Ο Ιταλοτουρκικός πόλεμος του 1911 και ο αντίκτυπος του στις ελληνικές υποθέσεις

 Το Σεπτέμβριο του 1911 θα ξεσπάσει ο Ιταλοτουρκικός πόλεμος με μήλον της έριδος την κατεχόμενη από τους Οθωμανούς περιοχή της Λιβύης. Αφορμή της έκρηξης του πολέμου θα αποτελέσει ένα περιστατικό κακοποίησης Ιταλών στην πρωτεύουσα της Λιβύης Τρίπολη.

                                            

 Η στάση των μεγάλων δυνάμεων απέναντι στην Ιταλοτουρκική διένεξη θα είναι αντιφατική. Η Αγγλία η Γαλλία και η Ρωσία θα τεθούν εξ αρχής στο πλευρό της Ιταλίας, ενώ αντίθετα η Αυστρία θα πάρει το μέρος της Τουρκίας.

Στις 5-10-1911 οι Ιταλοί θα καταλάβουν την Τρίπολη γεγονός το οποίο θα προκαλέσει επίθεση της Σερβίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ιταλικό πυροβολικό στην Τρίπολη

                                          

 Από ελληνικής πλευράς παρά το γεγονός ότι θα λάβει χώρα μία δυναμική συγκέντρωση του στόλου θα επικρατήσει ψυχραιμία και θα αποφευχθεί οποιαδήποτε ενέργεια κατά της Τουρκίας καθώς οι μνήμες από τον "Ατυχή" πόλεμο του 1897 ήταν ακόμη νωπές.

 Στις 05-11-1911, επίσης, ο βασιλιάς της Ιταλίας θα ανακοινώσει την προσάρτηση της Κυρηναϊκής και της Τρίπολης.

Ιταλοί αεροπόροι (1911)

 Ο Ιταλικός στόλος στα τέλη Απριλίου του 1911 θα ξεκινήσει μία ευρείας κλίμακας επιχείρηση με στόχο την κατάληψη της Δωδεκανήσου. Έτσι λοιπόν αρχικά θα καταλάβει την Αστυπάλαια και κατόπιν αρχές Μαΐου τη Ρόδο. Οι Έλληνες θα δεχθούν τους Ιταλούς ως απελευθερωτές και θα τους υποβοηθήσουν στις επιχειρήσεις, ενώ οι Ιταλοί δια στόματος του Αρχιστράτηγου τους Αμέλιο θα υποσχεθούν Αυτονομία και θα εγγυηθούν την προσωρινότητα της κατοχής.

 

                                 

Οι Ιταλοί στα Δωδεκάνησα 1912

 Άμεσα θα γίνει συνέδριο των Δωδεκανήσιων και με ψήφισμα θα κηρυχθεί η αυτονομία. Ο στρατηγός Αμέλιο όμως τελικά δε θα το επιδώσει στην κυβέρνηση του.

Έκτοτε θα επέλθει η ρήξη με τους Ιταλούς.

 Στις 02-10-1912 προ της επερχόμενης θύελλας των βαλκανικών πολέμων οι Τουρκία θα υπογράψει την συνθήκη παραχώρησης της Λιβύης στην Ιταλία, ενώ τα Δωδεκάνησα θα κατέχονταν από τους Ιταλούς  ως ενέχυρο (!)  προκειμένου να περιοριστεί η δράση των τούρκικων συμμοριών στην Κυρηναϊκή. 

 Η παρουσία του Ιταλικού στρατού και στόλου στην περιοχή θα αποτελέσει τελικά σοβαρό τροχοπέδη κατά τις ναυτικές επιχειρήσεις του Ελληνικού στόλου στο Αιγαίο στο πλαίσιο των Βαλκανικών πολέμων. Το ενδεχόμενο Ιταλοελληνικής σύγκρουσης θα αποτρέψει τον κυρίαρχο στις επιχειρήσεις ελληνικό στόλο να καταλάβει τα Δωδεκάνησα. Κάτι τέτοιο θα είχε καθορίσει το Status Quo από τότε γεγονός που ενδεχομένως θα περιόριζε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στην περιοχή.

 

 Τελικά στις 26-04-1915 οι δυνάμεις της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) θα υπογράψουν μυστική συνθήκη με την Ιταλία προκειμένου να την προσεταιρισθούν στον εν εξελίξει Ά παγκόσμιο πόλεμο... 

To υλικό αντλήθηκε από το βιβλίο του Αντιστράτηγου Ε.Α. Ιω. Ε. ΙΩΑΝΝΙΔΗ , Κωνσταντίνος Ι΄Β , εκδ. Γκοβόστη Αθήνα 1931