Συνδέουν άμεσα την καταγωγή τους με τους αρχαίους Μακεδόνες, και αντιδρούν στην επιχειρούμενη βουλγαροποίηση τους...
Με το ξέσπασμα του ρωσοτουρκικού πολέμου τα πάθη εντείνονται. Ανήσυχοι, οι Έλληνες της Στρωμνίτσης, δια του φιλεκπαιδευτικού συλλόγου τους, στις 12 Μαρτίου 1878, προβαίνουν σε γραπτή διαμαρτυρία, στην οποία, αφού πρώτα προβάλλουν την ελληνικότητα της πόλης και της περιοχής τους («εν τοις ιεροίς ημών ναοίς ελληνιστί ποιούμεν τας ιεροτελεστίας, εν τοις σχολείοις ημών μόνη η ελληνική γλώσσα διδάσκεται…») διατρανώνουν στη συνέχεια την αποφασιστικότητά τους να υπερασπίσουν αυτήν την ελληνικότητά τους, έχοντας ως βάση την καταγωγή τους από το Φίλιππο και τον Αλέξανδρο.
"Τέλος πάντων αισθανόμενοι ότι εις τας φλέβας ημών ρέει το αίμα του Φιλίππου και Αλεξάνδρου και εμπεποτισμένοι υπό των μεγάλων παραδόσεων της ενδόξου ημών προγονικής ιστορίας και υπό του αγήρου ελληνικού πολιτισμού, δεν θέλομεν να συνενωθώμεν μετά Σλαύων, προτιμώντες οιανδήποτε άλλην πεπολιτισμένην αρχήν…¨
(«Η Νεότερη και Σύγχρονη Μακεδονία», επιμέλεια Ιωάννης Κολιόπουλος, Ιωάννης Χασιώτης, εκδόσεις Παπαζήση και Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, τόμος Β΄, σελ. 366).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου