Χάλκινες ασπίδες που βρέθηκαν στο ιερό σπήλαιο της Ίδης, το Ιδαίον άντρον, στην Κρήτη. Γεωμετρική περίοδος, τέλη 9ου-αρχές 8ου π.Χ. αι. Σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ονομάζονταν "Τύμπανα" γιατί έκαναν με αυτά χρήση τυμπάνου οι Ιδαίοι Δάκτυλοι που έτρεξαν σε βοήθεια της Ρέας. Για να λειτουργήσουν ως φύλακες του γιου της Δία, καλύπτοντας τις κραυγές και το κλάμα του, για να μην ακούσει ο Κρόνος και τον φάει, όπως έκανε με τα άλλα παιδιά του. Χτυπούσαν με δύναμη συγκρούοντας τις ασπίδες τους χορεύοντας ένα πολεμικό χορό. Λέγεται ότι από αυτόν προήλθε ο Πυρρίχιος χορός που χόρεψαν οι Αργοναύτες, αλλά κι ο Αχιλλέας προς τιμήν του νεκρού Πατρόκλου. Σήμερα χορεύεται ακόμη.
Οι Ιδαίοι Δάκτυλοι ήταν δαίμονες που κατάγονταν από το βουνό Ίδη της Κρήτης. Ονομάστηκαν δάκτυλοι γιατί ήταν πέντε. Ήταν πνεύματα της άγριας πλαγιάς του βουνού, εφευρέτες των τεχνών της μεταλλουργίας, της βοσκής, του κυνηγιού, της μελισσοκομίας και του πολεμικού χορού. Κάποιες πηγές τους αποδίδουν την καθιέρωση των Μυστηρίων και την ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων. Η παράδοση τους ταυτίζει με τους Κουρήτες .
Στην πρώτη ασπίδα-"τύμπανο", εικονίζεται μια ανδρική θεότητα περιστοιχίζεται από δύο δαιμονικές φτερωτές μορφές που χτυπούν ζεύγη ασπίδων σαν τα σημερινά μουσικά τάσια. Πατάει πάνω σε έναν ταύρο, και κρατάει πάνω από το κεφάλι του ακινητοποιημένο ένα λιονταράκι. Να είναι ο Δίας μεγάλος , αφού μεγάλωνε ως θεός με μεγάλη ταχύτητα, και οι Δάκτυλοι; Πάντως η ανατολικού τύπου (μοιάζει με Ασσυριακή;), απόδοση των μορφών οδηγεί τους αρχαιολόγους να εικάσουν ότι ο τεχνίτης πρέπει να ήταν ξένος που εργαζόταν στην Κρήτη, είτε ότι η ασπίδα είχε έρθει από έξω, όπως συνέβη και με αφιερώματα στο Ηραίο της Σάμου από πολλά βασίλεια της Ανατολής. Γύρω στο τέλος του "τυμπάνου" μια διακόσμηση με άνθη λωτού.
Στη δεύτερη ασπίδα-"τύμπανο" εικονίζεται με έκτυπο ανάγλυφο το κεφάλι αιλουροειδούς, ενώ σε όλη την ασπίδα με χαμηλό ανάγλυφο, υπάρχουν μορφές με ανατολίτικους πίλους και ίδιες ασπίδες με αυτήν. Οπλισμένοι με τόξα κυνηγούν και τοξεύουν άγρια ζώα. Γύρω στο τέλος του "τυμπάνου" μια διακόσμηση με κουκκίδες.
Πηγή: Αρχαιολογία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου