Ο Μέγας Αλέξανδρος μέσω της κατάκτησης της Ανατολής στερέωσε τον ελληνικό πολιτισμό και έθεσε τις βάσεις για την δημιουργία μιας κοινής πνευματικής ενότητας, χωρίς αυτή θα ήταν δυσκολότερη η εξάπλωση της χριστιανικής θρησκείας.
Ας δούμε την άποψη του Χρήστου Γιανναρά σε απόσπασμα άρθρου του στην εφημερίδα καθημερινή:
Εάν ο σύγχρονος κόσμος αντλεί τον πολιτισμό του από την Ελλάδα, αυτό το οφείλει στον Αλέξανδρο, που του προσέφερε αυτήν τη δυνατότητα. Έστω κι αν δεν μπόρεσε να συγχωνεύσει τις φυλές, ο Αλέξανδρος ξεπέρασε τα εθνικά κράτη, και για να το πετύχει αυτό σημαίνει ότι ξεπέρασε τις εθνικές λατρείες. Οι άνθρωποι άρχισαν να νιώθουν την ενότητα που πρέπει να βρίσκεται πίσω από τις διάφορες θρησκείες. Εξωτερικά, αυτή η ενότητα υλοποιήθηκε τελικά με την επίσημη λατρεία του Ρωμαίου αυτοκράτορα, που προέκυψε από τη λατρεία του Αλέξανδρου μετά το θάνατό του. Εκτός όμως από αυτή την εξωτερική πτυχή, στις καρδιές των ανθρώπων άρχισε να αναπτύσσεται η λαχτάρα για μια αληθινή πνευματική ενότητα.
Ο Αλέξανδρος ήταν εκείνος που δημιούργησε το μέσον με το οποίο διαδόθηκε μια τέτοια ιδέα, διότι χάρη σ’ αυτόν ο ελληνικός πολιτισμός εισέδυσε στη δυτική Ασία. Ακόμη και αν το μεγαλύτερο μέρος του συγκεκριμένου έργου το υλοποίησαν οι διάδοχοί του, εκείνος ήταν που είχε ανοίξει το δρόμο. Χωρίς αυτόν, εκείνοι δεν θα είχαν υπάρξει. Συνεπώς, όταν επιτέλους ο Χριστιανισμός έδειξε το δρόμο για αυτήν την πνευματική ενότητα την οποία αναζητούσε η ανθρωπότητα, υπήρχε έτοιμο το μέσο για τη διάδοση της νέας θρησκείας, ο κοινός ελληνιστικός πολιτισμός του «κατοικημένου κόσμου», της οικουμένης. Χωρίς αυτόν, οι κατακτήσεις του Χριστιανισμού ίσως θα ήταν πιο βραδύρυθμες και δύσκολες, όπως έγιναν όταν ξεπεράστηκαν τα όρια του κοινού πολιτισμού.
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
https://www.kathimerini.gr/807585/interactive/epikairothta/hgetes/megas-ale3andros
Ας δούμε την άποψη του Χρήστου Γιανναρά σε απόσπασμα άρθρου του στην εφημερίδα καθημερινή:
Εάν ο σύγχρονος κόσμος αντλεί τον πολιτισμό του από την Ελλάδα, αυτό το οφείλει στον Αλέξανδρο, που του προσέφερε αυτήν τη δυνατότητα. Έστω κι αν δεν μπόρεσε να συγχωνεύσει τις φυλές, ο Αλέξανδρος ξεπέρασε τα εθνικά κράτη, και για να το πετύχει αυτό σημαίνει ότι ξεπέρασε τις εθνικές λατρείες. Οι άνθρωποι άρχισαν να νιώθουν την ενότητα που πρέπει να βρίσκεται πίσω από τις διάφορες θρησκείες. Εξωτερικά, αυτή η ενότητα υλοποιήθηκε τελικά με την επίσημη λατρεία του Ρωμαίου αυτοκράτορα, που προέκυψε από τη λατρεία του Αλέξανδρου μετά το θάνατό του. Εκτός όμως από αυτή την εξωτερική πτυχή, στις καρδιές των ανθρώπων άρχισε να αναπτύσσεται η λαχτάρα για μια αληθινή πνευματική ενότητα.
Ο Αλέξανδρος ήταν εκείνος που δημιούργησε το μέσον με το οποίο διαδόθηκε μια τέτοια ιδέα, διότι χάρη σ’ αυτόν ο ελληνικός πολιτισμός εισέδυσε στη δυτική Ασία. Ακόμη και αν το μεγαλύτερο μέρος του συγκεκριμένου έργου το υλοποίησαν οι διάδοχοί του, εκείνος ήταν που είχε ανοίξει το δρόμο. Χωρίς αυτόν, εκείνοι δεν θα είχαν υπάρξει. Συνεπώς, όταν επιτέλους ο Χριστιανισμός έδειξε το δρόμο για αυτήν την πνευματική ενότητα την οποία αναζητούσε η ανθρωπότητα, υπήρχε έτοιμο το μέσο για τη διάδοση της νέας θρησκείας, ο κοινός ελληνιστικός πολιτισμός του «κατοικημένου κόσμου», της οικουμένης. Χωρίς αυτόν, οι κατακτήσεις του Χριστιανισμού ίσως θα ήταν πιο βραδύρυθμες και δύσκολες, όπως έγιναν όταν ξεπεράστηκαν τα όρια του κοινού πολιτισμού.
 |
| Ο Αλέξανδρος ανάμεσα σε γρύπες στο Δένδρο της Ζωής, Καθολικός Ναός του Οτράντο |
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
https://www.kathimerini.gr/807585/interactive/epikairothta/hgetes/megas-ale3andros
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου