ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΉΤΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΊΑΣ
Κατά γενική ομολογία, μεγάλο μέρος της επιτυχίας του αγώνα της Ελληνικής ανεξαρτησίας οφείλονταν στον θαυμασμό που επέδειξαν οι Ευρωπαίοι στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Οι ελληνικές αρχαιότητες άσκησαν τεράστια γοητεία στους Ευρωπαϊκούς λαούς και κυρίως στους μορφωμενους ευρωπαιους. Την κατάλληλη στιγμή αυτός ο τεράστιος θαυμασμός μετουσιώθηκε σε φιλελληνικό κίνημα με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ο Ι. Ρίζος-Νερουλός, υπουργός Παιδείας και πρόεδρος της αρχαιολογικής εταιρείας θα απευθυνθεί σε συγκέντρωση της Αρχαιολογικής εταιρείας μέσα στον Παρθενώνα το 1838 λέγοντας τα εξής:
Κύριοι εις αυτούς τους λίθους χρεωστούμεν κατά μέγα μέρος την πολιτική ημών αναγέννηση...
Πέρα από σύμβολα εθνικής ταυτότητας και υπερηφάνειας οι αρχαιότητες αποτέλεσαν και μέσο για τη δημιουργία κλίματος συμπάθειας προς τους εξεγερμένους Έλληνες.
Ο Ι. Ρίζος-Νερουλός, υπουργός Παιδείας και πρόεδρος της αρχαιολογικής εταιρείας θα απευθυνθεί σε συγκέντρωση της Αρχαιολογικής εταιρείας μέσα στον Παρθενώνα το 1838 λέγοντας τα εξής:
Κύριοι εις αυτούς τους λίθους χρεωστούμεν κατά μέγα μέρος την πολιτική ημών αναγέννηση...
Η αληθινή στολή του Παύλου Μελά
Η αληθινή στολή του Παύλου Μελά βρίσκεται στο μουσείο Τσαρτσιδη στο Σιδηρόκαστρο.
Η αυθεντική στολή του μεγάλου Έλληνα...
Είναι η στολή που φορέθηκε και στην γνωστή ιστορική ταινία...
Το μουσείο Τσαρτσιδη διαθέτει μια πλούσια συλλογή ευρημάτων. Αξίζει να το επισκεφτείτε.
Η αυθεντική στολή του μεγάλου Έλληνα...
Είναι η στολή που φορέθηκε και στην γνωστή ιστορική ταινία...
Ρώσικη απογραφή πληθυσμού στην Ανατολική Ρωμυλία το 1879.
Ως γνωστό η ρωσική εξωτερική πολιτική ήταν ο στυλοβάτης του βουλγάρικου εθνικισμού ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα.
Στο πλαίσιο του Πανσλαβισμού η ρωσική εξωτερική πολιτική προσανατολίζεται σταθερά στη δημιουργία μίας μεγάλης Βουλγαρίας εις βάρος των Ελλήνων και των Οθωμανών.
Οι διαπιστώσεις των υποστηριχτών της μεγάλης Βουλγαρίας όσον αφορά την πληθυσμιακή σύνθεση της Ανατολικής Ρωμυλίας καταδεικνύουν σταθερή και συμπαγή ελληνική παρουσία στην περιοχή.
Bulgarian Μinistry of Commerce and Agriculture, Bulgaria of To-day (Λονδίνο, 1907), σ. 28.
Οι ρωσικές αρχές προχώρησαν σε απογραφή του πληθυσμού της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1879. Σε σύνολο 815.513 κατοίκων οι 42.516 ήταν Έλληνες. Οι θρακικοί σύλλογοι, ωστόσο, τους υπολόγιζαν περίπου 60.000, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τους αναβίβαζε σε 130.000: Σφέτας, Αναταράξεις, σ. 65.
Τα νερά όμως είναι θολά...
Ο ζωτικός χώρος από πληθυσμιακής άποψης στις υπό εξέταση περιοχές είναι οι σλαβόφωνοι. Ειδικότερα εκείνοι που βαφτίζονται Βούλγαροι από την βουλγαρική και ρωσική προπαγάνδα με κριτήρια την προσχώρηση στην εξαρχεία και την γλώσσα.
Οι περιοχές της βορείου θράκης και βορείου Μακεδονίας (βόρεια του Μπέλες) εξετάζονται ενδελεχώς από την Πολιτισμική Διαδρομή
Στο πλαίσιο του Πανσλαβισμού η ρωσική εξωτερική πολιτική προσανατολίζεται σταθερά στη δημιουργία μίας μεγάλης Βουλγαρίας εις βάρος των Ελλήνων και των Οθωμανών.
Οι διαπιστώσεις των υποστηριχτών της μεγάλης Βουλγαρίας όσον αφορά την πληθυσμιακή σύνθεση της Ανατολικής Ρωμυλίας καταδεικνύουν σταθερή και συμπαγή ελληνική παρουσία στην περιοχή.
Bulgarian Μinistry of Commerce and Agriculture, Bulgaria of To-day (Λονδίνο, 1907), σ. 28.
Οι ρωσικές αρχές προχώρησαν σε απογραφή του πληθυσμού της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1879. Σε σύνολο 815.513 κατοίκων οι 42.516 ήταν Έλληνες. Οι θρακικοί σύλλογοι, ωστόσο, τους υπολόγιζαν περίπου 60.000, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τους αναβίβαζε σε 130.000: Σφέτας, Αναταράξεις, σ. 65.
Τα νερά όμως είναι θολά...
Ο ζωτικός χώρος από πληθυσμιακής άποψης στις υπό εξέταση περιοχές είναι οι σλαβόφωνοι. Ειδικότερα εκείνοι που βαφτίζονται Βούλγαροι από την βουλγαρική και ρωσική προπαγάνδα με κριτήρια την προσχώρηση στην εξαρχεία και την γλώσσα.
Οι περιοχές της βορείου θράκης και βορείου Μακεδονίας (βόρεια του Μπέλες) εξετάζονται ενδελεχώς από την Πολιτισμική Διαδρομή
Αφομοιωτική πολιτική των Βουλγάρων εις βάρος Ελλήνων και φιλελευθερισμός
Τα κηρύγματα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού επηρέασαν σε γενικές γραμμές όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς. Το βουλγάρικο έθνος δεν θα μπορούσε να παραμείνει ανεπηρέαστα από το γενικότερο ευρωπαϊκό κλίμα.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο παγκόσμιος χάρτης στα τέλη του 19ου αιώνα καταρτίζονταν από 27 επίσημα κράτη τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν μεγάλες αυτοκρατορίες. Εντός των αχανών αυτοκρατοριών όπως της Οθωμανικής διαβιούσε μεγάλος αριθμός εθνών, εθνοτήτων, μειονοτήτων, κλπ. Ο Διαφωτισμός θα διακηρύξει ότι τα έθνη θα πρέπει να απελευθερωθούν από τα δεσμά των αυτοκρατοριών και να αποτελέσουν ξεχωριστά ανεξάρτητα κράτη. Με τη σειρά τους τα κράτη θα πρέπει να αφομοιώσουν τις μικρότερες κοινότητες και μειονότητες προκειμένου να ευημερήσουν σύμφωνα με τη φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Η Βούλγαροι φυσικά δε θα μπορούσαν να αγνοήσουν αυτή την πτυχή του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Εφάρμοσαν λοιπόν τον κανόνα αυτό του πολιτικού φιλελευθερισμού εις βάρος των Ελλήνων στο κρίσιμο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και κατά τον 20ο αιώνα αργότερα.
Η πολιτική αυτή ήταν σύμφωνη με τη φιλελεύθερη ιδεολογία του 19ου αι., που θεωρούσε την αφομοίωση των μικρότερων κοινοτήτων από μεγαλύτερους λαούς και συνεπώς την πολιτισμική ομοιογένεια απαραίτητη προϋπόθεση για την ελευθερία και την ευημερία του κυρίαρχου έθνους και την ανεξαρτησία ενός νεοπαγούς εθνικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι αναπτύχθηκε κυρίως από το εθνικοφιλελεύθερο κόμμα επί πρωθυπουργίας Σταμπολώφ, δημιουργού της σύγχρονης Βουλγαρίας (κατά τον Hobsbaum)
Έπρεπε λοιπόν να αφομοιωθεί ο βασικότερος αντίπαλος του βουλγάρικου έθνους στη Νότια Βουλγαρία, που ήταν το Ελληνικό στοιχείο με επιθετικό τρόπο. Αυτό όμως αφορούσε όχι την προσπάθεια ίδρυσης της Βουλγαρίας, καθώς η μητροπολιτική (μεσαιωνική) Βουλγαρία προέκυψε ανεμπόδιστα (κατά τις επιταγές του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, αλλά την επέκταση της χώρας προς νότο (δηλαδή στα εδάφη νότια της οροσειράς του Αίμου που έως τότε όχι μόνο δεν είχαν επικυρωθεί στη Βουλγαρία αλλά στην εκτεταμένη περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας είχε επιπρόσθετα κυρηχθεί και ισοπολιτεία Ελλήνων και Βουλγάρων (συνθήκη του Βερολίνου). Στο εδαφικό κομμάτι βόρεια του Μπέλες και του όρους Ροδόπη οι Βούλγαροι επέτυχαν το σκοπό τους, νοτιότερα όμως στη Μακεδονία και τη Θράκη όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο οι Βούλγαροι απέτυχαν.
Εν κατακλείδι ο ελληνικός πληθυσμός της νότιας Βουλγαρίας που υπέστη τα πάνδεινα δεν έμεινε ανεπηρέαστος από το κλίμα πολιτικού φιλελευθερισμού του ευρωπαϊκού διαφωτισμού με αρνητικό τρόπο.
Κομιτατζήδες, εξαρχικοί παπάδες και δάσκαλοι έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο επιθετικής αφομοίωσης...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο παγκόσμιος χάρτης στα τέλη του 19ου αιώνα καταρτίζονταν από 27 επίσημα κράτη τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν μεγάλες αυτοκρατορίες. Εντός των αχανών αυτοκρατοριών όπως της Οθωμανικής διαβιούσε μεγάλος αριθμός εθνών, εθνοτήτων, μειονοτήτων, κλπ. Ο Διαφωτισμός θα διακηρύξει ότι τα έθνη θα πρέπει να απελευθερωθούν από τα δεσμά των αυτοκρατοριών και να αποτελέσουν ξεχωριστά ανεξάρτητα κράτη. Με τη σειρά τους τα κράτη θα πρέπει να αφομοιώσουν τις μικρότερες κοινότητες και μειονότητες προκειμένου να ευημερήσουν σύμφωνα με τη φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Η Βούλγαροι φυσικά δε θα μπορούσαν να αγνοήσουν αυτή την πτυχή του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Εφάρμοσαν λοιπόν τον κανόνα αυτό του πολιτικού φιλελευθερισμού εις βάρος των Ελλήνων στο κρίσιμο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και κατά τον 20ο αιώνα αργότερα.
Η πολιτική αυτή ήταν σύμφωνη με τη φιλελεύθερη ιδεολογία του 19ου αι., που θεωρούσε την αφομοίωση των μικρότερων κοινοτήτων από μεγαλύτερους λαούς και συνεπώς την πολιτισμική ομοιογένεια απαραίτητη προϋπόθεση για την ελευθερία και την ευημερία του κυρίαρχου έθνους και την ανεξαρτησία ενός νεοπαγούς εθνικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι αναπτύχθηκε κυρίως από το εθνικοφιλελεύθερο κόμμα επί πρωθυπουργίας Σταμπολώφ, δημιουργού της σύγχρονης Βουλγαρίας (κατά τον Hobsbaum)
Έπρεπε λοιπόν να αφομοιωθεί ο βασικότερος αντίπαλος του βουλγάρικου έθνους στη Νότια Βουλγαρία, που ήταν το Ελληνικό στοιχείο με επιθετικό τρόπο. Αυτό όμως αφορούσε όχι την προσπάθεια ίδρυσης της Βουλγαρίας, καθώς η μητροπολιτική (μεσαιωνική) Βουλγαρία προέκυψε ανεμπόδιστα (κατά τις επιταγές του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, αλλά την επέκταση της χώρας προς νότο (δηλαδή στα εδάφη νότια της οροσειράς του Αίμου που έως τότε όχι μόνο δεν είχαν επικυρωθεί στη Βουλγαρία αλλά στην εκτεταμένη περιοχή της Ανατολικής Ρωμυλίας είχε επιπρόσθετα κυρηχθεί και ισοπολιτεία Ελλήνων και Βουλγάρων (συνθήκη του Βερολίνου). Στο εδαφικό κομμάτι βόρεια του Μπέλες και του όρους Ροδόπη οι Βούλγαροι επέτυχαν το σκοπό τους, νοτιότερα όμως στη Μακεδονία και τη Θράκη όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν κυρίαρχο οι Βούλγαροι απέτυχαν.
Με κόκκινο χρώμα το πρώτο Βουλγάρικο όχι ανεξάρτητο αλλά αυτόνομο κράτος φόρου υποτελή στο Σουλτάνο κατά τους ορισμούς της συνθήκης του Βερολίνου το 1878. βικιπεδια |
Εν κατακλείδι ο ελληνικός πληθυσμός της νότιας Βουλγαρίας που υπέστη τα πάνδεινα δεν έμεινε ανεπηρέαστος από το κλίμα πολιτικού φιλελευθερισμού του ευρωπαϊκού διαφωτισμού με αρνητικό τρόπο.
Κομιτατζήδες, εξαρχικοί παπάδες και δάσκαλοι έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο επιθετικής αφομοίωσης...
Η Γευγελή στις αρχές του 20ου αιώνα.
Η Γευγελή βρίσκεται πλησίον των συνόρων μέσα στο έδαφος των Σκοπίων.
Η ονομασία της πόλης προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη Ζεύγλη που σημαίνει το καμπυλωτό μέρος του ζυγού που τοποθετείται η κεφαλή του ζώου.
Η πόλη ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου καζά (υποδιοίκησης), ενώ διοικητικά ανήκε στο βιλαέτι της Θεσσαλονίκης. Ο καζάς της Γευγελής περιελάμβανε 57 χωριά. Η πόλη στις αρχές του 20ου αιώνα είχε πληθυσμό 8.000 κατοίκους, αξίζει να σημειωθεί ότι έγινε κωμόπολη αφότου πέρασε από αυτήν ο σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Βελιγραδίου και φτιάχτηκε σιδηροδρομικός σταθμός, έως τότε αριθμούσε μόνο 3.000 κατοίκους.
Σε γενικές γραμμές η περιοχή παρουσίασε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη.
Η πόλη της Γευγελής υπήρξε μήλον της έριδος κατά τον Μακεδονικό Αγώνα κυρίως μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων. Ο αντιβουλγάρικος αγώνας των Ελλήνων ξεκίνησε πρόωρα στην περιοχή της Γευγελής, πριν ακόμη από το 1903.
Η όψη της πόλης σήμερα. |
Η ονομασία της πόλης προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη Ζεύγλη που σημαίνει το καμπυλωτό μέρος του ζυγού που τοποθετείται η κεφαλή του ζώου.
Η πόλη ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου καζά (υποδιοίκησης), ενώ διοικητικά ανήκε στο βιλαέτι της Θεσσαλονίκης. Ο καζάς της Γευγελής περιελάμβανε 57 χωριά. Η πόλη στις αρχές του 20ου αιώνα είχε πληθυσμό 8.000 κατοίκους, αξίζει να σημειωθεί ότι έγινε κωμόπολη αφότου πέρασε από αυτήν ο σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Βελιγραδίου και φτιάχτηκε σιδηροδρομικός σταθμός, έως τότε αριθμούσε μόνο 3.000 κατοίκους.
Σε γενικές γραμμές η περιοχή παρουσίασε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη.
Η πόλη της Γευγελής υπήρξε μήλον της έριδος κατά τον Μακεδονικό Αγώνα κυρίως μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων. Ο αντιβουλγάρικος αγώνας των Ελλήνων ξεκίνησε πρόωρα στην περιοχή της Γευγελής, πριν ακόμη από το 1903.
Ο Γερμανός Καραβαγγέλης απευθύνεται στον καπετάν Κώττα...
Όταν ο μεγάλος ιεράρχης συνάντησε τον γενναίο οπλαρχηγό...
Γ. Καραβαγγέλης σε Κώττα
"Εσείς είσαστε Έλληνες από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πέρασαν οι Σλάβοι
νομίσματα που βρίσκουμε είναι ελληνικά κι οι επιγραφές είναι ελληνικές."
Ο Γερμανός Καραβαγγέλης τοποθετήθηκε από το πατριαρχείο μητροπολίτης Καστοριάς, με ειδική αποστολή την υποστήριξη από εκκλησιαστικής πλευράς στην οργάνωση της άμυνας έναντι της βουλγάρικης τρομοκρατίας. Η τοποθέτηση του μαζί με εκείνες του Χρυσόστομου Καλαφάτη (μετέπειτα Μεγαλομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης) και του Ιωακείμ Φορολόπουλου στο Μοναστήρι αποτέλεσαν στρατηγικές κινήσεις του πατριαρχείου. Εκ του αποτελέσματος κρίθηκε επιτυχημένη.
Ο Κώττας (Κώττας Χρήστου) αποτέλεσε κλασικό παράδειγμα σλαβόφωνου με ελληνική συνείδηση, αν και αρχικά παρασύρθηκε από την βουλγάρικη προπαγάνδα και εντάχθηκε σε συμμορία κομιτατζήδων της ΕΜΕΟ και συμμετείχε στην εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 ανταποκρινόμενος στο απατηλό κάλεσμα των Βουλγάρων για αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού στη Μακεδονία.
Γ. Καραβαγγέλης σε Κώττα
"Εσείς είσαστε Έλληνες από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πέρασαν οι Σλάβοι
και σας εκσλάβισαν. Η μορφή σας είναι ελληνική και η γη που πατάμε είναι ελληνική. Το
μαρτυρούνε τα αγάλματα που είναι κρυμμένα μέσα της. Και αυτά είναι ελληνικά και τανομίσματα που βρίσκουμε είναι ελληνικά κι οι επιγραφές είναι ελληνικές."
Ο Κώττας (Κώττας Χρήστου) αποτέλεσε κλασικό παράδειγμα σλαβόφωνου με ελληνική συνείδηση, αν και αρχικά παρασύρθηκε από την βουλγάρικη προπαγάνδα και εντάχθηκε σε συμμορία κομιτατζήδων της ΕΜΕΟ και συμμετείχε στην εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 ανταποκρινόμενος στο απατηλό κάλεσμα των Βουλγάρων για αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού στη Μακεδονία.
ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΑ ΕΙΔΩΛΙΑ, ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ
Κυκλαδικα ειδωλια
Στις Κυκλάδες:
Τις δεκαετίες του 50 και του 60 στις Κυκλάδες πραγματοποιήθηκε πλήθος παράνομων ανασκαφών από αρχαιοκάπηλους.
Αργότερα έγιναν οργανωμένες ανασκαφές.
Γενικά από τα ευρήματα που είναι γνωστής προέλευσης τα περισσότερα προέρχονται από τάφους ως κτερίσματα. Για ορισμένες ανασκαφικές θέσεις δεν υπάρχει σαφή ερμηνεία όσον αφορά τη χρήση της.
Π.χ. η θέση Κάβος Κέρου είναι άγνωστο εάν πρόκειται για Νεκροταφείο ή ιερό.
Έλλειψη γραπτών πηγών οι διάφορες ερμηνείες θα προκύψουν μόνο από τα τα υφιστάμενα αρχαιολογικά δεδομένα και από λογικές υποθέσεις
Οι διάφορες ερμηνείες που διατυπώθηκαν ήταν οι εξής
Α) Οι θεωρίες της μητέρας-θεάς
Είχαν υπερτονισμένα τα χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου. Υπερτροφικοί μαστοί, ηβικό τρίγωνο και γλουτοί.
Η συγκεκριμένη ερμηνεία προέρχεται από την παλαιολιθική εποχή και εκφράζει γενικότερα την επιθυμία των ανθρώπων για αύξηση αγαθών μέσω της γονιμότητας σε φυτά και ζώα.
Ερευνητές όπως ο Θεοχάρης εξέφρασαν γενικές απόψεις για τα Νεολιθικά ειδώλια.
Τα ανδρικά και τα ζωόμορφα ειδώλια δεν ερμηνεύονται ως θρησκευτικά.
