Η Αφροδίτη Καλλίπυγος,δηλαδή η Αφροδίτη με τους ωραίους γλουτούς (κάλος=ομορφιά, πυγή= οπίσθια), είναι αρχαίο ελληνικό άγαλμα, και το τολμηρότερο της αρχαιότητας. Αντίγραφά του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, μουσεία και δημόσιους χώρους. Το όνομα του αγάλματος αναφέρεται στους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου. Το άγαλμα ήταν τοποθετημένο στον ομώνυμο ναό της Αφροδίτης Καλλιπύγου στις Συρακούσες, το 200 π.χ. ο οποίος, σύμφωνα με τον μύθο, κτίστηκε από δύο αδελφούς, κατόπιν καλλιστείων ομορφιάς. Και οι δύο παντρεύτηκαν τις νικήτριες.
Η θεά του έρωτα εικονίζεται σε αφροδισιακή στάση. Με ανασηκωμένο τον μανδύα της ρίχνει το βλέμμα πίσω από την ωμοπλάτη της προς τους δύο ξεσκέπαστους γλουτούς της. Το όνομα του έργου εκδηλώνει το θεσπέσιο του θεάματος.
Το γυμνό σώμα στην αρχαία ελληνική τέχνη ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το ηρωικό στοιχείο, ενώ μέχρι τον τον 4ο αιώνα π.Χ. ήταν καλλιτεχνική έκφραση αποκλειστικά ανδρικών σωμάτων. Πρώτος ο Πραξιτέλης τόλμησε να εικονίσει την Αφροδίτη της Κνίδου γυμνή το 340 π.Χ. Σε αντίθεση με την φυσική γύμνια της Αφροδίτης της Κνίδου, η Αφροδίτη Καλλίπυγος παρουσιάζει τα θέλγητρά της σε δημόσια θέα, προσκαλώντας τον θεατή να τα θαυμάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου