Το πρώτο χιόνι του φετινού χειμώνα στην Αγία Τριάδα

Οι πρώτες χειμωνιάτικες εικόνες στην εκκλησία την Αγίας Τριάδας στα Πεύκα...



Παραινέσεις του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης..

Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης μας παροτρύνει...



Μη χάνεις το θάρρος σου.
Αν την ώρα της προσευχής ή και άλλες ώρες ο εχθρός γεμίσει τον νου σου με αισχρούς λογισμούς, μην απελπιστείς. Πες μέσα σου με σταθερότητα: “Για να καθαριστώ από τέτοιους λογισμούς και τους όμοιους μ’ αυτούς ήρθε στη γη ο Κύριος”. Γενικά, μη χάνεις το θάρρος σου από καμιάν αμαρτία, αλλά να ελπίζεις στην παντοδύναμη βοήθεια και στο έλεος του Θεού.

  Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία, Καρόλου Ντίκενς. Ραδιοφωνικό θέατρο.



Απόψε και καθώς τα Χριστούγεννα πλησιάζουν η Πολιτισμική διαδρομή θα παρουσιάσει το έργο του διάσημου συγγραφέα
Καρόλου Ντίκενς "Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία".

Πρόκειται για την αυθεντική όσον αφορά την εξέλιξη της υπόθεσης εκδοχή της υπόθεσης του γνωστού χριστουγεννιάτικου μυθιστορήματος (είναι λίγο διαφορετική από την κινηματογραφική απόδοση του έργου).

Η υπόθεση του έργου:

Ο πλούσιος αλλά, τσιγκούνης Εμπενίζερ Σκρουτζ , ο οποίος μισεί
κυριολεκτικά τα Χριστούγεννα, βιώνει μέσα σε μία μόνο νύχτα μία μοναδική εμπειρία,
τρομαχτική μα συνάμα, λυτρωτική! Έπειτα από τη μεταφυσική «επίσκεψη» του νεκρού
συνεταίρου του Τζέικομπ Μάρλεϊ, τον επισκέπτονται τρία Πνεύματα.
Το Πνεύμα των Παρελθοντικών Χριστουγέννων, το Πνεύμα των Χριστουγέννων του Παρόντος
και το Πνεύμα των Μελλούμενων Χριστουγέννων. Ο άσπλαχνος Σκρουτζ, αγγίζοντας
συναισθήματα που είχε για χρόνια ξεχασμένα, μαλακώνει και πλημμυρίζει Αγάπη.

Ας ευχηθούμε το πνεύμα των Χριστουγέννων να μαλακώσει τις καρδιές ακόμη και των πιο σκληρών ανθρώπων...

Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι Ηχητικά Βιβλία για Όλους του youtube.


Καλή σας ακρόαση και καλές γιορτές...




Πηγή :ΕΡΤ

Άγιος Βασίλης, 1909...

Έλκηθρο που σέρνουν 2 γαλοπούλες ...



Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1909.

Αποτελεί τελικά το χριστουγεννιάτικο δέντρο ελληνικό έθιμο;;

Ασφαλώς και πρόκειται για ελληνικότατο έθιμο της βυζαντινής εποχής. Επέστρεψε στην Ελλάδα μέσω της Δύσης και αυτό όπως πολλά άλλα που μεταλαμπαδευτηκαν εκεί μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.



Η ανάπτυξη του γέροντα Αθανασίου Μυτιληναίου που ακολουθεί είναι κατατοπιστική...


Γιὰ τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο λίγοι ξέρουν ὅτι δὲν εἶναι εὐρωπαϊκὸ ἀλλὰ ἑλληνικό, βυζαντινὸ ἔθιμο.

Ὑπάρχει ἕνα τροπάριο στὴν Προσκομιδὴ ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς στὸν παράδεισο, ποὺ εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Οἱ βυζαντινοὶ ἔβαζαν μέσα στὴν Ἐκκλησία ἕνα δένδρο γιὰ νὰ δώσουν τὴν εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς τὸ δένδρον τῆς ζωῆς. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ δὲν δοκίμασε ὁ Ἀδάμ. Εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν Θεόν νὰ διώξη τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν παράδεισο γιὰ νὰ μὴν φάγη ἀπὸ τὸ δένδρο τῆς ζωῆς. Αὐτὸ τώρα τὸ δένδρο εἶναι φυτευμένο στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τώρα δὲν εἶναι δένδρο! Τὸ δένδρο ἦταν εἰκόνα.

