Παρηγοριά...




Να χαίρεσαι στις θλίψεις σου,
να πλουτίζεις στη φτώχεια σου,
να παρηγορείσαι στις ασθένειες σου...

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Μην τσιμπάτε...

Ο Αρκάς συμβουλεύει...


Ο Οικονομικός Αφανισμός των Μειονοτήτων Varlιk Vergisi 1942-44 στην Τουρκία

Σκοπός ήταν η οικονομική εξόντωση των Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων με ένα έκτακτο εφάπαξ φόρο που καθοριζόταν αυθαίρετα από τον τοπικό κομματάρχη και αντιστοιχούσε σε πολλαπλάσιο της περιουσίας που διέθεταν τα μέλη των Μειονοτήτων.



Ο Φόρος έπρεπε να πληρωθεί σε 15 μέρες, δεν υπήρχε δικαίωμα ένστασης και σε περίπτωση μη πληρωμής γινόταν πλειστηριασμός της περιουσίας του οφειλέτη και αν ακόμα δεν έφτανε αυτό ακολουθούσε εξορία στο Ασκαλέ, την Σιβηρία της Ανατολής.

Εξορίστηκαν 2000 περίπου εκ των οποίων πέθαναν 21 στην πλειοψηφία τους Έλληνες.

 Οι αλήθειες για τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν αποκαλύφθηκαν από τον Έφορο της Κωνσταντινούπολης Faik Ökte, που κλήθηκε να εφαρμόσει τον νόμο αυτό, σε βιβλίο που δημοσίευσε το 1952 συνέπεια των τύψεων συνείδησης που είχε.

Η τελευταία γραμμή άμυνας...

Η τελευταία γραμμή άμυνας...


Το όνειρο του Μανουήλ Κομνηνού και ο συσχετισμός του με τη γεωπολιτική θέση του Βυζαντίου

Μετά τη δεινή ήττα που υπέστησαν τα βυζαντινά στρατεύματα από τους Τούρκους στο Μυριοκέφαλο το 1176, ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός είδε ένα παράξενο όνειρο:

 Βρισκόταν, λέει, μαζί με τους αξιωματούχους του μέσα στη ναυαρχίδα του και έπλεε στην Προποντίδα, "αίφνης δέ συμπεσείν τά έ'ξ Ευρώπης καί Ασίας δρη, ώς άφανισθήναι μέν τής νηός Θραυσθείσης τό έμπλεον άπαν, αυτόν δέ μόλις έκδοθήναι τή χέρσω ταΐς χερσί νηχόμενον".




Το όνειρο αυτό  αντικατοπτρίζει ένα θεμελιώδες πρόβλημα γεωπολιτικής που αντιμετώπιζε το Βυζάντιο από την ίδρυση ώς την πτώση της Βασιλεύουσας:

Την ανάγκη να απωθεί διαρκώς εχθρούς από Ανατολή και Δύση και το άγχος με το οποίο ζούσε από την αναμενόμενη κατάρρευση σε περίπτωση που θα υφίστατο επίθεση στα δύο μέτωπα συγχρόνως.
Όντας η αυτοκρατορία του μέσου, γέφυρα των δύο ηπείρων, χώρος σύνθεσης και αφομοίωσης των δύο μεγάλων ρευμάτων, το Βυζάντιο του Βοσπόρου, του Ευξείνου και του Αιγαίου θεωρούσε τους δύο αυτούς κόσμους εξίσου οικείους.

Δεν ταυτίσθηκε ωστόσο ποτέ ούτε με την Ασία μόνη, ούτε με την Ευρώπη. Τη δύναμή του αντλούσε από τους δύο πόλους, από τους δύο κόσμους συγχρόνως και εξίσου, παρόλο που το κέντρο βάρους μετεκινείτο συχνά από τις ανατολικές επαρχίες στις ευρωπαϊκές και το αντίστροφο.

Η τραγωδία του Λόρδου Βύρωνα, του Μανώλη Σκουλούδη. Ραδιοφωνικό Θέατρο

Η Διαδρομή απόψε επ' αφορμή της εθνικής εορτής θα σας παρουσιάσει το δράμα του Μανώλη Σκουλούδη "Η τραγωδία του Λόρδου Βύρωνα".


                           

Η ανάπτυξη που ακολουθεί είναι συγκινητική και προέρχεται από τον Ιστότοπο History Report...


Παγωμένη η μαχόμενη Ελλάδα έπνιγε τον λυγμό της και βυθιζόταν σε βαθιά περισυλλογή. Το λιτό επίγραμμα του Διονυσίου Σολωμού συνόδευε το ταξίδι του λόρδου Βύρωνα στην τελευταία του κατοικία. Ήταν 19 με το νέο, 7 Απριλίου του 1824, με το παλιό ημερολόγιο. Κι ο ποιητής μόλις είχε κλείσει τα 36 του, ωραίος ακόμα και στον θάνατο.

Ο Τζορτζ Γκόρντον Νόελ λόρδος του Μπάιρον ο για τους Έλληνες λόρδος Βύρων
 γεννήθηκε στο Λονδίνο, στις 22 Ιανουαρίου του 1788. Είχε λυμένα τα οικονομικά του προβλήματα κι, από μικρός, ασχολήθηκε με την ποίηση. Πέρασε τα νεανικά του χρόνια γλεντώντας, ταξιδεύοντας, σαρκάζοντας τον υποκριτικό πουριτανισμό των Άγγλων και υμνώντας τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.

Οι οικογενειακοί καυγάδες, μέσα στους οποίους μεγάλωσε, μάλλον δεν τον άγγιζαν. Αυτός είχε γεννηθεί για τη ζωή και τον έρωτα κι ο πατρικός του πύργος δεν τον χωρούσε. Συνδέθηκε ταυτόχρονα με τις ξαδέρφες του, Μαίρη Νταφ και Μαίρη Τσόγουορθ, και κατάφερε να τις αγαπήσει παράφορα και τις δύο. Ήταν 18 χρόνων, όταν τον έγραψαν στο Κέιμπριτζ για να αποφύγουν μεγαλύτερο οικογενειακό σκάνδαλο.

Αποδείχθηκε ένας από τους πιο αμελείς φοιτητές που πέρασαν ποτέ από το ένδοξο πανεπιστήμιο. Εξελίχθηκε σε δεινό κολυμβητή, λάτρη της γυμναστικής και μεγάλο εραστή, καθώς η φυσική του ομορφιά ταίριαζε γάντι με τον ανυπότακτο χαρακτήρα του και την αγάπη για την περιπέτεια. Παρά το γεγονός ότι ήταν κουτσός στο δεξί του πόδι.

Και βέβαια, του άρεσε να γράφει ποιήματα. Το πρώτο του («Ώρες σχόλης») η κριτική το κατακεραύνωσε. Ο Μπάιρον θύμωσε, τύπωσε ένα υβριστικό λίβελο εναντίον των κριτικών κι έφυγε από την Αγγλία.

Ήταν 21 χρόνων, το 1809, όταν έκανε το μεγάλο ταξίδι. Ξεκίνησε από την Πορτογαλία, γύρισε την Ισπανία, γνώρισε τη Μάλτα, πέρασε στην Ιταλία κι από εκεί στην Πάτρα, ανέβηκε στο Τεπελένι, όπου φιλοξενήθηκε για λίγο στην αυλή του Αλή πασά. Συνεχίζοντας την περιπλάνησή του, πέρασε από την Αθήνα, όπου τον φιλοξένησε ο πρόξενος της Αγγλίας Μακρής.

Οι οκτώ εβδομάδες που πέρασε στην Αθήνα, ήταν από τις πιο θυελλώδεις της ζωής του, καθώς γνώρισε κι ερωτεύτηκε την κόρη του πρόξενου, την μόλις 13 χρόνων Τερέζα Μακρή. Φεύγοντας, της χάρισε το μετέπειτα πασίγνωστο ποίημά του «Η κόρη των Αθηνών». Κατέληξε στην Κωνσταντινούπολη. Η Τερέζα ευτύχησε να παντρευτεί, το 1829, έναν άλλον φιλέλληνα, τον Τζακ Μπλακ. Πέθανε σε βαθιά γεράματα, στα 1875.

Αν και κουτσός, ο Μπάιρον πέρασε τον Ελλήσποντο κολυμπώντας κι, έπειτα, συνέθεσε το επίσης πασίγνωστο ποίημα «Η νύφη της Αβύδου». Επιστρέφοντας στην Αγγλία, ο Μπάιρον τύπωσε το πρώτο μέρος του ποιητικού του έργου Τσάιλντ Χάρολντ», που χαιρετίστηκε από το κοινό.

 Παντρεύτηκε την Άννα Ισαβέλλα Μιλβέικ αλλά ο γάμος κατέληξε σε αποτυχία. Ο Μπάιρον έφυγε στο Βέλγιο, όπου γνωρίστηκε κι έγινε στενός φίλος με τον ποιητή Πέρσι Μπις Σέλεϊ (1792 - 1828).

Το έργο περιλαμβάνει πολλά στιγμιότυπα από γεγονότα από τη ζωή του μεγάλου Φιλέλληνα στην Αγγλία, γεγονότα τα οποία ήταν καθοριστικά στην απόφαση του να κατεβεί στην Ελλάδα και να θυσιαστεί στον αγώνα των Ελλήνων για την ανεξαρτησία τους



Στο ρόλο του Λόρδου Βύρωνα ο Κώστας Καρράς

Παίζουν Νίκος Λυκομήτρος, Θάνος Καληώρας, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Βάντα Καρακατσάνη, Μάκης Ρευματάς, Πόπη Παπαδάκη, Ντίνος Δουλγεράκης, Τάσος Αργυρός, Γιάννης Λαμπρόπουλος, Γιάννης Λιακάκος, Γιώργος Κυρίτσης, Μαρία Σκούντζου, Κλεό Σκουλούδη, Ελένη Νενεδάκη, Άννα Βενέτη* *Σκηνοθεσία Κώστας Μπάκας*





Ο Κώστας Καράς υποδύεται το Λόρδο Βύρωνα

                                 






Καλή σας ακρόαση και Χρόνια Πολλά!!



Η μεταφόρτωση έγινε από το 
CaterinaEvClub :



Η Μακεδονία κατά την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας

Η Μακεδονία κατά την περίοδο της ρωμαιοκρατίας κατείχε ελάσσο-
να θέση στην οικονομική ζωή της αυτοκρατορίας. Ο φυσικός της πλού-
τος δεν ήταν πλέον ανταγωνίσιμος με τις μεγάλες πλουτοπαραγωγικές
περιοχές της Μικράς Ασίας και της Δύσης. Ωστόσο, η ειρήνη, η ασφά-
λεια, το άρτιο οδικό σύστημα συνέβαλλαν σε μια τοπική οικονομική
άνθηση, με αποτέλεσμα κατά τον 2ο και 3ο μεταχριστιανικό αιώνα να
γνωρίσουν περίοδο ευημερίας τόσο οι Ρωμαίοι εγκατεστημένοι κάτοι-
κοι στη Μακεδονία και η τοπική αριστοκρατία, όσο και τα πιο λαϊκά
στρώματα.



Οι οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στην περίοδο της ελεύθερης
πολιτείας ήταν επιχειρηματίες, άποικοι ή «εγκεκτημένοι», δηλαδή κά-
τοχοι εγγείου ιδιοκτησίας. Το δικαίωμα πάντως του ρωμαίου πολίτη
το έπαιρναν σχετικά εύκολα και διακεκριμένοι ντόπιοι αριστοκράτες,
οι οποίοι συχνά έρχονταν σε επιγαμίες με μέλη των οικογενειών των
Ρωμαίων, με αποτέλεσμα μετά από δύο ή τρεις γενιές να εμφανίζεται
πλήρης ανάμιξη του πληθυσμού, όπως προκύπτει από τα ονόματα στις
μακεδονικές επιγραφές.


Ο νομικός εκρωμαϊσμός των Μακεδόνων, ο οποίος από 212 μ.Χ.
με το διάταγμα του Καρακάλλα επεκτάθηκε σε όλους τους ελεύθερους
πολίτες της αυτοκρατορίας, δεν επηρέασε την εθνική συνείδηση των
Μακεδόνων. Στη δεύτερη και τρίτη γενιά των Ρωμαίων που είχαν με-
τοικήσει και εγκατασταθεί σε διάφορες πόλεις της Μακεδονίας διαπι-
στώνεται ότι έχει επέλθει ανάμειξη με τους τοπικούς πληθυσμούς. Εί-
ναι χαρακτηριστικό ότι στα τριμερή ονόματά τους φέρουν μεν το όνομα
του ρωμαϊκού γένους, τις περισσότερες φορές, όμως, το προσωνύμιό
τους ή το κυρίως τους όνομα είναι ελληνικό.

Η Κλεοπάτρα εμφανίζεται με εντυπωσιακό τρόπο ενώπιον του Αντωνίου... Σκηνή από το έργο του Σαίξπηρου "Αντώνιος και Κλεοπάτρα"

Η βασίλισσα Κλεοπάτρα προσέρχεται στην περιοχή του Κνίδου ποταμού να παρουσιαστεί στον Αντώνιο προκειμένου αυτός να τις κάνει αυστηρές συστάσεις. Η παρουσία της είναι εντυπωσιακή.
 Ο Αντώνιος αντί να την τιμωρήσει τελικά την ερωτεύεται...