Η άποψη περί μητέρας θεάς αμφισβητήθηκε έντονα από τον Ucko ο οποίος υποστήριξε ότι αγνοήθηκαν παντελώς οι ανδρικές παραστάσεις και ότι μία τόσο σημαντική θεά δεν θα μπορούσε να αναπαρασταθεί από ένα τόσο ευτελές υλικό όπως ο πηλός.
Β) Αναπαράσταση του κύκλου της ζωής.
Απεικονίζουν την νεολιθική μητριαρχία, ενώ αποτελούν αναθήματα σε συγκεκριμένες θεότητες.
Η Gimmbutas (παράδειγμα από τον πολιτισμό του Σέσκλου) ήταν εκπρόσωπος της θεωρίας
Γ) Παιδικά παιχνίδια-κούκλες
Πολλά ήταν κακοφτιαγμένα και υπάρχει περίπτωση να τα έφτιαχναν και παιδιά.
Επειδή ήταν γυναικεία θεωρήθηκαν κούκλες
Βρέθηκαν σε παιδικές ταφές (κεφάλα Κέας)
Δ) Στην υπηρεσία των νεκρών
Όπως στην Αίγυπτο (παρόμοια χρήση συναντά κανείς και εκεί)
Ψυχοπομοί ή συνοδοί (για να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των νεκρών στον άλλο κόσμο)
Η θεωρία ήταν ανεπαρκής, αφορμή έδωσαν τα Κεφάλα της Κέας, ίσως ήταν όμως κατοχύρωση του τάφου.
Ε) Τρόπος κοινωνικής επικοινωνίας
Επειδή οι χρήσεις τους ήταν διαφορετικές ανά περιοχές ή άτομα. Η θεωρία απέρριπτε πλήρως τις προηγούμενες θέσεις.
Επρόκειτο για έναν τρόπο εξωτερίκευσης παραστάσεων-έκφρασης ιδεών και σκέψεων του ανθρώπου στην καθημερινή του ζωή. Εξυπηρετούσαν γενικότερα έναν πρωτόγονο τρόπο επικοινωνίας.
Σύμφωνα με τον Χουρμουζιάδη: υποστηρίζει ότι τα ειδώλια ανήκουν στην κοινωνική ομάδα και βοηθούν τα μέλη της να επικοινωνούν.
ΣΤ) Πορτραίτα
Τα ειδώλια δηλαδή ήταν απεικονίσεις ανθρώπων.
Ζ) Μέλη της νεολιθικής κοινωνίας
Όπως εξέχοντα μέλη κλπ.
Η) Σύμβολα
Ήταν δηλαδή σύμβολα επικοινωνίας που προϋπόθεταν τον συνδυασμό και συντονισμό ζώντων προσώπων με γνωστούς κώδικες και από τις δύο πλευρές
Ειδώλια με φυσιοκρατική απόδοση διατηρούν σταθερή τυπολογία, μπορεί να έχουν ιδιαίτερο συμβολισμό σε συγκεκριμένους γνωστικούς τομείς όπως η θρησκεία.
Θ) φυλακτά ή αποτροπαϊκά σύμβολα
Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν συμπαθητική και αποδεκτή η μαγεία
ι) Μέσα επισφράγισης συμφωνιών
Τρόπος επισφράγισης συμφωνιών
Η υπόθεση αυτή σχηματίζεται με βάση ευρήματα στο Φράγχθι
ια) αντικείμενα πολλαπλών χρήσεων μαζί
Όπως επί παραδείγματι ταυτότητα και φύλλο
Εκφράζουν πιθανόν έννοιες από το προϊστορικό περιβάλλον όπως γονιμότητα και οικογένεια που διαμορφώθηκαν κατά το νεολιθικό τρόπο ζωής
Πιο πιθανή από όλες και πιο δυναμική θεωρείται σήμερα η ερμηνεία των πολλαπλών χρήσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Ο Βύρων Πάλλης. Μια σπουδαία μορφή του ραδιοφωνικού θεάτρου.
Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...
-
Για τα οικονομικά της Μακεδονίας δεν υπάρχουν πολλές ιστορικές πηγές παρά μόνο κάποιες φορολογικές. Κυριότερη πηγή αποτελούν τα αρκετά νομ...
-
Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...
-
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος είναι ο πολυγραφότερος συγγραφέας της εποχής του. Κατάφερε να ζήσει απ’ το γράψιμο σε μια εποχή που λογοτέχνες και κ...