Ο περιώνυμος γάλλος πολιτειολόγος Montesquieu εἰς τὸ ἐκδοθὲν τὸ
1748 περισπούδαστον ἔργον του De l’ Ėsprit des lois ( Περὶ τοῦ πνεύματος
τῶν νόμων)(βιβλίον X, κεφάλαιον XIV «Ἀλέξανδρος») ἀναφωνεῖ :
«Ποιὸς
εἶναι αὐτὸς ὁ κατακτητής, ποὺ τὸν ἔκλαυσαν ὅλοι οἱ λαοί, τοὺς ὁποίους εἶχε
καθυποτάξει ; Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ σφετεριστής, διὰ τὸν θάνατον τοῦ ὁποίου
ἡ οἰκογένεια τῆς ἐχούσης ἀνατραπῆ ἀπὸ αὐτὸν δυναστείας χύνει τὰ δάκρυά
της ; Εἶναι τὸ χαρακτήρισμα αὐτῆς τῆς ζωῆς, περὶ τοῦ ὁποίου οἱ ἱστορικοὶ
δὲν μᾶς λέγουν, ὅτι οἱοσδήποτε ἄλλος κατακτητὴς θὰ ἠδύνατο νὰ καυχηθῇ».
Καὶ ἐπιλέγει ὁ γάλλος διανοητὴς διὰ τὸν Μέγαν Ἀλέξανδρον : «Διέπραξε
δύο κακὰς πράξεις, τὸν ἐμπρησμὸν τῆς Περσεπόλεως καὶ τὴν θανάτωσιν
τοῦ Κλείτου. Ἀλλὰ τὰς κατέστησε περιωνύμους μὲ τὴν μετάνοιάν του : εἰς
τρόπον ὥστε ὁ κόσμος ἐλησμόνησε τὰς ἐγκληματικάς του πράξεις, διὰ νὰ
ἐνθυμεῖται τὸν σεβασμόν του πρὸς τὴν ἀρετήν∙ ὥστε ἐθεωρήθησαν μᾶλλον
ὡς δυστυχήματα παρὰ ὡς ἴδιαι αὐτοῦ πράξεις∙ ὥστε ἡ ὑστεροφημία
εὑρίσκει τὴν ὡραιότητα τῆς ψυχῆς του σχεδὸν παραπλεύρως τῶν
παραφορῶν καὶ τῶν ἀδυναμιῶν του∙ ὥστε ἔπρεπε νὰ παραπονεῖται, ἀλλὰ
δὲν ἦτο ποτὲ δυνατὸν νὰ τὸν μισήσῃ».
Το ανωτέρω απόσπασμα προέρχεται από ομιλία του τέως προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κου Σαρτζετάκη Χρήστου.
1748 περισπούδαστον ἔργον του De l’ Ėsprit des lois ( Περὶ τοῦ πνεύματος
τῶν νόμων)(βιβλίον X, κεφάλαιον XIV «Ἀλέξανδρος») ἀναφωνεῖ :
«Ποιὸς
εἶναι αὐτὸς ὁ κατακτητής, ποὺ τὸν ἔκλαυσαν ὅλοι οἱ λαοί, τοὺς ὁποίους εἶχε
καθυποτάξει ; Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ σφετεριστής, διὰ τὸν θάνατον τοῦ ὁποίου
ἡ οἰκογένεια τῆς ἐχούσης ἀνατραπῆ ἀπὸ αὐτὸν δυναστείας χύνει τὰ δάκρυά
της ; Εἶναι τὸ χαρακτήρισμα αὐτῆς τῆς ζωῆς, περὶ τοῦ ὁποίου οἱ ἱστορικοὶ
δὲν μᾶς λέγουν, ὅτι οἱοσδήποτε ἄλλος κατακτητὴς θὰ ἠδύνατο νὰ καυχηθῇ».
Καὶ ἐπιλέγει ὁ γάλλος διανοητὴς διὰ τὸν Μέγαν Ἀλέξανδρον : «Διέπραξε
δύο κακὰς πράξεις, τὸν ἐμπρησμὸν τῆς Περσεπόλεως καὶ τὴν θανάτωσιν
τοῦ Κλείτου. Ἀλλὰ τὰς κατέστησε περιωνύμους μὲ τὴν μετάνοιάν του : εἰς
τρόπον ὥστε ὁ κόσμος ἐλησμόνησε τὰς ἐγκληματικάς του πράξεις, διὰ νὰ
ἐνθυμεῖται τὸν σεβασμόν του πρὸς τὴν ἀρετήν∙ ὥστε ἐθεωρήθησαν μᾶλλον
ὡς δυστυχήματα παρὰ ὡς ἴδιαι αὐτοῦ πράξεις∙ ὥστε ἡ ὑστεροφημία
εὑρίσκει τὴν ὡραιότητα τῆς ψυχῆς του σχεδὸν παραπλεύρως τῶν
παραφορῶν καὶ τῶν ἀδυναμιῶν του∙ ὥστε ἔπρεπε νὰ παραπονεῖται, ἀλλὰ
δὲν ἦτο ποτὲ δυνατὸν νὰ τὸν μισήσῃ».
Το ανωτέρω απόσπασμα προέρχεται από ομιλία του τέως προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κου Σαρτζετάκη Χρήστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου