Η νύχτα των δολοφόνων, του Πολάνσκι. Ραδιφωνικό θέατρο


Απόψε η Διαδρομή θα σας παρουσιάσει ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Ρομάν Πολάνσκυ...

 Η "Νύχτα των δολοφόνων" είναι μία θεατρική διασκευή της ομώνυμης ταινίας που γυρίστηκε το 1966 στην Βρετανία κατά την παραμονή του Πολάνσκι εκεί.


Το έργο ακροβατεί όπως θα διαπιστώσει ο ακροατής μεταξύ γκανγκστερικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας...

Η υπόθεση:

Ο Τζόρτζ, είναι ένας φαλακρός βιομήχανος, με σεξουαλικά βίτσια. Πούλησε το εργοστάσιο του, παράτησε τη γυναίκα του και τώρα ζει απομονωμένος μαζί με τη Τερέζα, τη νεαρή και όμορφη Γαλλίδα σύντροφό του σ' ένα πύργο σ’ ένα κομμάτι γης της Βόρειας Αγγλίας που η παλίρροια μετατρέπει σε νησί.

Η Τερέζα και η ζωγραφική είναι οι μόνες του ασχολίες. Είναι δέκα μήνες απομονωμένοι,
κατά τους οποίους η Τερέζα, όταν είναι στο σπίτι, βάφει τα νύχια της δίπλα σε στοίβες με πιάτα και κατσαρολικά, ακούει δίσκους, μακιγιάρεται και απολαμβάνει τη θάλασσα γυμνόστηθη. Ένα απόγευμα, οι κότες θορυβούνται από την εισβολή του Ντίκυ, αποτυχημένου γκάνγκστερ που παράτησε τον συνεργό του τραυματισμένο στο αυτοκίνητο και ψάχνει βοήθεια. Υπό την απειλή του όπλου του βρίσκει «φιλόξενη» στέγη στον
πύργο του Τζόρτζ...

Η εισβολή του Γκάνκστερ (Ντίκι) στον πύργο θα διαλύσει την οποιαδήποτε υφιστάμενη ισορροπία μεταξύ του ζευγαριού και θα ελευθερώσει τον εσωτερικό τους κόσμο.

Πρόκειται για ένα τυπικό αγγλότροπο έργο, κλειστό, απομονωμένο, γεμάτο μυστήριο φόβο και απρόοπτα...

Το έργο, που είναι ένα άριστο ψυχογράφημα, έχει αντικείμενο έρευνας τις ψυχικές αντιδράσεις ανθρώπων που βρίσκονται σε συνθήκες πίεσης. Αυτή η σουρεαλιστική σύγχυση της ανθρώπινης ψυχής οδηγεί σε παράλογες καταστάσεις.

Σίγουρα ο Ντίκι είναι ο πιο αλλόκοτος Γκάνγκστερ που έχουμε δει...

Πηγές: Ριζοσπάστης και I show.gr


Η μεταφόρτωση πραγματοποιήθηκε από το κανάλι Glob tv:



Η ανατομία μιας κατάληψης. Πάσχος Μανδραβέλης

Ο γνωστός αρθρογράφος της καθημερινής κος Πάσχος Μανδραβέλης επιχειρεί μία ανατομία της κατάληψης Κ ΒΟΞ στην πλατεία Εξαρχείων. Το θράσος των αναρχικών οργανώσεων είναι απύθμενο, η υποτίμηση της νοημοσύνης του Έλληνα πολίτη άμετρη, ενώ η καθεστωτική τους νοοτροπία είναι φανερή από την απάντηση που δίνει ένα μέλος τους στον έγκριτο δημοσιογράφο σε ερώτημα που τους απευθύνει ο τελευταίος για το αν θα του επέτρεπαν την είσοδο  στην κατάληψη!

ΟΙ ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΑΝ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΣΤΥΛΟΒΑΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ...




