Οι Τούρκοι καταληστεύουν τους Έλληνες Αστούς στον Πόντο.

Πως καταλήστευαν οι Τούρκοι τους Έλληνες Αστούς στις πόλεις του Πόντου κατά τη διάρκεια του των γεγονότων της Γενοκτονίας, οι μαρτυρίες που παραθέτει ο Δημήτρης Ψαθάς από το έργο του "Γη του Πόντου".

Κι  όσο  για  τους  καλοστεκούμενους  νοικοκυρέους,  τους  εμπόρους,  τους  πλουσίους,  όλο  και βρίσκαν  νέες  μηχανές  να  τους  ληστεύουν.  Εκτός  από  τους  έκτακτους  φόρους  και  τις εισφορές,  βαλαν  μπροστά  τις  επιτάξεις.  Μ'  όλους  τους  τύπους  και  την  τάξη  μπαίναν  στα ελληνικά  μαγαζιά  και  τα  γδύνανε  γενναία  «για  τις  ανάγκες  του  στρατού»  απ'  όλα  τα  είδη, χωρίς  να κρίνουν  άχρηστα  για  την  περίσταση  ούτε  τα  είδη  πολυτελείας  —υφάσματα μεταξωτά,  κάλτσες  γυναικείες,  βραχιόλια,  δαχτυλίδια,  πολύτιμα  κοσμήματα.  

Με  απορία καμιά φορά  τολμούσε ν'  αναστενάξη ο  μαγαζάτορας: —Βραχιόλια,  σκουλαρίκια,  για το  στρατό,  εφέντη μου; —Έβετ,  εφέντη μου,  για τον στρατό. —Και κάλτσες μεταξωτές για τον στρατό,  εφέντη μου; —Παρά ολίορ,  εφέντη  μου,  παρά! Παράς  γίνονται  όλα  τούτα  για  το  ασκέρι  τάχα,  κι  ο  Έλληνας  έμπορος  που  γδυνόταν  έπαιρνε την  απόδειξη  ότι  είχε  να  λαβαίνη  απ'  τον  πολυχρονεμένο  τον  σουλτάνο.  Φυσικά  δούλευε για  όλες  τις  περιστάσεις  και  το  μπαχτσίσι  —πατροπαράδοτη  αδυναμία  των  Τούρκων— πέφταν  οι  λίρες  στην  χεράκλα  του  αξιωματικού  κι  εκείνος  έδειχνε  αμέσως  κατανόηση ανάλογη  με  το  βάρος  του  χρυσαφιού,  που  όσο  περισσότερο  ήταν  τόσο  του  θάμπωνε  τα μάτια και  στραβόβλεπε.