικτική είναι η μαρτυρία του Αποστολίδη
για τον εκβουλγαρισμό συγγενών του από τη
Στενήμαχο

ΔΩΣΤΕ ΒΑΣΗ Σ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο
ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ:

Τα τρία τέκνα του εκ μητρός εξαδέλφου μου
Νικολάου Κάσγα,
πατρόθεν και μητρόθεν Ελληνος όντος,
ως και της συζύγου του
Ελληνίδος, εκπαιδευθέντα
εν βουλγαρικοίς σχολείοις
μετά το 1906 ου μόνον απέβαλον
τελείως την ελληνικήν γλώσσαν,
αλλά και τελείως βουλγαρικά αισθήματα
έχουσι, του ενός όντος δικηγόρου
και της ετέρου Βουλγαρίδος διδασκαλίσσης.
Ωσαύτως εκ τριών εξαδέλφων μου
μητρόθεν τέκνων του Ι. Μάρδα
αμπελουργού,
απομεινάντων ορφανών πατρός
και μητρός,
οι δύο εισαχθέντες εις
το εν Φιλιππουπόλει
βουλγαρικόν
ορφανοτροφείον
εξεβουλγαρίσθησαν τελείως.

Η Στενήμαχος ήταν μία πόλη της Ανατολικής Ρωμυλίας ευρισκόμενη στη νοτιοκεντρική Βουλγαρία. Η πόλη κατοικείτο κυρίως από Έλληνες έως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα ονομάζεται Ασένοβγκραντ ενώ ως το 1934 η ονομασία της παρέμενε Στενήμαχος.




Οι απόγονοι των εκβουλγαρισθέντων Ελλήνων διαβιούν σήμερα στη Βουλγαρία ως Βούλγαροι πολίτες με βουλγάρικη συνείδηση...

Πηγή: Διδακτορική διατριβή κας Διαμαντοπούλου.