Είναι γνωστό ότι η «Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας» διαχειρίζεται το «Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Κ*ΒΟΞ» στην πλατεία Εξαρχείων. Είναι ένα κτίριο που ανήκει στο ΙΚΑ, πληρώθηκε δηλαδή από τις εισφορές των εργαζομένων, αλλά «στις πρώτες μέρες του 2012, άτομα που οριζόμαστε πολιτικά μέσα από τη συμμετοχή μας στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και ταξικό αντικαπιταλιστικό κίνημα, προχωρήσαμε σε κατάληψη με στόχο τη μετατροπή του σε ανοιχτό κοινωνικό κέντρο» (Indymedia 18.4.2012).
Πριν από μερικές μέρες κάποιοι ανώνυμοι πρωταγωνιστές της κατάληψης ανήρτησαν στο Διαδίκτυο ένα βίντεο που ξεναγεί τους θεατές στο εσωτερικό του χώρου. «Τα μέλη της συλλογικότητας, ουσιαστικά, επιχειρούν να προκαταλάβουν και να ενημερώσουν τους πολίτες σε περίπτωση που η ΕΛ.ΑΣ. επιχειρήσει να εισβάλει στο κατειλημμένο και να το εκκενώσει», έγραψε η «Εφημερίδα των Συντακτών» (20.12.2019). Στο βίντεο δείχνουν 6-7 κράνη. «Αυτά τα έχουμε διότι οδηγούμε μοτοσικλέτες και ο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας επιβάλλει να φοράμε κράνος», λέει ο αφηγητής, κάτι που σημαίνει ότι κάποιοι από αυτούς παραβιάζουν τον ΚΟΚ, αφού προφανώς έφυγαν από το Κ*ΒΟΞ εγκαταλείποντας το κράνος τους. Ναι, είναι ανόητο το επιχείρημα, αλλά γελοία είναι και η δικαιολόγηση της ύπαρξης των συγκεκριμένων αξεσουάρ στον χώρο της κατάληψης. Δείχνουν επίσης μερικά «παλούκια», όπως τα χαρακτήρισε ένας αφηγητής, «δηλαδή τις σημαίες», τα οποία βλέπουμε σε όλες τις διαδηλώσεις, και είναι στειλιάρια με ένα μικρό πανάκι πάνω τους για ξεκάρφωμα.
Στην ξενάγηση παρουσιάζεται το καφενείο με τα τασάκια στα τραπέζια· το Κ*ΒΟΞ πρέπει να είναι ο μόνος χώρος που μπορεί να καπνίζει κάποιος χωρίς να φοβάται το 1142. Παρουσιάζεται επίσης η «Αυτοοργανωμένη Δομή Υγείας Εξαρχείων», η οποία, σύμφωνα με τους αφηγητές, προσφέρει υπηρεσίες υγείας (πιστοποιημένες από ποιους;) σε ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη. Στο βίντεο βεβαίως δεν αναφέρεται τι γίνεται σε περίπτωση ιατρικών λαθών· μάλλον θα αναλαμβάνουν οι επίσημες δομές υγείας του μισητού κράτους. Αν προλάβουν...
Αυτό όμως δεν είναι η μόνη εγγενής αντίφαση τέτοιων εγχειρημάτων. Οταν ο τέως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης ανήρτησε το βίντεο στο Τwitter, ρώτησα «αθώα» αν το Κ*ΒΟΞ «είναι ανοιχτό στο κοινό; μπορώ να πάω κι εγώ;». Διάφοροι σάρκασαν «να πας, αλλά να δούμε πώς θα φύγεις», αλλά απάντησε και το εμφανές μέλος του «Ρουβίκωνα» κ. Σπύρος Δαπέργολας: «Οταν πάψεις να δουλεύεις για να μας κλείσουν, ευχαρίστως. Αλλά μονά ζυγά δικά σου Πάσχο; το παρακάνεις» (21.12.2019). Δικαιολογημένο το γινάτι, αλλά η απάντηση σημαίνει ότι το «Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο» δεν είναι και τόσο κοινωνικό. Εχει ιδεολογικούς αποκλεισμούς.
Στη συκοφαντημένη αστική δημοκρατία, μπορεί κάποιος να καταφέρεται π.χ. εναντίον του ΕΣΥ, αλλά ουδείς θα του αρνηθεί την είσοδο σε νοσοκομείο. Με αλλά λόγια, ακόμη και τα λεγόμενα «ελευθεριακά» εγχειρήματα εκ των πραγμάτων ενέχουν το σπέρμα του σταλινισμού· όπως είχε πει ο πρωτεργάτης της μπολσεβίκικης επανάστασης Λέον Τρότσκι, «σε μια χώρα όπου ο μόνος εργοδότης είναι το κράτος, αντιπολίτευση σημαίνει θάνατος από αργή λιμοκτονία. Η παλιά αρχή, όποιος δεν δουλεύει δεν τρώει, έχει αντικατασταθεί από μια νέα: όποιος δεν υπακούει δεν τρώει». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους «κοινωνικούς» χώρους. Είναι κοινωνικοί μόνο αν ασπάζεσαι την ιδεολογία τους.
Ας φανταστούμε λοιπόν μια κοινωνία που έχει μόνο «αυτοοργανωμένες δομές» χωρίς τις εγγυήσεις της αστικής δημοκρατίας...
Έντυπη

Το φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Δείτε πως είναι σήμερα...

Το κάτωθι γραμματόσημο με θέμα το φροντιστήριο της Τραπεζούντας κυκλοφόρησε στις 12-12-1985.



Η εικόνα του περίφημου εκπαιδευτικού ιδρύματος της Τραπεζούντας σήμερα είναι αυτή...


Η κατάληψη της Κιουτάχειας από των ελληνικό στρατό. Σκηνή από τουρκικό σήριαλ.

Τμήματα της 10ης Μεραρχίας του ελληνικού στρατού απελευθερώνουν την Κιουτάχεια και καταλαμβάνουν νευραλγικά κτίρια.

Υποστέλλουν την τουρκική σημαία και αναρτούν την ελληνική...




Η πόλη καταλήφθηκε στις 04-07-1921 με το παλιό ημερολόγιο , ενώ είχε βομβαρδιστεί στις 06-06-1921 από την αεροπορία.

Ο Άγιος Νήφων αποφαίνεται σχετικά με την αναγκαιότητα του εκκλησιασμού του πιστού.

Κάποτε βασάνισε τον Άγιο Νήφων ο εξής λογισμός:

'' Μήπως είναι  καλύτερα να κάθομαι σ' ένα μέρος και να ζητώ το έλεος του Θεού απ' το να  τρέχω στους ναούς;''



Δεν άργησε ο φιλάνθρωπος Θεός να του αποκαλύψει  και πάλι ότι κάθε φορά που ένας άνθρωπος πάει σε εκκλησία, τα βήματά του  μετρούνται από τους αγίους αγγέλους, για να μετατραπούν σε ουράνιο  μισθό την ημέρα της Κρίσεως. Και ακόμα πως οι φύλακες άγγελοι των ιερών  ναών σημειώνουν ποιοι μπαίνουν μέσα και δίνουν αναφορά κάθε βράδυ  στις αγγελικές δυνάμεις που κυκλώνουν το ουράνιο θυσιαστήριο.
 Τότε οι  άγγελοι του ουρανού με περισσότερη προθυμία ψάλλουν λέγοντας: ''Πόσο  μεγάλο και τιμητικό είναι για αυτούς τους ανθρώπους το ότι δεν παύουν να  δοξάζουν τον Θεό μολονότι ζουν μέσα στη ματαιότητα του κόσμου!''
 Ας  σπεύσουμε λοιπόν και εμείς πρόθυμα να λατρεύσουμε την Παναγία Τριάδα,  ψάλλοντάς της τον τρισάγιο ύμνο.
'' Αφού πληροφορήθηκε ο Νήφων όλα αυτά  από το Άγιο Πνεύμα, αγωνιζόταν να προσεύχεται αδιάλειπτα, καταφεύγοντας  κάθε τόσο στις εκκλησίες.

Από τον βίο του Αγίου Νήφωνος Επισκόπου Κωνσταντιανής

Αθήνα του 1879...

Δύο καρτποστάλ από την Αθήνα εκείνης της εποχής...




Το 1879 η Αττική είχε 115.000 κατοίκους. 
Ο δήμος Αθηναίων είχε πληθυσμό 70.000 κατοίκων και ο δήμος Πειραιώς είχε πληθυσμό 22.000 κατοίκων.


 Πηγή: Εφημερίδα «Κλειώ» της Τεργέστης.


Τα Λήναια-θεατρικοί αγώνες.

Τα Λήναια ήταν η δεύτερη σπουδαιότερη γιορτή στην Αρχαία Αθήνα. Η εορτή γίνονταν μέσα στο καταχείμωνο είχε κατά βάση τοπικό χαρακτήρα.

Γιορτάζονταν το μήνα Γαμηλιώνα (Ιανουάριο-Φεβρουάριο) και η προέλευση
της λέξης ληναί σημαίνει βάκχες (η ακολουθία του Διονύσου).



Για τις γιορτές αυτές δε γνωρίζουμε πολλά. Στη διάρκεια της γιορτής, φαίνεται ότι κύριο αγώνισμα ήταν η κωμωδία τουλάχιστον μετά το 472 π.Χ.

Όπως λέγει ο Αριστοφάνης στους Αχαρνής, οι Αθηναίοι στα Λήναια ήταν μόνοι τους μιας και η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία διακόπτονταν κατά τους χειμερινούς μήνες και δεν υπήρχαν πολλοί επισκέπτες από άλλες περιοχες, και μπορούσαν άφοβα να επικρίνουν την πολιτική τους. Διδάσκονταν και τραγωδίες στα Λήναια, αλλά μάλλον μόνο δύο τραγικοί με δύο έργα ο καθένας.

Για τα σατυρικά δράματα δεν έχουμε πληροφορίες.

Στους δραματικούς αγώνες μόνο οι Αθηναίοι είχαν το προνόμιο να γίνονται μέλη του
χορού. Αργότερα, αλλά μόνο στα Λήναια, γίνονταν και οι μέτοικοι. Οι συγγραφείς των
έργων είχαν τη συνολική εποπτεία της παράστασης, λειτουργούσαν, θα έλεγε κανείς, ως
σκηνοθέτες και συχνότατα και ως υποκριτές. Οι υποκριτές δίδασκαν όλα τα μέρη της τρα-
γωδίας εκτός από αυτά του χορού, τα οποία δίδασκαν οι χοροδιδάσκαλοι.

Οι καλικάντζαροι ξανά στα έγκατα της γης...

Σήμερα λήγει το Δωδεκαήμερο και οι καλικάντζαροι ξανά μπαίνουν στη Γη μετά τον αγιασμό των υδάτων!


Δείτε το σχετικό βίντεο:



Σύμφωνα με την παράδοση ξαναρχίζει το κόψιμο του δέντρου που κρατάει τη Γη...

Η δύναμη του Παραμυθιού. Ηρώ Ντιούδη

  Τα παραμύθια δεν είναι μόνο ψυχαγωγία για τα παιδιά, αλλά και ο πιο άμεσος τρόπος για να οδηγηθούν με ασφάλεια στην ωριμότητα, υποστηρίζει...