Τὸ ἔθιμο σιγὰ σιγὰ ἔφυγε ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ χῶρο, διότι ὅταν κατελήφθη ἀπὸ τοὺς τούρκους ἡ Κωνσταντινούπολις ἔπεσε μαύρη σκλαβιά, καὶ μόνον τέτοια δὲν εἴχαμε τὴν δυνατότητα νὰ κάνωμε, καὶ τότε πέρασε στὴν Εὐρώπη.

Αὐτοὶ πάντοτε εἶναι τὸ δεύτερο χέρι! ἐμεῖς εἴμαστε τὸ πρῶτο! Γι᾿ αὐτὸ μᾶς ζηλεύουν καὶ καὶ δὲν μᾶς ἀφήνουν νὰ ἀναπτυχθοῦμε, γιατὶ «ἂν ἀναπτυχθοῦν αὐτοί» –λέγουν- «ἐμεῖς τί θὰ γίνουμε;!

Πῆραν λοιπὸν οἱ εὐρωπαῖοι τὸ δένδρο αὐτό, τὸ στόλισαν, τὸ ξεχώρισαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ἔκαναν στολίδι τοῦ σπιτιοῦ. Καὶ ξαναγύρισε στὴν Ἑλλάδα ὡς εὐρωπαϊκὸ ἔθιμο. Ὄχι! εἶναι ἑλληνικό!
–Ξέρετε ποῦ διεσώθη ἡ ἔννοια τοῦ δένδρου;
-Στοὺς πολυελαίους! ὁ κεντρικὸς πολυέλαιος στὴν Ἐκκλησία ἔχει μορφὴ δένδρου, μιᾶς ἐλάτης. Ὅταν ἔφυγε στὴν Εὐρώπη καὶ στολίσθηκε ἐμεῖς τὸ διατηρήσαμε στὸν κεντρικὸ πολυέλαιο τῶν Ναῶν μας. Μποροῦμε νὰ ἔχωμε χριστουγεννιάτικο δένδρο, καὶ ἂν ἔχωμε καὶ τὴν πληροφορία ὅτι τὸ δένδρο τῆς ζωῆς εἶναι ὁ Χριστός, τότε δὲν ἔχουμε εἰδωλολατρικὴ περίπτωσι ὅπως μερικοὶ θὰ ἤθελαν νὰ νομίζουν.

✞ Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος

Αποστολή χριστουγεννιάτικων καρτών στο Καστελόριζο.

Ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κος Μπίλης Ευριπίδης απευθύνει έκκληση αποστολής χριστουγεννιάτικων καρτών στο Καστελόριζο, προκειμένου να αξιοποιηθεί εθνικά μια τέτοια συμβολική κίνηση.



SOS Καστελόριζο!!!
Παράκληση αυτό να κάνει το γύρο του κόσμου!

Από τον Καθηγητή του ΕΜΠ Ευριπίδη Μπίλη:
Για τους σοβαρότατους λόγους που αναφέρει κατωτέρω ο συνάδελφος Θεόδωρος Καρυώτης, παρακαλείστε να στείλετε ταχυδρομικώς, όχι μόνο τώρα, αλλά και Χριστούγεννα και Πάσχα, μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελλόριζο, στη δ/νση:

 Δημαρχείο ή Δημοτικό Σχολείο Μεγίστης, Μεγίστη, 851 11 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ

Καλούνται επίσης οι Ομογενείς και οι φοιτητές μας να στείλουν κάρτα από όλες τις γωνιές του πλανήτη, προς:

Megisti Municipality or Elementary School
Megisti, GR-851 11 KASTELLORIZO, GREECE

Παρακαλείστε να διαβάσετε το πιο κάτω κείμενο του Καθηγητή Καρυώτη για να αντιληφθείτε τη σημασία της αποστολής. Στόχος, να κατακλυσθεί το Ελληνικό Καστελλόριζο με κάρτες από όλον τον απανταχού του κόσμου Ελληνισμό.

Ευριπίδης Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Mια κάρτα δεν κοστίζει, αξίζει. ΜΙΑ ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΡΤΑ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ!!!!!!

Διευθυνση: Megisti Municipality or Elementary School, Megisti, GR-851 11 KASTELLORIZO, GREECE
cid:3.1654721790@web28505.mail.ukl.yahoo.com

Παρά την σπουδαιότητα του Καστελόριζου, οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανησυχητικές. Από τον Νοέμβριο υπάρχουν πληροφορίες πως η Τουρκία αμφισβητεί νομικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου να έχουν υφαλοκρηπίδα.
Καλούμε όλους τους Έλληνες, Ελλάδας, Κύπρου και Διασποράς, να στείλουν μια κάρτα ή επιστολή στο Καστελόριζο. Επιμένουμε να σταλεί ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά (και όχι ηλεκτρονικά) στο νησί.
Να φανεί έμπρακτα και απτά το ενδιαφέρον μας για το
μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι αυτό του Ελληνισμού.
Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά.
Μια μικρή θυσία, να αγοράσουμε, να γράψουμε και να ταχυδρομήσουμε μια κάρτα, θα αναδείξει στους πάντες
πως αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε, και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται.

Βλέποντας το Καστελόριζο από ένα
χάρτη της ανατολική Μεσογείου, θα δείτε πως το νησί αποτελεί ένα κόμβο, που δένει γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο μας. Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου,
καθιστώντας αδύνατη, την δυνατότητα κοινής ελλαδοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου, όπως επίσης και την δυνατότητα ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), αν τύχει σωστής πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης, με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον,
θα μπορεί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που μαστίζουν την χώρα και να την βγάλουν από τα αδιέξοδα που την οδηγούν επιλογές υποτέλειας τύπου ΔΝΤ. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Γεωλογίας Αβραάμ Ζεληλίδη του Πανεπιστημίου της Πάτρας,
«αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη "Ηρόδοτος", που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια» [1]. Ο καθένας μας λοιπόν μπορεί να αντιληφθεί την
τοπο-στρατηγική σπουδαιότητα του Καστελόριζου, χωρίς το οποίο Ελλάδα και Κύπρος δεν θα μπορέσουν να οριοθετήσουν την Αποκλειστική Οικονομική τους Ζώνη.

Αναφερθήκαμε ήδη στην σπουδαιότητα της πρόσφατης συμφωνίας καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ. Η Κύπρος έχει ήδη κάνει παρόμοιες κινήσεις επί Τάσσου Παπαδόπουλου με την Αίγυπτο και τον Λίβανο.
Απορήσαμε γιατί η Ελλάδα δεν κάνει παρόμοια κίνηση,
αφού η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κϋπρου δεν αποτελεί μόνο οικονομική προτεραιότητα, αλλά αποτελεί εθνική ανάγκη για την επιβίωση του Ελληνισμού στον γεωπολιτικό χάρτη και αυτό διότι τα χωρικά μας ύδατα εφάπτονται κι αυτό οφείλεται στις δυνατότητες που μάς παρέχει η ευλογία της ύπαρξης του Καστελλόριζου.


ΌΠΟΙΟΣ ΚΡΊΝΕΙ ΣΚΌΠΙΜΟ ΑΣ ΔΙΑΔΏΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΌΝ ΆΡΘΡΟ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA.

Π


Ιερός Ναός εντός των κοιμητηρίων στα Χρυσοχώραφα Σερρών.

Στα Χρυσοχώραφα Σερρών, εντός των κοιμητηρίων βρίσκεται ένας μικρός και λιτός Ιερός Ναός.


Πρόκειται για ένα ναό αφιερωμένο στη μνήμη κεκοιμημένων αδελφών...



Πλάνα εξωτερικά του Ναού:


Ο Ρυθμός του ναού είναι Βασιλική όπως μπορεί να παρατηρήσει κανείς...


                 

Η διακόσμηση στο εσωτερικό του ναού είναι λιτή και απέριτη. Λίγες εικόνες Αγίων κλπ. Τα απολύτως απαραίτητα...


                 



Με την όπισθεν. Ικαριώτικη παράδοση.

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα ικαριώτικη παράδοση...



Ο Μπερτόδουλος δεν  ήθελε  ποτέ  να σκύψει να  τον προσκυνήσει, τον βασιλιά, αλλά  έμπαινε  έτσι, σαν  που μπαίνεις στο  σπίτι  σου.  Και για  να  τον κάμει να  σκύψει  εχαμήλωσε  την πόρτα. Και τον κάλεσε  να  πάει να  τον  έβρει.  Και πάει ο Μπερτόδουλος και  βρίσκει την πόρτα χαμηλωμένη. Και γυρίζει με  τον  κώλο και μπαίνει  μέσα.  Για  να  μην μπει  κανονικά και τον προσκυνήσει.

Κ.  Κόχυλας  Ράχες 

Η αποτροπή της πρόωρης βουλγαροποίησης εκτεταμένων περιοχών βόρεια των συνόρων μας εξαιτίας της καταλυτικής παρουσίας της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.

Η ΊΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΑΣ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΠΡΟΩΡΗ ΒΟΥΛΓΑΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΤΟΝ 10ο ΑΙΩΝΑ.



Η περιοχή της Αχρίδος κατά τη βυζαντινή περίοδο παρουσιάζει εκτεταμένη Ελληνική πολιτιστική παρουσία με πλήθος σωζόμενων μνημείων τέχνης.
 Οι σλαβικές επιδρομές που πραγματοποιούνταν κατά τον 9ο αιώνα στην ευρύτερη περιοχή αποτελούσαν παράγοντα ανάσχεσης της πολιτιστικής προόδου. Το σλάβικο στοιχείο παρέμενε απολίτιστο στερούμενο αλφαβήτου. Όσον αφορά τους εγκατεστημένους Σλάβους στην περιοχή η άγνοια της ελληνικής γλώσσας τους εμπόδιζε να εκπολιτιστουν.

Το κενό κάλυψαν οι Θεσσαλονικείς μοναχοί Κύριλλος και Μεθόδιος, οι οποίοι επιχείρησαν να εκπολιτίσουν τους Σλάβους με τη διδασκαλία του Χριστιανισμού και την επινόηση του σλαβικού αλφαβήτου. Μετά το θάνατο του Μεθόδιου το 887 ο γερμανικός κλήρος κατέστρεψε το έργο των Ελλήνων ιεραποστόλων.

                               

 Κατόπιν και ενώ η ορθοδοξία είχε εδραιωθεί στη Βουλγαρία,  οι μοναχοί Ναούμ και Κλήμης εστάλησαν από το Βούλγαρο βασιλιά Βόρη στην περιοχή της Αχρίδος με σκοπό τον εκβουλγαρισμό των κατοίκων, θέτοντας έτσι τις βάσεις για την ανάπτυξη ενός σλαβικού πολιτισμού για πρώτη φορά στην περιοχή. Ήταν η εποχή κατά την οποία είχε ατονήσει η ελληνική πολιτιστική δραστηριότητα.

Η περιοχή της Αχρίδος όμως αποτελούσε περιοχή υπό επανάκτηση για το Βυζάντιο και έτσι ο Ιωάννης Τσιμισκής κατέλυσε το πρώτο βουλγαρικό κράτος το 971, ενώ ταυτόχρονα διέλυσε την αυτοκέφαλη βουλγαρική εκκλησία.
Στην Αχρίδα όπως και στις Πρέσπες τότε ιδρύθηκε μία Αρχιεπισκοπή από τον αμφιβόλου εθνικότητας Σαμουήλ, ο οποίος εκ νέου ίδρυσε ένα βουλγάρικο κράτος, συνέχεια όπως ανακήρυξε ο ίδιος του 1ου βουλγάρικου κράτους. Επρόκειτο για ένα κράτος πολυεθνικό με πολυπληθείς όμως Έλληνες. Ταυτόχρονα ο Σαμουήλ έφερε στις περιοχές  αυτές συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς από την περιοχή της Λάρισας.

Η απόχρωση της γλώσσας του νεοσύστατου κράτους ήταν αμφίβολο εάν ήταν σλάβικη, ή βουλγάρικη ή εάν τελικά ήταν ελληνική. Πάντως επιγραφές και χαράγματα στον ελληνικό ναό του Αγίου Αχιλλείου Πρεσπών (σημειωτέον ότι υπήρξε η εκκλησιαστική καθέδρα του κράτους) καθώς και οι επιγραφές στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ήταν ελληνικές. Έτσι λοιπόν εάν ο επίσημος χαρακτήρας του κράτους ήταν βουλγάρικος δε δικαιολογείται η ελληνική επιγραφή στον αρχιεπισκοπικό θρόνο.



 Ένα είναι σίγουρο, αν δε μπορούμε με ασφάλεια να μιλήσουμε για ελληνικό χαρακτήρα του κράτους του Σαμουήλ, ότι τα βασικά στρώματα του κράτους ήταν τρία: το ελληνόφωνο, το σλαβόφωνο και το πρώτο-βουλγάρικο.
Στη  σύνθεση του πληθυσμού προστίθενται και Ιλλυριοι καθώς και Βλάχοι. Ο Σαμουήλ προκειμένου να νομιμοποιήσει το κράτος του ως συνέχεια του βουλγάρικου τους παρουσίαζε όλους Βούλγαρου συμπεριλαμβανομένου και των Ιλλυρίων και των Βλάχων.
Υπό αυτό το πρίσμα ιδρύθηκε η Αρχιεπισκοπή.

Το 1018 όμως ηττήθηκε από τον Βουλγαροκτόνο ο Ιωάννης Βλαδισλάβος, τελευταίος υπερασπιστής του βουλγάρικου κράτους του Σαμουήλ. Επομένως η βυζαντινή κυριαρχία και διοίκηση αποκαταστάθηκε σε όλη την εμβέλεια της τέως βουλγάρικης επικράτειας. 



 Τότε ο βυζαντινός αυτοκράτορας θα αποφασίσει την ίδρυση της αρχιεπισκοπής Αχρίδας. 
Ο Bασίλειος θα ετοιμάσει την επικράτεια του τέως βουλγάρικου κράτους του Σαμουήλ ως Βουλγαρία, προκειμένου να κατευνάσει τα αρνητικά συναισθήματα των Σλάβων. Δημιούργησε έτσι ένα χώρο στον οποίο στον οποίο θα περιλαμβάνονταν όλοι,
 1) Επήλυδες, 
2) Σλάβοι, 
3) Εκσλαβισθέντες 
4) Πρωτοβούλγαροι, 
5) Ιθαγενείς Έλληνες, 
6) Νεοφερμένοι Έλληνες (λ.χ. Από τη Θεσσαλία) κλπ.

O βυζαντινός αυτοκράτορας ίδρυσε λοιπόν την αρχιεπισκοπή Βουλγαρίας με έδρα την Αχρίδα και μ’αυτόν τον τρόπο υποκατέστησε την προηγούμενη κατάσταση (βουλγάρικη εξουσία-βουλγάρικου κράτους) με την εκκλησιαστική εξουσία που θα λογοδοτούσε στον αυτοκράτορα. Επιπρόσθετα κράτησε και τους αξιωματούχους του Σαμουήλ που δήλωσαν υποταγή σ’ αυτόν.

ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος


 Έτσι λοιπόν ο Βασίλειος με την ίδρυση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας πέτυχε τα εξής:
Την εύκολη και άμεση υπαγωγή της Βουλγαρίας στην άμεση εξουσία του αυτοκράτορα.
Τον κατευνασμό των συναισθημάτων των Βουλγάρων για την κατάλυση του βουλγαρικού κράτους, καθώς και την ενδεχόμενη ίσως εκδήλωση αποσχιστικών ή επαναστατικών τάσεων.
Ο πολυεθνικός χαρακτήρας της περιοχής που ονομάστηκε Βουλγαρία (ήταν πλέον αναπόφευκτος εξαιτίας της πληθυσμιακής υπεροχής του σλαβικού στοιχείου) απέτρεψε στην περίπτωση αυτή την πρόωρη πλήρη βουλγαροποίηση της περιοχής μέσω του εκσλαβισμού των Ελλήνων, καθώς το τέως βουλγάρικο αυτοδιοίκητο αντίκαταστάθηκε από την εκκλησιαστική και υπαγόμενη απευθείας στον αυτοκράτορα εξουσία.

Πρώτος αρχιεπίσκοπος ανέλαβε ο Ιωάννης (επρόκειτο μάλλον για Σλάβο), ενώ πρώτος Έλληνας αρχιεπίσκοπος ήταν μάλλον ο Λέων (διάδοχος του Ιωάννη). Γενικότερα οι αρχιεπίσκοποι Αχρίδας ήταν στην πλειονότητα τους Έλληνες, υψηλής μόρφωσης και στάθμης.

Η επισκοπή καταργήθηκε το 1767 και υπήχθει στη  δικαιοδοσία του Πατριαρχείου, τελευταίος αρχιεπίσκοπος ήταν ένας αγράμματος Σλάβος, ο Αρσένιος.


(το υλικό αντλήθηκε από την εργασία του κου Ταχιάου σχετικά με την Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας)

ΠΑΝΤΩΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΡΗΤΟΡΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ  “ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ” ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΠΙΣΗΣ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ” Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΥΤΗ (ΑΦΟΥ  ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΞΗ ΣΛΑΒΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΩΝ ΦΥΛΛΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ 6ο ΑΙΩΝΑ). ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΛΑΒΟΥΣ, ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ, ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΠΉΛΥΔΕΣ ΚΛΠ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΗ ΕΑΝ ΟΧΙ ΚΥΡΙΑΡΧΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

Ο Πύργος του Νελ, του Αλέξανδρου Δουμά (πατρός). Ραδιοφωνικό θέατρο

  Αγαπητοί φίλοι απόψε θα σας παρουσιάσω το έργο του Αλεξάνδρου Δουμά (πατρός) "Ο Πύργος του Νελ", ένα έργο που γράφτηκε το 1832, ...