Στο σκοτεινό κόσμο της Στανλινικής περιόδου, στην πρώην Σοβιετική Ένωση του μεσοπολέμου θα επιχειρήσει να σας μεταφέρει απόψε η Διαδρομή, με το αριστούργημα του Άρθουρ Κίγκσλεϊ "Σκοτάδι το μεσημέρι". Το έργο είναι βασισμένο σε μια νουβέλα του Άρθουρ Κέσλερ.
Υπόθεση:
Ένας άνδρας που ονομάζεται Rubashov βρίσκεται στη φυλακή. Σε όλη του τη ζωή υπηρετούσε τα ιδεώδη της Ρωσικής Επανάστασης. Τώρα βρίσκεται φυλακισμένος και τον κατηγορούν ότι άλλαξε στρατόπεδο. Οι αναμνήσεις από την μέχρι τώρα ζωή του ανακαλούνται στη μνήμη του και το μυαλό του βασανίζεται προσπαθώντας να αποφασίσει για το ποια θα πρέπει να είναι η στάση του απέναντι στους ανακριτές του που είναι αποφασισμένοι να αποσπάσουν την ομολογία για τα εγκλήματα του.
Επιπλέον στοιχεία για το έργο:
Όταν δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1940, το δυστοπικό κατηγορητήριο του Arthur Koestler για το Σταλινισμό, το Darkness at Noon, χαιρετίστηκε ως σπερματικό έργο. Η ιστορία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις ενός κάποτε ισχυρού σοβιετικού επαναστάτη, ο οποίος συνελήφθη και δοκίμασε για προδοσία από το καθεστώς που βήθησε με όλες τις δυνάμεις του να καθιερωθεί στην ΕΣΣΔ, θεωρήθηκε «ένα κομμάτι λαμπρής λογοτεχνίας»όπως του Τζορτζ Όργουελ. Σήμερα θεωρείται ως ένα από τα έργα που προειδοποίησε τη Δύση για την πραγματικότητα του καθεστώτος του Στάλιν και είναι ένα από τα πιο διάσημα πολιτικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.
Τώρα, σχεδόν 80 χρόνια αργότερα, το πρωτότυπο κείμενο του Ούγγρου-Βρετανού συγγραφέα δημοσιεύεται για πρώτη φορά στα Αγγλικά αφού ένας Γερμανός μαθητής ανακάλυψε ένα αντίγραφο άνθρακα που είχε χαθεί από το 1940
Ο Koestler είχε πρωσοπική πείρα από τον κομουνισμό ήταν ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος έως ότου παραιτήθηκε, απογοητευμένος, κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης του Στάλιν το 1938. Επανεξέταση του 1941 για τον New Statesman, «είναι ίσως πολύτιμη ως ερμηνεία των« ομολογιών »της Μόσχας από κάποιον με εσωτερική γνώση ολοκληρωτικών μεθόδων».
Αλλά το πρωτότυπο χειρόγραφο, γραμμένο ενώ ο Koestler ήταν στn νότια Γαλλία το καλοκαίρι του 1939 και ολοκληρώθηκε στο Παρίσι το 1940, έχει χαθεί για δεκαετίες. Το μόνο γνωστό αντίγραφο ήταν η αγγλική μετάφραση που έγινε από τη φίλη του συγγραφέα, τη Βρετανίδα γλύπτρια Daphne Hardy. Μια 21χρονη φοιτήτρια τέχνης εκείνη την εποχή, η Χάρντι δεν είχε προηγούμενη εμπειρία μετάφρασης, αλλά όταν ολοκλήρωσε το έργο έστειλε την αγγλική έκδοση στον εκδότη Jonathan Cape στο Λονδίνο, με τον Koestler να δημοσιεύει το αντίγραφο του άνθρακα στα γερμανικά σε έναν εκδότη στην Ελβετία . Το ζευγάρι έφυγε από το Παρίσι λίγες ημέρες αργότερα όταν έφτασαν τα γερμανικά στρατεύματα, με τη μετάφραση του Χάρντι να πιστεύεται ότι ήταν το μόνο αντίγραφο που επέζησε.
Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Γερμανός μεταπτυχιακός φοιτητής Matthias Wessel βρήκε το πρωτότυπο γερμανικό αντίγραφο άνθρακα του Koestler από το 1940 στο αρχείο του Emil Oprecht, ιδρυτή του εκδοτικού οίκου Europa στη Ζυρίχη. Το όνομα στη σελίδα τίτλου ήταν Rubaschow, η γερμανική ορθογραφία του πρωταγωνιστή του Koestler, Rubashov. το όνομα του συγγραφέα που δόθηκε ως A Koestler. Κάθε σελίδα είχε σφραγιστεί από το γραφείο του γαλλικού λογοκριτή, δείχνοντας ότι είχε σταλεί από το Παρίσι κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μια νέα αγγλική μετάφραση του Philip Boehm έχει πλέον δημοσιευτεί από την Vintage, με βάση το πρωτότυπο που ανακαλύφθηκε ξανά.
