Πατατάκια για όλες τις ώρες, του Άρνολντ Ουέσκερ. Ραδιοφωνικό Θέατρο

Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος.

  Αγαπητοί φίλοι απόψε θα σας παρουσιάσω το έργο του Άγγλου συγγραφέα Άρλολντ Ουέσκερ, Τα πατατάκια για όλες τις ώρες. Ένα θεατρικό που γράφτηκε περίπου είκοσι χρόνια μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και καθιέρωσε τον Ουέσκερ ως θεατρικό συγγραφέα.


  Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά στις 27 Απριλίου 1962 στο West End στο Royal Court Theatre. Προσαρμόστηκε επίσης τηλεοπτικά από το BBC και προβλήθηκε το 1969 σε σειρά έξι τηλεοπτικών επεισοδίων διάρκειας 35 λεπτών.

  Στην Ελλάδα ηχογραφήθηκε και διασκευάστηκε ραδιοφωνικά δύο περίπου χρόνια μετά τη συγγραφή του, δηλαδή το 1964 γεγονός που δηλώνει και τα γρήγορα αντανακλαστικά της τότε διεύθυνσης της κρατικής ραδιοφωνίας. Αργότερα παίχτηκε από το μοντέρνο θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα, της δεκαετίας του ΄70, και αντήχησε το αντιμιλιταριστικό κλίμα της εποχής της Μεταπολίτευσης. Μεταδόθηκε τηλεοπτικά από το Θέατρο της Δευτέρας, το 1979 (4 Απριλίου). Γενικά πρόκειται για ένα έργο που αγαπήθηκε πολύ από το ελληνικό κοινό.

 

Η υπόθεση:

  Έχει έρθει η ώρα να καταταγούν στο στρατό και να υπηρετήσουν τη πατρίδα. Νέοι άντρες που αποτελούν μία ομάδα. Νέοι άνθρωποι με διαφορετικό παρελθόν, διαφορετικές εμπειρίες κι άλλες καταβολές. Πρέπει να συνυπάρξουν και να ακολουθήσουν το ίδιο πρόγραμμα ,τις ίδιες εντολές και τους ίδιους νόμους. Και τότε το απροσδόκητο. Ένας από τους στρατιώτες, ο εκλεκτός λόγω καταγωγής και μόρφωσης, δεν αντέχει άλλο. Σπάει. Επαναστατεί… Και τότε…

 

Επιπλέον στοιχεία για το έργο.

  Αναμφίβολα έχουμε να κάνουμε με ένα έργο ευαίσθητο, σκληρό ανθρώπινο αλλά και απάνθρωπο. Είναι άκρως ρεαλιστικό και διεισδύει βαθιά μέσα στην ανθρώπινη ψυχολογία.

  Ο Ουέσκερ έχοντας βιώσει την εμπειρία του στρατού δημιούργησε ένα κείμενο κόντρα στο κατεστημένο. Το έργο απηχεί ξεκάθαρα και έξυπνα το αντιπολεμικό κλίμα.

  Εξετάζεται η αποτυχία ενός ανθρώπου της μεσαίας τάξης να γίνει προλετάριος. Μέσα από την εξέταση της ζωής ενός δεκανέα διερευνάται η φύση της ταξικής συνείδησης στη μεταπολεμική Βρετανία. Ο αστός δεκανέας Πιπ αρνούμενος να καταταγεί στις τάξεις των αξιωματικών της βασιλικής αεροπορίας όπου προορίζεται επαναστατεί! Έχει ιδία αντίληψη για την αθλιότητα του East End London,  που χαρακτηρίζεται από τα λιπαρά Καφέ που προσφέρουν πατατάκια με τα πάντα. Ο Πιπ είναι ενδόμυχα ένας σοσιαλιστής με μεγάλη μόρφωση που προσπάθησε να ¨ανατρέψει¨ το σύστημα, αρνούμενος να καταταγεί στο σώμα των αξιωματικών. Με αυτή του την κοινωνικοπολιτική διαμαρτυρία έχει εξοργίσει τους υπόλοιπους αξιωματικούς.

  Η διαδρομή του όμως είναι κατά βάθος εγωιστική, τελικά οι ¨ισχυρές¨ δυνάμεις θα διασφαλίσουν τη συμμόρφωση του;


Πηγές:

https://www.ertnews.gr/ert-protaseis/ta-patatakia-sto-theatro-tis-defteras/

https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/oi/authority.20110803095608521&prev=sea…

radio-theatre.blogspot.com/2011/10/blog-post_16.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Chips_with_Everything

"Listing" Internet Broadway Database, accessed May16, 2013(http://ibdb.com/production.php?id=3022)

 Nicholas de Jongh (5 September 1997). "Chips with Everything" . LondonEvening Standard. Archived from the original on 21 April 2013. Retrieved 2011-02-03.(https://archive.today/201304211 21959/http://www.thisislondon.co.uk/theatre/review-591383-chips-with-everything.do) (http://www.thisislondon.co.uk/theatre/review-59138 3-chips-with-everything.do) 


ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ: Χρήστος Ζωιόπουλος
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Έλλη Σολωμονίδη
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λεωνίδας Τριβιζάς
ΠΑΙΖΟΥΝ: Σπύρος Καλογήρου, Νικήτας Τσακίρογλου, Νάσος Κεδράκας, Γίωργος Μιχαλακόπουλος, Γιώργος Μάζης, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Σπύρος Μπιρμπίλης, Νίκος Διονυσόπουλος, Γιώργος Τζώρτζης, Θεόδωρος Ντόβας, Λάζος Τερζάς, Βασίλης Μητσάκης, Γιώργος Μετσόλης, Φάνης Χήνας, Βασίλης Μαλούχος
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 43 λεπτά
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1964 (12 Αυγούστου)

Ο Νικήτας Τσακίρογλου



Η μεταφορά έγινε από το κανάλι Ισοβίτης:




 

-Ο Παύλος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στη Δράμα, μεγάλωσε στις Σέρρες και έζησε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Από το 1996 εργάζεται στο δημόσιο σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, της Σχολής Αστυφυλάκων της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Σχολής Επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης ΕΛ.ΑΣ., και της Σχολής Ελληνικού Πολιτισμού, του Τμήματος Ανθρωπιστικών. Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.


ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΝΟΠΛΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

ΠΑΝΩ αναμνηστική φωτογραφία του 1913 που εμφανίζει ένοπλους μοναχούς, και στο κέντρο της φωτογραφίας διακρίνεται αξιωματικός της ‘’Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής’’ που ήταν ο επικεφαλής του αποσπάσματος, που σκοπός τους ήταν η επιτήρηση και η διαφύλαξη του Αγίου Όρους από επιδρομείς και κακοποιούς.

ΚΑΤΩ φωτογραφία κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα όπου εμφανίζει ένοπλους Μοναχούς του Αγίου Όρους, οι οποίοι είχαν επιφορτιστεί με την προστασία των Μοναχών και των Μονών του Αγίου Όρους από ξένους εισβολείς, κλέφτες και αλλόθρησκους πλιατσικολόγους.



Ο παπούς και η χήνα, Νίκου Τσιφόρου. Ραδιοφωνικό θέατρο

Αγαπητοί φίλοι απόψε θα σας παρουσιάσω ένα ακόμη επεισόδιο από τη σειρά αυτοτελών επεισοδίων του Νίκου Τσιφόρου ¨Τα παιδιά της πιάτσας" με τίτλο Ο παππούς και η χήνα.





Ο Στράτος είναι να πιάσει δουλειά από Δευτέρα, το Σαββατοκύριακο όμως πέφτει συνέχεια σε παραπτώματα, και τιμωρεί τον εαυτό του με έξι μέρες ρεπό, το λοιπόν δεν πιάνει ποτέ δουλειά...

Κάποια μέρα γνώρισε την Πολυξένη και βελτίωσε ένεκα αυτού το ντύσιμο του και όλη την εμφάνιση του. Κατόπιν αναγκάστηκε να δουλέψει. Η Πολυξένη ήταν και αυτή της παρανομίας. Άρχισαν να ζουν μαζί και να περνάνε καλά. Σιγά σιγά η Πολυξένη άρχισε να κουμαντάρει το Σταυράκη και να τον πιέζει, να του ζητάει δηλαδή ανέσεις, τα λεφτά της τίμιας δουλειάς όμως δεν έφταναν.

Έβαλε λοιπόν ο Σταύρος μπρος τη μεγάλη δουλειά... Το σχέδιο το ονόμασε ¨Ο παππούς και η Χήνα¨, θα έψαχνε στο σταθμό να εξαπατήσει κορόιδα από την επαρχεία... Τα ωραία όνειρα της νύχτας όμως τα κόβει  το αγιάζι, καθότι ο βλάχος είναι πολλές φορές πονηρός...

Διαβάζει ο Γιάννης Μποσταντζόγλου...

Η μεταφορά έγινε από το κανάλι StavrosM:


 

Νικα ο Αετός . Φιλομηλιον 1116μ.Χ

Κλάματα ακούγονταν από τα γυναικόπαιδα ,ηλικιωμένοι άνδρες ανήμποροι να κρατήσουν όπλα περίμεναν την εξέλιξη των πραγμάτων ,ιερείς προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τους αμάχους και να τους  βοηθήσουν να περάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν στην Ρωμανια .Ο φόβος ήταν έκδηλος στα πρόσωπα τους ,φοβόντουσαν την οργή των Σελτζούκων .Οι δυο αντίπαλες στρατιές παρατάχθηκαν στην πεδιάδα του Φιλομηλιου .Ο Αλεξιος αντίκρυσε τους διψασμένους για αίμα Σελτζούκους και προσευχήθηκε στον Πανάγαθο.



Οι Σελτζούκοι επιτέθηκαν πρώτοι,υπό τον Μαναλουγκ ,με μια ορδή από επίλεκτους ιππείς τους λεγόμενους Κapiculu,με σαφείς εντολές να παρενοχλούν το Ρωμαϊκό στράτευμα .Ο ΑΥτοκρατωρας περίμενε την επίθεση των ιππέων ,και όταν έφτασαν στο σημείο που ήθελε διέταξε τους Μουρτατους(τοξότες )να βάλουν κατά των ιππέων .Οι τοξότες είχαν προωθηθεί μπροστά από το τείχος των Σκουτατων και κυριολεκτικά θέρισαν τους Σελτζούκους ιππείς ,οι οποίοι μάχονταν γενναία ,αλλά σύντομα άρχισαν να υποχωρούν .Η μέρα ανήκε στα αυτοκρατορικά φλάμπουρα .

Την αυγή της επόμενης μέρας ο Αλεξιος είδε τα πρώτα ίχνη της Σελτζουκικης απειλής .Μια τεράστια γραμμή Σελτζούκων και Τουρκομανων ιπποτοξοτων φαίνονταν στον ορίζοντα .Το φλάμπουρο του Σουλτάνου Μαλικ Σαχ ανέμιζε στον ορίζοντα .

Ο Αλεξιος διέταξε τους στρατιώτες του να σχηματίσουν το σίδηρο Τείχος ,και διέταξε τους Μουρτατους να βρίσκονται σε επιφυλακή .

Ο Μαλικ Σαχ διαμοίρασε το στράτευμα του θέλοντας να συντρίψει τους Ρωμαίους με ένα στρατήγημα <<σφηρας και ακμονος >>που είχε ομοιότητες με το στρατήγημα του Μεγάλου Αλεξάνδρου .Ο μίσος στρατός υα επιτίθονταν εναντίον της εμπροσθοφυλακής και ο υπόλοιπος εναντίον της οπισθοφυλακής .Η σύγκρουση ήταν επικών διαστάσεων .Οι Τουρκομανοι ιππείς ξεκίνησαν την επίθεση αλλά αποκρούστηκαν από το κινούμενο <<Ρωμαϊκό φρούριο >>.Εν συνέχεια ο Σουλτάνος διέταξε την επίθεση των βαριά θωρακισμένων ιππέων του.Η επίθεση ήταν τόσο σφοδρή ώστε το χαλύβδινο τείχος άρχισε να κάμπτεται .Τότε ο Αλεξιος ο οποίος βρίσκονταν σε ένα σημείο όπου κατοπτευε το πεδίο μάχης ,περιστοιχισμένος από τους Γιούς του και τον γαμπρό του Νικηφόρο Βρυεννιο ,διέταξε τους ιππείς του να επιτεθούν για να μπορέσουν να μικρύνουν το χάσμα και να ελαφρύνουν την πίεση που δέχονταν το τείχος των οπλιτών .Την αντεπίθεση θα οδηγούσε ο Πρίγκιπας Ανδρονικος,γιος του Αλεξιου.Οι Δρακοναριοι σάλπισαν και ο Ανδρονικος ξεχύθηκε μαζί με τους <<Οικείους >>την καλύτερη μονάδα της Αυτοκρατορίας όπου υπηρετούσαν μόνο Αριστοκράτες και Συγγενείς του Αυτοκράτορα .Η ορμή της επίθεσης ήταν τόσο σφοδρή που ανάγκασαν τους Σελτζούκους να στρέψουν τα νώτα και να αναδιπλωθούν .Η σύγκρουση ήταν τρομερή και έγερνε προς το μέρος των Ρωμαίων ,έως ότου ένας Σελτζούκους χτύπησε και σκότωσε το άλογο το Ανδρονίκου .Ο γιος του Αυτοκράτορα έπεσε από το άλογο του και κατάφερε να ρίξει κάτω τον Σελτζούκους και να τον σκοτώσει .Τότε άλλος ένα βάρβαρος προσπάθησε να κάνει το ίδιο αλλά ένας παραπλήσιος Οικείος προσπάθησε να προστατέψει τον νεαρό Πρίγκηπα αλλά χτυπήθηκε θανάσιμα .Πολεμώντας γενναία και σκοτονωντας πολλούς ,αφού περικυκλώθηκε κατακρεουργήθηκε από τους βαρβάρους .

Ο Χρόνος Πάγωσε .

Ο Αλεξιος είδε το φλάμπουρο του γιου του να πέφτει και τους Οικείους να οπισθοχωρούν .Ίσως το τέλος να είχε φθάσει ,ίσως ο Θεός ήθελε όλα να τελειώσουν εδώ .Ο γιος του ο Ιωάννης προσπάθησε να τον συνεφέρει και να τον ξυπνήσει .Διατάζει δεύτερη αντεπίθεση αυτή την φορά υπό τον γαμπρό του Νικηφόρο Βρυεννιο .Το μένος των Αυτοκρατορικών μετά τον θάνατο του Ανδρονίκου ήταν αβυσσαλέο .Οι Δρακοναριοι σαλπισαν και πάλι .Η Φρουρά των Αθανάτων το επίλεκτο τάγμα των Καταφρακτων θα έμπαινε στην μάχη ,και μαζί με τους εναπομείναντες Οικείους θα σχημάτιζαν το Δόντι του Δράκου (σφήνα ).Ταυτόχρονα ο Αλεξιος διατάζει να μπουν στην μάχη και οι ξεκούραστου Άνδρες της θρυλικής Βαραγγειου Φρουράς .Η ορμή των Αυτοκρατορικών ήταν τέτοια ώστε σύντομα η μάχη μετατράπηκε σε σφαγή .Οι Σελτζούκοι πέταξαν τις σημαίες τους στις λάσπες και τράπηκαν σε άτακτη φυγή .Οι Αθάνατοι έσπειραν τον θάνατο στην καταδίωξη που ακολούθησε .Ο Σουλτάνος Μαλικ Σαχ ξέφυγε την τελευταία στιγμή από το να πιαστεί αιχμάλωτος .Ο δυστυχής Αλεξιος δεν είχε πολύ χρόνο να θρηνήσει τον γιο του .Περιεσυνελεξε το πτώμα του και χωρίς να χάσει χρόνο διέταξε να φτιάξουν στρατόπεδο για την νύχτα .

Την επόμενη μέρα ο Σουλτάνος επιχείρησε να αντεπιτεθεί ,το κινούμενο Ρωμαϊκό Φρούριο τους περίμενε .Θα έκανε μαζική επίθεση .Υπό τον ήχο των τυμπάνων τα υπολείμματα του Σελτζουκικου στρατού επιτέθηκαν .Οι Σελτζούκοι ιππείς κατέβασαν τις λόγχες και τότε το Ρωμαίικο Τείχος άνοιξε και από μέσα του ελαφρά οπλισμένοι Σιφωναριοι κρατώντας στα χέρια τους σιφωνια με κεφαλές Δράκων ,έβαλαν εναντίον τους .Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική .Σε κάθε πλευρά του κινούμενου Ρωμαϊκού Φρουρίου είχαν εκτυλιχθεί Ομηρικές μαχες .

Οι Ρωμαίοι κατατρόπωσαν τοΣελτζουκικο στράτευμα .Ο Αλεξιος έφερε ακριβώς το σχέδιο του σε πράξη .Την επόμενη μέρα ο Σουλτάνος έστειλε πρέσβεις για να συνάψει Ειρήνη .

Πηγή Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Οι βρωμιάρηδες, Νίκου Τσιφόρου. Ραδιοφωνικό θέατρο

 Απόψε πρόκειται να σας παρουσιάσω ένα ακόμη επεισόδιο της σειράς του Νίκου Τσιφόρου ¨Τα παιδιά της πιάτσας¨, σε αφήγηση Γιάννη Μποσταντζόγλου.





Η υπόθεση:

Ο Τοτός είναι ένας τύπος με παπιγιόν, τσιμπούκι στο στόμα και βγάζει το φρύδι του με το τσιμπιδάκι. Είναι ένας γυναικωτός με λεφτά. Γυρίζει στον Πειραιά για να κάνει ¨γνωριμίες¨. Εκεί βάζει στο μάτι ένα νεαρό, τον Κλέαρχο, ένας μάγκας όμως, ο Νεκτάριος, που έχει στρώσει τον Κλέαρχο στη δουλειά του βάζει φρένο. Ο φιόγκος όμως δεν το βάζει κάτω.

Εκπομπή της ΕΡΑ 2


Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου



Η μεταφορά έγινε από το κανάλι Stavros M:


Η Αγία Παρασκευή

 Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου 138 - 160 μ.Χ..


Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα..

Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στην Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού..

Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα..Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα..Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα..Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η Αγία είχε μείνει ανέπαφη για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε..

Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ' άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους.. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα..

Στα Τέμπη ένας ειδωλολάτρης άρχοντας την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε καρτερικά, για να τελειωθεί με δια αποκεφαλισμού θάνατο..

Σήμερα η Ορθοδοξία μας τιμά την θαυματουργή Αγία Παρασκευή..

Η γιάτρισσα των ματιών ψυχής και σώματος..

Βοήθεια μας..


Όταν νικήθηκε το πακμαν

 Χρειάστηκαν να περάσουν 19 χρόνια έως ότου ο Billy Mitchell, σαν σήμερα το 1999, να ολοκληρώσει και τις 256 πίστες του Pac-Man κάνοντας το απόλυτο ρεκόρ πόντων, 3.333.360, έπειτα από 6 ώρες! 

Χωρίς βεβαίως, να χάσει ούτε μια ζωή!



Θυμάστε μέχρι ποια πίστα είχατε φθάσει;


Το Pac-Man κυκλοφόρησε το 1980. Οι «δυνατοί» παίκτες του είχαν ανακαλύψει ότι στην 256η πίστα, η μισή οθόνη γέμιζε με ακανόνιστα σχήματα με αποτέλεσμα να μην μπορεί κάποιος καθόλου εύκολα να ολοκληρώσει την πίστα και να το τερματίσει!


Το 1982 ένας οκτάχρονος παίκτη ισχυριζόταν ότι έφθασε τους 6 εκατομμύρια πόντους παίζοντας Pac-Man. Μάλιστα ο τότε

Πρόεδρος των Η.Π.Α Ronald Reagan, έστειλε συγχαρητήρια επιστολή στον οκτάχρονο.


Αυτό το γεγονός στάθηκε η αφορμή για τον Billy Mitchell να αναζητήσει ποιο είναι το υψηλότερο score που μπορεί να φθάσει κάποιος παίζοντας Pac-Man ως το τέλος του παιχνιδιού.


Ο Mitchell συνεργάστηκε με τον φίλο του Chris Ayra (κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ για την υψηλή βαθμολογία στο Ms. Pac-Man, μια μεταγενέστερη έκδοση του παιχνιδιού) το 1983 και βρήκαν ότι το απόλυτο score που μπορεί να πετύχει κάποιος, είναι 3.333.360! Για να επιτύχει ο παίχτης αυτό το σκορ, θα πρέπει να καταφέρει να συλλέξει όλες τις βούλες ,ακόμα και στην πίστα 256 που η μισή οθόνη δεν φαινόταν λόγω bug, άρα θα πρέπει να έχει μάθει καλά και αυτή την πίστα.


Το 1999, μια ομάδα Καναδών παικτών, ανάμεσα τους και ο Rick Fothergill, έφθασαν κοντά στο υψηλότερο σκορ. Συγκεκριμένα στις 8 Μαΐου 1999, ο Fothergill σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ στο Pac-Man συγκεντρώνοντας 3.333.270 πόντους, μόλις 90 λιγότερους από το υψηλότερο σκορ που είχε υπολογίσει ο Mitchell ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί.


Ο Mitchell στο άκουσμα αυτής της είδησης, επαναδραστηριοποιήθηκε και ξεκίνησε να παίζει ξανά Pac-Man καταφέρνοντας στις 3 Ιουλίου του 1999 να επιτύχει το απόλυτο σκορ! 3.333.360 «έγραψε» το σκορ και ο Mitchell μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Guines.

Ο Mitchell έπαιξε αυτό το παιχνίδι σε ένα arcade που βρισκόταν στο Funspot Family Fun Center στην παραλία Weirs, New Hampshire.

Το ρεκόρ του καταγράφηκε από τις εταιρείες Funspot και Twin Galaxies οι οποίες διενεργούσαν τέτοιου είδους καταγραφές. Η εταιρεία Twin Galaxies ονόμασε τον Mitchell ως τον «Video Game Player of the Century».


Επίσης η εταιρεία Namco και ο δημιουργός του Pac-Man, Toru Iwatani, κάλεσαν τον Mitchell στο Τόκιο για να συμμετάσχει στο Game Show εκείνης της χρονιάς.


Από τότε υπάρχουν αρκετοί gamers να τερματίσουν τον Pac-Man, με τον πιο πρόσφατο να είναι ο Jake Goldberg, ο οποίος στις 14 Απριλίου χρειάστηκε 4 ώρες και 12 λεπτά για να φθάσει το απόλυτο σκορ, το 3.333.360.


#recall_memory #hellenicITmuseum #elmp #museum #technologymuseum #pacman #videogame #BillyMitchell

Ο Βύρων Πάλλης. Μια σπουδαία μορφή του ραδιοφωνικού θεάτρου.

 Ο Βύρων Πάλλης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της παλιάς γενιάς. Πόσοι δεν τον θυμούνται ως Θανασάκη στο Θανασάκη τον Πολιτε...