Ο Σαίξπηρ αναπαριστά τη σκηνή με υποδειγματικό τρόπο στο έργο του "Αντώνιος και Κλεοπάτρα"


(Διάλογος μεταξύ δύο αξιωματούχων):

ΜΑΙΚΗΝΑΣ. Εκεί πράγματι ενεφανίσθη εν όλη τη ακτινοβόλω αυτής  λάμψει, αν αι πληροφορίαι μου δεν είνε ψευδείς.

ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Ιδού πώς ήτο. Το πλοιάριον επί του οποίου επέβαινεν, όμοιον προς απαστράπτοντα θρόνον, έλαμπεν επί του ύδατος· η μεν πρύμνα αυτού ήτον εκ χρυσού σφυρηλάτου, τα δε ιστία πορφυρά και τόσον αρωματώδη, ώστε οι άνεμοι εθώπευον αυτά ερωτύλως· αι αργυραί κώπαι, κινούμεναι ερρύθμως προς τον ήχον των αυλών, παρώτρυνον το υπ' αυτών διωκόμενον ύδωρ να επανέρχεται ταχύτερον, ωσεί ησθάνετο έρωτα προς τα κτυπήματά των. Η δε Κλεοπάτρα ήτο υπερτέρα πάσης  περιγραφής. Καθημένη υπό χρυσοκέντητον σκιάδα, υπερέβαινε κατά την καλλονήν και αυτήν την Αφροδίτην, εις την οποίαν η φαντασία ενεφύσησε κάλλος και του φυσικού ανώτερον.  Παίδες ευειδείς, όμοιοι  προς μειδιώντας έρωτας, ίσταντο εκατέρωθεν αυτής, μετά ποικιλοχρόων ανά χείρας ριπιδίων, η δ' εκ τούτων παραγομένη λεπτή αύρα εφαίνετο  αυξάνουσα μάλλον ή ελαττούσα την θερμότητα των λεπτοφυών εκείνων  παρειών, ας προσεπάθουν να δροσίσουν.

ΑΓΡΙΠΠΑΣ. Θαυμάσιον όντως θέαμα διά τον Αντώνιον!

ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Αι θεραπαινίδες της όμοιαι με Νηρηίδας και Σειρήνας, υπήκουον εις το ελάχιστον αυτής νεύμα,  αι δε υποκλίσεις των επηύξανον τας χάριτας αυτών. Μία τούτων ενδεδυμένη ως σειρήν επηδαλιούχει, τα δε μετάξινα σχοινία εκυρτούντο υπό την αφήν των αβρών εκείνων και ευκινήτων χειρών. Οσμή δε ηδυτάτη διεχέετο από του πλοιαρίου επί τας γειτνιαζούσας όχθας. Η πόλις άπασα έσπευσε να την ίδη, ο δε Αντώνιος, καθήμενος επί θρόνου εις την αγοράν, έμεινε μόνος συρίζων εις τον αέρα· αλλά και αυτός ο αήρ, αν δεν αντέβαινεν εις τους φυσικούς νόμους, ήθελε μεταβή προς θέαν της Κλεοπάτρας, αφήνων ούτω χάσμα εν τη φύσει! 

ΑΓΡΙΠΠΑΣ. Θαυμασία αληθώς η Αιγυπτία!

Η ΟΠΟΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΑ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

Η Κλεοπάτρα ήταν αρχαία Ελληνίδα και όχι Αιγύπτια όπως πολλοί νομίζουν. Ήταν μέλος της δυναστείας των Πτολεμαίων, μίας ελληνικής οικογένειας, μακεδονικής καταγωγής, που κυβέρνησε την Αίγυπτο μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά την Ελληνιστική περίοδο. (wikipedia)

Τρια σκίτσα για την 25η Μαρτίου από τον Γιαννάκη Π. Παπαδόπουλο

Τρία σκίτσα που χρωματίστηκαν από τον Γιαννάκη Παύλου Παπαδόπουλο, μαθητή της πρώτης Δημοτικού.

Αφίσα του 1924




Η αρχαία Ελλάδα συναντά το 1821

Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι μαθητής του 2ου Δημοτικού σχολείου Πεύκων.











Η δύναμη του Παραμυθιού. Ηρώ Ντιούδη

  Τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγία για τα παιδιά, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος για να οδηγηθούν με ασφάλεια στην ωριμότητα, υποστηρίζει...