Ο εκλεκτής ποιότητας ανώτερος συντάκτης Charlotte Knight είπε ότι ήταν πολύ περήφανοι που το δημοσίευσαν. «Αυτό το βιβλίο είναι ένα κλασικό κρύο του 20ου αιώνα, αλλά αν υπήρχε ποτέ μια στιγμή να το διαβάσει ή να το ξαναδιαβάσει, είναι τώρα», είπε. "Το σκοτάδι στο μεσημέρι είναι μια δυστοπία πρώτης τάξης. Με βάση την πραγματικότητα, η σοβιετική δικτατορία που απεικονίζει ο Koestler είναι τόσο στριμμένη, παράλογη και τρομακτική όσο οποιαδήποτε επιστημονική φαντασία ".
Ο Boehm χαρακτήρισε τον Rubashov "μία από τις σπουδαίες λογοτεχνικές εφευρέσεις του 20ού αιώνα: ήρωας της εποχής του, του οποίου το μοιραίο ελάττωμα είναι ότι ενσωματώνεται στην ίδια την ανθρωπότητά του. Και πόσοι από εμάς επιτρέπουμε στην ιδεολογία να συγχέει την κρίση και την προσωπική πεποίθηση να υπερισχύει της συμπόνιας. Τι προνόμιο να μπορέσω να τον επαναφέρω στη μετάφραση"!
Ο βιογράφος του Koestler Michael Scammell λέει στην εισαγωγή του ότι ενώ η μετάφραση του Hardy είναι «ζωντανή και άπταιστη» παρά την έλλειψη εμπειρίας, αποκαλύπτει επίσης σημάδια των δυσκολιών που είχε αντιμετωπίσει.
«Αναγκάστηκε από τις περιστάσεις να εργάζεται βιαστικά, χωρίς λεξικά ή άλλους πόρους διαθέσιμους για διαβούλευση, κάτι που αποκάλυψε την κατανοητή έλλειψη εξοικείωσής της με τον σοβιετικό και ναζιστικό μηχανισμό ολοκληρωτισμού», γράφει η Scammell. Αναγκάζοντας να αυτοσχεδιάσω, μερικές φορές έκανε λάθη όπως η χρήση της «ακρόασης» για τη γερμανική «ανάκριση», την οποία είπε ο Scammell «έκανε αυτά τα καθεστώτα να φαίνονται κάπως πιο μαλακά και πιο πολιτισμένα από ό, τι ήταν πραγματικά».
Ο Scammell γράφει ότι η μετάφραση του Boehm μετατρέπει το μυθιστόρημα του Koestler σε "μια πιο τραγανή ανάγνωση¨ από πριν. ¨Η πεζογραφία είναι πιο σφιχτή, ο διάλογος καθαρότερος, ο τόνος πιο ειρωνικός και οι περιπλοκές της μαρξιστικής-λενινιστικής διαλεκτικής πιο εύπεπτες… Το αποτέλεσμα για τον αναγνώστη είναι να κυνηγήσει έναν οικείο πίνακα που είχε αφαιρέσει στρώματα βερνικιού και σκόνης για να αποκαλύψει εικόνες και χρώματα σε πολύ πιο έντονο φως".
Σε κάθε περίπτωση ο ακροατής αισθάνεται να πνίγεται από την ασφυκτική ατμόσφαιρα του κομουνιστικού καθεστώτος, μέσα σ' αυτόν τον σκοτεινό κόσμο ο Ρουμπάσοφ αποτελεί μία μικρή λαμπερή όραση...
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Τσάγκας, Κώστας Καρλής, Λουκιανός Ροζάν, Τότης Ντανιέλος, Μάκης Πανώριος, Μαρία Μοσχολιού, Βασίλης Παπανίκας, Δημήτρης Ιωακημίδης, Γιάννης Αργύρης, Δημήτρης Μαλαβέτας, Σπύρος Ολύμπιος, Τρύφων Καρατζάς, Γιώργος Χριστόπουλος, Δημήτρης Δουνάκης,
 |
| Ο Γιάννης Αργύρης |
Η μεταφόρτωση έγινε από το Glob TV:
Πηγές: The guardian, Openlibrary.com
